Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Μεγάλη Τετάρτη


ΑΠΟΨΕ, γαπητοί, ερισκόμεθα στ μέσον τς βδομάδος τν παθν το Κυρίου, στ μέσον το θείου δράματος. Πολλ ενε τ πρόσωπα πο μφανίζονται σ᾿ ατό· ντρες, γυνακες, παιδιά, ερες, γραμματες, φαρισαοι, βραοι, ωμαοι… Πρωταγωνιστς ενε Κύριος μν ησος Χριστός, λα δ τ λλα πρόσωπα στρέφονται γύρω π ατόν.
λλ᾿ ἐὰν πάρχ να πρόσωπο πο προκαλε τ φρίκη, ατ ενε ούδας. ούδας νκε στν κύκλο τν δώδεκα μαθητν το Χριστο. κουσε τν πέροχο διδασκαλία του, εδε τ πρωτοφαν θαύματά του, εδε τν μεμπτο βίο του, τν γάπη κα τ στοργή του, φο κα τ δικά του πόδια πλυνε κι φο κα σ᾿ ατν δωσε κ το γίου ρτου. λα τ πήλαυσε. ν τούτοις ατς γινε προδότης. Ποιός τ περίμενε;
Κάθε νθρωπος λλ διαιτέρως ούδας ποτελε να μυστήριο. σο κα ν προσπαθήσουμε ν δώσουμε λύσι στ μυστήριο ατό, γαπητοί μου, δυνατομε. ρωτον μερικοί· φο τν ξερε Χριστός,

Η φιλανθρωπία είναι μία! Παπικών, Διαμαρτυρομένων, Ορθοδόξων και ...ροταριανών!


Θλίψη μεγαλοβδομαδιάτικη! Ὄχι ἀπὸ τὸ Θεῖο Πάθος, ἀλλὰ τὴ θέα καὶ τὴ συνειδητοποίηση τῆς πορείας τῆς «Νέας Εκκλησίας» τῆς ἐκκοσμικεύσεως καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ κατασκευάζει ὁ Βαρθολομαῖος, ἀκολουθοῦν μοιραῖοι οἱ Ἐπίσκοποι κι ὅσοι εἶναι δεμένοι στὰ ἐκβιαστικὰ διλήμματά τους.
Δὲν μᾶς ἔφτανε ἡ ἐπιδεικτικὴ καὶ πολλαπλῶς σκόπιμη «φιλανθρωπία» τῶν κοτόπουλων ἀπὸ ἁγιορείτικη Μονή, τώρα οἱ Μητροπολίτες διανθίζουν τὴν ἐπίδειξη τοῦ ἔργου τῆς «ἀγάπης» τους μὲ τὶς «φιλάνθρωπες» προσφορὲς τῶν ροταριανῶν!!!
Ἔτσι ἀντιλαμβάνεται ἡ «Νέα Ἐκκλησία» τὴν ἐφαρμογὴ τῶν Γραφῶν: «μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου» καὶ «ἔλαιον ἁμαρτωλοῦ (καὶ ἀλλόδοξου) μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου»!
Τελικὰ ὁδεύουμε στὴν «μία» φιλανθρωπία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ: Παπικῶν, Διαμαρτυρομένων, Ὀρθοδόξων και ...ροταριανών! Πρὸς τὸ παρὸν εἶναι ἀπ’ ἔξω οἱ ...Χιλιαστὲς καὶ οἱ ἀλλόθρησκοι, γιὰ νἄχουν οἱ Ἐπίσκοποι κάποιον ἐχθρό (ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ζηλωτές) μὲ τὸν ὁποῖο νὰ ἀσχολοῦνται!

Ἡ παρακάτω ἀνάρτηση μᾶς ἐστάλη μὲ e-mail.

Πηγή: "opaidagogos.blogspot.gr"


 ΑΙΣΧΟΣ: Ο μητροπολίτης Κέρκυρας μοιράζει τρόφιμα που του έδωσαν οι Ροταριανοί




Διαβάζουμε στα εκκλησιαστικά πρακτορεία ειδήσεων (αυτά στα οποία στέλνουν οι μητροπόλεις τις ανακοινώσεις τους, συνήθως με το αζημίωτο...):
Το πρωί της Μεγάλης Τρίτης 7 Απριλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος μοίρασε στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως τρόφιμα και είδης πρώτης ανάγκης σε 200 και πλέον οικογένειες, εν όψει του Πάσχα.
Τα τρόφιμα συγκεντρώθηκαν στα πλαίσια του Κοινωνικού Παντοπωλείου που λειτουργεί εδώ και τέσσερα χρόνια η τοπική Εκκλησία από τις ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως, καθώς και από την συνδρομή των Κερκυραϊκών Συλλόγων της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ (HELLENIC RELIEF- CORFU RELIEF), της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, όπως επίσης και του Ροταριανού Ομίλου Κέρκυρας.
Τι να πρωτοσχολιάσουμε;
Ότι η εντολή του Χριστού "σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ

«Εμεις αγαπούμε λίγο· απέναντι στον Κύριο η καρδιά μας είναι Βόρειος Πόλος με παγόβουνα»!



Απόψε, γαπητοί μου, ψάλλεται μελδικς να π τ ριστουργήματα τς Βυζαντινς ποιήσεως, τ τροπάριο τς Κασσιανς, πολκύει σν μαγνήτης. λλ χωρς ν ποτιμτ μουσική, φρον τι μόνο τ ψάλσιμο δν ρκε. Τ ποίημα περιέχει ψηλ νοήματα· κα ν δν τ κατανοομε, ες μάτην ψαλμδία. Ττροπάριο ατ ενε μία σάλπιγγα μετανοίας.
* * *
Ποιά ενε ατ « ν πολλας μαρτίαις περιπεσοσα γυνή»; ενε Κασσιανή; χι. Κασσιαν πρξε μία εγενς Βυζαντιν ποιήτρια, ποία πέτυχε στν ρωτα μετ τοδιαδόχου το βασιλικο θρόνου καί, ηδιάζοντας πλέον τ νθρώπινα, κατέφυγε στν ρημο κα γινε μοναχή· σβησε ρωτας τς σαρκς κα πικράτησε ρωτας το Χριστο. λλοι μνον λλα πράγματα· Κασσιανπρε ς θέμα π τ κατ Λουκν Εαγγέλιο τν «πόρνην» –τσι χαρακτηρίζει τν μαρτωλ γυνακα γλσσα τς κκλησίας. ταν πτε στ σπίτι, διαβάστε στ 7ο κεφάλαιο το Λουκ τος στίχους 36 ως 50.
κε λέει, τι νας φαρισαος, Σίμων, κάλεσε τ Χριστ σ τραπέζι. Τ κανε π κτίμησι; Μλλον π μαρτωλ περιέργεια, γιν παρατηρήσ κα ν το βρ κατηγορία.
Χριστς δέχτηκε τν πρόσκλησι, χι γι νφά· δν γαποσε τ τραπέζια. Πγε μαζ μλλους, γι ν βρεκαιρία ν διδάξ. Κα ρχαοι φιλόσοφοι –θ τ δτε ν διαβάσετε π.χ. τ Συμπόσιον το Πλάτωνος–, λίγο τρωγαν καπερισσότερο συζητοσαν σοβαρ θέματα ποὺ ἀπασχολον τν νθρωπο. Πγε λοιπν κε. φαρισαος δν τν δέχτηκε κα τόσο γκάρδια. ς οκοδεσπότης πρεπε ν περιμέντν καλεσμένο ξω π τ σπίτι, ν τν σπασθκα ν το πλύν τ πόδια σ λεκάνη μ νερό. Ατς οτε σπασμ το δωσε οτε λεκάνη μ νερό. Νόμιζε πς ατς τιμ τ Χριστό· δν κατάλαβε τι Χριστς τιμ ατόν. πως κα μερικο ξιωματοχοι σήμερα νομίζουν πς ν κκλησιαστον δίνουν τιμ στν κκλησία· δν καταλαβαίνουν τι ατο τιμνται.
πάνω λοιπν στ συμπόσιο συνέβη τ ξς καταπληκτικό. Μι μαρτωλ γυναίκα, νώνυμη λλ γνωστ στν κοινωνία ς πόρνη πομπορευόταν τ σαρκίον της, φαίνεται τι εχε κούσει τ Χριστ ν μιλάχι πως ο φαρισαοι λλ μ συμπάθεια γι τος μαρτωλούς· σως κουσε τ προσκλητήριό του «Δετε πρός με πάντες ο κοπιντες κα πεφορτισμένοι, κγ ναπαύσω μς» (Ματθ. 11, 28). Τν εδε κα λκύσθηκε. Θέλησε ν τν πλησιάσ καν κφράσ τν εγνωμοσύνη της γι τν παρηγορι πο νιωσε π τ λόγια του. Βρκε νοιχτ τν πόρτα το φαρισαίου κα φτασε μέχρι τ χρο πο γινόταν τ τραπέζι. Κα κε γινε σκην πο περιγράφει τ Εαγγέλιο.
Πρέπει ν χουμε π᾿ ψιν πς τρωγαν ορχαοι. Κα γώ, παλαιότερα πο περιώδευα, βρέθηκα σ προσφυγικ χωρι μ νατολτες π τ κόνιο· μο κανε ντύπωσι τι δν εχαν τ τραπέζια πο χουμε σήμερα. Πόντιοι κα Μικρασιτες εχαν συνήθειες ταπεινς πως τν πρώτων Χριστιανν. Εχαν τραπέζι χαμηλό, πολ χαμηλό, κυκλικό. Τ στρωναν, κάθονταν γύρω-γύρω κλαδόν, σταυροπόδι, κι πκε τρωγαν παίρνοντας λοι μέσα π κοινσκεος. π να πιάτο κοιν φαγα κατ᾿ πανάληψιν μ᾿ ατος ταπεινά, κάτι πο θύμιζε τ δεπνο το Χριστο μας. τσι τρωγαν· μτ διαφορ τι στν ποχ το Χριστο τ τραπέζι ταν χι κυκλικ λλ μικυκλικό. πμέσα, στ κεν το μικυκλίου, κινονταν οἱ ὑπηρέτες γι ν παραθέτουν τ πιάτα μ τ φαγητ κα τ ποτά. Κα στ ξωτερικ το μικυκλίου, κε κάθονταν ο συνδαιτημόνες· χι σκαρέκλες λλ σ κάτι καναπεδάκια, τσι στε λο τ σμα ταν ξαπλωμένο μ τ πόδια πίσω. Μ τ ριστερ χέρι στήριζαν τ θώρακα σηκωμένο, κα μ τ δεξί τους χέρι στραμμένοι πρς τ τραπέζι παιρναν π τ φαγητά.
μαρτωλ γυναίκα πλησίασε π τ πίσω κα γονατιστκαταφιλοσε τ πόδια το Χριστο. κλαιγε κα τ δάκρυα πεφταν κα πλεναν τπανάχραντα πόδια. Μετ σπασε να δοχεο π λάβαστρο πο περιεχε κριβ μύρο κατ λειψε μ ατό. Τέλος λυσε τς πλεξοδες τν μαλλιν της, πο λλοτε ταν θέλγητρο ρώτων, τ κανε πετσέττα, σκούπισε ματτ πόδια το Χριστο, κι τόπος εωδίασε.
Πς τ εδε ατ φαρισαος; μεινε συγκίνητος· βρκε μάλιστα φορμ νὰ ἐπικρίνμέσα του τ Χριστό. λλ ατ πο δν τολμοσε ν τ π φωναχτά, Χριστς τ κουσε, ς Θες πο ταν· γιατ κα ο διαλογισμο ενε μαρτία, μαρτάνουμε κα μ τος λογισμούς. Τί σκέφτηκε·
κου κε, λέει· ν ταν προφήτης, θ ξερε τί λεειν κα τρισάθλιο «σκεος» ενε ατή, κι οτε καλημέρα δν θ τς λεγε· ρα δν ενε γιος, δν ενε προφήτης.
Τότε το λέει Χριστός·
–Σίμων, κάτι θέλω ν σοπ.
–Λέγε, διδάσκαλε.
–Θ σο π μία παραβολή. ταν δύο νθρωποι πο βρέθηκαν στν νάγκη ν δανειστον χρήματα· νας δανείστηκε πενήντα δηνάρια μικρ ποσό), κι ὁ ἄλλος πεντακόσα δηνάρια (ποσ δεκαπλάσιο). Τόσο μως εχαν χρεωκοπήσει, στε δν μποροσαν ν ξοφλήσουν οτε νας οτε λλος. Κα κύριος δανειστής, εσπλαχνος, χάρισε κα σβησε τ χρέος κα στος δύο. Σρωτ, λέει, Σίμων· ποιός π τος δύο χρωστάει περισσότερη εγνωμοσύνη στν δανειστή;
παντ φαρισαος·
–Ατς στν ποο χαρίστηκε τ μεγαλύτερο ποσό.
–Σωστά. , ατ γινε κα δ. Κ σ εσαι χρεώστης ς μαρτωλός, παρ᾿ λη τν γιότητα πο δείχνεις φαινομενικά, κα νομίζεις τι χεις μικρὰ ἁμαρτήματα. Κ σ φείλεις να χρέος στΘεό (τ᾿ μαρτήματά σου), λλ κι ατ δ γυναίκα χει να χρέος μεγαλύτερο (τ᾿ μαρτήματά της). Κα ατ μν κδήλωσε τσι τν γάπη κ εγνωμοσύνη της σ μένα· σ μως; ρθα στ σπίτι σου, κα οτε φίλημα μο δωσες οτε τ πόδια μο πλυνες. Ατή, π τν ρα πο μπκε, μο φιλάει τ πόδια μ δάκρυα κα τ λείφει μ μύρο. Γι ατσο λέω· συγχωρονται ο μαρτίες της, ποενε πολλές, γιατ«γάπησε πολύ» (Λουκ. 7, 47).
Θ πρεπε ν χουμε καιρ ν᾿ ναλύσουμε ατ τ«γάπησε πολύ». μες γαπομε λίγο, μόνο τ γυνακα κα τ παιδιά μας, λλ᾽ ἀπέναντι στν Κύριο καρδιά μας ενε Βόρειος Πόλος μ παγόβουνα. νας ξένος εροκήρυκας στ Παρίσι, σχολιάζοντας τ φράσι «γάπησε πολύ», λεγε· ταν τ σκέπτομαι δν μπορ ν μιλήσω, μο ρχεται ν κλάψω κ γμαζ μ τ γυνακα ατή. Μακάρι ν μς δινε Κύριος να δάκρυ π τ δάκρυα τς πόρνης.
* * *
Παρ᾿ λη τ διάδοσι το Εαγγελίου, γαπητοί μου, μαρτωλ γυναίκα ζ κα σήμερα δυστυχς. Πολλ τέτοια πλάσματα πάρχουν στν κοινωνία μας, κα δίως μεταπολεμικς αξήθηκαν. Τ κράτος - πολιτεία, γι ν φαν πολιτισμένη, πρ πολλν τν κλεισε τπορνεα, πο κατ εφημισμν νομάζονται οκοι νοχς κα διακρίνονται γιατ ποχρεώθηκαν ξω π τθύρα τους ν νάβουν φανάρι κόκκινο. λλ τκακ ενε πολυμήχανο· καταργήθηκαν μερικς κατοντάδες γνωστ πορνεα, κα δημιουργήθηκαν λλα πολ περισσότερα, ετε σ σπίτια μικρ μεγάλα ετε σ νυχτεριν κέντρα πο στεγάζουν κα ξένες φερμένες π μακριά. Φτάσαμε σ σημεο, να περιοδικ στ Παρίσι ν γράψπιτρέψτε μου ν τ π–, τι στν λλάδα λα ενε κριβ κα μόνο να ενε φτηνό, τ γυναικεο κρέας. Θεέ μου, πο κατήντησε νας λας ποὺ ἔψαλλε «Τν ραιότητα τς παρθενίας σου κα τ πέρλαμπρον τ τς γνείας σου…»!
Ν κατακρίνουμε κ μες τς γυνακες ατές;
χι· θ εμαστε ξω π τ πνεμα το Εαγγελίου κα τς κκλησίας. Πρέπει ν τς δομε μ συμπάθεια· ενε θύματα. Εθύνη χει διεφθαρμένη κοινωνία, πο κόπτεται γι τ μόλυνσι το φυσικο περιβάλλοντος, γι τ νέφος κ.τ.λ., λλ γι τν ξυγίανσι το πνευματικο περιβάλλοντος διαφορε. Τί ποκρισία! λλοτε δν πρχε οτε μία πόρνη κα τιμτο γάμος, μονογαμία. Τώρα κολασία δν θεωρεται μαρτία κα μόνο φόβος το ητζ νακόπτει κάπως τν ποσύνθεσι.
Εμαστε λοι πεύθυνοι κατ να ποσοστγι τν ξάπλωσι τς πορνείας. Γιατ ρωτ· χουμε γι τ θύματα ατ τστοργποεχε Χριστός; Πλησίασαν τς γυνακες ατς νθρωποι τς κοινωνικς προνοίας τς κκλησίας, κάποια κυρία το φιλοπτώχου κάποιος κληρικός; Μία πόρνη πο μετανοε ενε νώτερη π ναν μετανόητο φαρισαο. Δν θ φεληθομε κούγοντας πλς ττροπάριο τς Κασσιανς, λλ ἐὰν προσέλθουμε στν ξομολόγησι. Τελειώνω κα λέω «μεγάλη μετάνοια» (αν. Μ. Τετάρτ.)· τς ποίας μετανοίας εθε Κύριος ν ξιώσ λους μας· μήν.
(†) Ἐπίσκοπος Αγουστνος

πομαγνητοφωνημνη μιλα, ποα γινε στν . να γ. Παντελεήμονος Φλωρίνης τν 10-4-1990 βράδυ μ λλο ττλο. Καταγραφ κα σντμησις 14-3-2015 (ἐδῶ).