Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

"καί ἐσύ ...πᾶσαν σπουδήν ἐπίδειξε εἰς τήν τῶν πεπλανημένων (Οἰκουμενιστῶν, Παπικῶν...) ἐπάνοδον

Πηγή: "Κατάνυξις"

Τι να απαντάμε σε όσους μας λένε

να μην ανακατευόμαστε στα θέματα πλάνης, αιρέσεων

και της παναίρεσης του οικουμενισμού!

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

http://pmeletios.com/images/agios%20nikodimos%20agioritis.JPG

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης

Σχόλιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ:
    Ἄν μιά φορά εἶναι σωτήρια ἡ ὑλική ἐλεημοσύνη, ἀπείρως σωτηριοδέστερη εἶναι ἡ πνευματική ἐλεημοσύνη.
         Γιατί ἠ πρώτη ἀπευθύνεται στήν σάρκα πού ἀργά ἤ γρήγορα θά γίνει στάχτη καί σποδός καί τροφή σκουληκιῶν, ἐνῶ ἡ δεύτερη ἀπευθύνεται στήν ἀθάνατη ψυχή πού θά ὑπάρχει αἰώνια εἴτε στήν κόλαση (μή γένοιτο), εἴτε στόν Παράδεισο!
          Ἡ ἐντολή  τοῦ Κυρίου  γιά τόν ἀδελφό μας  εἶναι  νά τόν ἀγαπᾶμε ὅπως τόν ἑαυτό μας: "θέλεις ἀγαπᾶ τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν" (Ματθ. 22, 39). Ἐμεῖς θέλουμε νά σωθοῦμε (οἱ ἔχοντες σῶας τάς φρένας, τουλάχιστον), ἑπομένως, ἔχουμε χρέος ἀγάπης καί τήν σωτηρία τοῦ πλησίον μας.
          Ἡ Καθολική Ἐπιστολή Ἰακώβου, κεφ. 5, στίχ. 20 μᾶς λέγει:
          "γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν".
        Ἐκτός ὅμως ἀπό πνευματική ἐλεημοσύνη καί ἀγάπη στόν πλησίον, πάνω ἀπ' ὅλα προέχει ἡ ἐξ ὁλοκλήρου ἀγάπη πρός τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου καί ἡ ὀρθή ὁμολογία τῆς Ἀληθείας! "Καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. αὕτη πρώτη ἐντολή" (Μάρκ. 12,30).
          Ἄς σφραγιστοῦν τά στόματα "τῶν λαλούντων ἄδικα", ὄπως μᾶς λέγει ὁ Ψαλμωδός Δαυΐδ καί ὄχι τά στόματα τά ὁμολογοῦντα τόν Ἀληθινόν Θεόν καί τά ἐπιστρέφοντα ψυχές τῶν εἰκόνων Του καί συνανθρώπων μας!
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrZEt2Wcq7zw7N73o10VR6DxVT6zWHtnH_9Af7bNfJKlXxGk8bRuXBvS8HB5R-ivHxZlq_y_KO8y5XypsJYDiAvlF-MXEYDONycXHD3XKH-erNxJ1ir0GBDeEGc47swl57vpL1DG009bqX/s400/%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%93%CE%9F%CE%A0%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%95.jpg
  Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:
     Καί καθώς ὅταν ξημερώση ἡ ἡμέρα σπουδάζει κάθε τεχνίτης καί πραματευτής νά αὐξήσει τόν σωματικόν πλοῦτον του μέ νέα κέρδη, ἔτσι ἄς σπουδάζη καί κάθε χριστιανός, πῶς νά αὐξήση τόν πνευματικόν πλοῦτον του, μέ κέρδος τή σωτηρία τῶν ἀδελφῶν του, ἐπειδή τόσον πολύτιμον πράγμα εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί τόσον ἀκριβή εἶναι ἡ σωτηρία της, ὥστε ὄπου, μιᾶς ψυχῆς, δέν εἶναι ὅλος ὁ κόσμος ἀντάξιος. 
         Διά τήν ψυχήν ἔγινε ὅλη ἡ κτίσις...διά τήν ψυχήν ἐδόθη ὁ Νόμος, οἱ προφητεῖαι, τό Εὐαγγέλιον...διά τήν ψυχήν Ἀγγέλων διακονίαι, προπάτορες, Προφῆται, Ἀπόστολοι, Δίκαιοι κλπ κλπ. Καί διά νά εἴπω τό μεγαλύτερον, διά τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς, Αὐτός ὁ Υἱός Θεοῦ, ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς καί ἔγινεν ἄνθρωπος καί ἐκοπίασε καί ἐπείνασε καί ἐδίψησε καί ἔπαθε τόσα πάθη καί ἐσταυρώθη καί ἔχυσεν ὄλο τό αἷμα Του καί ἀπέθανεν καί ἐτάφη, καθώς εἶπεν ὁ χρυσοῦς Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: "ἐννόησον διατί Προφῆται; διατί Ἀπόστολοι; διατί Ἄγγελοι πολλάκις ἐπέμφθησαν; διατί Αὐτός ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ παρεγένετο; οὔχ ἵνα ἀνθρώπους διασώσει; Οὐχ ἵνα πεπλανημένους ἐπαναγαγάγη;
         Τοῦτο καί ἐσύ ποίησον κατά δύναμιν τήν σήν...πᾶσαν σπουδήν ἐπίδειξε καί πρόνοιαν εἰς τήν τῶν πεπλανημένων ἐπάνοδον".
Λόγος ε' κατά Ἰουδαίων.
http://www.denver.goarch.org/images/bridegroom.jpg
"Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·
ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ἀρνήσομαι κἀγὼ αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς".
 [Ματθ. ι' 32-33]

Η Χειροτονία του Μητροπολίτη Κίτρους Γεωργίου. Όλο και ...περισσότερος Οἰκουμενισμός! ΚΡΥΟ! ΚΡΥΟ ΠΟΛΥ!




Μᾶς διαβεβαίωσε ὁ νέος Ἐπίσκοπος κ. Γεώργιος Χρυσοστόμου ὅτι δὲν φίλησε καλοσιδερωμένες Ἀρχιερατικὲς ἀμφιέσεις γιὰ νὰ γίνει Ἐπίσκοπος, δὲν ἔκανε τὸ θέλημά του, ἀλλὰ πραγματοποίησε τὸ θέλημα τοῦ Πατρός του, τοῦ «ἐν οὐρανοῖς».
Εἶπε στὸν Χειροτονητήριο λόγο του, προβάλλοντας τὴν ταπείνωσή του καὶ κατατροπώνοντας ὅλους ἐκείνους ποὺ θέλουν τὴν ἐκλογή του ἀποτέλεσμα δεσποτικῶν μαγειρεμάτων:
«Καί ερισκόμενος νώπιόν σας χω πόψη μου ατό πού λέει γιος Γρηγόριος Διάλογος, τι, δηλαδή, “δέν εναι ταπεινὸς κενος ποὺ ρνεται νὰ γίνει δηγὸς ψυχν, παρόλο ποὺ καλεται πὸ τὸ θεο θέλημα”».
Κλείνοντας, δὲν ξέχασε βεβαίως νὰ ἐκφράσει τὸν σεβασμό του πρὸς τὸν Οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, προφανῶς ἀποδεχόμενος τὸ ἡγετικό-ποιμαντικὸ ρόλο τοῦ Πατριάρχη στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Ἐκφράζω, εἶπε, «τν ερ αὐτὴ στιγμ ...τὴν προσήλωσή μου πρὸς τὸν σεπτὸ Πατριαρχικὸ Θρόνο ...κατὸν υϊκό μου σεβασμὸ πρὸς τὸν Προκαθήμενό του, Παναγιώτατο Οκουμενικὸ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαο»!
χι μόνο στὴν ἐκλογή του ποὺ παρευρέθηκαν κατ’ ἀνάγκην ἀλλὰ καὶ στὴν χειροτονία του ἦσαν παρόντες πρωτοκλασάτοι Οἰκουμενιστὲς καὶ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Μητροπολίτες μὲ τὶς πολύχρωμες καὶ φανταχτερὲς φορεσιές τους! Οἱ ἁγιότατοι Μητροπολίτες Πειραιῶς, Μεσσηνίας, Λαρίσης, Δημητριάδος καὶ Σύρου κ. ἄ.


"Ἐξεβλήθη Ἀδὰμ τοῦ Παραδείσου, διὰ τῆς βρώσεως...".

Η λαιμαργία μας και οι πικρίδες της νηστείας

Πηγή: "Τρελογιάννης"


   Μη πλανάσαι! Ούτε από την δουλεία του Φαραώ πρόκειται να ελευθερωθής ούτε το άνω Πάσχα θα αντικρύσης, εάν δεν γευθής παντοτεινά πικρίδες και άζυμα. Πικρίδες είναι η βία και κακοπάθεια της νηστείας, και άζυμα το χωρίς φυσίωσι φρόνημα.
Κλίμαξ, Λόγος περί γαστριμαργίας
               ms1753.jpg
Από τον επίλογο του βιβλίου για την νηστειοθεραπεία του γιατρού Ι.Παπαγιαννόπουλου.

 Στο βιβλίο περιγράψαμε τις τεχνικές των σωστών γευμάτων, των μικρών γευμάτων, της νηστείας και της ξηρασίας.
Όλες αυτές οι τεχνικές είναι μέσα και όχι σκοποί. Είναι μέσα για τη διατήρηση της σωματικής υγείας ή και για την αποκατάστασή της, όταν αυτή έχει τρωθεί. Ταυτόχρονα όμως είναι και μέσα στον αγώνα εναντίον της λαιμαργίας.
Η λαιμαργία έχει δύο σκέλη: ένα σωματικό το οποίο οφείλεται στη τοξίνωση του σώματος και στην κακή κατάσταση της εντερικής χλωρίδας και  ένα πνευματικό το οποίο οφείλεται στην έλξη του νοός και των αισθήσεων προς τις γεύσεις.
Η λαιμαργία, ως έλξη και ως πάθος, είναι ένας εχθρός που επιβουλεύεται την υγεία όχι μόνο του σώματος αλλά και της ψυχής. Ο πόλεμος που διεξάγει εναντίον μας είναι φοβερός! Είναι πόλεμος διαρκής, ύπουλος και επιστημονικός. Είναι μακροπρόθεσμα σχεδιασμένος και γίνεται με ακρίβεια, με λεπτότητα και με μεθοδικότητα. Χαρακτηρίζεται από περιόδους όξυνσης και περιόδους ανακωχής.
Στις περιόδους όξυνσης έχουμε μεγάλη δυσκολία να αντισταθούμε στις ηδονικές και δελεαστικές της προτάσεις. Πρόκειται για κατά μέτωπον επιθέσεις της λαιμαργίας, όπου αυτή προσπαθεί απ΄ ευθείας και με θράσος να μας υποτάξει.
Στις περιόδους ανακωχής αντίθετα, νομίζουμε ότι απαλλαγήκαμε τελείως απ' αυτή και ότι δεν πρόκειται ποτέ πλέον να μας ξαναενοχλήσει. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ελιγμό της λαιμαργίας! Προσπαθεί να μας δημιουργήσει μία ψεύτικη σιγουριά, αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Αφού μας οδηγήσει στον εφησυχασμό, εν συνεχεία σιγά - σιγά μας διαβρώνει. Χωρίς να το καταλάβουμε, μας ρίχνει τελικά σε τέτοιες παραβάσεις που δεν μπορούμε ούτε καν να φαντασθούμε.
Άλλες φορές, επίσης σκοπίμως, υποχωρεί η λαιμαργία και μας αφήνει ανενόχλητους για μεγάλα διαστήματα. Photobucket 

Ο σκοπός της είναι να επιτρέψει να δράσουν άλλα πάθη, χειρότερα απ' αυτήν (όπως η υπερηφάνεια, η κενοδοξία, η φιλαργυρία και κυρίως η λαγνεία) ή να γίνουν παρεκτροπές, ασυγκρίτως χειρότερες από τις παραβάσεις του φαγητού (όπως η ιδεολογική πλάνη). Επειδή ακριβώς μας έχουν φύγει οι λαιμαργικές επιθυμίες, νομίζουμε ότι είμαστε σε σωστό δρόμο και δεν υποψιαζόμαστε ότι έχουμε πέσει σε καταστάσεις πολύ φοβερότερες από τη λαιμαργία.
Πραγματικά, οι πλέον ύποπτες και επίφοβες φάσεις του αγώνα είναι οι φάσεις της ανακωχής. Η δολιότητα των σχεδίων της, αποκαλύπτεται όταν, μετά από πολύ καιρό και σε ανύποπτο χρόνο, επανέρχεται και πάλι η λαιμαργία και μάλιστα δριμύτερη από πριν.
Οι μεθοδείες και οι τακτικές αυτές της λαιμαργίας συνεχίζονται διαρκώς και, στις περισσότερες περιπτώσεις, ισοβίως.
Eνας σοφός του 6ου μ.Χ. αιώνα  έγραφε: "Θα ήταν αξιοθαύμαστο εάν κάποιος ελευθερώθηκε από αυτήν, πριν κατοικήσειτον τάφο". (Θαυμάζω γαρ, ει μη τις τάφον οικήσας, εγένετο ταύτης ελεύθερος).
Και σ' ένα άλλο σημείο: "Πολλές φορές έρχεται η λαιμαργία και κάθεται επάνω στο στομάχι και κάνει ώστε να μη χορταίνει ο άνθρωπος, έστω και αν φάγει ολόκληρη την Αίγυπτο και πιει ολόκληρο τον Νείλο".
 (Γίνωσκε, ότι περ πολλάκις ο δαίμων τω στομάχω καθέζεται και μη κορένυσθαι τον άνθρωπον  παρασκευάζει, καν πάσαν την Αίγυπτον φάγη και τον Νείλον πίη).
Και τα έγραφε αυτά ένας από τους μεγαλύτερους ασκητές των αιώνων!

Ένας άλλος σοφός του 7ου μ.Χ. αιώνος  γράφει για τις φάσεις ανακωχής : "Πριν να μπεις στην πόλη της ταπείνωσης (δηλαδή πριν φύγει η υπερηφάνεια) εάν βρεις ανάπαυση από την ενόχληση των παθών (της λαιμαργίας στην προκειμένη περίπτωση), μη πιστέψεις στον εαυτό σου! Διότι σου έχει στήσει ενέδρα ο εχθρός για να σε εξαπατήσει. Αλλά μετά την πρώτην εκείνην ανάπαυση, περίμενε άλλη μεγαλύτερη ενόχληση και ταραχή. Διότι εάν δεν κατορθωθούν όλες ανεξαιρέτως οι αρετές, οι οποίες στεφανώνονται και ασφαλίζονται από την ταπείνωση, μην περιμένεις να βρεις  ανάπαυση από τους κόπους σου ούτε να έχεις ανακούφιση από τις επιβουλές των εχθρών σου".
 (Προ του εισελθείν εις την πόλιν της ταπεινώσεως, εάν ίδης σαυτόν ότι ανεπαύθης εκ της οχλήσεως των παθών, μη πιστεύσης σεαυτώ. Ενέδραν γαρ τινα ενεδρεύει σοι ο εχθρός. Αλλ' εκδέχου μετά την ανάπαυσιν πολλήν όχλησιν και ταραχήν. Ει μη γαρ διέλθης τα καταλύματα των αρετών, ούκ απαντάς ανάπαυσιν εκ του μόχθου σου, ουδέ εκ των επιβουλών άνεσιν έξεις, έως αν φθάσεις το κατάλυμα της ταπεινώσεως).
Η πάλη λοιπόν εναντίον της λαιμαργίας δεν είναι μία αυτόνομη υπόθεση αλλά ένα μέρος του ευρύτερου αγώνα για την υγεία της ψυχής. Ο αγώνας αυτός δεν τελειώνει όταν κερδηθεί μία μάχη εναντίον της λαιμαργίας αλλά όταν έρθει (ως δώρο) η ασύγκριτη και τελειωτική κατάσταση της ταπείνωσης.

Εμείς, ως άπειροι στη στρατηγική του πνευματικού αγώνα και αμέτοχοι των υψηλών εμπειριών, περιοριστήκαμε στο βιβλίο αυτό σε απλές τεχνικές γευμάτων, στην επισήμανση των λαιμαργικών παραβάσεων και των συνεπειών τους για τη σωματική υγεία και στις θεραπευτικές εφαρμογές της νηστειοθεραπείας.
Υπάρχουν άλλες μέθοδοι, συμπληρωματικές της νηστείας και ίσως ανώτερες και αποτελεσματικότερες. Αυτές έχουν περιγραφεί από βυζαντινούς και σύγχρονους ασκητές  και είναι χρήσιμες όχι μόνο για το πρόβλημα της λαιμαργίας αλλά και για άλλες αδυναμίες που ενδεχόμενα έχουμε.
Οι ίδιοι βυζαντινοί και σύγχρονοι πατέρες απέδειξαν ότι η μονομερής, υπερβολική και αποκλειστική ενασχόληση με την νηστεία και το φαγητό είναι πλάνη. Έτσι συμβουλεύουν όλους εμάς για την καλλιέργεια όλων μαζί των αρετών. Αυτές σχηματίζουν ένα αδιάσπαστο πλέγμα του οποίου ένας κρίκος είναι η νηστεία.
Ευχόμαστε ο καθένας μας να έχει επιτυχία σε όλες τις αγαθές επιδιώξεις του και διέξοδο στις πνευματικές αναζητήσεις του. Η νηστεία και η τεχνική των σωστών γευμάτων είναι ένα από τα απλά αλλά αρκετά αποτελεσματικά μέσα στην καθημερινή μας προσπάθεια για μία καλύτερη υγεία και μια πνευματικότερη ζωή