Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

«Αὐτῶν ποὺ ἀποστρεφόμαστε τὸ φρόνημα πρέπει νὰ ἀποφεύγωμε καὶ τὴν κοινωνία»



Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, μετά την Ένωση των «εκκλησιών» στη Φερράρα, και ενώ δεν είχε ακόμα συγκληθεί κάποια Οικουμενική Σύνοδος, έκανε ανυπακοή στους Επισκόπους και το αυτό δίδασκε και στους πιστούς· έγραφε στον ιερομόναχο Θεοφάνη:
 «Όμως ο αγών δεν είναι πλέον στα λόγια, αλλά στα έργα. Ούτε είναι καιρός για ρητά και έγγραφες αποδείξεις (τι θα ωφελούσαν άλλωστε σε τέτοιους διεφθαρμένους κριτές;). Αντιθέτως όσοι αγαπούν το Θεό, πρέπει να ετοιμασθούν να πολεμήσουν μαζί τους στα έργα. Επίσης, να είναι έτοιμοι να υποφέρουν κάθε κίνδυνο για την ευσέβεια και για τον αγώνα να μη μολυνθούν από την κοινωνία με τους ασεβείς» (Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας, Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους, σελ. 297).
Στο ίδιο πνεύμα κινείται και ο ιερός Ιωσήφ (συγκαταλεγόταν και αυτός στους διωχθέντας). Όταν  ο πατριάρχης Καλέκας αφόρισε τον αγιο Γρηγόριο Παλαμά και τους ομόφρονές του (1344), έγραφε: «Ποια είναι η Εκκλησία» που μας «έχει αποδιώξει; Η Εκκλησία των Αποστόλων; Εμείς όμως είμαστε υποστηρικταί της και συμφωνούμε μαζί της… Επομένως δεν μας έχει αποβάλει η Αποστολική Εκκλησία…αλλά η καινοφανής Εκκλησία και τα παράδοξα δόγματα που αυτός (σ.σ. ο Καλέκας τότε, ο Βαρθολομαίος που δέχεται με τιμές τον Πάπα) συνέστησε… Αφού λοιπόν (σ.σ. νόμιμε πατριάρχη Καλέκα και Βαρθολομαίε) έγινες εργαστήριον κάθε ψεύδους, κάθε συκοφαντίας, οποιουδήποτε φαύλου πράγματος,… πλεονεξίας, ιεροσυλίας,… έπειτα “χειροτονείς” και τον εαυτό σου ΕκκλησίαΓιατί είσαστε Εκκλησία; ...Από το ότι δεν κάνεις διάκριση μεταξύ των ανιέρων και των αγίων; Από ότι επιτρέπεις την είσοδο του ιερού σε όλους τους μολυσμένους και βέβηλους;…
Άλλοτε πάλι χαρακτηρίζει την ψευδοεκκλησία του νόμιμου και κανονικού πατριάρχη Καλέκα “σφαλεράν και πόρω Θεού βάλλουσαν” (σ.σ. Χωρίς κάποια Σύνοδος να έχει καταδικάσει τον Καλέκα και όλους τους άλλους «ορθόδοξους» που τον ακολουθούσαν). Κατά συνεπεια ο πατριάρχης “δει υποταγήναι τη Εκκλησία, ης προ ολίγου αφηνίασεν αποσκιρτήσας” (σ.σ. Αλήθεια, πού βρισκόταν τότε η Εκκλησία; Ας απαντήσουν όσοι μας ρωτούν για το ίδιο θέμα σήμερα, και δεν καταλαβαίνουν ποιό είναι το Μυστήριο της Εκκλησίας).
Για όλα αυτά ο ιερός Ιωσήφ συνιστούσε: Αποκοπτέον ημάς της εκείνου κοινωνίας”. Προσέθετε δε ότι χρειάζονται πηγές δακρύων για να κλαύση κανείς το “σύντριμμα” της Εκκλησίας… και την καινοτομία της πίστεως» (σελ. 274-275).
Ο ιερός Νικηφόρος Κάλλιστος έγραφε: Όταν «πίστεως συμβαίη γίνεσθαι την διαφοράν, ου μόνον πατέρες προς παίδας (και αντίστροφα), αλλά και γυνή» προς τον σύζυγόν της, «και ανήρ προς την σύζυγον διαστασιάζουσιν (επαναστατούν)» (στο ίδιο, σελ. 276).
Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός σε άλλη επιστολή του έγραφε: «Οι περισσότεροι αδελφοί, έχοντας πάρει θάρρος από την εξορία μου, ελέγχουν με αυστηρότητα τους αλιτήριους (Λατινόφρονες) και παραβάτες της ορθής πίστεως και των πατρικών θεσμών. Τους διώχνουν επίσης από παντού ως καθάρματα, χωρίς να ανέχωνται να συλλειτουργούν μαζί τους, ούτε να τους μνημονεύουν καθόλου στα Μυστήρια  ως Χριστιανούς…
Να συμβουλεύσης δε τους ιερείς του Θεού να αποφεύγουν με κάθε τρόπο την εκκλησιαστική κοινωνία με τον λατινόφρονα μητροπολίτη τους και ούτε να συλλειτουργούν μαζί του, ούτε να τον μνημονεύουν καθόλου, ούτε να τον θεωρούν αρχιερέα, αλλ’ ως μισθωτό λύκο. Επίσης να μη λειτουργούν καθόλου σε λατινικές εκκλησίες, για να μη έλθη και σε μας η οργή του Θεού που επήλθε στην Κων/πολι, εξ αιτίας των παρανομιών που έγιναν εκεί…
Να αποφεύγεται λοιπόν και εσείς, αδελφοί, την εκκλησιαστική κοινωνία με τους ακοινωνήτους και το μνημόσυνο των αμνημονεύτων. Φευκτέον αυτούς (τους λατινόφρονες) ως φεύγει τις από όφεως» (στο ίδιο, σελ. 297-298).
Το 1452 ο Γεννάδιος προσκλήθηκε στο παλάτι «μαζί με πολλούς εκκλησιαστικούς άνδρες για να συσκεφθούν περί της ενώσεως. Ο Γεννάδιος αρνήθηκε να προσέλθη και τους δήλωσε δι’ επιστολής τα εξής:
“…Εάν η σύναξη αυτή γίνεται για να ληφθή η συγκατάθεσις των εκκλησιαστικών για την ένωσι που έκανε ήδη η πολιτεία -αλίμονο! Αυτό είναι χωρισμός από το Θεό- τότε αφήστε με, μη με πειράζεται… Όποιος θα μνημονεύση τον πάπα η θα έχη εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που τον μνημονεύουν η θα συμβουλεύση …κάποιον να μνημονεύση, θα τον θεωρήσω όπως και η αγία και μεγάλη Σύνοδος της Κων/πόλεως, η οποία εξέτασε το λατινικό δογμα και κατεδίκασε όσους το πίστεψαν, τον Βέκκο δηλ. και τους ομόφρονές του…Οι Σύνοδοι και οι άλλοι πατέρες ορίζουν ότι αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία… Πάνω απ’ όλα όμως ο Κύριός μας λέγει: “Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν” (Ιω. ι , 5).
Μη γένοιτο να κάνω αιρετικήν την Εκκλησία μου, την αγία μητέρα των Ορθοδόξων, δεχόμενος το μνημόσυνο του πάπα, εφόσον ομολογεί και πιστεύει εκείνα, για τα οποία δεν τον δέχεται η Εκκλησία μας… Και θα είμαι οπωσδήποτε ακοινώνητος προς τον πάπα και όσους έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν, όπως και οι Πατέρες μας. Διότι πρέπει να μιμούμαστε την ευσέβειά τους, αφού δεν έχουμε την αγιωσύνη και την σοφία τους”» (στο ίδιο, σελ. 303-304).
Ο ιερός Γεννάδιος, όταν και τότε συζητούσαν το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών, έγραφε:
«Αυτά όμως που λέγουν εκείνοι, δηλ. να αναβάλουμε προσωρινά την εξέτασι του θέματος, δεν είναι προσωρινή εκκλησιαστική Οικονομία. Είναι προσωρινή συγκατάθεσίς μας στην προσθήκη (του filioque) και στην ένωσι που επικυρώθηκε κακώς στην Φλωρεντία. Είναι πρόσκαιρος εκλατινισμός –αν είναι βέβαια πρόσκαιρος και όχι αιώνιος!– συμπεραίνοντας από τα πρόσωπα που τον πραγματοποιούν…» («Οι αγώνες των μοναχών..., στο ίδιο, σελ. 304).

Οι Άγιοι διδάσκουν απομάκρυνση από τους αιρετικούς Οικουμενιστές. Οι σύγχρονοι γέροντες διδάσκουν "κοινωνία" με τους Οικουμενιστές!



Μή συσχηματίζεσθε τοις Οικουμενισταίς. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, οποιαδήποτε ανοχή, λογαριάζεται ως αποδοχή, συμμετοχή και συνενοχή! Πλέον ο Οικουμενισμός οδηγεί φανερά στην Πανθρησκεία!



 «...καὶ μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός ὑμῶν, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον» (Ρωμ. 12, 2).


Μᾶς γνωστοποιήθηκε ἕνα δυνατὸ κείμενο (μὲ τὴν ἔνδειξη “μὴ δημοσιεύσιμο”), ποὺ ἀποδεικνύει καὶ κατοχυρώνει καὶ πάλι τὶς αἱρετικὲς ἐκκλησιολογικὲς θέσεις τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου (ὡσὰν νὰ ἦσαν ἄγνωστες!). Μόνο ποὺ τὸ κείμενο αὐτό, τὸ ὁποῖο περιφέρεται πρὸς ὑπογραφὴν ἀπὸ τοὺς κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, εἶναι (σὲ κάποιο του σημεῖο) κακόδοξο καὶ ἀντιφατικό. Ὁμιλεῖ γιὰ ἀποδεδειγμένη αἵρεση, ἀλλὰ ἀρνεῖται τὴν ἀποδεδειγμένη πρακτικὴ τῶν Πατέρων, περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ ἀποδεδειγμένα αἱρετικούς!
Ὁ χαρακτηρισμὸς “κακόδοξο” εἶναι συνειδητός, γιατὶ συνειδητὰ οἱ συντάξαντες αὐτὸ τὸ κείμενο παραποιοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση! Ἐνῶ δηλαδή, ἔχει καταδειχθεῖ μὲ πληθώρα Πατερικῶν κειμένων (κι ὄχι μ’ ἕνα-δυὸ ἀποσπασματικὰ χωρία) ὅτι ἡ διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἄμεση ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς συνειδητοὺς αἱρετικούς, ἡ μὴ κοινωνία μὲ αὐτούς –δηλαδή, ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου– αὐτοὶ καταγγέλλουν μὲν τὶς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχη, ταυτόχρονα ὅμως οἱ ἴδιοι, παραποιοῦν τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ κοινωνοῦν μαζί τους!!!
Κι ἂν αὐτὸ τὸ ἔκαναν στηριζόμενοι σὲ κάποιες πατερικὲς μαρτυρίες, τότε θὰ εἴμαστε ἐφεκτικοὶ μὲ τὶς ἀπόψεις τους, θὰ μπορούσαμε νὰ δοῦμε τὸ θέμα ὡς ὑποκείμενο στὴν διάκριση τους, ὡς πνευματικῶν Πατέρων. Δυστυχῶς ὅμως, οἱ πατέρες τῆς «Συνάξεως», κάνουν ὅ,τι κάνουν, χωρὶς νὰ ἔχουν τὴν εὐαισθησία νὰ στηρίξουν στὴν πατερικὴ διδασκαλία καὶ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας τὶς θέσεις τους.
Παραθέσαμε ἑκατοντάδες ἐκτεταμένων κειμένων ἀπὸ τὶς διδασκαλίες τῶν Πατέρων (κι ὄχι κάποια ἀπομονωμένα φρασίδια), ἀλλὰ ἀποφεύγουν ἐπὶ τούτων νὰ πάρουν θέση, ὅπως πολλάκις τοὺς ἔχει ζητηθεῖ. Τοῦτο ἔκαμε καὶ ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ὅταν στὴν ἐπιμονή μου νὰ μᾶς μιλήσει γιὰ τοὺς θεολογικοὺς λόγους ποὺ τὸν κάνουν νὰ κοινωνεῖ μὲ ἀκοινώνητους, δήλωσε ἐνώπιον τρίτων σὲ μένα προσωπικά, ἐδῶ καὶ 2 χρόνια, ὅτι τότε δὲν εὐκαιροῦσε, ἀλλὰ ...θὰ τὸ κάνει.
Ἀκόμα δὲν τὸ ἔκανε!
Εἶναι φανερό, ὡς ἐκ τούτου, ὅτι «τῆς διχοστασίας τὸ σκάνδαλον», κατὰ τὴν ἔκφραση τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου, δὲν τὸ ἐπιφέρουν μόνο οἱ αἱρετικοί· ὅτι τὴν ἑνότητα τοῦ ἀγώνα κατὰ τῆς αἱρέσεως τὸν διαταράσσουν καὶ ὅσοι πορεύονται μετα-πατερικὰ σὲ πρακτικὰ θέματα, ὅπως αὐτὸ τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρετικῶν.
Παραθέτουμε –ἐπιπροσθέτως ὅσων ἔχουμε παρουσιάσει– ἕνα ἀκόμα κείμενο γιὰ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ (γιατὶ οἱ Πατέρες τῆς «Συνάξεως» τὸ γνωρίζουν καὶ μᾶς τὸ δίδασκαν, ἀλλὰ δὲν τὸ ἐφαρμόζουν). Εἶναι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ ὅλους ἐκείνους, «τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχήν, ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε, ποιοῦντας»!
Σ. Π.

«...Ἐκκλίνατε ἀπ' αὐτῶν»
(Ρωμ. ιστ΄ 17-18)

Ὁ ἱ. Χρυσόστομος λοιπόν, ἑρμηνεύοντας τὸν ἀπόστολο Παῦλο μᾶς διδάσκει νὰ ἀπομακρυνόμαστε καὶ νὰ μὴν κάνουμε καμία ὑπακοὴ σὲ ὅσους Πατριάρχες, Ἐπισκόπους ἢ λαϊκοὺς ἐνεργοῦν παρὰ τὴν Εὐαγγελικὴ διδαχή· αὐτοὺς ποὺ μὲ περισσὴ πονηρία καὶ δολερότητα παριστάνουν τοὺς Ποιμένες καὶ διδασκάλους, ἀλλὰ παραποιοῦν τὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία· γιατὶ αὐτοί, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον διαιροῦν τὴν Ἐκκλησία) ἐφευρίσκοντες νέες διδασκαλίες «δογμτων παρὰ τὴν διδαχὴν τῶν ἀποστλων», ὅπως ἀκριβῶς ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ οἱ ὀπαδοί του ποὺ παραποιοῦν τὸ περὶ Ἐκκλησίας Δόγμα.
Δὲν ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Παῦλος καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος (ὅπως διδάσκουν οἱ πατέρες τῆς «Συνάξεως» καὶ οἱ περὶ τὸν μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ) νὰ περιμένουμε πρῶτα τὴν ἀπόφαση Συνόδου, ἢ κάποια ἕνωση μὲ αἱρετικούς, ἢ τὸ «κοινὸ ποτήριο» καὶ μετὰ νὰ ἀπομακρυνόμαστε, ἀλλὰ ἀμέσως, ἀφοῦ αὐτοὶ ἀμετανόητα ἐπὶ δεκαετίες, μάλιστα, ὁμιλοῦν περὶ «διηρημένης» Ἐκκλησίας, περὶ «ἀδελφῶν» Ἐκκλησιῶν καὶ περὶ «κοινοῦ βαπτίσματος» μετὰ τῶν αἱρετικῶν, ἀμέσως νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ αὐτούς.

Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχήν, ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε, ποιοῦντας· καὶ ἐκκλίνατε ἀπ' αὐτῶν. Οἱ γὰρ τοιοῦτοι τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ οὐ δουλεύουσιν, ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν κοιλίᾳ· καὶ διὰ τῆς χρηστολογίας καὶ εὐλογίας ἐξαπατῶσι τὰς καρδίας τῶν ἀκάκων.
αʹ. Πάλιν παραίνεσις, καὶ εὐχὴ μετὰ τὴν παραίνεσιν. Εἰπὼν γὰρ σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας ποιοῦντας, καὶ μὴ ὑπακούειν αὐτοῖς, ἐπήγαγεν· Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης συντρίψει τὸν Σατανᾶν ὑπὸ τοὺς πόδας ὑμῶν· καί, Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μεθ' ὑμῶν.
Σκόπει δὲ πῶς καὶ προσηνῶς παραινεῖ, οὐκ ἐν τάξει συμβούλου, ἀλλ' ἐν τάξει ἱκέτου τοῦτο ποιῶν, καὶ μετὰ πολλῆς τῆς τιμῆς· καὶ γὰρ καὶ ἀδελφοὺς ἐκάλεσε, καὶ ἱκετεύει. Παρακαλῶ γὰρ ὑμᾶς, φησίν, ἀδελφοί. Εἶτα καὶ ἐναγωνίους ποιεῖ, δεικνὺς τὸ δολερὸν τῶν ἐπηρεαζόντων. Ὡς γὰρ οὐκ αὐτόθεν δήλων ὄντων φησί· Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς σκοπεῖν· τουτέστι, περιεργάζεσθαι μετὰ ἀκριβείας, καὶ καταμανθάνειν καὶ διερευνᾶσθαι. Τίνας, εἰπέ μοι; Τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχήν, ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε, ποιοῦντας.
Αὕτη γὰρ μάλιστα Ἐκκλησίας ἀνατροπή, τὸ διῃρῆσθαι· τοῦτο ὅπλον τοῦ διαβόλου, τοῦτο πάντα ἄνω καὶ κάτω ποιεῖ. Ἕως γὰρ ἂν ᾖ τὸ σῶμα ἡνωμένον, οὐκ ἰσχύει εἴσοδον ἔχειν, ἀλλ' ἀπὸ τῆς διχοστασίας τὸ σκάνδαλον. Ἡ δὲ διχοστασία πόθεν; Ἀπὸ τῶν δογμάτων τῶν παρὰ τὴν διδαχὴν τῶν ἀποστόλων. Τὰ δὲ δόγματα τὰ τοιαῦτα πόθεν; Ἀπὸ τοῦ γαστρὶ δουλεύειν καὶ τοῖς ἄλλοις πάθεσιν. Οἱ γὰρ τοιοῦτοι, φησί, τῷ Κυρίῳ οὐ δουλεύουσιν, ἀλλὰ τῇ αὑτῶν κοιλίᾳ.
Ὥστε οὐκ ἂν γένοιτο σκάνδαλα, οὐκ ἂν γένοιτο διχοστασία, εἰ μή τι παρὰ τὴν ἀποστολικὴν διδαχὴν ἐπινοηθείη δόγμα· ὃ καὶ ἐνταῦθα δηλῶν ἔλεγε, Παρὰ τὴν διδαχήν. Καὶ οὐκ εἶπεν, Ἣν ἐδιδάξαμεν, ἀλλ', Ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε, προκαταλαμβάνων αὐτούς, καὶ δεικνὺς πεπεισμένους δὴ καὶ ἀκούσαντας καὶ καταδεξαμένους.
Καὶ τί ποιήσομεν τοῖς τὰ τοιαῦτα κακουργοῦσιν; Οὐκ εἶπεν, Ὁμόσε χωρεῖτε καὶ πυκτεύετε, ἀλλ', Ἐκκλίνατε ἀπ' αὐτῶν. Εἰ μὲν γὰρ ἐξ ἀγνοίας ἢ πλάνης τοῦτο ἐποίουν, ἔδει διορθοῦν·  ἐπειδὴ  δὲ  εἰδότες  ἁμαρτάνουσιν,  ἀποπηδᾶτε.
Καὶ ἀλλαχοῦ δὲ τοῦτο λέγει· Συστέλλεσθε γάρ, φησίν, ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος. Καὶ Τιμοθέῳ περὶ τοῦ χαλκέως διαλεγόμενος, τοιαῦτα παρῄνει λέγων· Ὃν καὶ σὺ φυλάσσου. Εἶτα καὶ κωμῳδῶν τοὺς τὰ τοιαῦτα τολμῶντας, λέγει καὶ τὴν αἰτίαν, ἀφ' ἧς ταύτην ἐπενόησαν τὴν διχοστασίαν· Οἱ γὰρ τοιοῦτοι τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Χριστῷ, φησίν, οὐ δουλεύουσιν, ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν κοιλίᾳ.
(Χρυσοστόμου Ἰωάννου, Ἑρμηνεία εἰς τὴν πρὸς Ρωμαίους, ὁμιλ. ΛΒ΄).

ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΔΕΝ ...ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΝΩΣΗ EKΚΛΗΣΙΩΝ. ΑΠΛΩΣ, ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ H ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ! (Βιντεο)

 ΦΑΝΑΡΙ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ..."Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ"!!!
ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΑΠ΄ ΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ!
Κι όμως αγαπητοί μου φίλοι, πολλοί από σας θα νομίσουν ότι η επίσκεψη του πάπα στο φανάρι σε λίγες ημέρες δεν είναι και τόσο τραγικό γεγονός.....
 ε... εντάξει μία απ΄τα ίδια θα πει κανείς...

Και οι προηγούμενοι τα ίδια δεν κάμανε;;;
Ο Αθηναγόρας; ο Δημήτριος; άλλαξε κάτι τώρα;

ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΠΟΤΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ...
ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ...

ΑΣ ΒΓΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΩΜΕΝ!
 Η ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ !
ΑΣ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΟΙΚΕΙΟ ΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΦΩΝΑΞΩΜΕΝ
"ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ"!

Μας "ΠΡΗΞΑΝΕ" πια αυτοί οι διάφοροι παλαιοημερολογίτες, αποτειχισμένοι,
και πάσης λογιών αντιοικουμενιστές με την τρέλλα τους ...

"ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ"!!!!
Σαφώς και δεν πρόκειται να γίνει καμία ένωση...
 Γιατί η ισχυρότερη αίρεση η οποία έρχεται για να εγκατασταθεί
(παγκοσμίως παρακαλώ )
ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΝΩΣΗ, ΑΠΛΩΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΙ;;;
ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ!!!
 Λίγοι θα καταλάβουν ότι στο Φανάρι σε λίγες μέρες κηρύττεται και επίσημα
 η  χειρότερη αίρεση όλων των εποχών η λεγομένη ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ,
η  οποία το μόνο που ζητάει είναι η ΑΠΟΔΟΧΗ...
Υπό την ομπρέλα της πανθρησκείας λοιπόν  η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ  θα  αναγκαστεί δια πρώτη φορά στην ιστορία της να  ανεχθεί το ψεύδος της αίρεσης  για το "καλό" και την ειρήνη της ανθρωπότητος.....
Και φυσικά όλοι θα πούνε ότι ήταν ακόμη μία ΣΥΝΗΘIΣΜΕΝΗ συμπροσευχή στα πλαίσια του οικουμενισμού και δεν θα "ανοίξει ούτε μύτη" απ΄τις χλιαρές αντιδράσεις των ίδιων και ίδιων γνωστών αντιδρούντων...
Ωστόσο  το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣ/ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΓΙΑΤΙ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ.......
ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΙΣΥΡΡΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ "ΚΕΦΑΛΙ" ΤΗΣ ΚΑΠΟΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...

Η sui generis Ένωση είναι προ των θυρών! Αλήθεια τι δέον γενέσθαι;



Η επερχόμενη θύελλα
και οι … «αγρόν ηγόραζον»
                                        Νίκος Χειλαδάκης


Είναι φανερό πως δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης ή μάντης, για να κατανοήσει πως τα πράγματα έχουν φτάσει πλέον στην τελική φάση και πως η μεγάλη «θύελλα», παραμονές της ιστορικής, όπως χαρακτηρίστηκε, επίσκεψης του Πάπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, επέρχεται με όλες τις συνέπειες που θα έχει σε ολόκληρο το ελληνορθόδοξο ποίμνιο αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήδη οι τελευταίες δηλώσεις του Πατριάρχη έχουν ξεκαθαρίσει την κατάσταση και οι προθέσεις του έχουν πλέον εκδηλωθεί χωρίς κανένα πρόσχημα και χωρίς κανένα δισταγμό. Ακόμα και αν σε αυτή την συνάντηση, (και αυτό είναι εκτός απροόπτου το πιο πιθανό), δεν τεθεί επίσημα ο στόχος της ένωσης, είναι φανερό πως τα θεμέλια έχουν τεθεί και δεν παραμένει παρά ο χρόνος υλοποίησης του «οικοδομήματος» που κάποιοι επιδιώκουν να ολοκληρωθεί με την αναγγελθείσα πανορθόδοξη σύνοδο για το 2016.
Είναι αλήθεια πως ζούμε όλοι μας, είτε το έχουμε αντιληφθεί είτε όχι, πολύ ιστορικές στιγμές. Το ζήτημα πια δεν είναι να κατανοήσει κανείς τι επέρχεται και τι εξελίξεις δρομολογούνται από αυτή την συνάντηση στο Φανάρι, αλλά το τι θα επακολουθήσει, το πώς θα εξελιχτεί η οικουμενιστική κίνηση και κυρίως τι συνέπειες θα έχει σε ένα ποίμνιο ουσιαστικά έρμαιο των περιστάσεων.
Η αλήθεια είναι πως το τι θα γίνει δεν εξαρτάται από όλους όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις, αφού αυτές έχουν προκαθοριστεί, αλλά το ποιες είναι οι θέσεις και οι ευθύνες όλων μας και το