Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Αδιανόητη Οικουμενιστική δεσποτικὴ μπόχα!



Μιὰ ἐπιστολὴ τοῦ μητροπολίτη Ἀργολίδος πρὸς τὸν ἱστολόγο κ. Τελεβάντο ἀποκαλύπτει ὅλο τὸ βάθος καὶ ὅλο τὸ μῆκος τῆς σαπίλας ποὺ ἔχει ἐπιφέρει ὁ Οἰκουμενισμὸς στοὺς Ὀρθοδόξους καὶ δὴ στοὺς Ἐπισκόπους. Γιὰ ὅποιον διαβάσει τὸ ἄρθρο, θὰ μείνει ἔκπληκτος ἀπὸ τὴν ἀνεπανόρθωτη ζημιὰ ποὺ ἔχει κάνει ὁ Οἰκουμενισμός. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ἐπιλογὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, ὁ καθοδηγὸς ψυχῶν (ποὺ θεωρήθηκε ἀπὸ κάποιους, ἐπειδὴ ἀσχολήθηκε μὲ τὸν ἅγιο Λουκᾶ τὸν ἰατρό, ὡς παραδοσιακός), παρουσιάζει διαγραμματικὰ στὴν ἀπάντησή του αὐτή, τὴν ἀποκρουστικὴ ἀκτινογραφία ἑνὸς Οἰκουμενιστῆ Ἐπισκόπου.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὅπως καταδεικνύουν οἱ ἀνώτατοι θεσμικοὶ λειτουργοί της (καὶ ὁ Ἀργολίδος) «ἑάλω». Γι’ αὐτὸ κι ἐμεῖς ἀσχολούμαστε στὶς ἀναρτήσεις μας κυρίως μὲ αὐτοὺς τοὺς ψευδεπισκόπους, ποὺ παρουσιάζουν καὶ συνιστοῦν στοὺς Ὀρθοδόξους πιστοὺς ὡς ψυχοφελὲς ἀνάγνωσμα (ἄκουσον, ἄκουσον!) τὰ βιβλία τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα Φραγκίσκου!
Δυστυχῶς, αὐτοὶ οἱ Δεσποτάδες εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ κακοῦ. «Ποιμένες διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνα μου» εἶπε ὁ Κύριος! Εἶναι δὲ γνωστὸ τὸ προφητευμένο ὅτι στὰ ἔσχατα οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν χειρότεροι ὅλων. Καὶ στὴν περίπτωση τῶν οἰκουμενιζόντων ἢ ἐν σιωπῇ ἀνεχομένων τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, αὐτὸ καταφαίνεται ἐναργῶς. Πῶς νὰ ἀποδώσει κανεὶς εὐθύνες στὸν λαὸ ποὺ ἔχει τέτοιους ποιμένες;
Μ’ αὐτὸ δὲν ἀμνηστεύονται καὶ οἱ εὐθύνες τοῦ λαοῦ (ὁ Θεὸς γνωρίζει τὶς εὐθύνες καθενός), ἀλλὰ οἱ κύριοι ὑπεύθυνοι εἶναι οἱ Ποιμένες, ποὺ ἄφησαν τὸ λαὸ στὰ χέρια τοῦ κάθε αἱρετικοῦ λυκοποιμένος Πατριάρχου καὶ Ἐπισκόπου.
Ὅσοι παρακολουθοῦν τὰ ἀναρτώμενα στὰ ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ ἱστολόγια ἀντιλαμβάνονται ὅτι οἱ δικαιολογίες τοῦ Μητροπολίτη Ἀργολίδος εἶναι σαθρὲς καὶ ψευδεῖς· ὅτι χρησιμοποιοῦν μιὰ φτιασιδομένη ἀλήθεια ὡς ἐπικάλυμμα τοῦ ψεύδους καὶ τῆς διαστροφῆς· ὅτι ἀποτελοῦν τὸ «ἀκριβὲς ἀντίγραφο» καὶ ὑπόδειγμα τοῦ Οἰκουμενιστῆ Ἐπισκόπου!
Ἑνὸς Ἐπισκόπου, ποὺ κατὰ λάθος μάλιστα, τὰ ἔβαλε μὲ ἕνα σιγονταρο-Οἰκουμενιστὴ ἱστολόγο!!! Ἑνὸς Ἐπισκόπου ποὺ τὸ καθῆκον κάθε πιστοῦ νὰ ὑπερασπίζεται τὴν ὀρθόδοξη Πίστη, τὸ εἰρωνεύεται ἀνόητα, ὀνομάζοντάς το ...«ὀρθοδοξόμετρο»! Ἑνὸς Ἐπισκόπου πού, ἀντὶ νὰ ντρέπεται γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ποίμνιό του (ὅπως ὁμολογεῖ) ἀγνοεῖ παντελῶς τὴν ὕπαρξη τῆς Παναιρέσεως τῆς ἐποχῆς μας, ἐπιδίδεται σὲ μαῦρο χιοῦμορ, πληροφορώντας ὅτι ὁ λαὸς μπερδεύει τὸν «οἰκουμενισμὸ» μὲ τὸν «κομμουνισμό»!!! Ἑνὸς Ἐπισκόπου ποὺ θεωρεῖ τὴν αἵρεση ὡς τὸ μικρότερο πρόβλημα σήμερα, μὲ τὸ ὁποῖο δὲν ἀξίζει νὰ ἀσχολεῖται κανείς! Τολμᾶ μάλιστα νὰ γράψει, ὁ ἄσχετος ψευδοποιμένας κ. Νεκτάριος Ἀντωνόπουλος, ὅτι ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸ «κανείς δὲν κινδυνεύει, οὔτε τὸ θέμα αὐτὸ ἀγγίζει κανένα»!
Μήπως σοῦ ταιριάζει, κ. Νεκτάριε, τὸ ἁγιογραφικό: «τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν,  θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται»; (Α΄ Τιμοθ. 1, 6-7).
Κανείς, κ. Νεκτάριε, δὲν εἶπε νὰ ἀφήσεις τὶς ἄλλες ποιμαντικὲς σου καὶ λειτουργικὲς δραστηριότητες καὶ νὰ ἀσχολεῖσαι μόνο μὲ τὸν Οἰκουμενισμό. «Κακεῖνο ἔδει ποιῆσαι», ἀλλ’ ὅμως «μὴ ἀφιέναι» τὸ πρώτιστο, τὸ κακὸ τῆς Παν-αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ γκρεμίζει ἐκ βάθρων τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ Ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ μεταποιεῖ σὲ Βατικάνειο, καὶ τὸ ὁποῖο συναντᾶμαι πίσω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα σύγχρονα προβλήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ζωῆς.
Ἔχουμε πολλάκις ἀσχοληθεῖ μὲ τὶς ἐπὶ μέρους δικαιολογίες τοῦ Δεσπότη, ποὺ ὄζουν Βατικάνειας καὶ Οἰκουμενιστικῆς δυσσωδίας. Ἐξ ἄλλου ὁ παραλήπτης τῆς ἀπαντήσεώς του, ἔχει τὸν πρῶτο λόγο.
Ἐπισημαίνουμε, ὅμως, κι ἐμεῖς ἀπὸ μέρους μας ἄλλη μιὰ φορά, τὴν ἐκμετάλλευση καὶ τὴν διαστροφὴ τοῦ φρονήματος τῶν Ἁγίων, ὅπως τοῦ ἁγίου Παϊσίου καὶ τοῦ Ἄτλαντος τῆς Ὀρθοδοξίας ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἀπὸ τὸν ἐν λόγῳ Δεσπότη.
Δὲν θὰ ἀπαντήσουμε ἀναλυτικὰ στὶς καμουφλαρισμένες μὲ ἁγιολογικὰ κείμενα ἀστοχίες του. Θὰ ἀρκεστοῦμε μόνο −σὲ κάποια ἑπόμενη ἀνάρτησή μας−, νὰ παρουσιάσουμε ἀπὸ τὶς μελέτες τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ τὴν πραγματικὴ στάση τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, ποὺ μὲ τὸ θράσσος χιλίων «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ» διαστρέφει ὁ κ. Νεκτάριος Ἀντωνόπουλος, καὶ τότε θὰ πρέπει ὁ Δεσπότης τῆς Ἀργολίδος νὰ πάει νὰ κρυφτεῖ, ἂν τοῦ ἀπομένει ἀκόμα κάποια ἔστω ἀνθρώπινη κι ὄχι ἀπλῶς Ἐπισκοπικὴ ἐντιμότητα!
Π.Σ.
Τό ἄρθρο τοῦ μητροπολίτη Ἀργολίδος:





† Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ Ν Ε Κ Τ Α Ρ Ι Ο Σ 
Ναύπλιο 19 ανουαρίου 2015 
το γίου Μάρκου το Εγενικο 
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΔΙΑΒΙΟΥΝΤΑ 
κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΕΛΕΒΑΝΤΟ 
Κύριε Τελεβάντε, 
Δν σς ποκαλ «γαπητό», χι πειδή δν τ θέλω, λλά μόνο κα μόνο γι ν μ σς προσβάλλω κα σς κθέσω σ λους σους σς θεωρον «θεματοφύλακα» κα διαδικτυακό περασπιστή τς ρθοδοξίας κα θεωρηθε τι χετε πικοινωνία μ᾿ ναν "λατινόφρονα„ κα "οκουμενιστή„ πίσκοπο. Δν σς γνωρίζω προσωπικά. Γνωρίζω μως τι εστε χειριστής το διαδικτύου κα εδικός στ ν νακαλύπτετε παντο χθρούς τς ρθοδοξίας, ψάχνοντας κόμη κα κάτω πό τς πέτρες. C.I.A., K.G.B. κα λήστου μνήμης ΕΣΑ, λλά κα λες ο παρόμοιες πηρεσίες, εμαι σίγουρος τι στ πρόσωπό σας θ βρισκαν τν τέλειο πράκτορα. 
μολογ τι εμαι ρκετά πισθοδρομικός. Δν σχολομαι καθόλου οτε μ τος Η/Υ, οτε
μ τν τηλεόραση, δν μφισβητ τ χρησιμότητά τους. Θεωρ χρόνος μας εναι λίγος, χουμε ν κάνουμε τόσα πράγματα, πο τ 24ωρο εναι πολύ λίγο. Δν πάρχει χρόνος γι χάσιμο, οτε γι ξάρτηση πό τ σύγχρονα ατά μέσα κοινωνικς δικτύωσης. σο κα ν μν τ πιστεύετε δν ξέρω οτε πιο κουμπί πατνε γι ν νοίξει Η/Υ. Γι᾿ ατό συγχωρέστε με πο δν παρακολουθ τς ποιες καταγγελίες σας. Κάποιοι φίλοι μόνο, μο στέλνουν κατά καιρούς τ "βαθυστόχαστα„ κείμενά σας, συνοδευμένα μ σκωπτικά σχόλια ... τσι λοιπόν μαθαίνω γι τς παξιωτικές κρίσεις σας κα τς πειλές σας πρς τ πρόσωπό μου. 
ναρωτιέμαι: τόσους νθρώπους γνωρίσατε στ ζωή σας, δν βρέθηκε κάποιος ν σς μιλήσει δελφικά, ν σς πε κάτι, ν σς προβληματίσει; Δν βρέθηκε κάποιος ν σς πε τν λήθεια, τι δηλαδή κάτι δν πάει καλά! τι χετε πάρει ναν λισθηρό κα πλανεμένο δρόμο, ποίος κανείς δν ξέρει πο θ σς δηγήσει; Λέτε λοι ατοί ο νθρωποι ν βρίσκονται σ πλάνη κα μόνον σες ν κατέχετε τν λήθεια; Κατηγορετε τν πάπα γι τ λάθητο. Μ δν χετε καταλάβει τι χετε ατοανακηρυχθε μόνος σας "πάπας″, χειρότερος πό ποιονδήποτε λλον πάπα; λήθεια, μόνον σες κατέχετε τν λήθεια κα κανείς λλος; λοι ο λλοι πατριάρχες, πίσκοποι, ερες, θεολόγοι, σύνοδοι βρίσκονται σ πλάνη κα μόνον σες ρθοτομετε τν λόγον τς ληθείας; σες μόνον χετε τ χάρισμα τς θεολογίας, κα λοι ο λλοι ς "μιασμένοι" πό τ "μίασμα" το "οκουμενισμο", δν πρέπει ν χουν λόγο γι κανένα θέμα; Μ λλα λόγια σ τ διαφέρετε πό τ πάπα, πο τόσο πολύ κατηγορετε; 
χοντες μέσα σας πορρίψει κα καταδικάσει λους τος λλους ετε κληρικούς ετε λαϊκούς, δ φοβάστε μήπως προσευχή το Φαρισαίου ταιριάζει πόλυτα, μ κάποιες βέβαια, παραλλαγές; « Θεός εχαριστ σοι, τι οκ εμί σπερ ο λοιποί τν νθρώπων, οκουμενιστές, λατινόφρονες, νεορθόδοξοι, νεοπατερικοί, νανεωτές, βαρλααμιστές κα λλα ν οκ στιν ριθμός». 
Σκέφτομαι τι στν μερική που ζετε, σ μία χώρα πο φημίζεται γι τς νέες φευρέσεις κα νακαλύψεις, νακαλύψατε κα σες τ «ρθοδοξόμετρο», να λάθητο φαίνεται μηχάνημα γι ν μπορετε ν μετρτε τν ρθοδοξία τν λλων! λους τος βρίσκετε λειψούς στν ρθόδοξη πίστη. Κανένας δν ξεφεύγει π᾿ τ ρθοδοξόμετρό σας. Εμαι σίγουρος πς δη χετε πάρει τ θέση το Δίκαιου Κριτή κα χετε καταδικάσει λους μς στ αώνιο πρ τς κόλασης. πύλη το παραδείσου εναι μόνο γι σς νοιχτή. Ζστε ατό τν παράδεισο μόνος σας κα φστε λους μς στν κόλαση. μως ν ξέρετε μοναξιά εναι χειρότερη κόλαση! 
λήθεια, χετε διαβάσει στν Εεργετινό τν ΜΘ΄ πόθεση το πρώτου τόμου κα τς Α΄ Β΄ ποθέσεις το τρίτου τόμου, γι ν δετε τ σημαίνει κατάκριση κα καταλαλιά κα τ πιπτώσεις χουν στν πνευματική ζωή; Κι πειδή ρέσκεστε στ λέξη ντίχριστος, χετε διαβάσει τ φοβερό λόγο το γίου ναστασίου το Σιναΐτη; «'Εκενος πο κρίνει πρν πό τν παρουσία το Χριστο, εναι ντίχριστος, γιατί ρπάζει τ ξίωμα το Χριστο»! 
Μιλτε γι τος λλους ετε ρθόδοξους, ετε ρωμαιοκαθολικούς, ετε προτεστάντες, σν ν εναι σκουπίδια, μ τν καρδιά σας ν βγάζει χολή κα μίσος. Παντού βλέπετε χθρούς, ντίπαλους, νταγωνιστές! λεος κύριε Τελεβάντε! Ξεχάσατε λοιπόν τ λέξη γάπη; χει χαθε πό τ λεξιλόγιό σας. Διαβστε τ λέει ββς μμωνς: 
« ληθινή γάπη κανένα δν μισε, κανένα δν μπαίζει, κανένα δν κατακρίνει, κανένα δν στενοχωρε, κανένα δν βδελύσσεται, οτε πιστό οτε πιστο οτε ξένο οτε μαρτωλό οτε πόρνο οτε κάθαρτο. ντίθετα περισσότερο γαπ τος μαρτωλούς κα τος σθενες κα τος μελες. Γι᾿ ατούς πον κα πενθε κα κλαίει. Περισσότερο συμπάσχει μ τος κακούς κα τος μαρτωλούς παρά μ τος καλούς. τσι μιμεται τν Χριστό, ποος τος μαρτωλούς κάλεσε σ μετάνοια τρώγοντας κα πίνοντας μαζί τους. 
Γι᾿ ατό, δείχνοντας ποι εναι ληθινή γάπη, δίδαξε λέγοντας:«Γίνεσθε γαθοί κα οκτίρμονες ς πατήρ μν οράνιος» (Λουκ. στ΄36). κενος βρέχει κα γι τος πονηρούς κα γι τος γαθούς, νατέλλει τν λιο κα γι τος δικαίους κα γι τος δίκους. τσι κα ποιος χει ληθινή γάπη λους τος γαπ, λους τος λεε, γι λους προσεύχεται». 
Δετε κόμη τ λέει ββς σαάκ Σύρος: 
"Κα τ στί καρδία λεήμων; Κασις καρδίας πέρ πάσης τς κτίσεως, πέρ τν νθρώπων κα τν ρνέων κα τν ζώων κα τν δαιμόνων κα πέρ παντός κτίσματος. Κα κ τς μνήμης ατν κα τς θεωρίας ατν ρέουσιν ο φθαλμοί ατο δάκρυα. κ τς πολλς κα σφοδρς λεημοσύνης τς συνεχούσης τν καρδίαν κα κ τς πολλς καρτερίας σμικρύνεται καρδία ατο κα ο δύναται βαστάξαι κοσαι δεν βλάβην τινά, λύπην μικράν ν τ κτίσει γινομένην. Κα δι τοτο κα πέρ τν λόγων κα πέρ τν χθρν τς ληθείας κα πέρ τν βλαπτόντων ατόν ν πάσ ρα εχήν μετά δακρύων προσφέρει, το φυλαχθναι ατούς κα λασθναι ατος· μοίως κα πέρ τς φύσεως τν ρπετν κ τς πολλς ατο λεημοσύνης τς κινουμένης ν τ καρδί ατο μέτρως καθ᾿ μοιότητα το Θεο„ 
ς λθω κα στ θέματα πο μ φορον. 
Γράφετε στ στολόγιό σας: «τν εχα πάρει χαμπάρι πό τν ρχή τν Σεβασμιώτατο ργολίδος ...» λήθεια πότε μ γνωρίσατε κύριε Τελεβάντε; Μ χετε δε στω κα μία φορά στ ζωή σας; χετε μιλήσει ποτέ μαζί μου; Μήπως εμαστε συμμαθητές πό τ σχολεο κα δν τ θυμμαι; Μήπως πηγαίναμε μαζί σε κάποιο φροντιστήριο; Μήπως εμαστε συμφοιτητές στ Πανεπιστήμιο; χω τν ντύπωση τι δν δς χω δε κατά πρόσωπο οτε μία φορά. Πς λοιπόν «μ πήρατε χαμπάρι»; Μήπως π᾿ τ βιβλία μου; Βρήκατε κάτι ντορθόδοξο στς σελίδες πο χω γράψει; μήπως χετε τ προορατικό, διορατικό, χαφιέδικο λλο χάρισμα πο δν τ γνωρίζω; Ρωττε κόμη: «Τν χετε δε ν μιλήσει ποτέ γι θέματα πίστεως;»λθατε ποτέ στν ργολίδα κύριε Τελεβάντε; Κα ν ρθατε δν μ κούσατε ποτέ ν κηρύττω; Σς πληροφορ λοιπόν τι κατά μέσον ρο κηρύττω 6-7 φορές τν βδομάδα. Μ τς φτωχές μου δυνάμεις κατηχ τ ποίμνιο πο μο μπιστεύθηκε Χριστός. Κα τ κηρύγματά μου εναι κυρίως χριστοκεντρικά κα φορον τν πνευματική ζωή. νάλογα μ τς πνευματικές νάγκες κα λλείψεις το λαο, σ᾿ ατά νταποκρίνομαι. 
Τ ξέρω, σες θ θέλατε σ λα τ κηρύγματα ν κατακεραυνώνω τν πάπα κα τν οκουμενισμό. μως σς ρωτ κα πάλι: Ατά εναι τ θέματα πο πασχολον τ ποίμνιο το Χριστο; Πέστε μου ελικρινά, πιστεύετε τι τ μεγάλο ποιμαντικό πρόβλημα κα μεγαλύτερος κίνδυνος στν ργολίδα, λλά κα σ᾿ λη τν λλάδα εναι πάπας; Κινδυνεύει κανείς ν προσυλητιστε στν παπισμό; κούσατε σες κανένα ρθόδοξο χριστιανό ν σπάστηκε τν παπισμό; χι κύριε Τελεβάντε. λλα εναι τ ποιμαντικά προβλήματα πο μ πασχολον ς πίσκοπο. Ο νθρωποι στ μεγάλη τους πλειοψηφία εναι κατήχητοι, δν ξέρουν καλά-καλά ν κάνουν τ σταυρό τους. Κατακλύζονται πό δεισιδαιμονίες κα προλήψεις, κα στ δύσκολα προβλήματά τους τρέχουν στος μάγους κα στος στρολόγους. τρόπος πο ζον δυστυχς εναι πι πολύ παγανιστικός παρά χριστιανικός. Λς κα βρίσκονται ο περισσότεροι στν πρ Χριστο ποχή. (Γι σς βέβαια λοι ατοί φο βαπτιστον ρθόδοξοι χριστιανοί εναι κα οσιαστικά ρθόδοξοι). φήνω τς νατολικές θρησκεες πο κάνουν θραύση, τος χιλιαστές, τ ναρκωτικά, τν λκοολισμό πο καταστρέφουν γενιές νέων παιδιν. πάρχουν τόσα σοβαρά ποιμαντικά προβλήματα πο δν περιγράφονται κα πο θέλουν μεση ντιμετώπιση κα σες μ συμβουλεύετε ν σχοληθ μ θέματα πό τ ποία κανείς δ κινδυνεύει, οτε γγίζουν κανένα. 
Θυμμαι, μουν νέος φοιτητής στ δεκαετία το ᾿70, ταν οκουμενισμός βρισκόταν σ ξαρση κα κάποιοι θ πρεπε ν ναλάβουν τν εθύνη το ντιοικουμενισμο. Κάποιος ελαβής πίσκοπος, λλά μλλον κτός πραγματικότητος, νέλαβε τν ″τιτάνιο γνα„ ν νημερώσει τ ποίμνιό του κα ν τν προφυλάξει πό τν κίνδυνο τς «παναίρεσης το οκουμενισμο». παρχία του ταν μικρή. Πήγαινε λοιπόν, στ χωριά τς παρχίας του κα μιλοσε γι τν οκουμενισμό. Δν πρχε λλο θέμα. Ο νθρωποι εχαν λύσει λα τ θέματα, ταν, πως πίστευε, βαθύτατα ρθόδοξοι κα πό τ μόνο πο κινδύνευαν ταν οκουμενισμός! Τν κουγαν ο γράμματοι ψαράδες, γρότες, κτηνοτρόφοι κα νόμιζαν πς τος μιλοσε κινέζικα. Στ τέλος ντέδρασαν ο νθρωποι κα επαν: «καλός Δεσπότης μας, λλά συνεχς γι τν κομμουνισμό μς μιλάει!» 
ταν κύριε Τελεβάντε πηγαίνει στρατός σ μία μάχη, διοικητής μ τ πιτελεο του, πηγαίνει πρν γι ν κάνει μι ναγνώριση κα χαρτογράφιση το δάφους. τοιμάζει τ στρατηγική του, τ πιχειρησιακά σχέδια. λλις μάχη θ εναι χαμένη κ τν προτέρων. τσι κι δ, κύριε Τελεβάντε. λλοίμονο στν ποιμένα πο δ γνωρίζει τς πνευματικές νάγκες το ποιμνίου του κα δν πικεντρώνεται σ᾿ ατές. Τότε θ μοιάζει μ τν Δόν Κιχώτη κα θ κυνηγάει νεμόμυλους κα φαντάσματα. 
σον φορ τς παξιωτικές ναφορές σας γι τς πισκέψεις μου στ χάντμπωλ κα στ συναυλία, σς παντ τι εμαι ποφασισμένος ν ναζητήσω τ πρόβατα το Χριστο παντού. Προσπαθ ν εμαι κοντά τους που μ καλον. Κα στς διαλέξεις, κα στς κδηλώσεις, κα στ γήπεδα, κα στ σχολεα, κα στ νοσοκομεα, κα στς φυλακές κα στ στρατόπεδα. χω βαθειά τν πεποίθηση, τι πίσκοπος δν εναι γι ν κάθεται στ γραφεο του κα ν σχολεται συνεχς μ χαρτιά κα γραφειοκρατικές ποθέσεις. Δυστυχς θ τ κάνει κα ατό, λλά σο γίνεται λιγότερο. πίσκοπος δν εναι μόνο ν ντύνεται σ βυζαντινός ατοκράτορας, ν ελογε κ το σφαλος κα ν μιλάει μι ξύλινη γλσσα πο κανένα δν γγίζει, οτε κα τν διο. πίσκοπος δν εναι μόνο ν βγαίνει στν ραία Πύλη κα ν παγγέλει μ στόμφο τ "Κύριε, Κύριε ..." γιατί σως κάποιος ν᾿ κούσει τν σκληρό λόγο: «Ο πς λέγων μοι Κύριε, Κύριε ...». χει χρέος ν φήσει τ θρόνο του, ν βγε στος δρόμους, ν γίνει «κυνηγός ψυχν», πως συμβούλευε γιος τν καιρν μας π. θανάσιος Χαμακιώτης. Γι᾿ ατό κα προσυπογράφω τ λόγο το πάπα Φραγκίσκου: «προτιμ μία κκλησία καταπονημένη, πληγωμένη κα λερωμένη, πειδή βγκε στους δρόμους, παρά μία κκλησία ρρωστη πό τν κλεισούρα κα τν νεση ν στηρίζεται στς σφάλειές της. 
ραματίζομαι μι κκλησία, πο εναι Μητέρα κα Ποιμένας,. Ο λειτουργοί της πρέπει ν εναι φιλεύσπλαχναι, ν πιφορτίζονται τ φροντίδα τν προσώπων, ν στέκονται στ πλευρό τους, πως καλός Σαμαρείτης, πο πλένει, καθαρίζει, παρηγορε τν πλησίον. Ατό εναι τ αθεντικό Εαγγέλιο. Θεός εναι πι μεγάλος πό τν μαρτία. Ο ργανωτικές κα δομικές μεταρρυθμίσεις εναι δευτερεύουσες, δηλαδή ρχονται μετά. πρώτη μεταρρύθμιση πρέπει ν εναι κείνη το τρόπου ζως μας. Ο λειτουργοί το εαγγελίου πρέπει ν εναι κανοί ν θερμάνουν τν καρδιά τν νθρώπων, ν συζητήσουν κα ν πορευθον μαζί τους, κόμα κα ν κατέβουν στ σκοτάδι τους, στ νύχτα τους, χωρίς μως ν χαθον κα ο διοι. λαός το Θεο θέλει ποιμένες κα χι παλλήλους. Ο πίσκοποι, διαίτερα, πρέπει ν εναι νθρωποι κανοί ν ποστηρίξουν μ πομονή τ βήματα το Θεο μέσα στν λαό Του κατά τέτοιο τρόπο, στε ν μ μένει κανείς πίσω. Παράλληλα μως πρέπει κα ν καθοδηγον τ ποίμνιο, τ ποίο σμίζεται κα νακαλύπτει νέους δρόμους. 
ντί ν εμαστε μόνο μία κκλησία πο ποδέχεται κα χει νοιχτές τς πόρτες, ς προσπαθήσουμε πίσης ν εμαστε μία κκλησία πο βρίσκει νέους δρόμους, πο εναι κανή ν βγε πό τν αυτό της κα ν πάει πρς ατόν πο δν τν πλησιάζει, πρς ατόν πο φυγε πο εναι διάφορος. ρισμένες φορές, κενος πο γκατέλειψε τν κκλησία τ κανε γι λόγους πο, ν τος καταλάβουμε κα τος ξιολογήσουμε σωστά, μπορον ν δηγήσουν σ πιστροφή. λλά χρειάζεται τόλμη, θάρρος». 
Μ κατηγορετε κόμη γιατί «παιξα πίνγκ-πόνγκ». Πράγματι τσι εναι. Κα ατό συνέβη στ γκαίνια το Κέντρου Νεότητος ργους, πως κα τ ντίστοιχο στ Ναύπλιο. Εμαι διαίτερα χαρούμενος κι εχαριστ τος συνεργάτες μου, πο μ τ βοήθειά τους δημιουργήσαμε δύο μορφα στέκια γι τ νέα παιδιά. Δν εναι βέβαια πρωτόγνωρο, φο σ᾿ λη τν λλάδα πάρχουν παρόμοια κα πολύ καλύτερα. Δυστυχς χρόνος δν μο πιτρέπει ν τ πισκέπτομαι. μως, κύριε Τελεβάντε, θ προτιμοσα ν παίζω πίνγκ-πόνγκ μ τ παιδιά κα ν μ ασθάνονται κοντά τους, παρά ν «παίζω» στ διαδίκτυο, γι ν βρίσκω κα ν νακαλύπτω χθρούς τς ληθείας. ν σς σς κφράζει τ διαδίκτυο, ν εστε ρωτευμένος κα ξαρτημένος πό τν Η/Υ, μ γειά σας μ χαρά σας. λεύθερος εστε. ναρωτιέμαι βέβαια πότε βρίσκετε χρόνο ν πετε να «Κύριε λέησον», ν προσευχηθετε λίγο, ν διαβάσετε να βιβλίο γι ν ρεμήσει λίγο ψυχή σας. 
Διαβάστε λίγο τ λέει κα π. Παΐσιος: 
- Ν ποφεύγονται τ κρα· μ τ κρα δν λύνονται τ θέματα. Βλέπαμε παλιά, μπακάλης βαζε λίγο-λίγο μ τν σέσουλα στν ζυγαριά, κα τσι βρισκε τν κρίβεια κα σορροποσε κα ζυγαριά. Δηλαδή δν βαζε πότομα πολύ, οτε φαιροσε πότομα πολύ. Τ δύο κρα πάντα ταλαιπωρον τν Μητέρα κκλησία κα ο διοι πο τ κρατον ταλαιπωρονται, γιατί τ δύο κρα συνήθως καρφώνουν... Εναι σν ν κρατάη τ να κρο διαμονισμένος, ταν χη ναίδεια πνευματική (περιφρόνηση γι λα), κα τ λλο κρο σν ν κρατάη τρελλός, ταν χη μωρό ζλο μ στενοκεφαλιά. νας πνευματικά ναιδής δηλαδή μ ναν ζηλωτή, πο χη μωρό ζλο, ποτέ δν συμφωνον, λλά τρώγονται κα χρυπιονται, γιατί κα ο δύο στερονται τν θεία Χάρη. Τότε – Θεός φυλάξοι! – μπορε ν χτυπιονται συνέχεια τ δύο κρα κα «κρη ν μν τος βρίσκη» κανείς. κενοι πο θ μπορέσουν ν λυγίσουν τ δύο ατά κρα, γι ν νωθον – ν μονοήσουν -, θ στεφανωθον πό τν Χριστό. μ δύο μάραντα στεφάνια. 
Δν εναι ελικρινής κα εθύς κενος πο λέει κατά πρόσωπο τν λήθεια οτε κενος πο τν δημοσιεύει, λλά κενος πο χει γάπη κα ληθινή ζωή κα μιλάει μ διάκριση, ταν πρέπει, κα λέει κενα πο πρέπει στν πρέπουσα ρα. 
κενοι πο λέγχουν μ διακρισία χουν πνευματική σκότιση κα κακία κα βλέπουν τος νθρώπους δυστυχς σν κούτσουρα. Κα ν τος πελεκνε λύπητα κα ποφέρουν ο νθρωποι, ατοί χαίρονται γι τ τετραγώνισμα πο τος κάνου, γι τν κυβισμό»! 
ναρωτιέμαι κύριε Τελεβάντε, ν θ εχατε γεννηθε στ Βραζιλία, στς Φιλιππίνες, στν σπανία, τ θ κάνατε τώρα; Δν μφιβάλω τι θ λέγατε τ δια γι τος ρθοδόξους. Κα ν –Θεός φυλάξοι- εχατε γεννηθε στ ραν, τώρα θ κόβατε κεφάλια. Δν μπορ ν φανταστ νας τέτοιος φανατισμένος χαρακτρας ν χει μία διαφορετική συμπεριφορά. 
Δν βλέπετε τίποτα καλό στ δυτικό κόσμο; λα στραβά κα νάποδα; Πόσοι κα ποιο ρθόδοξοι σχολήθηκαν μ τς κδόσεις τν πατερικν ργων; ν δν ταν ο ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί θ γνωρίζαμε σήμερα τος περισσότερους πατέρες; περίφημη σειρά το Migne πό πο προέρχεται; Migne δν ταν νας ρωμαιοκαθολικός παπς; Θ πορρίψετε κα ατό τ μνημειώδες ργο γιατί προέρχεται πό να παπικό; Ποιος ξέδωσε π.χ. τ ργα το Συμεών το Νέου Θεολόγου λλά κα τόσων λλων; ρθόδοξος καθηγητής τς πατρολογίας στ Πανεπιστήμιο θηνν διακήρυττε τι γ. Συμεών ταν νας συναισθηματικός κα ρομαντικός τύπος κα ,τι γράφει εναι καρπός το συναισθηματισμο του. Ετυχς πο δν τν κουσαν ο ρωμαιοκαθολικοί κα χουμε σήμερα στ γλσσα μας τ ργα του. μως, πετε μου τελικά ποιός ταν πι ρθόδοξος; καθηγητής μας ο ρωμαιοκαθολικοί κδότες; Πς μπορετε ν διαγράφετε λον ατόν τν νθρώπινο μόχθο στε ν χουμε κα μες σήμερα ατό τ μεγάλο θησαυρό. Μόλις τς τελευταίες δεκαετίες, τελευταοι κα καταϊδρωμένοι προσπαθήσαμε κα μες στν λλάδα ν κδώσουμε κάποια πατερικά ργα. 
σον φορ τν παρουσίαση το βιβλίου το πάπα Φραγκίσκου, χω ν καταθέσω τ ξς: 
Δν χω μφιβολία γι τν πίστη μου κα γι᾿ ατό δ φοβμαι ν διαλεχθ μ κάποιον λλο νθρωπο πο βλέπει λλιώτικα τ πράγματα. Δν φοβμαι ν διαλεχθ οτε κα μ τν μεγαλύτερο θεο, γιατ πιστεύω στ διάλογο κα στν πικοινωνία. Κα κυρίως δν θεωρ προδοσία τς πίστης μου τ ν᾿ ναγνωρίσω ,τι καλό χει ποιοσδήποτε νθρωπος. Μ᾿ ναν μόνο τύπο νθρώπου δυσκολεύομαι ν πικοινωνήσω: μ τν νθρωπο πο νοηταίνει κουσίως. χεις τότε ν ντιμετωπίσεις ναν δικτάτορα πο τ ξέρει λα κα μιλάει γι λα. Κάθε προσπάθεια διαλόγου ποβαίνει μάταιη. Κα ν ατό συνδυάζεται μ φανατισμό κα μικρή μεγάλη ψυχοπαθολογία, τότε τ μεγμα ποβαίνει κρηκτικό. Κα κόμη περισσότερο ν κάποιος φαντασιώνεται τι νήκει κι ατός στ χορεία τν μολογητν τότε ντε ν κάνεις διάλογο. Εναι ο καπνοι καλοπερασάκηδες πο μέσα πό τ βάλτο το διαδικτύου πουλνε ρθοδοξία κα σχολονται καθημερινά περί νου σκις νακαλύπτοντας προδοσία κα παρεκκλίσεις κε πο δν πάρχουν, χοντας χάσει κάθε ασθηση τς πραγματικς ρθόδοξης πίστης κα ζως. Τόσα πράγματα χουν στηριχτε σ μύθους, σ ναλήθειες κα νακρίβειες. Πρν πό λίγες μέρες κάποια νέα κοπέλα πό τ νεανική σύναξη το ργους καλοπροαίρετα μ ρώτησε: «Πς παρεβρεθήκατε σ μία κδήλωση γι τν πάπα; Δν εναι πρόδρομος το ντιχρίστου; Δν λεγε γ. Κοσμς Ατωλός τι πάπας εναι ντίχριστος κα ατόν ν καταρρσθε;» νέα πανέλαβε μία φράση πο, ποτίθεται τν επε γ. Κοσμς. Κα πάνω σ᾿ ατή τ φράση στηρίχτηκαν πλθος συγχρόνων ντιπαπικν. Κα συνεχς ατή φράση ναπαράγεται δεκαετίες τώρα. Ετυχς μως, πο νας σοβαρός πιστήμονας κα ρευνητής, κ. . Μενονος, πο σχολήθηκε χρόνια μ τν γιο Κοσμ κα τς διδαχές του, πέδειξε τι ατή φράση δν πάρχει. Εναι παρέμβλητη. Προσθήκη κάποιας εσεβος λλά φανατικς χειρός. Γράφει κ. Μενονος: « φράση ατή ταν λόγος το Κωλέττη, κα χι το γίου Κοσμ, ποίος σ καμιά λλη πό τς προφητεες του δν ναφέρει τίποτα γι τν πάπα. Εναι κπληκτικό τι οτε στς διδαχές του γιος Κοσμς σχολήθηκε μ τς διδασκαλίες τ ργα τν παπν». Γιατί; Γιατί γιος Κοσμς γνώριζε πολύ καλά τι στ μέρη πο περιόδευε δν πρχε κίνδυνος παπικο προσηλυτισμο. Τ ποιμαντικά προβλήματα πο ντιμετώπιζε ταν γνοια, θική κατάπτωση το γράμματου λαο, ο συνεχες ξισλαμισμοί. 
Θέλετε ν πάμε κα λίγο μακρύτερα; Στ γνωστό γι τος ντιδυτικούς γνες του, τν γιο Μρκο τν Εγενικό. λοι τν παινον πο δν πέγραψε τν νωση κα πολύ καλά κανε φο δν πρχαν ο προϋποθέσεις. μως, γιος Μρκος δν ρνήθηκε τ διάλογο, δν ρνήθηκε ν πάει στς συνόδους Φεράρας-Φλωρεντίας. σως ν ζούσατε τότε θ τν κατηγορούσατε πο τόλμησε ν πάει στν «ντίχριστο πάπα». χετε διαβάσει τ λόγο το γ. Μάρκου πρς τν τότε πάπα Ρώμης;
Σς μεταφέρω λάχιστα αποσπάσματα. 
«μες στέ σμα Χριστο κα μέλη κ μέρους». «Σήμερον τς παγκοσμίου χαρς τ προοίμια· σήμερον α νοηταί κτνες το τς ερήνης λίου τ οκουμέν πάσ προαναγγέλουσι· σήμερον τ το Δεσποτικο σώματος μέλη, πολλος πρότερον χρόνοις διεσπαρμένα τε κα ἐῤῥηγμένα, πρς τν νωσιν λλήλων πείγεται· ο γρ νέχεται κεφαλή πάντων Χριστός Θεός φιστάναι διηρημέν τ σώματι, οδέ τν τς γάπης δεσμόν ξ μν νηρσθαι παντάπασιν γάπη βούλεται· δι τοτο ξήγειρέ σε τν τν ερέων ατο πρωτεύοντα πρς τν μετέραν ταύτην κλσιν κα τν εσεβέστατον μν Βασιλέα πρς τν σν πακοήν διανέστησε κα τν γιώτατον Ποιμένα κα Πατριάρχην, γήρως πιλαθέσθαι κα σθενείας μακρς παρεσκεύασε κα μς τος π᾿ ατ ποιμενομένους πανταχόθεν συνήθροισε κα μακρς δο κα πελάγους κα κινδύνων τέρων κατατολμσαι πεποίηκεν, φ᾿ ο προφανς Θεο δυνάμει κα κρίσει γεγένηται κα τόπερ ποον σται καλόν κα Θε φίλον, ντεθεν δη προοιμιάζεται». 
«Δερο δ ον, γιώτατε Πάτερ, ποδέξαι τ σ τέκνα μακρόθεν ξ νατολν κοντα, περίπτυξαι τος κ μακρο διεσττας του χρόνου, πρς τς σς καταφυγόντας γκάλας· θεράπευσον τος σκανδαλισθέντας, παν σκλον κα πρόσκομμα τς ερήνης κωλυτικόν κ μέσου γενέσθαι κέλευσον· επέ κα ατός τος γγέλοις ς το Θεο μιμητής, δοποιήσατε τ λα μου κα τος λίθους κ τς δο διαῥῥίψατε· μέχρι τίνος ο το ατο Χριστο κα τς ατς Πίστεως βάλλομεν λλήλους κα κατατέμνομεν; Μέχρι τίνος ο τς ατς Τριάδος προσκυνηταί δάκνομεν λλήλους κα κατεσθίομεν; ως ν π᾿ λλήλων ναλωθμεν κα πό τν ξωθεν χθρν ες τ μηκέτι εναι χωρήσωμεν; Μ γένοιτο, Χριστέ Βασιλε, τοτο, μηδέ νικήσ τν σν γαθότητα τν μετέρων μαρτιν πληθύς, λλ᾿ σπερ ν τος πρότερον χρόνοις, τε τν κακίαν εδες περταθεσαν κα πί μέγα χωρήσασαν, δι σαυτο κα τν σν ποστόλων νέστειλας ατήν τς πρόσω φορς κα πρς τν Σν πίγνωσιν πέστρεψας παντας, οτω κα νν δι τν σν θεραπόντων, ο μηδέν τς σς γάπης προυργειαίτερον θεντο, σύναψον μς λλήλοις κα Σεαυτ κα τν εχήν κείνων πιτελ ποίησον, ν νίκα πρς τ πάθος πήεις εχόμενος λεγες• «(Δός ατος) να σιν ν, καθώς μες ν σμέν» (ωάν. ιζ΄22). 
λήθεια τ θ λέγατε κύριε Τελεβάντε ν κούγατε σήμερα τν γ. Μρκο ν ποκαλε τν πάπα «γιώτατο» κα «πρωτεύοντα». Τ θ λέγατε ν κούγατε τν γ. Μρκο, μετά τν ποτυχία τς συνόδου, ν προτρέπει τος ρθοδόξους ν δέχονται τος ρωμαιοκαθολικούς στος κόλπους τς ρθόδοξης κκλησίας χι μ βάπτισμα λλά μ χρίσμα; Τ ξέρετε τι σ᾿ λες τς σλαβικές κκλησίες συντριπτική πλειοψηφία τν ρθοδόξων εναι βαπτισμένοι δι ραντίσματος δι᾿ πιχύσεως; Θ τος καταδικάσετε κα ατούς; 
ς πότε κύριε Τελεβάντε θ ζομε μ φοβικά σύνδρομα; ς πότε θ νακαλύπτουμε κινδύνους κε πο δν πάρχουν κα θ παραβλέπουμε τος πραγματικούς κινδύνους πο κατακλύζουν τ ρθόδοξο ποίμνιο; ς πότε θ μετατρέπουμε τν ρθοδοξία σ μία τζιχαντικο τύπου πίστη γεμάτη μισαλοδοξία κα φανατισμό; Μήπως συγχέουμε τν μολογία μ τ φασισμό; Μήπως συγχέουμε τν μαρτυρία μ τν προπαγάνδα; 
Ζετε σ μι χώρα σφαλς χι ρθόδοξη. χω μία πορία. Πς ντέχετε σ᾿ ατό τ κλμα; Πρέπει ν ποφέρετε. Βγαίνετε π᾿ τ σπίτι σας, φαντάζομαι, κα δν λέτε καλημέρα σ κανένα, φο δν εναι ρθόδοξος. Πτε στ supermarket ν ψωνίσετε κα τ πνεμα σας "παροξύνεται" πό τν παρουσία τόσων ντίχριστων. λλά κα ν συναντήσετε κατά τύχη κάποιον ρθόδοξο, θ πρέπει πρτα ν τν λέγξετε μ τ ρθοδοξόμετρό σας, ποψιαζόμενος κάποια παπική οκουμενιστική πόκλιση. λήθεια, ταν χρειάζεστε λεκτρολόγο, γιατρό, δραυλικό, ξετάζετε πρτα ν εναι ρθόδοξος κα πόσο εναι ρθόδοξος γι το μπιστευθετε τν γεία σας, ν τν βάζετε στ σπίτι σας μήπως κα τυχόν "μιανθετε"; ταν ταξιδεύετε μ εροπλάνο χετε σκεφθε μήπως πιλότος εναι παπικός κα κάνει τ σταυρό του μ τ τέσσερα δάχτυλα, πότε κινδυνεύει σφάλεια τς πτήσης; Κι ν κατά τν πογείωση, πως λοι μας, κάνετε τν προσευχή σας, λλά τ διο μπορε ν κάνουν κα ο πιλότοι κα ο εροσυνοδοί κ.., κάποιοι πιβάτες, λήθεια, τ γίνετε τότε; Συμπροσεύχεστε μ αρετικούς λλόθρησκους; Κα δν φοβστε μν πέσει τ εροπλάνο; ταν γοράζετε να ατοκίνητο δν ναρωτιέστε τι εναι δυτική φεύρεση κα μπορε ν τ κατασκεύασαν "χερες λλότριες". Πς μπαίνετε μέσα; Δν φοβστε μήπως τ ατοκίνητο χει κι ατό μιανθε μήπως κάπου χουν κρύψει κι ναν ντίχριστο; Δν θ συνεχίσω. κατάλογος εναι μακρύς. Μπορετε μως ν φανταστετε πο μπορε ν δηγήσουν τν νθρωπο λες ατές ο παράλογες φοβίες; Μόνο στν παράνοια. 
Θ χετε κούσει τι τ τελευταα χρόνια σχολήθηκα μ τ μορφή το γ. Λουκ. ταν νας νθρωπος στν ποίο πίστη του στ Θεό το στοίχισε: ξορίες, φυλακές, βασανιστήρια, πέραντες θλίψεις, μαρτύρια, συκοφαντίες. λιγγι νος ταν ναλογίζεται τ πέρασε ατός γιος γι τν πίστη του, πς ντεξε τόσα πάνθρωπα βασανιστήρια. ταν πραγματικά νας γνήσιος μολογητής Χριστο, γι᾿ ατό κα Θεός τν χαρίτωσε μ τ χάρισμα τς θαυματουργίας. Ποιός θ τολμήσει ν τν κατηγορήσει τι πρόδωσε τν πίστη του; Κα μως ατός μεγάλος γιος γνώριζε πολύ καλά πόσο μεγάλο μάρτημα εναι φανατισμός. Σς μεταφέρω τ λόγια του: 
ν πιστεύετε σ᾿ κείνους πο θέλουν ν σπείρουν τ διχόνοια κα τ μίσος μεταξύ τν λαν κα τν νθρώπων διαφόρων θρησκειν. π᾿ ατή τ διχόνοια κερδίζουν μόνον ο χθροί μας. Γι τ μητέρα-κκλησία σχύει τ ρητό το π. Παύλου:́ Οκ νι ουδαος, οδέ λληνʹ. κκλησία τσι βλέπει τος νθρώπους. Γι᾿ ατό κα λοι ο λλοεθνες κα λλόθρησκοι πάντα θ βρον στν πιστό ρθόδοξο χριστιανό, γάπη, βοήθεια κα φιλοξενία..." 
«Ν προφυλάσσετε τος αυτούς σας πό τ μάρτημα το φανατισμο, τς μισαλλοδοξίας, το μίσους πρς τος λλόθρησκους κα τος νθρώπους διαφορετικν πεποιθήσεων. Ν συμπεριφέρεστε εγενικά σ κάθε λλη πίστη. Ποτέ μν προσβάλλετε, ποτέ μν ταπεινώνετε κανένα...». 
Κα κάτι κόμη πο σίγουρα θ σς ξενίσει. Συνηθίσαμε μες ο ρθόδοξοι, περιχαρακωμένοι στς σφάλειές μας, ν κατηγορομε λους τος λλόδοξους κα ν φέρνουμε ς παράδειγμα τς θικές παρεκτροπές νίων κληρικν ,τι ρνητικό πάρχει στς λλες μολογίες. ναρωτιέμαι πάλι κύριε Τελεβάντε• λ᾿ ατά σχύουν μόνον γι τος λλους κα χι γι μς. Δν σχύει γι μς λόγος το Χριστο: «κβαλε πρτον τν δοκόν κ το φθαλμο σου»; 
Κάποιος Ρσος Μητροπολίτης γραφε ρθρα ναντίον τν Ρωμαιοκαθολικν, ναφέροντας λα τ ρνητικά. γιος Λουκς το πάντησε: 
«Μ τν εκαιρία θέλω ν κφράσω σ Σας, ς συντάκτης το περιοδικο, τ μεγάλη θλίψη μου σχετικά μ τς μιλίες κα τ ρθρα πο κούστηκαν στ καλοκαιρινό ́συνέδριοʹ το ρχιεπισκόπου ρμογένη. Γι ποιο λόγο χρειάστηκε ν ναφερθον τ πι βρώμικα κα ρνητικά θέματα τς Ρωμαϊκς κκλησίας; Εναι δυνατόν ν μν χει κάτι φωτεινό κα θετικό; Ν μν πάρχουν γιοι κα θαύματα; Εναι δυνατόν καθολική κκλησία ν εναι μόνον πάπας, ο καρδινάλιοι κα τ Βατικανό, τν πολιτική το ποίου ρνιόμαστε; 
λήθεια, καθολική κκλησία δν ποτελεται πό κατομμύρια "πλούς νθρώπους" μ καθαρές ψυχές; Γι ποι λόγο τότε χρειάστηκε ν τος δηλητηριάσουν μ τ ρθρα το ρμογένη, πο χουν σκοπό ν βάλουν κακούς κα μαρτωλούς φραγμούς νάμεσα στος χριστιανούς; Γι ποιο λόγο, γι ποιο λόγο τόσο βαρύ μάρτημα πρς χαρά τν χθρν τς κκλησίας!». 
Τελειώνοντας κύριε Τελεβάντε θελα ν σς διαβεβαιώσω τι στ συνάντηση τς 12ης ανουαρίου δν συμπροσευχήθηκα, δν συλλειτούργησα, δν πέγραψα τν νωση τν κκλησιν! Χάρηκα μως γιατί εχα τν εκαιρία ν πικοινωνήσω μ κάποιους νθρώπους πο γι αἰῶνες εμαστε διηρημένοι. Χάρηκα πο πλέον δν σφαζόμαστε μεταξύ μας, λλά μπορομε ν συζητμε, στω κι ν διαφωνομε. Στν εσήγησή μου κατέληξα: 
«Εχή μας κα προσευχή μας ς εναι ν φτάσουμε κάποτε, ποτε Θεός θελήσει, χι σ μία πιπόλαιη κα εθραυστη συγκόληση, λλά σ μία πλήρη κα ληθινή νότητα ν Χριστ κα δι το Χριστο. Χωρίς Ατόν ο δυνάμεθα ποιεν οδέν κα ες μάτην κοπιμεν. Κα γι᾿ ατό, «το Κυρίου δεηθμεν». 
Βλέπετε στ λόγια ατά κάτι τ ντορθόδοξο; Κάποιος μοϊδεάτης σας πρν χρόνια εχε πισκεφθε τν π. Σωφρόνιο στ σσεξ. πισκέπτης τ βλεπε λα μαρα. Παντο προδοσίες τς πίστης, παντο ντίχριστους κα πίβουλους τς ρθοδοξίας, παντο σκοτάδι. π. Σωφρόνιος φο τν κουσε το πάντησε: «Κύριε, φοβομαι μήπως θισθέντες ν βλέπετε παντο σκότος, κινδυνεύσητε τν σχατο τν κινδύνων». 
Κύριε Τελεβάντε, 
,τι σς γραψα δν τ γραψα κατά ναστροφήν, κατακρίνοντας τν κατακρίνοντα, λλά προκειμένου ν παρουσιάσω τς τοποθετήσεις μου σ τέτοιου εδους θέματα! Μπορετε ν συνεχίσετε ν μ βρίζετε κα σες κα ποιος λλος τ πιθυμε. λλωστε σς δωσα τόσο πλούσιο λικό γι ν τ πεξεργαστετε, ν νακαλύψετε σ κάθε λέξη τς ντορθόδοξες φιλοπαπικές μου θέσεις κλπ. Πιστεύω πς γι ρκετούς μνες ποιος τ χει «διακόνημα», μπορε ν πασχολεται γι ν ποδείξει πς κα ργολίδος πεσε στν πλάνη το παπισμο. Μπορε κόμα ν μ ξιολογήσει ς μαρτωλό κα ς ποψήφιο γι τν κόλαση. Δικαίωμά του. ς τ σκήσει πως νομίζει. 
μως χω κι γώ γι σς μία πορία: «Τ εσήλθατε κατασκοπσαι τν λευθερίαν μν ν χομεν ν Χριστ ησο(Γαλ. 2, 4). Σς δηλώνω τι εμαι λλου κέτης κα γι Κενον στήκω πίπτω. Σες κόμη κι ν μ θεωρετε χθρό σας, πρέπει ν προσεύχεστε γι μένα, πως προσπαθ κι γώ κάνοντας πακοή στν κοινό λπίζω Κύριό μας. 
Περιττό ν σς διαβεβαιώσω πς δν πρόκειται ν ξαναασχοληθ μ τέτοιου εδους θέματα, οτε κα ν παντήσω. Κάθε καλοπροαίρετος κα νηφάλιος ρθόδοξος χριστιανός, ς βγάλει τ συμπεράσματά του. χουμε πολύ σοβαρότερα θέματα ν σχοληθομε πό τ ν παίζουμε στν Η/Υ "δάκνοντες κα κατεσθίοντες" ποιον δν συμφωνε μαζί μας.

Μ εχές ν Χριστ
ργολίδος Νεκτάριος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.