Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Σύναξη Κληρικῶν: Με τους δεδιωγμένους ή με τους βολεμένους;



ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΣΥΝΑΞΕΙΣ ΚΑΙ…ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ! (Και μη χειρότερα!).

Δεσπότες

Πηγή: nikosxeiladakis.gr
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

     Με μεγάλη λύπη βλέπουμε πως τις άγιες αυτές μέρες όπου η νεοταξική λαίλαπα επιβάλει εορταστικές εκδηλώσεις που απέχουν παρασάγγες από το πνεύμα του Θειου μηνύματος της γέννησης του Σωτήρα του κόσμου, πολλές μητροπόλεις της Ελλάδας συμμετέχουν σε αυτό το νεοταξικό πανηγύρι με την πλήρη και ολοκληρωτική διαστροφή των Χριστουγέννων, κατά το πρότυπο της Δ. Ευρώπης, η οποία εδώ και πολλά χρόνια έχει απομακρυνθεί από τις θεμελιώδεις αρχές και διδάγματα του Χριστιανισμού.
     Κλασσικό παράδειγμα μεγάλη ιερά μητρόπολη της βορείου Ελλάδας η οποία με ανακοίνωση της μετέχει σε εκδηλώσεις ενός διεθνούς φορέα που προβάλλει ένα άλλο πνεύμα στις εορτές των ημερών, με έμφαση στο… αστρολογικό και στο ξεφαντωτικό χαρακτήρα αυτών των ημερών, απέχοντας παρασάγγας από το κλασικό πνεύμα που βιώσαν, όσοι ακόμα το θυμούνται, από τις περασμένες δεκαετίες, όταν ακόμα οι πιστοί επέμεναν «αναχρονιστικά» και «σκοταδιστικά».
     Αλλά το πιο θλιβερό είναι να παρακολουθεί κανείς όλους αυτούς του αμέτοχους και το λιγότερο, ανεύθυνους ιεράρχες, που έχουν ταχθεί σαν ποιμένες να ποιμάνουν ένα ποίμνιο αγόμενο και φερόμενο από τους ταγούς της Νέας Τάξης, που σαν λύκοι ακονίζουν τα δόντια τους για να κατασπαράξουν ότι απέμεινε από την θύελλα των ετών, κατά το παράδειγμα του «έξω από εδώ» που τριγυρίζει με λύσσα έτοιμος να καταβροχθίσει κάθε πιστό που ακόμα επιμένει να είναι πιστός, να αδιαφορούν για ότι συμβαίνει με την επιβολή των αντίορθόδοξων προτύπων. Το μόνο που τους «καίει», πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι οι χρυσοποίκιλτες τιάρες και οι δεσποτικές καρέκλες κατά το πρότυπο των πολιτικών του ξεπουλήματος της χώρας.
     Σήμερα τα Χριστούγεννα και με την ουσιαστική συμβολή αυτών των ποιμένων, έχουν καταντήσει ένα καταναλωτικό επεισόδιο χωρίς καμία αληθινή χριστιανική διάσταση, γιατί έτσι το επιβάλλει η Νέα Εποχή. Μέχρι και… χορευτικά νούμερα μέσα στην Φάτνη που παριστάνουν την γέννηση σαν ένα θαυμαστό χορευτικό σόου, με τους μάγους να είναι παρδαλό θέαμα τηλεθέασης, προβάλλονται σε ένα κοινό που ευαρεστείται με όλο αυτό το χάλι, με την απουσία κάποιας χριστιανικής διδαχής, να παραπλανείτε και να χάνεται στο θεματικό τίποτα της Νέας Τάξης.
     
Εκτός όμως από αυτό το διεστραμμένο πνεύμα των εποχών της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων και ένα άλλο ακόμα πιο θλιβερό γεγονός, δείχνει και την υποκρισία όλων εκείνων που υποτίθεται ότι έχουν ταχτεί να υπερασπιστούν τα ιερά και τα όσια της Ορθοδοξίας. Σε πρόσφατη σύναξη ορθοδόξων ιερέων και μοναχών και ενώ η Ορθοδοξία βουλιάζει προδιδόμενη από τον ίδιο τον αρχιποιμενάρχη της, ενώ τα προβλήματα του γένους συσσωρεύονται συνεχώς χωρίς να υπάρχει κάποιο φως, ενώ το ποίμνιο απελπισμένο από όλα αυτά ζητά να βρει κάποια σανίδα επιβίωσης και σωτηρίας, αυτοί ασχολήθηκαν με τις …εναλλακτικές θεραπείες.
        Δηλαδή όλα τα όλα τα «έλυσαν». Την συνάντηση Πάπα- Πατριάρχη και τα όσα εξωφρενικά έγιναν εκεί τα προσπέρασαν, το κατάντημα της ελληνικής εκκλησίας που άφωνη, τυφλή και ανάπηρη, παρακολουθεί χωρίς καμία αντίδραση

Η ΑΙΡΕΣΗ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ και οι ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ!



πάντηση στούς Αρετικούς
 Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ ἄρθρο:
Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ—ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ
᾿Αρχιμ. Νικολάου Χ. ᾿Ιωαννίδη, Δρος Θ.
Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν


Η ποιμαντική μέριμνα τν Καππαδοκν Πατέρων γιά τήν πνευματική πρόοδο τν πιστν πεκτεινόταν καί στούς αρετικούς καί στούς εδωλολάτρες τς ποχς τους. Ο αρέσεις πού συντάρασσαν τότε τήν ᾿Εκκλησία, δέν μπορούσαν νά φήσουν διάφορους τούς Πατέρες. Η θεολογία πού νέπτυσσαν μέ φορμή τίς ορτές τν Χριστουγέννων καί Θεοφανείων, περιέχει καί τίς νάλογες παντήσεις τόσο στούς αρετικούς σο καί στούς εδωλολάτρες· καί σ᾿ ατές διαπιστώνουμε τι γωνιστική τους διάθεση γιά τήν πικράτηση τς ληθινς πίστης δέν εχε μόνο πολεμικό χαρακτήρα, λλά καί σωτηριολογικό, φο καί ο αρετικοί καί ο εδωλολάτρες ς πλάσματα το Θεο εχαν δικαίωμα στή νέα ζωή πού χάρισε μέ τήν νάνθρώπησή του Υός καί Λόγος το Θεο στήν νθρωπότητα.
Ο ορτασμός τν μεγάλων ορτν τς Γεννήσεως καί Βαπτίσεως το Χριστο σηματοδοτοσε σφαλς τή διαφορά μεταξύ αρετικς διδασκαλίας καί ρθς πίστεως. Ο Γρηγόριος Θεολόγος ναφέρει νομαστικά τούς αρετικούς

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως

 Το όνομα ποὺ θα μείνει αιώνια

(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)



 
 



Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως

 

Απόστολος: Εβρ. ια΄9-10, 32-40
Ευαγγέλιο: Ματθ. α΄ 1-25
    
 Η Γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού αποτελεί γεγονός μοναδικό στην ιστορία. Είναι τόσο μοναδικό που με την Γέννηση του χωρίζει την ιστορία σε περίοδο πριν και μετά από Αυτόν. Η Γέννηση του Ιησού, που είναι έκφραση της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, αποτελεί ταυτόχρονα και εκπλήρωση των προαιώνιων υποσχέσεων του Θεού προς τους ανθρώπους. Μέσα από τον αγγελικό λόγο προς τον Ιωσήφ τονίζεται ότι η Γέννηση είναι υπερφυσική, είναι «εκ Πνεύματος Αγίου». Επίσης προαναγγέλλεται το όνομα – Ιησούς – δηλαδή σωτήρας και αποκαλύπτεται με λεπτομέρειες