Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

Αλβανοί «ληστές» ξυλοκόπησαν τον Ιερέα των Αγ. Σαράντα και πατέρα του προέδρου της Ομόνοιας Λεωνίδα Παππά! --ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ για την κατεδάφιση της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου στην Χιμάρα της Βορείου Ηπείρου, την Παρασκευή.


Αλβανοί «ληστές» ξυλοκόπησαν τον Ιερέα των Αγ. Σαράντα και πατέρα του προέδρου της Ομόνοιας Λεωνίδα Παππά 
Επιστρέφοντας στο σπίτι του χτες, απόγευμα  Δευτέρας, ο πατέρας του προέδρου της «Ομόνοιας» και ιερέας της πόλης των Αγ. Σαράντα δέχτηκε άνανδρη επίθεση ξυλοκοπήματος από φερόμενους ως ληστές. Οι δράστες ακολούθησαν τον ηλικιωμένο ιερέα έως την πόρτα του σπιτιού του και εκεί τη στιγμή που έκλεινε η πόρτα δέχτηκε επίθεση.
Οι 2 γεροδεμένοι άντρες με μαύρα και καπέλο να κρύβει το πρόσωπό τους, προσποιήθηκαν τους αστυνομικούς της Ομάδας Δίωξης Ναρκωτικών και με την επίδειξη όπλου ακινητοποίησαν τον άτυχο ιερέα, δένοντας του τα χέρια.
Στην συνέχεια τον έσυραν  στο σπίτι και άρχισαν να τον γρονθοκοπούν, απειλώντας τον  με την κάννη του όπλου κολλημένη στο κεφάλι του. Και ενώ τον ρωτούσαν  για χρήματα, δεν φάνηκε να τους ενδιαφέρει να ψάξουν, πάρα μόνο συνέχιζαν να κλωτσάνε και να βασανίζουν τον ανήμπορο πατέρα Χρήστο. Τον μετέφεραν στην τουαλέτα και άδειασαν πάνω του όλα τα απορρυπαντικά . Εκείνη τη στιγμή ήταν που ακούστηκε θόρυβος απ τους γείτονες και έτσι οι δράστες  τράπηκαν σε φυγή.
Ο πάτερ Χρήστος μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο των Αγ. Σαράντα όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Ευτυχώς βρίσκεται εκτός κινδύνου με αρκετά όμως χτυπήματα στο πρόσωπο και στο σώμα.
Λαμβάνοντας υπόψιν τα δεδομένα, οι φερόμενοι ως ληστές  φαίνεται να γνώριζαν καλά το πρόγραμμα του ιερέα καθώς τη στιγμή της επίθεσης βρίσκονταν ολομόναχος στο σπίτι. Το γεγονός πως δεν αφαίρεσαν το παραμικρό απ το σπίτι και περιορίστηκαν στην επίθεση και μόνο μας δημιουργεί ερωτηματικά, κατά πόσο  το συμβάν ήταν τυχαίο. Διότι δεν μιλάμε μόνο για έναν απλό ιερέα, αλλά και για τον πατέρα του Προέδρου της πολιτικής οργάνωση ΔΕΕΕΜ «Ομόνοια» ο οποίος, με τις καταγγελτικές τους δηλώσεις τελευταία για την κατεδάφιση του Ιερού Ναού Αγ. Αθανασίου στους Δρυμάδες της Χιμάρας, προκάλεσε δυσαρέσκειες σε αλβανικούς κύκλους.
Ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στον πάτερ Χρήστο και ελπίζουμε  οι αρμόδιοι να επιληφθούν του θέματος και να μην προσπεραστεί  και αυτή η επίθεση, όπως συμβαίνει με δεκάδες άλλες που λαμβάνουν χώρα καθημερινά  στις περιοχές  της Βορείου Ηπείρου.

 Νεολαία Βορειοηπειρωτών

Πηγή: "Ο Παιδαγωγός"

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ για την κατεδάφιση της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου στην Χιμάρα της Βορείου Ηπείρου, την Παρασκευή 11/9/2015, 6μμ, ταυτόχρονα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη



12 Αυγούστου 2010:Αλβανοί δολοφονούν τον βορειοηπειρώτη

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ

       Μᾶς ἐστάλη η παρακάτω ἀπόφαση μελών τῆς "Ἐκκλησίας τῶν ΓΟΧ":

Για κάποιους …Νέο-Βαρλααμίτες!



«Ἡ σάρκα τοῦ Λόγου δοξάστηκε ἀμέσως μὲ τὴν πρόσληψή της ἀπὸ τὴν θεία φύση καὶ ἡ δόξα αὐτὴ τοῦ σώματος “ἡ δόξα τῆς θεότητος γίνεται”. Ὅμως, καίτοι εἶχε δοξασθῆ ἀπὸ τὴν πρόσληψή της ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἐν τούτοις “ἀφανὴς ἦν ἡ δόξα ἐν τῷ φαινομένῳ σώματι”, γιὰ ἐκείνους ποὺ δὲν θεωροῦν τὰ ἀθέατα καὶ στοὺς ἀγγέλους. Ἔτσι ὁ Χριστὸς στὴν Μεταμόρφωση δὲν προσέλαβε αὐτὸ ποὺ δὲν εἶχε προηγουμένως, οὔτε μεταβλήθηκε σὲ αὐτὸ ποὺ δὲν ἦταν, ἀλλὰ φανέρωσε στοὺς Μαθητάς Του αὐτὸ ποὺ ἦταν, ἀνοίγοντας τὰ ὄμματά τους… 
Ἑπομένως ἡ θεωρία τοῦ ἀκτίστου Φωτὸς εἶναι ἡ θέα τοῦ Θεοῦ στὴν τεθεωμένη σάρκα τοῦ Λόγου» (Γρηγορίου Παλαμᾶ, ΕΡΓΑ, ΕΠΕ, τόμ. 3ος, σελ. 506).
 Μητροπ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου, Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὡς Ἁγιορείτης, 1992, σελ. 315.

Τα Ιστολόγια μιλούν με αποδείξεις καί ντοκουμέντα. Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ "ομιλεί" με την γλώσσα της ψευδομένης και παραπληροφορούσας εξουσίας!

Πηγή: "Καιομένη Βάτος"
Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος σέ ἐπιστολή πρός Ἐπισκόπους,
κατηγορεῖ τά Ἱστολόγια γιά παραπληροφόρηση,
ἀλλά δέν ἐξήγησε στούς Ἐπισκόπους
 πῶς δικαιολογοῦνται οἱ συμπροσευχές
πού ἀπαγορεύουν οἱ Ἱεροί Κανόνες!
Γιατί μιλᾶ ἀτεκμηρίωτα;...
(βίντεο)

http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/04/vartholomaios5.jpg
 "Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἥ Διάκονος 
αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω,
 εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς, ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω"
Μέ ἀφορμή τήν πρόσφατη Σύνοδο στό Φανάρι, ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος σέ ἐπιστολή του πρός τούς Ἐπισκόπους, δέν ἔχασε εὐκαιρία νά κατηγορήσει τά Ἱστολόγια γιά παραπληροφόρηση(?) (ἐσεῖς ἑστιάστε: στόν ἐπί δεκαετίες πανθρησκειακό οἰκουμενισμό-συγκρητισμό μέ τά "δαιμόνια τῶν ἐθνῶν", στίς σκανδαλώδεις συμπροσευχές, στούς ἀτέρμονους διαλόγους -καί ὄχι νουθεσίες μέχρι δευτέρας- Ὀρθοδόξων μέ τούς αἱρετικούς, στίς διώξεις ὀρθοτομούντων πιστῶν -κυρίως ἱερέων καί μοναχῶν- γιά τόν ἀντιοικουμενιστικό τους ἀγώνα, στήν ὑπερευαισθησία γιά τήν "οἰκολογία" καί ὄχι γιά τήν Θεία Οἰκονομία καί τίς δογματικές Ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ, κ.λ.π., κ.λ.π., κ.λ.π. ...).

Τά Ἱστολόγια μιλᾶμε μέ ἀποδείξεις καί ντοκουμέντα: ρηθέντα (γραπτά καί προφορικά) τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη καί τῶν οἰκουμενιστῶν, φωτό, βίντεο κ.λ.π. καί προπαντός μιλᾶμε βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων
Οἱ συμπροσευχές, ἐπί παραδείγματι, πῶς τεκμηριώνονται δογματικῶς;...
Δέν ἐξήγησε ὁ Πατριάρχης στούς Ἐπισκόπους του, παρά μόνο ἐκτοξεύει ἀόριστες καί ἀβάσιμες κατηγορίες περί παραπληροφόρησης-παραπλάνησης. Στίς συμπροσευχές κεῖται ἡ πλάνη!!!
 
Ἀκολουθεῖ βίντεο καί θά ἐξηγήσουμε ἐμεῖς ἀμέσως μετά περί συμπροσευχῶν:

 Πηγή βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=b3s3yzJO29E

ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ:
1. Κανών Ι' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Εἴ τις ἀκοινωνήτῳ κᾄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὖτος ἀφοριζέσθω".

2. Κανών ΙΑ΄τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Εἴ τις καθῃρημένῳ , κληρικός ὤν, κληρικῷ συνεύξηται, καθαιρείσθω καί αὐτός".

3. Κανών ΜΕ' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἥ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς, ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω".

4. Κανών ΞΕ' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Εἴ τις Κληρικός, ἤ Λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων, ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καί καθαιρείσθω, καί ἀφοριζέσθω".

5. Κανών ΟΑ΄ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Εἴ τις Χριστιανός ἔλαιον ἀπενέγκοι εἰς ἰερόν ἐθνῶν, ἤ εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῶν, ἤ λύχνους ἅπτοι, ἀφοριζέσθω".

6. Κανών ΣΤ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"Περί τοῦ μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ, ἐπιμένοντας τῇ αἱρέσει".

7. Κανών Θ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τποικῆς Συνόδου: 

"Περί τοῦ μή συγχωρεῖν εἰς τά κοιμητήρια, ἤ εἰς τά λεγόμενα μαρτύρια πάντων τῶν αἱρετικῶν ἀπιέναι τούς τῆς Ἐκκλησίας, εὐχῆς ἤ θεραπείας ἕνεκα, ἀλλά τούς τοιούτους, ἐάν ὧσι πιστοί, ἀκοινωνήτους γίνεσθαι μέχρι τινός, μετανοοῦντας δέ, καί ἐξομολογουμένους ἐσφάλθαι, παραδέχεσθαι".

8. Κανών ΛΒ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ αἵρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἵτινες εἰσίν ἀλογίαι μᾶλλον, ἤ εὐλογίαι".

9. Κανών ΛΓ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι".

10. Κανών ΛΔ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ πάντα χριστιανόν ἐγκαταλείπειν Μάρτυρας Χριστοῦ, καί ἀπιέναι πρός τούς ψευδομάρτυρας, τοῦτ' ἐστιν αἱρετικῶν, ἤ αὐτούς πρός τούς προειρημένους, αἱρετικούς γινομένους· οὗτοι γάρ ἀλλότριοι τοῦ Θεοῦ τυγχάνουσιν. Ἔστωσαν οὖν ἀνάθεμα οἱ ἀπερχόμενοι πρός αὐτούς".

11. Κανών ΛΖ΄ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου: 

"ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζει αὐτοῖς".

12. Κανών Θ' τοῦ Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας:

"Ἐρώτησις. 

Εἰ ὀφείλει Κληρικός εὔχεσθαι, παρόντων Ἀρειανῶν, ἤ ἄλλων αἱρετικῶν; ἠ οὐδέν αὐτόν βλάπτει, ὁπόταν αὐτός ποιῇ τήν εὐχή, ἤγουν τήν προσφοράν; 

Ἀπόκρισις.

Ἐν τῇ θεία ἀναφορᾷ ὁ Διάκονος προσφωνεῖ πρό τοῦ ἀσπασμοῦ: "Οἱ ἀκοινώνητοι περιπατήσατε". Οὐκ ὀφείλουσιν οὖν παρεῖναι, εἰ μή ἄν ἐπαγγέλλωνται μετανοεῖν καί ἐκφεύγειν τήν αἵρεσιν". 
13. Κανών Β' τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου:

"Πάντας τούς εἰσιόντας εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καί τῶν Ἱερῶν Γραφῶν ἀκούοντας, μή κοινωνοῦντας δέ εὐχῆς ἅμα τῷ λαῷ ἤ ἀποστρεφομένους τήν μετάληψιν τῆς Εὐχαριστίας, κατά τινά ἀταξίαν, τούτους ἀποβλήτους γίνεσθαι τῆς Ἐκκλησίας, ἕως ἄν ἐμομολοηγσάμενοι καί δείξαντες καρπούς μετανοίας κάι παρακαλέσαντες, τυχεῖν δυνηθῶσι συγγνώμης. Μή ἐξεῖναι δέ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδέ ἐν ἑτέρᾳ Ἐκκλησίᾳ ὑποδέχεσθαι τούς ἐν ἑτέρᾳ Ἑκκλησίᾳ μή συναγομένους. Εἰ δέ φανείῃ τις τῶν επισκόπων,η Πρεσβυτέρων ἤ Διακόνων, ἤ τις τοῦ κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινω[νω, καί τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι, ὥς ἄν συγχέοντα τόν κανόντα τῆς Ἐκκλησίας".

14. Κανών Α' τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, (ἐπικυρώνει τούς Κανόνες τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καί Ἀντιοχείᾳ Τοποικῶν Συνόδων καί τοῦ Ἁγ. Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας).

15. Κανών Β΄ τῆς ΣΤ' Οικουμενικῆς Συνόδου, (ἐπικυρώνει τούς Ἀποστολικούς Κανόνες, τούς Κανόνες τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καί Ἀντιοχείᾳ Τοπικῶν Συνόδων καί τοῦ Ἁγ. Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας).

16. Κανών Α΄ τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, (ἐπικυρώνει τούς Ἀποστολικούς Κανόνες, τούς Κανόνες τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καί Ἀντιοχείᾳ Τοπικῶν Συνόδων καί τοῦ Ἁγ. Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας).
(Bάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί ὄχι παραπληροφοριακῶς καί παραπλανητικῶς!!!)

Σύλληψη και γέννηση της Παρθένου Μαρίας υπό της θεόφρονος Άννης

της Ευτυχίας Γιούλτση

Πηγή: Έλαφος

Η Μαρία γεννήθηκε ως απλός άνθρωπος, όπως όλοι οι έλκοντες την καταγωγή από τον Αδάμ παρά την αντίθετη άποψη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η Δυτική Εκκλησία ανήγαγε σε δόγμα την αποκαλούμενη «άσπιλο» σύλληψη της Θεοτόκου. Με το δόγμα όμως αυτό θίγεται συνολικά το πλαίσιο προετοιμασίας και της προσωπικής πορείας της Παρθένου προς την τελείωση για την υποδοχή του Θεού. Επίσης αποδυναμώνεται η ισχύς του προτύπου αγιότητος που η ίδια οικοδόμησε, αφού λογικά πλέον ο τέλειος δεν χρειάζεται να τελειωθεί.Αυτό που φαίνεται καθαρά στα κείμενα της Αγίας Γραφής είναι ότι «η Θεοτόκος εξ επαγγελίας προέρχεται· άγγελος γαρ καταμηνύει της γενησομένης την σύλληφιν». Έπρεπε έτσι να γίνει, αφού επρόκειτο για τη μέλλουσα κατά σάρκα λοχεύτρια του μόνου και τέλειου Θεού.


Στην Παλαιά Διαθήκη οι προφήτες προανήγγειλαν την έλευση του Μεσσία από το γένος Δαυίδ, πράγμα που υποδηλώνει την καταγωγή της Παρθένου από το ανθρώπινο γένος: «Ώμοσεν κύριος τω Δαυίδ αλήθειαν και ου μη αθετήσει αυτήν. Εκ καρπού της κοιλίας σου θήσομαι επί τον θρόνον σου». Στην Καινή Διαθήκη οι Ευαγγελιστές και οι Απόστολοι επιβεβαιώνουν έμμεσα ή άμεσα αυτά που προείπαν οι προφήτες για την «κατά σάρκα» γέννηση του Ιησού Χριστού και για το «κέρας σωτηρίας» από τον οίκο Δαυίδ, από όπου προήλθε η Παρθένος Μαρία. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος στο υπόμνημά του στον Ευαγγελιστή Ματθαίο, αναφερόμενος στην καταγωγή του Ιησού από το γένος Δαυίδ, διερευνά έμμεσα μέσω του μνηστήρα Ιωσήφ την καταγωγή της Μαρίας, αφού οι Ιουδαίοι δεν συνήθιζαν να γενεαλογούν τις γυναίκες. Αφού λοιπόν ο Ιωσήφ καταγόταν από τη φυλή Ιούδα και το γένος Δαυίδ, και με δεδομένη την ιουδαϊκή πρακτική των κλειστών γάμων, η Παρθένος Μαρία καταγόταν από το ίδιο με εκείνον γένος .


Ο Ιωάννης Δαμασκηνός και άλλοι Πατέρες συνδέουν τη γέννηση τής Παρθένου με την ευλογία των άτεκνων γονέων της Ιωακείμ και Άννας. Χαρακτηριστικά γράφει ότι «ο αγαθός Θεός επιδών και κατοικτειρήσας της οικείας χειρός το πλαστούργημα, και τούτο βουληθείς ανασώσασθαι, λύει την της χάριτος στείρωσιν, φημί της θεόφρονος, και τίκτει παίδα». Με τη δυνατή πίστη και την ελπίδα στον Θεό ο Ιωακείμ και η Άννα υπέμειναν καρτερικά τη δοκιμασία της ατεκνίας που την εποχή εκείνη εθεωρείτο όνειδος κυρίως για τη γυναίκα. Με θαυμαστή πραότητα, αγαθά έργα και δάκρυα ικεσίας κατόρθωσαν να υπερβούν τη θλίψη, τις επικρίσεις και το χλευασμό εκ μέρους των ιερέων, αρχιερέων και των συγγενών τους για την ατεκνία. Η ζωή τους, παρά τη βασιλική καταγωγή, υπήρξε αθόρυβη, σεμνή και άκρως ταπεινή, μακριά από κάθε υψηλοφροσύνη ή κοινωνικές διεκδικήσεις, αφού ήταν συντεταγμένη καθόλα με το θείο θέλημα. Γι’ αυτό και ο κοινός βίος τους παραμένει πάντοτε οδηγός αληθινής σωφροσύνης και μελέτημα των προσόντων της αυθεντικής συζυγίας.


Η Άννα ήταν στείρα, αλλά όχι και άτεκνη. Ο ίδιος ο Θεός την προόρισε πριν από πολλές γενεές να γίνει μητέρα της Παρθένου, εκείνης που θα προσέφερε σάρκα για την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του. Είναι χαρακτηριστικό το Τροπάριο που αναφέρεται ειδικά στη σύλληψη της Παρθένου Μαρίας: «Όθεν ο της κτίσεως εβλάστησε, Κτίστης εν δούλου μορφή».  Ο Ανδρέας Κρήτης αποκαλεί τήν Άννα «θεόφρονα» και την μακαρίζει ως ρίζα της ζωής, αφού γέννησε «παρ’ ελπίδα και εξ επαγγελίας παρθενόφυτον άνθος». Θα πρέπει να αγάλλεται ολόκληρη η κτίση, γιατί «γυνή…της σωτηρίας άρτι την απαρχήν εισκεκόμικε· και η πάλαι κατάκριτος, εδείχθη Θεόκριτος» .


Από τους μητρικούς κόλπους της αγίας Άννας αρχίζει να διαφαίνεται η ελπίδα για τη σωτηρία και λύτρωση του γένους που ολίσθησε στην πτώση και βυθίστηκε στην απόγνωση. Με τη σύλληψη όμως της Παρθένου καταλύεται η οδύνη της λύπης και τη θέση της διαδέχεται η παρηγοριά που δεν έχει πλέον τέλος· και αυτό γιατί ήδη άρχισε η αναζήτηση του χαμένου ανθρώπου και η αποκάλυψη της ευσπλαχνίας του Θεού για την ανάκληση αυτού, που έπλασε κατ’ εικόνα του, στο αρχέγονο αξίωμα και κάλλος. Με τη γέννηση της Παρθένου Μαρίας, ο Ιωακείμ και η Άννα ελευθερώθηκαν από τον ονειδισμό της ατεκνίας και πέρασαν από την κατάσταση της θλίψεως στην προοπτική της χάριτος, σε μια νέα ζωή, πλήρη χαράς και ευφροσύνης.

Ευτυχίας Γιούλτση, «Η Παναγία πρότυπο πνευματικής τελειώσεως», εκδ. Π. Πουρναρά, Θεσ/νίκη, σ. 65-68, 73-76

 Πηγή: kantonopou