Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Ο Σύρου Δωρόθεος απολογούμενος αυτο-κατηγορείται! υπό Δημ. Κάτσουρα



Τόν περασμένο ούλιο (τρ. τους) γνωστός νά τό πανελλήνιον Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος Πολυκανδριώτης παρέστη στήν ν Σύρ γενομένη «χειροτονία» το νέου παπικο «πισκόπου» τς περιοχς. Τότε, μέ σχετική νάρτηση στό στολόγιό μας (epistrofi-sotiria.blogspot.com) ναφερθήκαμε στό νέο ατό σκάνδαλο το φερομένου καί ς μνηστρος το ρχιεπισκοπικο Θρόνου τν θηνν κ. Δωροθέου. πρξε μάλιστα διαιτέρως προκλητικός, διότι κε μφανίσθηκε κπροσωπν τήν τοπική ρθόδοξο κκλησία καί προσέφερε στόν νέο-«χειροτονηθέντα», ς δελφικό δρο, ρχιερατική μίτρα (!) εχόμενος σ’ ατόν καλή ποιμαντορία καί ναφωνν τό «ξιος»!

Τό ν λόγ γεγονός, τό ποο χαρακτηρίσαμε δη νωτέρω ς σκάνδαλο, πό τήν οσιαστική κκλησιαστική ννοια το ρου (βλέπε σχετική διδασκαλία το γίου Νικοδήμου το γιορείτου στό «Περί σκανδάλων καί περί διορθώσεως το δελφο», κδ. ρθ. Κυψέλη, Θεσσ/κη 1991), πρξε φορμή στε νας Κληρικός τς Μητροπόλεως Σύρου, Τήνου, νδρου καί Μυκόνου, ερομόναχος Εθύμιος Χαραλαμπίδης, κ τς ερς Μονς γίου Νικολάου νδρου, νά προβ σέ ποτείχιση κ τς κοινωνίας μετά το πισκόπου του, διά λόγους πίστεως.

ποτειχισθείς, βάσει τν ερν Κανόνων, Κληρικός, μέ πιστολή του πού εδε τό φς τς δημοσιότητος τελευταίως (φ. «Ο.Τ.» ρ. φύλ. 2038, 26.9.2014), παρουσίασε συγκεκριμένως καί λεπτομερς τά τεκμήρια κενα πού στοιχειοθετον τόν διά το οκουμενισμο ξουνιτισμό τς πό τόν κ. Δωρόθεο Μητροπόλεως Σύρου.
Ατό φαίνεται τι ξόργισε τόν ατοσυστηνόμενο ς διάκονο τς γάπης Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωρόθεο, ποος μετά τίς ρχικς κτοξευθεσες πειλές, προκειμένου νά ρθ μέσως ποτείχιση καί πανέλθη τολμήσας ερομόναχος στήν «πακοή» του, πεχείρησε κατ’ ατάς νά νασκευάση τίς κατ’ ατο κατηγορίες πί θεμάτων Πίστεως.
Συνέβη, μως, ατό πού θεωρεται ς ρχή τς ψυχολογίας το νόχου, τι δηλαδή ατός ( νοχος) πολογούμενος ατο-κατηγορεται! Συγκεκριμένως κ. Δωρόθεος μέ πιστολή του πρός τόν Διευθυντή το «ρθοδόξου Τύπου» (που δημοσιεύθηκαν τά προαναφερθέντα κείμενα το ποτειχισθέντος ερομονάχου) πιχειρε μέ τά συνήθη πλα τν οκουμενιστν νά διασκεδάση τίς λγεινές γι’ ατόν ντυπώσεις καί τόν προβληματισμό πού ρθς κτιμ τι, δημιούργησαν τά γραφόμενα το Κληρικο του.

    Παρά τή φιλότιμη προσπάθειά του νά μφανισθ θος καί μάλιστα συκοφαντούμενος, τελικς δέν κατορθώνη παρά νά καταδείξη τόν πανικό του (μλλον) γιά τήν τρωθεσα δημοσίως εκόνα του ς ρθοδόξου Μητροπολίτου καί τήν ατο-ποκαλυπτική γιά τά χι καί τόσο ρθόδοξα κριτήριά του στάση καί θεωρία του. Βεβαίως, δέν παραλείπει νά διανθίση τήν πιστολή του μέ βρεις, ερωνεες καί τίς παραίτητες (πάντοτε κατά το «κατηγόρου» του ερομονάχου) ….πειλές!

  ποτειχιζόμενος παραμένει στήν κκλησία! ξέρχεται ατς κηρύσσων αρεσι πίσκοπος.

τσι κ το προοιμίου τς πιστολς κατά τήν πρόβλεψη το ιε΄ Κανόνος τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ποτειχισθείς τς κοινωνίας μέ τόν κηρύττοντα αρεσι πίσκοπον, χαρακτηρίζεται τεχνηέντως πό το κ. Δωροθέου ς «κ τς κκλησίας ποτειχισθείς»! Πρόκειται γιά τήν γνωστή θεολόγητη θέση τν αρετιζόντων, κατά τήν ποία κανονικς ποτειχισθείς Κληρικός δθεν ξέρχεται τς κκλησίας, ν προφανς ατός πού ντως ξέρχεται Ατς εναι κηρύσσων γυμν τ κεφαλ αρεσι καί διά τοτο ποδεικνυόμενος ψευδο-πίσκοπος, κ το ποίου (τς κοινωνίας το ποίου) Κληρικός ποτειχίζεται.
Μητροπολίτης δέν διστάζει νά πικαλεσθ πρός πίρρωσι τς ρθότητος τν ποιμαντορικν του στόχων πού, πως διος διευκρινίζει (στήν π’ ρ. Πρωτ. 2654 πιστολή του πρός τόν Ο.Τ.), εναι (μεταξύ λλων) « ν ερήν, ρμονί καί συνεργασί συμβίωσις τν ρθοδόξων καί τν Ρωμαιοκαθολικν συνοίκων τς Μητροπόλεώς του», τόν  γιο Νεκτάριο! Παρερμηνεύων προδήλως πόσπασμα ργασίας το μεγάλου γίου περί τς φειλομένης καί πρός τούς αρετικούς γάπης ς συνανθρώπων μας, ποσιωπ τήν καίρια πισήμανση το γίου τι « ξωτερική κοινωνησία διασώζει τήν σωτερικήν λλοτριότητα» (δηλαδή, ν λλοις λόγοις, τι ταν πάρχη διαφορά στήν Πίστι πού πρέπει νά διαφυλάξωμε, εναι παραίτητη ποφυγή καί τς ξωτερικς κοινωνίας μέ τούς λλοδόξους), τήν ποία εστόχως κάνει περί θεμάτων Πίστεως καί ληθείας! («Περί νεξιθρησκείας», σελ. 19).

πίσκοπος εναι ποιμήν τς κοινωνίας τν πιστν και χι τς κοινωνίας τν πολιτν.

κ το περιεχομένου τς πιστολς του εναι προφανές τι κ. Δωρόθεος κλαμβάνει, σως λόγ καί τς κοσμοπολίτικης διαβιώσεώς του καί τς κκοσμικευμένης ντιλήψεως του περί ποιμαντορικο ργου, τήν διακονία του ς νθρωπιστικό καί κοινωνικό ργο. Εναι χαρακτηριστική διατύπωσή του «χοντες τήν ποιμαντικήν εθύνην μις κοινωνίας, ες τήν ποίαν διά λόγους στορικούς, πό αἰῶνες συμβιώνουν….ρθόδοξοι καί Ρωμαιοκαθολικοί… καλούμεθα ν πλήρει συναισθήσει τς μετέρας εθύνης νά συμβάλλωμεν ες τήν ν γάπ καί ληθεί συμβίωσιν καί πρόοδόν της»!
ραγε, ελικρινς γνοε κ. Δωρόθεος τι κασταχο ρθόδοξος πίσκοπος δέν εναι ποιμήν τς τοπικς κοινωνίας λλά ποιμήν τν πιστν τς κκλησιαστικς κοινότητος-κοινωνίας τς ποίας προσταται; Δηλαδή, κ. Δωρόθεος θά πρεπε νά γνωρίζη τι, φ’ σον θέλει νά εναι ρθόδοξος Μητροπολίτης Σύρου, χει πωμισθ τήν ποιμαντορία μόνον τν ρθοδόξων καί χι συλλήβδην λων τν Συριανν, Τηνιακν Μυκονιατν κλπ. κατοίκων σχέτως τς Πίστεώς των!
πομένως, ς φήση τήν πρόοδο τν τοπικν κοινωνιν στούς ρμοδίους Δημάρχους καί τούς Περιφερειάρχες καί ς νδιαφέρεται γιά τήν πνευματική, κυρίως, πρόοδο τν πιστν πού το νεπιστεύθη κκλησία. άν θέλει δέ, διακας, νά σκ ποιμαντορία καί πί τν πολοίπων κατοίκων τν νήσων τς Μητροπόλεώς του, ς φροντίση μέ τό παράδειγμα, τή διδασκαλία καί τήν πνευματική ν γένει ργασία του νά παναφέρη στούς κόλπους τς κκλησίας καί τούς ν αρέσει παγιδευμένους συμπολίτες του.
κ. Δωρόθεος διακηρύττει μέ παρρησία τι, «οδέ κατά κεραίαν κκλίνοντες τν ρίων, ο Πατέρες μν διά τν ερν Κανόνων θεντο», μμένει ες τούς δοθέντας φρικτούς, κατά τήν ραν τς ες πίσκοπον χειροτονίας του, ρκους! νάλογα διατείνεται εκαίρως–καίρως καί Οκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαος. Προφανς μφότεροι πευθύνονται σέ εήθεις σέ τομα πού γνοον τι εσέβεια δέν δηλώνεται, λλά φανερώνεται, κυρίως, ν τος πράγμασιν.
ν, μως, δηλώνει πιστός τηρητής τν . Κανόνων κ. Δωρόθεος ατοπαγιδευόμενος πολογεται γιά σα το καταμαρτυρον καί διαπράττει τό λάθος νά πικαλεσθ χι ποδείξεις λλά δικαιολογίες περί τν π’ ατο πραττομένων. τσι καταφεύγει και στόν πολυχρησιμοποιούμενο τελευταίως πό τν οκουμενιστν Γεννάδιο Σχολάριο.

Γεννάδιος Σχολάριος καί ο οκουμενιστές.

κ. Δωρόθεος καί ο μόφρονές του οχί πρός πόδειξιν τς ρθοδοξίας καί ρθοπραξίας των λλά πρός δικαιολόγησιν τν παραστρατημάτων τους φέρουν ες τό μέσον τόν πολύ Γεννάδιο Σχολάριο. Τόν μεγάλο ατό διπλωμάτη Πατριάρχη, τόν ποον οτε στορικός τίτλος το πρώτου μετά τήν λωσι Πατριάρχου, οτε μως καί διότητά του ς διατελέσαντος μαθητο το τλαντος τς ρθοδοξίας γίου Μάρκου το Εγενικο, μπορον νά τόν καταστήσουν πλαν διδάσκαλο τς κκλησίας.
φο κ. Δωρόθεος πως καί κ. Βαρθολομαος ἀλλά καί κάθε φιλοοικουμενιστής πίσκοπος δηλώνουν πιστοί τηρητές τν ερν Κανόνων καί θεματοφύλακες τς ρθοδόξου διδασκαλίας, γιατί δέν πικαλονται συγκεκριμένως, ποοι . Κανόνες δικαιολογον τίς νέργειές των καί ποοι γιοι τς ρθοδόξου κκλησίας συνηγορον στήν ρθότητα τν πιλογν τους;

πό το Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου σέ δημόσια πιστολή του, πρός ντίκρουσι τν κατ’ ατο κατηγοριν περί θεμάτων Πίστεως καί μέσως μετά τήν ναφορά – δήλωσί του τι τηρε μέχρι κεραίας τά πό τν ερν Κανόνων προβλεπόμενα, πίκλησι το Γενναδίου Σχολαρίου καί δή τς συγκεκριμένης πιστολς ατοΠρός τόν γούμενον τς Μονς Σιν Μάξιμον Σοφιανόν») πρός νίσχυσίν του, μαρτυρε δυναμία καί σύγχυσι.
Τί σχέσι μπορε νά χη πιβαλλόμενη δι’ ναν ρθόδοξο πίσκοπο πιστή τήρησι τν ερν Κανόνων μέ τά λεγόμενα ν προκειμένω το γνωστο γιά τίς παλινωδίες του, καίτοι σπουδαίου Πατριάρχου, Γενναδίου  Σχολαρίου, ποος, τυχς καί κανονικς βασίμως, προτείνει καί προτρέπει νά παραμένουν στή Θεία Λειτουργία ο αρετικοί ρμένιοι καί Λατίνοι καί μάλιστα νά τούς δίδεται καί ντίδωρο!
Ατά κ. Δωρόθεε πού πικαλεσθε καί σπεύσατε ματαίως μέσα στόν πανικό σας νά κλάβετε καί προβάλλετε ς στηρίγματα τν ντορθοδόξων νεργειν σας, σς κθέτουν τι περαιτέρω. «κθέτουν» καί τόν διο τόν φ’ μν πικαλούμενο διασώστη σας Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, ποος ν προκειμέν χι μόνον δέν καταξιώνεται ς μαθητής το Θείου Μάρκου το Εγενικο λλά μλλον προδίδει κείνη τήν πλευράν καί στάσιν του σέ θέματα Πίστεως πού δήγησαν τόν  γιο Διδάσκαλό του, περί τά τέλη το βίου του, νά τόν καλ νά δηλώση εθέως τι θά πιστρέψη στήν ρθή Πίστη καί θά ργασθ γι’ ατήν!
[Σημείωση: γιος Μρκος εχε φήσει ντολή νά μή παρευρεθον οτε στήν κηδεία του σοι, πως καί Γεννάδιος, δέν εχαν σταθερή καί συμβίβαστη στάσι στά θέματα τς Πίστεως! Βλ. σχετικά P.G. 160, σελ. 538-540, ΚΕΠΕ, Α΄ κδοσι, θναι 2007].

Τά κύρια μέσα τν (φιλο)οκουμενιστν:
διαστροφή, τό ψεδος καί ποκρισία!

πό το σημείου ατο καί κατωτέρω κ. Δωρόθεος στήν πιστολή του παλινωδε μεταξύ πολογίας καί πέλπιδος προσπαθείας δικαιολογήσεως τν δικαιολογήτων. Εναι θλιβερό να τέτοιο προβεβλημένο στέλεχος το πρακτικο Φιλοοικουμενισμο νά ποδεικνύεται τόσο δύναμο νά ντικρούση, στω βάσει τν πελανημένων φρονημάτων του, τίς νέργειές του. Εναι μως καί ναμενόμενο να συμβαίνη, ταν πιλέγεται ποκριτική τακτική τς ταυτοχρόνου ποστηρίξεως το Οκουμενισμο καί τς δθεν περασπίσεως τς ρθοδοξίας. Δυον θττερον!
Εναι ξευτελιστικό, ξάλλου, γιά ναν ποτίθεται ρθόδοξο Μητροπολίτη νά διαρρηγνύη τά μάτιά του τι «οδέποτε συνευχήθημεν μετά Ρωμαιοκαθολικν… τι χερον, (τι συμμετείχαμε σέ) συμπροσευχή», ταν δεκάδες περιπτώσεις μετά τεκμηρίων (φωτογραφιν καί βίντεο) τό πιβεβαιώνουν! λοι, βεβαίως, κατανοομε πο τό πάει κ. Δωρόθεος παίζων «ν ο παικτος», λλά δέν θά το κάνουμε τήν χάρι νά παίξωμε μέ τίς λέξεις. ταν νας ρθόδοξος πίσκοπος στέκεται καί παρακολουθε δίπλα στήν «γία Τράπεζα» (μετά) τν Παπικν τίς τελετές καί κολουθίες των, ταν νεβαίνη στόν μβωνά των, ταν «συνευλογε» τό παρευρισκόμενο πλήρωμα, ταν ναφων ξιος στίς ψευδοχειροτονίες των, τί κάνει; Δέν συνεύχεται; Δέν συμπροσεύχεται; πλς παίζει θέατρο;

κ. Δωρόθεος, μως, δέν σταματ δ. περαμύνεται, πί τς οσίας, τν μικτν γάμων, πικαλούμενος τό μακροχρόνιον καί διαδεδομένον ατς τς παρανομίας, ν λέγχει τόν ποτειχισθέντα ερομόναχον (γιά τήν ναφορά του στήν ν τ Μητροπόλει Σύρου κατάργηση τς κανονικς διά Βαπτίσματος ποδοχς πιστρεφόντων παπικν) διότι, ς ναφέρει, θά πρεπε νά γνωρίζη τι «πάντοτε πρχε προβληματισμός σχετικς μέ τό άν ο πανερχόμενοι ες τήν ρθοδοξίαν Ρωμαιοκαθολικοί θά πρεπε νά ναβαπτίζωνται μόνον νά χρίωνται…»!
Δηλαδή, τί θέλει νά π κ. Δωρόθεος μέ ατή τήν προβληματική διατύπωσί σου; τι σήμερα πρχε περίπτωσι κάποιος γιος τς κκλησίας το Χριστο, δηλαδή τς ρθοδόξου κκλησίας, νά δεχόταν στήν κκλησία παπικό χωρίς νά τόν βαπτίση; Τί θέλει νά π καί δέν ξέρχεται το ρκους τν δόντων το κ. Δωροθέου; Μήπως τι ο παπικοί δέν εναι αρετικοί;
Ο λεγόμενοι Ρωμαιοκαθολικοί προκειμένου νά γίνουν μέλη τς κκλησίας το Χριστο πρέπει νά βαπτίζωνται καί νά χρίωνται. Θέμα να-βαπτισμο δέν τίθεται, φ’ σον βάπτισμα (οτε κν τύπος ατο) στόν Παπισμό δέν φίσταται, οτε λλα μυστήρια, βεβαίως. λήθεια, μως, σες κ. Δωρόθεε, πού διερωτσθε στήν ν λόγ πιστολή σας «άν ( ποτειχισθείς ερομόναχος) γνωρίζει πόσοι τερόδοξοι, πί τς ρχιερατείας μν προσλθον ες τήν ρθοδοξίαν», πόσους παπικούς χετε βαπτίσει;
Τέλος, ντιπαρερχόμενοι τίς βρεις καί τίς πειλές, τίς ποες, λλείψει πιχειρημάτων, πευθύνει πρός τόν ποτειχισθέντα ερομόναχον –τόν ποον, φέρεται νά γνο τι πλέον δέν μπορε νά δικάση ατός, φο πετειχίσθη γιά θέματα Πίστεως πού φορον ατόν τόν διο, το ντιστρέφουμε τό «ξεστι τος ποτετειχισμένοις ψευδολογεν», τό ποο δέν κατορθώνει νά ποδείξη, μέ τό «ξεστι τος φιλο-οκουμενιστας σκανδαλίζειν καί προκαλεν»!

Σύρου κ. Δωρόθεος ν πολογεται, ποφεύγει,  νά μολογήση τήν λήθεια!

Εναι διαιτέρως σημαντικό τι Σύρου κ. Δωρόθεος καίτοι ναγκάζεται γιά νά περισώση τό κρος του νά πολογηθ γιά τίς σέ βάρος του βάσιμες κατηγορίες σέ θέματα Πίστεως, ντούτοις συστηματικς ποφεύγει, κόμη καί πό ατή τήν θέσι, νά μολογήση καθαρς τήν λήθεια!
Εναι χαρακτηριστικό τι, ο διατυπώσεις του εναι τσι διαμορφωμένες στε τίποτε οσιαστικό στω σέ πίπεδο λόγων νά μή συνεισφέρουν στή διασαφήνησι το (ζητουμένου) ρθοδόξου φρονήματός του. νδεικτικς ναφέρουμε τι στήν ν λόγ πιστολή συστηματικς ποφεύγει νά κατονομάση τούς, ς τούς ποκαλε, Ρωμαιοκαθολικούς ς αρετικούς, λλά καί ατή τήν ρθόδοξο κκλησία ς τήν Μία, γία, Καθολική καί ποστολική κκλησία.
[Σημείωση: Συγκεκριμένα στην ν λόγ πιστολή του καί πιστεύομε χι τυχαίως ναφέρει τι «…λοι ναγνωρίζομεν τι ρθόδοξος κκλησία εναι κκλησία τν Πατέρων….»! Ατό μως μπορον κόμη καί ο παπικοί νά τό λέγουν].
άν θεωρε τι τόν δικομε περί ατο ς πανέλθη δηλώνων ρητς καί κατηγορηματικς τι ρθόδοξος κκλησία εναι Μία, γία, Καθολική καί ποστολική κκλησία πού μολογομε στό Σύμβολο τς Πίστεως, ο δέ λεγόμενοι Ρωμαιοκαθολικοί, δηλαδή ο παπικοί, εναι αρετικοί, πως ο δύο γίγαντες τς Πίστεως γιοι και Θεοφόροι Πατέρες Γρηγόριος Παλαμς καί Μρκος Εγενικός χουν διακηρύξει.
Κατακλείει τήν πολογητική πιστολή του μέ ναφορά στά πρόσωπα μεγάλων γίων καί συγχρόνων Γερόντων. Φαίνεται τι δέν συναισθάνεται τι πίκλησι ατή εναι δίστομος ρομφαία καί δέν μπορε νά καλύψη τήν σχημοσύνη τς οκουμενιστικς του  (πνευματικς) διαστροφς;
λήθεια κύριε Δωρόθεε, πάρχει πιστός πλς λογικός νθρωπος πού θά πίστευε καί θά δεχόταν τι ο φ’ μν ναφερόμενοι γιος Νεκτάριος, ουστνος Πόποβιτς, Φιλόθεος Ζερβκος, πιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Πασιος γιορείτης καί λλοι πολλοί θά πικροτοσαν τά σαφς οκουμενιστικά σας φρονήματα καί τίς προκλητικές ντορθόδοξες καί ντικανονικές νέργειές σας; Οτε κατά διάνοιαν!
Εναι πράγματι χαρακτηριστικό τό γεγονός τι ο Φιλο-οικουμενιστές λεγχόμενοι συνήθως ναδιπλώνονται καί πολογονται. Μόνον πού πολογία των ντί νά τούς δικαιώνη, μλλον τούς πιβαρύνει περισσότερο, διότι ποκαλύπτει τήν πλάνη καί, δυστυχς, καί τήν ποκρισία των, τά ποα δέν ντέχουν οτε στόν λεγχο, οτε στό φς!
Οκουμενισμός χει νάγκη τήν πολογία, πως κριβς κάθε μαρτία χει νάγκη τή δικαιολογία, ν σ δέν πιλέγεται διόρθωσι διά τς μετανοίας. ντιθέτως, ρθοδοξία παιτε τήν καθαρή  μολογία πό λους σοι νωτίζονται τούς λόγους το Κυρίου στό Εαγγέλιο τς σωτηρίας, λέγοντος: «Πς ον στις μολογήσει ν μοί μπροσθεν τν νθρώπων, μολογήσω κγώ ν ατ μπροσθεν το Πατρός μου το ν ορανος» (Ματθ. ι΄, 32).
Αδώς, λοιπόν, κύριοι Φιλο-οικουμενιστές γιά σα πράττετε καί καλή μετάνοια στά διανοήματά σας! Γιά νά μή χρειάζεται δ (ντεθεν το τάφου) νά ποκρίνεσθε.  κε δέ (πέραν το τάφου) νά χετε, ατό πού λοι χρειαζόμαστε, τήν πί το φοβερο Βήματος το Χριστο καλήν πολογία!