Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Ο Άγιος Ταράσιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης, 25 Φεβρουαρίου

Zoom in (real dimensions: 600 x 535)

Ευγενής καταγωγή
Ο Άγιος Ταράσιος, γεννήθηκε από γονείς αξιωματούχους. Καταγόταν από σειρά Πατρικίων. Ο πατέρας του, ονόματι Γεώργιος. έφθασε να ανεβεί μέχρι των θρόνων του κριτηρίου. Δίκαζε όλους εξ ίσου, με δικαιοσύνη, χωρίς να δέχεται δώρα, ούτε να υπολογίζει, αν εκείνοι, που δικάζονταν ήσαν πλούσιοι ή πτωχοί, άσημοι ή άνθρωποι περιωπής. Το δίκαιον στην κρίση του έλαμπε. Η μητέρα του Ταρασίου, ονόματι Ευκρατία, ήταν πολύ ευσεβής. Ανάτρεφε το παιδί της με νουθεσία Κυρίου και μόρφωση και ανατροφή χριστιανική. Ο Ταράσιος έγινε άξιος. Άνεβηκε στο αξίωμα των υπάτων. Έγινε ύπατος και τον εξέλεξαν και πρώτον γραμματέα των μυστικών του βασιλέως.


Καταρτίζεται, πνευματικώς
Πρόκοψε με τα εσωτερικά και τα εξωτερικά μαθήματα, με την ευσέβεια και την καθαρή συνείδηση, αφιέρωσε όλον τον εαυτόν του στον Θεό. Αν και βρισκόταν ακόμη στην τάξη των κοσμικών, όμως με πολιτισμένο και έκτακτο τρόπο, απομάκραινε τον εαυτό του από τον κοσμικό περισπασμό. Στόλιζε την ψυχή του με κείνα, που άρεσαν στο Θεό. Έγινε και προ της ιερωσύνης σκεύος Ιερό και εκλεκτό του Θεού. Γι' αυτόν, που ήταν ακόμη μεταξύ των λαϊκών, όλοι προέβλεπαν, ότι θα γίνει ποιμένας λογικών προβάτων. Όλοι είχαν την ελπίδα, ότι μέλλει να αναδειχθεί

Η αρρωστημένη φαντασία και ...σπίλωση υπολήψεων.



Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀλάνθαστος Πάπας τῆς Ἀμερικῆς! Δὲν μιλᾶμε μόνο γιὰ λανθασμένες θέσεις του, ποὺ ὅλοι λίγο-πολὺ διατυπώνουμε, ἀλλὰ γιὰ κατασκευὴ φανταστικῶν γεγονότων, ψευδολογία, συκοφαντία καὶ σπίλωση ὑπολήψεων! Αὐτὸ εἶναι τὸ χόμπυ τοῦ κ. Τελεβάντου. Μετὰ τὸν π. Μελέτιο, τὸν π. Βασίλειο, τὸν π. Δανιήλ, τὸν π. Θεόδωρο, τὸν π. Εὐθύμιο, τὸν κ. Σακαρέλλο κ.ἄ., αὐτὴ τὴ φορά (καὶ μάλιστα Μ. Τεσσαρακοστή) θύμα του ἕνας Ἐπίσκοπος!

Πηγή: "agioritikovim" 

Ο Προικοννήσου Ιωσήφ απαντά στα συκοφαντικά δημοσιεύματα του Π. Τελεβάντου

Ο Προικοννήσου Ιωσήφ απαντά στα συκοφαντικά δημοσιεύματα του Π. Τελεβάντου
Με δήλωση του στο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ο μητροπολίτης Προικοννήσου Ιωσήφ απαντά σε συκοφαντικά δημοσιεύματα του θεολόγου και blogger, Παναγιώτη Τελεβάντου. 
    
Αναλυτικά η δήλωση: 
"Επειδή ο ανευθύνως δημοσιογραφών στο διαδίκτυο κ. Παναγιώτης Τελεβάντος από την Νέα Υόρκη κατά καιρούς θεωρεί χρέος του να αναμιγνύη το όνομά μου σε θέματα και υποθέσεις που δεν έχω την παραμικρή σχέση, γνωρίζω δημοσίως ότι δεν έχω την παραμικρή σχέση, ούτε κατ' ευθείαν, ούτε εκ πλαγίου, ούτε επωνύμως, ούτε ανωνύμως, ούτε εκ του εμφανούς, ούτε εκ του αφανούς, ούτε διά μέσου τρίτων, με το φύλλο που φέρει το όνομα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, τουλάχιστον κατά τα τελευταία δέκα (10) χρόνια, καθόσον θεωρώ ότι δεν έχει πιά καμμία σχέση ούτε με το παρελθόν του ούτε με την ονομασία του και μόνο σύγχυση φέρει στις τάξεις των πιστών και ταραχή στις ψυχές των. Κάθε ανάμιξη του ονόματός μου με το φύλλο αυτό μόνο σκοτεινούς σκοπούς μπορεί να επιδιώκη.
Πειραιεύς, 22 Φεβρουαρίου 2015
+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ ΙΩΣΗΦ"

24 Φεβρουαρίου 1913: Δύο δραματικά τηλεγραφήματα της Ι.Κοινότητας Αγίου Όρους




«...αναιρεί τα εκκλησιαστικά δίκαια, διότι ψιλή πνευματική κυριαρχία του Οικουμενικού Πατριάρχου εγένετο οικονομικώς μέχρι τούδε, εκλειψάντων των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, οίτινες διετήρησαν το Άγιον Όρος του Άθω αυτοδέσποτον και αυτοδιοίκητον εσωτερικώς και ουδεμίαν επέμβασιν επέτρεψαν εις τον Πατριάρχην και τους Μητροπολίτας».

 Πηγή: "agioritikesmnimes.blogspot.g"

Σαν σήμερα, το 1913, δύο δραματικά τηλεγραφήματα της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους




Σαν σήμερα, στις 11/24 Φεβρουαρίου 1913, η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, πληροφορούμενη την προσπάθεια διεθνοποίησης του Αγίου Όρους στην διεξαγόμενη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου σύμφωνα με την οποία αυτό θα ετίθετο υπό την προστασία της Ρωσίας, Βουλγαρίας, Σερβίας, Μαυροβουνίου,

Γραφικές σκιαμαχίες του Γόρτυνος και αναδιπλώσεις, ενώ καλπάζει ο πραγματικός εχθρός, η παναίρεση του Οικουμενισμού!



Αποτελεί ηρωϊκή πράξη ο θυμός; Του Κ.Σ.
 Δυστυχώς, όπως παρακολουθήσαμε, τα περισσότερα ιστολόγια (πολιτικά και θρησκευτικά) στον θυμό και την παρορμητική πράξη του Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία, έδωσαν ανύπαρκτες προεκτάσεις. Παραβλέποντας την ουσία της υποθέσεως είδαν το θέμα πολιτικά, αποσπασματικά και μονόπλευρα.
Η μη χριστιανική έκρηξη του κ. Ιερεμία, αφορμήθηκε από την αργοπορία των επισήμων στο μνημόσυνο για τους 212 εκτελεσθέντας πατριώτες κατά την περίοδο της Κατοχής.
Τούτο συμπεραίνεται από τα λόγια του, με τα οποία δικαιολόγησε την ενέργειά του, πως επειδή άργησαν να έρθουν οι άρχοντες, ψάλαμε δυο φορές το Μνημόσυνο· όπως και το ότι στη συνέχεια, επέτρεψε να πάνε οι ιερείς της Μητροπόλεως να διαβάσουν επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο των εκτελεσθέντων. Αυτά όλα δείχνουν ότι δεν τον πείραξε η παρουσία στην Εκκλησία των «αλειτούργητων», όπως τους χαρακτήρισε πολιτικών (δηλ. αδιάφορων και άθεων), αλλά η αργοπορία τους και, κατά τη λαϊκή έκφραση, σκέφτηκε: «τώρα θα σας φτιάξω εγώ»!
Και σαν οργισμένος δάσκαλος «τράβηξε» το αυτί των αργοπορημένων μαθητών! Αντί με υπομονή και πραότητα να περιμένει και να ρωτήσει μετά το πέρας του Μνημοσύνου, ποιός ο λόγος που αργοπόρησαν, μήπως είχαν κάποιο σοβαρό λόγο, και έτσι να κερδίσει τους «άρχοντες», άρχισε σε υψηλούς τόνους να μαλώνει τους αδιάφορους η άθεους, γιατί δεν πήγαν στην Θ. Λειτουργία σα να ήσαν μαθητούδια!
Οι πολιτικοί, είναι κι αυτοί άνθρωποι ελεύθεροι να πιστεύουν η να μη πιστεύουν. Η σχέση τους με την Εκκλησία (των περισσότερων) είναι επιφανειακή η ψηφοθηρική. Αυτό το ξέρουν και δεκαετίες το ανέχονται, οι διαπλεκόμενοι μαζί τους Επίσκοποι, ως συνεταίροι εξουσιαστές στο κεφάλι των Ελλήνων· και τους ανέχονται για να διατηρούν την θέση τους και τα προνόμιά τους, για να έχουν την κρατική βοήθεια και αστυνομική αρωγή  στην διατήρηση των όποιων κεκτημένων τους! Και, εντέλει, ο ελληνικός λαός εξέλεξε «αλειτούργητους» άρχοντες! (Τρομερή αυτή η κατάντια μας, δε την επικροτούμε, κι αυτές οι επιλογές μας επιφέρουν τις όποιες συμφορές, αλλά πρώτοι οι Επίσκοποι και την συντηρούν και την έχουν αποδεχθεί γιατί τους βολεύει).
Θα έπρεπε να είχε προβεί σε άλλες ενέργειες, αν αποφάσισε να κάνει ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους «αλειτούργητους» πολιτικούς! Όχι ερήμην της Ιεραρχίας της Εκκλησίας, μονομερώς και ξαφνικά! Όχι να τους προσβάλει ενώπιον του εκκλησιάσματος. Και εν πάση περιπτώσει, αν ήσαν αυστηρά ποιμαντικές οι προθέσεις του, θα έπρεπε, μόλις οι άρχοντες έμπαιναν στον ναό, να τους ρωτήσει: πιστεύετε στον Χριστό, στα Μυστήρια; Αν δεν πιστεύετε, γιατί ήρθατε· η Εκκλησία είναι για τους πιστούς, ενώ εσείς είστε “αφορισμένοι” σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες και πρέπει να μετανοήσετε για να γίνετε δεκτοί και πάλι από την Εκκλησία! Εφόσον ούτε την επιείκεια χρησιμοποίησε, ούτε αυτό είχε κατά νου να κάνει, τότε η συμπεριφορά του ήταν αποτέλεσμα θυμού. Και ποιό ουσιαστικό αποτέλεσμα έφερε, πέρα από τον διασυρμό των λειτουργών του Θεού; Και γιατί, τότε, τα θρησκευτικά ιστολόγια τον έκαναν ήρωα; Γιατί τον γραφικό θυμό του τον εκλαμβάνουν ως θεία και ιερή αγανάκτηση;
Όλα τα παραπάνω τα επιβεβαιώνει μια τελευταία πληροφορία, που μόλις τώρα (καθώς έγραφα αυτό το κείμενο) είδα στο ιστολόγιο «newsit.gr» (εδώ):
«Ο Μητροπολίτης πλέον υποστηρίζει με νέες δηλώσεις του, πως εάν είχε ειδοποιηθεί έγκαιρα για την καθυστέρηση θα ήταν όλα εντάξει. Μάλιστα, σημείωσε πως τόσο η Ζωή Κωνσταντοπούλου όσο και ο Κώστας Ήσυχος είναι ευπρόσδεκτοι στη Μεγαλόπολη και προσφέρθηκε να τους κάνει και το τραπέζι έτσι ώστε να τους μιλήσει για τις αρχές της Εκκλησίας»!!!
Τόνισαν κι άλλοι σχολιαστές, πως, πέρα από αυτό, το σημαντικό είναι ότι τους «αδιάφορους η άθεους» πολιτικούς τους “μαλώνει”, τους συνεπισκόπους του όμως, και τους Πατριάρχες δεν τολμά να τους ελέγξει, παρότι με τον κακόδοξη οικουμενιστική πρακτική τους, επισωρεύουν τόσα κακά στην Εκκλησία.
Τέλος, τι να πει κανείς για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο! Έδειξε άλλη μια φορά ότι είναι τσιράκι των όποιων κυβερνώντων.
Έτσι κι αλλιώς, φαίνεται πως οι γραφικότητες Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων και Επισκόπων θα «υποδουλώσουν» ακόμα περισσότερο και θα κάνουν την θεσμική Εκκλησία «θεραπαινίδα» της Ν. Τάξης. Ίσως έτσι, κάποιοι ειλικρινείς πιστοί, που είναι εγκλωβισμένοι στην Οικουμενιστικών, πλέον, προδιαγραφών Διοικούσα Εκκλησία, δουν την αλήθεια που κρύβεται επιμελώς πίσω από συμβατικά εκκλησιαστικά σχήματα.
Κ.Σ., Εκπ/κος