Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ



Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἐκμεταλλεύεται κάθε εὐκαιρία γιὰ νὰ διοχετεύει τὸν οἰκουμενιστικὸ ἰό στὶς συνειδήσεις, καλυπτόμενος πίσω ἀπὸ ἀρχαιοπρεπεῖς ἐκφράσεις καὶ ἁγιογραφικὲς ρήσεις. Ἔτσι, ὁμιλῶν στὴν χειροτονία τοῦ «ἐκλεκτοῦ» του, ἐψηφισμένου μητροπολίτου τῆς μητροπόλεως Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου, ἐξεστόμισε πλῆθος ἀρρήτων ρημάτων, ποὺ μόνο ὡς ὑποτίμηση τῆς νοημοσύνης μας ἢ ὡς βλασφημίες μποροῦν νὰ ἐκληφθοῦν.
Ἂν καὶ τώρα, γιὰ ποιά νοημοσύνη νὰ μιλᾶμε, ὅταν τὸ σύνολο τῶν πιστῶν ἔχει πεισθεῖ –ἀπὸ τὴν ἐπὶ δεκαετίες οἰκουμενιστικὴ προπαγάνδα– νὰ ἀπενεργοποιήσει τὴν νοημοσύνη του (δηλ. τὴν Χριστονοημοσύνη, «ἡμεῖς νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν»), νὰ ἀποποιηθεῖ τὴν ἐλευθερία ποὺ δώρισε ὁ Χριστός, καὶ νὰ κάνει ὑπακοὴ ὄχι στοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀλλὰ στοὺς σύγχρονους «πατέρες», ἔστω κι ἂν αὐτοὶ δὲν συμφωνοῦν μὲ τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας;
Συγκεκριμένα ὁ Πατριάρχης στὴν ἐν λόγῳ ὁμιλία εἶπε τοὺς ἑξῆς βλάσφημους ἢ προσβλητικοὺς γιὰ κάθε ὀρθόδοξη συνείδηση λόγους. Εἶπε:
 1. «”Ὁ νομοθετήσας ἡμῖν βαθμῶν καί ταγμάτων τάξιν” σέ ἐκάλεσεν εἰς τόν τρίτον βαθμόν τῆς ἱερωσύνης»! Καὶ λίγο παρακάτω: «Θεοφιλέστατε καί προσφιλέστατε ἀδελφέ, Ἡμετέρα Πατριαρχικῇ προτάσει καί προβλήσει, ἐξελέγης καί κατεστάθης Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως»!!!
Δηλαδή, ἐνῶ ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἔκανε (ὡς γνωστόν) τὸ πᾶν γιὰ νὰ γίνει μητροπολίτης Ἰωαννίνων ὁ Ἀμφιλόχιος, κι ἀφοῦ αὐτὴ τὴ φορά —γιὰ ἐνδο-Ἐξουσιαστικοὺς λόγους— ἀπέτυχε καὶ ταπεινώθηκε, ὥστε ὁ ἐκλεκτός του Ἀμφιλόχιος δὲν ἐξελέγη Μητροπολίτης στὴν Ἰωαννίνων (ὅπως ἔγραψαν ἐκκλησιαστικὰ ἱστολόγια), ἐπανῆλθε στὴν ἐπισκοοίηση τοῦ κ. Ἀμφιλόχιου καὶ μὲ πεῖσμα Πατριαρχικὸ τὸν ἐπέβαλε στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὡς ἐκπρόσωπό του στὴ θέση τοῦ Περγάμου Ἰωάννου Ζηζιούλα, ἐκλέγοντάς τον ὡς μητροπολίτη τῆς ἀνυπάρκτου μητροπόλεως Ἀδριανουπόλεως!
Καὶ αὐτὸ τὸ πεῖσμα καὶ τὸ κακόγνωμο “θέλημά του” ὁ “Παναγιώτατος” τὸ παρουσιάζει ὡς θεῖο θέλημα!
2. Ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν νέον Μητροπολίτη Ἀμφιλόχιο εἶπε: «...Ἀποτελεῖ διά σε ὑψίστην τιμήν καί προνόμιον -ὡς καί διά πάντας ἡμᾶς-, νά ἀνήκωμεν δηλαδή εἰς τήν πρωτόθρονον ἅμα καί μαρτυρικήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως»!
Ἀσφαλῶς, ὄχι «ὑψίστη τιμή», ἀλλὰ ντροπὴ καὶ ὄνειδος θὰ ἔπρεπε νὰ νιώθει σήμερα ὅποιος Ὀρθόδοξος ἱερωμένος ἐκαλεῖτο νὰ χειροτονηθεῖ Ἐπίσκοπος τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κων/πόλεως, ἀπὸ τὴν οἰκουμενιστικὴ Σύνοδο τοῦ Φαναρίου καὶ ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ Ἀρχι-αιρεσιάρχη πατριάρχη Βαρθολομαίου, γιὰ τὸν ὁποῖο –φεῦ–  ἡ «Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἀγία Ἐκκλησία» δὲν ταυτίζεται μὲ τὴν «Μίαν» Ἐκκλησία, ἀλλὰ εἶναι «μία» ἀνάμεσα στὶς αἱρετικὲς «ἐκκλησίες»!
3. «Καλεῖσαι τώρα (τοῦ λέγει) νά διακονήσῃς τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν ἀπό τῆς θέσεως τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Γραφείου Ἐκπροσωπήσεως αὐτῆς ἐν Ἀθήναις, “ὀρθοτομῶν τόν λόγον τῆς ἀληθείας εἰς δόξαν τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος”»!
Ὁποῖον ψεῦδος, ὁποία διαστροφή, ὁποία ἀναίδεια! Τὴν σφηκοφωλιὰ τῶν οἰκουμενιστῶν λυκοποιμαίνων τοῦ Φαναρίου, τὴν μητρυιὰ Ἐκκλησία τῶν διαστρεβλούντων «τὸν λόγον τῆς ἀληθείας» καὶ τῆς τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίας, διαφημίζει ὁ κ. Βαρθολομαῖος ὡς «ὀρθοτομοῦσαν». Πόσο «ὀρθοτομοῦσα», εἶναι «παναγιώτατε», ἡ «ἐκκλησία» σας καὶ ἡ γλῶσσα σας, ἡ ἀποκαλοῦσα καὶ μνημονεύουσα ὡς πρῶτον Ἐπίσκοπον τὸν βλασφημοῦντα τὸ Ἅγιον Πνεῦμα Πάπα;
4. «Θά ζῇς καί εἰς τό ἑξῆς εἰς τήν αἰωνίαν Ἑλλάδα, τήν κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς δημοκρατίας, τῆς φιλοσοφίας, ἀλλά, προτρεπόμεθά σε, κατά τό πνεῦμα καί τήν παράδοσιν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, νά ἀναπνέῃς τόν ἀέρα τῆς οἰκουμένης καί νά ἀγκαλιάζῃς ὅλον τόν κόσμον καί νά μεταδίδῃς εἰς αὐτόν τά μηνύματα εἰρήνης καί συμφιλιώσεως, ἀνοικτῶν ὁριζόντων καί πλατείας καρδίας».
Ἡ Ἑλλάδα γιὰ τὸν κ. Βαρθολομαῖο δὲν ἐπαινεῖται, γιὰ τὸν λόγο ὅτι εἶναι χώρα μαρτύρων, ἀλλὰ ὡς «κοιτίδα πολιτισμοῦ, δημοκρατίας καὶ φιλοσοφίας»! Ἀντίθετα ὁ Πατριάρχης, οἱ σημερινοὶ ἔνοικοί του καὶ τὸ Πατριαρχεῖο (προσωποποιούμενο ὡς Ἐκκλησία) ἐπαινεῖται ὡς ὁ τόπος τῆς οἰκουμενικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως, καὶ αὐτὴν τὴν Παράδοση προτρέπει τὸν νέο Μητροπολίτη Ἀμφιλόχιο νὰ ἀκολουθήσει! Καὶ ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ Παράδοση γιὰ τὸν Βαρθολομαῖο καὶ τὸν Ζηζιούλα; Εἶναι ἡ νεο-κακόδοξη «παράδοση» τῶν «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν», τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας», τῆς «διηρημένης Ἐκκλησίας», τῆς Ἐκκλησίας τῶν «ἀνοικτῶν ὁριζόντων καί πλατείας καρδίας», ἡ αἵρεση δηλαδὴ ποὺ κατεδαφίζει τὴν Μία Ἐκκλησία, γιὰ χάρη τῆς Νέας Ἐκκλησίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Πανθρησκείας!
5. «Δι̉ ἡμᾶς ἐδῶ εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὁ ὅρος οἰκουμενικός εἶναι κάτι περισσότερον ἀπό ὄνομα, ἀπό ἱστορικόν τίτλον: εἶναι κοσμοθεωρία καί τρόπος ζωῆς. “Τρόπος νά κοιτάζῃς τόν κόσμον, τό χθές καί τό αὔριον, τούς ἄλλους καί τόν ἑαυτόν σου”».
Τὸ γνωρίζουμε, «παναγιώτατε», ὅτι «ὅρος οἰκουμεν(ισμ)ός», δηλ. ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι γιὰ σᾶς τρόπος ζωῆς. «Χωριὸ ποὺ φαίνεται κολαοῦζο δὲν θέλει»! Εἶναι καταγεγραμμένη ἡ αἱρετικὴ κοσμοθεωρία σας στὸ Μπάλαμαντ, στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, στὸ Πουσὰν καὶ ἀλλαχοῦ.
Ἂς τὰ δοῦν αὐτὰ οἱ «ἀντιΟἰκουμενιστὲς ἡγέτες», ποὺ ἀκόμα «κοινωνοῦν μεθ’ ὑμῶν» καὶ τοὺς περὶ ὑμᾶς!
Καὶ τελειώνουμε σχολιάζοντας τὴν ἀναφορὰ τοῦ Πατριάρχη στὸν Φώτη Κόντογλου:
«Σύ, μή φοβοῦ (λέγει στὸν κ. Ἀμφιλόχιο). Διότι ἐδῶ εἶναι ἡ ἀείζωος Κωνσταντινούπολις, εἶναι ἡ Χώρα τῶν Ζώντων, τό καύχημα τῶν ζώντων, θά ἔλεγεν ὁ Φώτης Κόντογλου»!
Ἔ, ὄχι καὶ νὰ καπηλεύεσθε, «παναγιώτατε» καὶ νὰ ἐπικαλεῖσθε ἀκόμα καὶ τὸν Κόντογλου ὡς σύμμαχο τῶν κακοδοξιῶν σας! Ὁ Κόντογλου σεβόταν τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο, ὄχι τοὺς αἱρετικοὺς Πατριάρχες του! Δὲν διαβάσατε μὲ ποιό ὀξύτατο τρόπο κατήγγειλε ὁ Κόντογλου τὸν προκάτοχό σας Ἀθηναγόρα, γιὰ τὶς ὅποιες προοιμιακὲς οἰκουμενιστικές του ἐνέργειες; Δὲν διαισθάνεσθε ποιούς Κοντόγλειους κεραυνοὺς θὰ ἐξαπέλυε σήμερα ἐναντίον σας, ὡς ἡγέτου τῆς ἐσχάτης Παναιρέσως τῆς ἱστορίας;
Θυμίζουμε λίγα λόγια του, πρὸς ἐντροπήν σας καὶ ἐντροπὴ ἐκείνων ποὺ βαυκαλίζονται ὅτι εἶναι Ποιμένες. Ἔγραφε σὲ «Ἀνοιχτὴ Ἐπιστολὴ πρὸς Ἀθηναγόρα» (ἐδῶ) (γιὰ φανταστεῖτε τί θὰ ἔγραφε σήμερα πρὸς ἐσᾶς):
«Η επιθυμία της Παναγιότητάς σας και των δικών σας ανθρώπων να υποταχθεί η Ορθόδοξη Εκκλησία στον Πάπα, γέμισε την καρδιά μας με ανομολόγητη θλίψη και απογοήτευση. Τα αυτιά μας ακόμα σφυρίζουν από το φρικτό αυτό άκουσμα... αποτροπιασμένοι και μόνο στη σκέψη ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης αγκάλιασε τον Πάπα και μολύνθηκε από αυτό το βδέλυγμα της ασέβειας».
Καὶ πρὸς τοὺς Ποιμένες (ἀντιΟἰκουμενιστὲς καὶ μή) ἔγραφε καὶ θὰ ἐπαναλάμβανε καὶ πάλι ὁ Κόντογλου:
«Και εσείς, οι ποιμένες του λαού, τι είδους ποιμένες είστε; Τα πρόβατα τα οποία σας εμπιστεύθηκε ο Χριστός, τα παραδίνετε στους λύκους. Έχετε επικοινωνία με τους άρχοντες αυτού του παρερχόμενου κόσμου, γιατί ζηλέψατε τη δόξα τους και όχι τη δόξα του Θεού. Υποτάξατε την πίστη στους αμαρτωλούς ανθρώπους των κοσμικών επιθυμιών, οι οποίοι οδηγούνται από τον σατανά. Παραδοθήκατε και παραδώσατε τα πρόβατα στον άρχοντα του κόσμου αυτού, σε αυτόν που κατέχει την ύλη, τον χρυσό, τις εφευρέσεις και τις μηχανές, οι οποίες καταπλήττουν τα πλήθη ως θαύματα του αντίχριστου»!



Σάββατο, 18 Οκτωβρίου 2014

μιλία
 τς Α.Θ.Παναγιότητος
 το Οκουμενικο Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
 κατά τήν ες πίσκοπον χειροτονίαν
 το Σεβ. Μητροπολίτου δριανουπόλεως κ. μφιλοχίου
(18 κτωβρίου 2014)

Θεοφιλέστατε ψηφισμένε Μητροπολτα δριανουπόλεως,

« νομοθετήσας μν βαθμν καί ταγμάτων τάξιν» σε κάλεσεν ες τόν τρίτον βαθμόν τς ερωσύνης καί σήμερον, μο μετά τν συνιερουργούντων δελφν ρχιερέων σέ χειροτονομεν Μητροπολίτην δριανουπόλεως καί σε ποδεχόμεθα ες τήν χορείαν τν εραρχν το Πανσέπτου Οκουμενικο Θρόνου, τοθ̉ περ ποτελε διά σε ψίστην τιμήν καί προνόμιον -ς καί διά πάντας μς-, νά νήκωμεν δηλαδή ες τήν πρωτόθρονον μα καί μαρτυρικήν γίαν το Χριστο Μεγάλην κκλησίαν τς Κωνσταντινουπόλεως. Ες ατήν νκες δη λ ψυχ καί διανοί καί καρδί καί χείλεσιν ς πιστός στρατιώτης ατς, νν δέ καθίστασαι καί ξιωματοχος της. γαλουχήθης καί νδρώθης πνευματικς παρά Γέροντι σοφ καί εγενε καί διακριθέντι διά τό κκλησιαστικόν του φρόνημα καί τήν ελάβειαν καί φοσίωσιν πρός τήν ποτνίαν Μητέρα κκλησίαν, τ μακαριστ, λέγομεν, Μητροπολίτ Μεγάρων καί Σαλαμνος κυρ Βαρθολομαί. λλ̉ σφαλς πολλά φείλεις καί ες τόν είμνηστον ρχιμανδρίτην το Οκουμενικο Θρόνου Δαμασκηνόν Κατρακούλην, ποος πλείστας ψυχάς δήγησεν ες τόν Χριστόν καί τάς στήριξεν ες τόν πνευματικόν των γνα. ς εναι, λοιπόν, αωνία μνήμη ατν!
Καλεσαι τώρα νά διακονήσς τήν Μητέρα κκλησίαν πό τς θέσεως το Διευθυντο το Γραφείου κπροσωπήσεως ατς ν θήναις, «ρθοτομν τόν λόγον τς ληθείας ες δόξαν το Πατρός καί το Υο καί το γίου Πνεύματος» καί συνεισφέρων ες τήν γαστήν συνεργασίαν Οκουμενικο Πατριαρχείου καί κκλησίας τς λλάδος, καί μάλιστα ες τάς παρούσας χαλεπάς διά τό Γένος μέρας. προσωπική πνευματική σχέσις σου μέ τόν Μακαριώτατον ρχιεπίσκοπον θηνν καί πάσης λλάδος κ. ερώνυμον ποτελε χέγγυον τς πιτυχίας τς ποστολς σου ταύτης, ποία εναι καί σπουδαία καί χρήσιμος. κόμη, διά τήν πιτυχίαν ατήν πολογίζομεν ες τήν κατάρτισίν σου τήν θεολογικήν καί νομοκανονικήν καί θύραθεν, τς ποίας δείγματα χεις δώσει πολλά. Θά ζς καί ες τό ξς ες τήν αωνίαν λλάδα, τήν κοιτίδα το πολιτισμο, τς δημοκρατίας, τς φιλοσοφίας, λλά, προτρεπόμεθά σε, κατά τό πνεμα καί τήν παράδοσιν τς Μητρός κκλησίας, νά ναπνές τόν έρα τς οκουμένης καί νά γκαλιάζς λον τόν κόσμον καί νά μεταδίδς ες ατόν τά μηνύματα ερήνης καί συμφιλιώσεως, νοικτν ριζόντων καί πλατείας καρδίας. Δι̉ μς δ ες τό Οκουμενικόν Πατριαρχεον ρος οκουμενικός εναι κάτι περισσότερον πό νομα, πό στορικόν τίτλον: εναι κοσμοθεωρία καί τρόπος ζως. «Τρόπος νά κοιτάζς τόν κόσμον, τό χθές καί τό αριον, τούς λλους καί τόν αυτόν σου». 
Το λόγου ντος περί το ν θήναις Γραφείου μν θά το παράλειψις άν δέν ναφέρωμεν τήν μέχρι τοδε διακονίαν ν ατ το πρώτου Διευθυντο του ερωτάτου δελφο γίου Περγάμου κ. ωάννου, το σοφο καδημαϊκο, μέ τήν πολυποίκιλον πί σειράν τν δραστηριότητα καί προσφοράν, διά τήν ποίαν καί τόν τιμήσαμεν μόλις πρό μερν, μοφών συνοδικ ποφάσει, νυψώσαντες ατόν παξίως ες Γέροντα εράρχην το Θρόνου. Εησαν τά τη ατο πολλά καί ελογημένα!


Θεοφιλέστατε καί προσφιλέστατε δελφέ,
μετέρα Πατριαρχικ προτάσει καί προβλήσει, ξελέγης καί κατεστάθης Μητροπολίτης δριανουπόλεως, μις διακεκριμένης παρχίας το πανσέπτου τούτου Θρόνου, κκλησιαστική στορία τς ποίας ρχίζει πό τόν Δ´ αἰῶνα, ποχήν κατά τήν ποίαν διέπρεψε καί οράνιος προστάτης σου γιος μφιλόχιος κονίου. δριανούπολις, συνδέουσα τήν Κωνσταντινούπολιν μετά τς λοιπς Ερώπης, πέβη τό κέντρον πικοινωνίας μεταξύ νατολς καί Δύσεως καί νεδείχθη πόλις μπορική καί βιομηχανική μέ χαρακτρα διεθν καί κέντρον σημασίας στρατιωτικς καί πολιτικς. κκλησιαστικς ημοίρησε νά διαποιμανθ πό πιφανν προκατόχων σου, τινές τν ποίων νυψώθησαν ες τόν περίπυστον Οκουμενικόν Θρόνον, λλοι δέ τι ψηλότερον, ες τόν Θρόνον το μάρτυρος. νδεικτικς ναφέρομεν νταθα τόν φιλόμουσον πρην Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλον Στ´ καί τόν διάδοχόν του ες τήν Μητρόπολιν δριανουπόλεως Δωρόθεον τόν Πρώϊον, τόν πό  Σχολαρχν τς Μεγάλης το Γένους Σχολς, να κ τν κτώ Μητροπολιτν τν παγχονισθέντων τήν μέραν το Πάσχα μο μετά το Πατριάρχου Γρηγορίου το Ε´.
χι λιγώτεροι σαν καί ο λόγιοι τς παρχίας σου, Θεοφιλέστατε, μέ πιστέγασμα τόν πολύν Κωνσταντνον Καραθεοδωρν, τόν διδάσκαλον το ϊνσταϊν.         
Μνημονεύομεν εγνωμόνως λους ατούς τούς κεκοιμημένους δριανουπολίτας καί χαιρετίζομεν καί ελογομεν τούς πιζντας ν τ προσώπ τν παρόντων καί συμπροσευχομένων Προέδρου καί ντιπροέδρου το Φιλεκπαιδευτικο Συλλόγου δριανουπόλεως πό τήν νέαν ρεστιάδα.

Καί τατα μέν οτως, δελφέ μφιλόχιε,
σφαλς κουσες καί θά κούσς καί πάλιν καί πολλάκις τι κκλησία Κωνσταντινουπόλεως μπορε νά λέγεται Μεγάλη κκλησία λλ̉ ες τήν πραγματικότητα εναι μικρά, εναι ξουθενημένη, εναι συρρικνωμένη, εναι ταπεινωμένη, εναι νίσχυρος μπρός ες λλας πανισχύρους κκλησίας α ποαι καί διαρκς τήν πιβουλεύονται καί τήν ποσκάπτουν. Σύ, μή φοβο. Διότι δ εναι είζωος Κωνσταντινούπολις, εναι Χώρα τν Ζώντων, τό καύχημα τν ζώντων, θά λεγεν Φώτης Κόντογλου.  Ζομε, αἰῶνες τώρα, μετά πνευμάτων δικαίων τετελειωμένων, τά ποα εναι παρόντα καί περιίπτανται μαζί μέ μς τούς ζντας καί περιλειπομένους  παντο, ες τά τείχη, τούς ναούς, τίς κινστέρνες, τόν ππόδρομον, τά δραγωγεα, τά παλάτια, τά μοναστήρια. Ζομε λίγοι καί μέτρητοι. Καί μόνοι καί μετά πολλν. λλά πάντως ζομε, «μέσον πυρός στάμενοι καί μή φλεγόμενοι». 
Επε κάποιος τι τό Φανάρι «σ̉ δηγε πό τό σήμερα στό χθές κι̉ στερα στό προχθές. κι̉ λο πιό πίσω». ρχεται μως ρχιεπίσκοπος θηνν ερώνυμος Β´ νά διορθώσ καί νά προσθέσ τι πόλις ατή «δέν εναι μόνο παρελθόν, εναι καί παρόν καί κυρίως τό μέλλον. Κωνσταντινούπολη, χάρη στήν παράδοση πού διασώζει τό Οκουμενικό Πατριαρχεο, χει λες τίς προϋποθέσεις νά δώσει τό ραμα σέ ναν κόσμο πού καταρρέει». δ «μπορες νά θυμηθς, νά ξαναζήσς, νά ζήσς, νά ντλήσς καί, τέλος, νά πάρξς». Διατί; Διότι ν Ατ  ζμεν καί κινούμεθα καί σμέν. Ποί; κείν, ποος επεν τι λθεν «να ζωήν χωμεν καί περισσόν χωμεν».
ντως, πως θά γραφεν Παλος πρός τούς Κορινθίους, δ διάγομεν «ν πομον πολλ, ν θλίψεσιν, ν νάγκαις, ν στενοχωρίαις, ν πληγας ... διά δόξης καί τιμίας, διά δυσφημίας καί εφημίας ... ς ποθνήσκοντες καί δού ζμεν». Πάντοτε ζμεν. Καί πάλιν πρός τούς Κορινθίους γράφει πόστολος τν θνν τά ξς: Χριστός «ε σταυρώθη ξ σθενείας, λλά ζ κ δυνάμεως Θεο• καί γάρ μες σθενομεν ν ατ, λλά ζησόμεθα σύν ατ κ δυνάμεως Θεο».
δού, Θεοφιλέστατε ψηφισμένε, ποίας κκλησίας καλεσαι νά εσαι διάκονος καί κπρόσωπος, ξιωματικός ες τό ξς λλά καί πάντοτε πιστός καί πρόθυμος στρατιώτης, τοιμος διδόναι λόγον παντί τ ατοντι περί τς ν μν λπίδος. Ατς τς λπίδος πού μς κρατ ρθίους καί πάντοτε μέ γωνιστικόν φρόνημα αἰῶνες τώρα.
Νά εσαι ταπεινός, ξιοπρεπής, κφραστής τς ρχοντικς εγενείας τς πονεμένης Ρωμηοσύνης.
πιστρέφων πό τό Φανάρι, τό σεπτόν τοτο Πρωττον τς ρθοδοξίας καί το Γένους, ες τά Μέγαρα μετάφερε τήν ελογίαν του ες τούς Μεγαρες, τν ποίων ποικία πρξέ ποτε τό Βυζάντιον. Χαιρόμεθα διότι συμπροσεύχεται σήμερον μαζί μας καί κ. Δήμαρχος τν Μεγαρέων μέ πολλούς κ τν γαπητν δημοτν του.
Σήμερα εναι χαρά καί πανήγυρις διά σς καί δι̉ μς. Διά σς, διότι παξίως τιμται νας κλεκτός συμπολίτης σας, καί δι̉ μς, διότι ποκτμεν να νέον εράρχην, ες τήν ξίαν, τάς κανότητας καί τήν ποστολήν το ποίου πολλάς λπίδας ναποθέτομεν. Μήτηρ κκλησία νακαινίζει ς ετο τήν νεότητά της πορευομένη ν μέσ συμπληγάδων καί παγίδων πολλν.
Καί δού ζ! ειθαλής, νενις μέ σπρα μαλλιά, κατάβλητος, δραία καί μετακίνητος ες τήν πό αώνων δραν της, καυχωμένη διά τά παθήματα καί τόν σταυρόν της καί διατηροσα δούλωτον τό φρόνημα το Γένους.

Καί τώρα, δελφέ ψηφισμένε Μητροπολτα δριανουπόλεως, εσελθε ες τά για τν γίων διά νά λάβς τό πλήρωμα τς χάριτος. Καί ετα ξελθε διά νά κηρύττς, πό ψηλοτέρας πλέον σκοπις, Χριστόν σταυρωμένον καί ναστάντα, ι δόξα καί τό κράτος ες τούς αἰῶνας. μήν.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.