Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Υστατο Αντίο στον μεγάλο θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο



Μ πολλ θλίψη λλ κα χαρμολύπη κολουθήσαμε στν τελευταία του κατοικία τν γωνιστή, τν μολογητή, τν κάματο ργάτη το Εαγγελίου, τν δειν θεολόγο, τν δάσκαλο κι δελφό μας Νικόλαο Σωτηρόπουλο. Ασθανόμαστε φτωχότεροι δ στ γ, φο να  τεράστιο κεν φησε κλιπν στν ρένα το ντιοικουμενιστικο γνα, λλ πλουσιώτεροι στς οράνιες σκηνές, που θ βρίσκεται αώνια κατοικία του, διότι π κε θ πρεσβεύει γι λους τους ναπομείναντες δελφούς του, στε ν συνεχίσουμε ως θανάτου τν καλν γνα πρ τς μωμήτου πίστεως πως κριβς κανε κι κενος.
Τν εχαριστομε γι τν βοήθεια πο μς πρόσφερε μ τν καρδιά του π τν ρχ τς δρύσεως το Συλλόγου μας, γι δέκα πτ συνεχ τη, ταν σ κάθε κάλεσμά μας νταποκρινόταν κι τρεχε ν κηρύξει τ θεο λόγο κα ν συνδράμει στν γνα μας ναντίον το Οκουμενισμο κα το Παπισμο. ταν παρ’ λες τς δυσκολίες πο ντιμετώπιζε  μ τν γεία του, πάντοτε κάματος, καλόκαρδος, πρόσχαρος ποδεχόταν τν πρόσκλησή μας κι νωνε τν βροντερ φωνή του μ τν δύναμη δική μας κα ξεσήκωνε τς συνειδήσεις λων ατν πο γέμιζαν τς αθουσες γι ν τν κούσουν, που κι ταν τν καλούσαμε. ταν πρτος μιλητς στν πρώτη κδήλωση το Συλλόγου μας, κα δν θ ξεχάσουμε ποτ τν περίγραπτη συγκίνηση πο νοιώσαμε  γι τ σα μς συμβούλευσε κα μς εχήθηκε σ κενο τ πρτο μας ξεκίνημα.
Πάντοτε χοντας τ μικρ τετραβάγγελο στν κόρφο του, σ ,τι κι ν μς δίδασκε, σ ,τι κι ν λεγε ναφερόταν μ τόση εχέρεια στν γ. Γραφή, μς παρέπεμπε μεσα στ κατάλληλο χωρίο, μς ρωτοσε κα μς ξηγοσε δίνοντας τν ντύπωση τι ζοσε μ τν Χριστ γι τν Χριστό. Μς συγκινοσε διαίτερα βαθειά του γνώση κα προθυμία του ν μς καταστήσει κοινωνος τς χαρς πο ζοσε, μ τν τρόπο πο βίωνε  τν ν Χριστ πίγεια ζωή του. πλότητα κι καλωσύνη του μς φώπλιζαν πάντοτε κα δν πρχε παραμικρς δισταγμς ν τν προσεγγίσουμε καρδιακ κα ν ζητήσουμε ν πάσα στιγμ τ συμβουλή του.  ταν σν να μικρ παιδί, πο μερικς φορς κδήλωνε τ ντονη συμπεριφορά του, κόμη κα τν ερ γανάκτηση κα ργή του, χωρς μως μπάθεια μ μία διαίτερη ελικρίνεια κι πλότητα. Εχαριστομε τν Θε πο τν γνωρίσαμε π κοντά, τν φιλοξενήσαμε, τν ζήσαμε στν καθημερινότητά του, στω κα γι λίγο, κα μς κανε κοινωνος τς γιότητός του.
 Δν θ ξεχάσουμε τν τελευταία φορ πο λθε στ Βόλο, μετ π να φοβερ κρυολόγημα, ν βηχε διαρκς κα μ κίνδυνο ν πιδεινωθε δη πιβαρυμένη γεία του μετ π να μεγάλο χειρουργεο, ατς προσευχόταν ν το δώσει Θες δύναμη ν μπορέσει ν μιλήσει κα ν μολογήσει κα ν λέγξει τος παναιρετικος οκουμενιστς πισκόπους κα πατριάρχες, πως κανε πάντοτε. Μ τ βοήθεια το Θεο, τ θέληση κα τν πέραντη ψυχικ δύναμη, πο διέθετε πάντοτε ταν γωνιζόταν, τ κατάφερε. Μίλησε μ τόση παρρησία κα τόλμη πο δν πέτρεψε Θες ν βήξει οτε μία φορά. ταν να πραγματικ θαμα.
Δν φοβόταν κανένα, παρ μόνο τ Θε κα τ διο μας δίδαξε ν κάνουμε κι μες. λα τ γνήσια πνευματικ παιδιά του, κόμη κι ατ πο δν νκαν στν δελφότητα το«Σταυρο», εχαμε λάβει ατ τν παρακαταθήκη π τν δάσκαλό μας, ν μν φοβόμαστε κανένα, παρ μόνο τ Θεό. Ν λέγχουμε μ παρρησία τν κάθε ψηλ στάμενο χωρς φόβο, γι ,τι κακ γίνεται μέσα στν κκλησία, πο εναι τ σπίτι μας, γιατί τσι θ κερδίσουμε τν αωνιότητα, πως λεγε, ψηφώντας κάθε κίνδυνο, διωγμ κα πιτίμιο.
Δν εναι τυχαο πο Θες τν πρε κοντ Του, τν δια μέρα πο πρε κα τν μακαριστ γέροντά του, τν είμνηστο Αγουστίνο Καντιώτη. Τν δια παρακαταθήκη πο παρέλαβε π τν γαπημένο του   πνευματικ Πατέρα κα Δάσκαλο, σ γνήσιο κα πιστ σ λα τέκνο του,  κριβς τν δια παρέδωσε κα σ λους μς.
 Τν εχαριστομε γι τν ποστήριξη κα τν κτίμηση πο τρεφε γι τν διωκόμενο γέροντά μας, τν π. Εθύμιο Τρικαμην κα γι τν συμπαράσταση πο δειξε καθ’ λο τ διάστημα τς δίκης του στ κκλησιαστικ Συνοδικ Δικαστήρια, στ ποα δν δίστασε ν παρευρίσκεται μ τόσο κόπο κα ν συμμετέχει μ λο τ πλθος το κόσμου πο συνέρρεε γι ν διαμαρτυρηθε γι τν δικη καθαίρεσή του. Τν εχαριστομε πο δν παρέλειψε ποτ ν γράφει λόκληρα ρθρα γι τν δικο διωγμ το π. Εθυμίου στ περιοδικ «Σταυρός», λλ κα ν κάνει λόκληρες μιλίες γι ν προβάλει τν γνα του κα τ παράδειγμά του. Εναι χαρακτηριστικ φράση πο παναλάμβανε: « π. Εθύμιος εναι καθαίρετος πύργος τς ρθοδοξίας».
Εχόμαστε Θες ν τν ναπαύσει, ν το χαρίσει ,τι το στέρησαν στν πίγεια ζωή του, ατο πο τν δίκησαν κα τν δίωξαν, ν κερδίσει τ φς κα τ δόξα τς αωνίου βασιλείας το Θεοῦ, τν ποία πάντοτε στεντόρεια πικαλονταν στν πίλογο τν μιλιν του κα ν πρεσβεύει γι τ σωτηρία λων σων τν εχαν σν παράδειγμα στ ζωή τους.
 Σν λάχιστο φόρο τιμς κι εγνωμοσύνης στν μεγάλο ατ νδρα, στν μισθο ατ στρατιώτη το Χριστο, πο λη του τ ζω τν φιέρωσε στ κήρυγμα το Θείου Λόγου, ντ στεφάνου, προσφέρουμε να συμβολικ  ποσ σ δρυμα τς περιοχς μας.


ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΑΣ ΔΑΣΚΑΛΕ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΕ. ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ  ΣΥΛΛΟΓΟ
«ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»

            Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ

       ΓΡΗΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ                               ΧΡΙΣΤΙΝΑ  ΞΑΝΘΑ - ΝΑΚΟΥ