Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015


Οἰκουµενιστικαὶ παπικαὶ ἀδελφότητες:

Μία ἀκόµη δολία παγίς τοῦ Παπισµοῦ!
Church leaders attend prayer of thanksgiving for Brother Roger

ΜΕΤΑ τὸ «Μποζὲ» ἦρθε καὶ τὸ «Ταϊζὲ» νὰ «µπεῖ στὴ ζωή µας»! Ὁ παπισµὸς τελευταῖα «παίζει ὅλα τὰ χαρτιά» του, προκειµένου νὰ πραγµατοποιήσει «ἢ τώρα ἢ ποτὲ» τὸ δαιµονικὸ καὶ καταχθόνιο σχέδιό του γιὰ τὴν ὑποταγὴ τῆς Ἐκκλησίας στὴν «παντόφλα» τοῦ «ἀλάθητου»! Ἱδρύει «µοναστικὰ κέντρα», τὰ ὁποῖα ἔχουν «ὀρθόδοξο προφίλ», γιὰ νὰ δείξει δῆθεν τὸν «σεβασµὸ» τοῦ παπισµοῦ στὴν ὀρθόδοξη πνευµατικότητα.  Στὴν οὐσία ὅµως στοχεύει στὸ νὰ παγιδεύσει τοὺς ὀρθοδόξους σὲ συζητήσεις περὶ τὴν ὀρθόδοξη πνευµατικότητα καὶ ὄχι νὰ προωθήσει πραγµατικὰ τὴν Ὀρθοδοξία! Εἶναι, γιὰ ὅσους δὲν τὸ καταλαβαίνουν, ἢ δὲν θέλουν νὰ τὸ καταλάβουν, µία ἄλλης µορφῆς οὐνία ἐν δράσει. Μία ἀκόµη δόλια παγίδα τοῦ παπισµοῦ!
Τὸν περασµένο µήνα ὀργανώθηκαν ἀπὸ τοὺς παπικοὺς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις γιὰ τὰ 75 χρόνια ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς οἰκουµενιστικῆς κοινότητας τοῦ Ταϊζέ, στὴν ὁποία πῆραν µέρος καὶ πολλοὶ ὀρθόδοξοι κληρικοί, καθηγητές, ἀλλὰ καὶ µοναχοί! Ἠχηρὸ µήνυµα «µὲ σηµασία» ἔστειλε καὶ ὁ Οἰκουµενικὸς Πατριάρχης. Κατὰ τὶς ἐκδηλώσεις ἐκφώνησαν ὁµιλίες ἡ καθηγήτρια τοῦΑΠΘ κ. ∆. Κούκουρα, ὅπως καὶ ἡγουµένη τῆς Μονῆς τῆς Βόρειας Ἑλλάδος, ἐκθειάζοντας τὴν οἰκουµενιστικὴ δραστηριότητα τῆς παπικῆς «Μονῆς», ὅπου «δὲν ζητοῦν δογµατικὸ διαβατήριο», γιὰ νὰ εἰσέλθει ὁ οἱοσδήποτε καὶ σχεδὸν «ἁγιοποιώντας» τὸν ἱδρυτὴ τῆς «ἀδελφότητας» παπικὸ µοναχὸ Ροζέ! Θεωροῦµε ὅτι ἡ συµµετοχὴ ὀρθοδόξων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν σὲ τέτοιου εἴδους δόλιες ἐκδηλώσεις τοῦ ἀµετανόητου παπισµοῦ, µποροῦν νὰ χαρακτηριστοῦν, ἂν ὄχι προδοτικές, τουλάχιστον ἀφελεῖς καὶ ἀτυχεῖς.
«Ορθόδοξος Τύπος», 2/10/2015
 Church leaders attend prayer of thanksgiving for Brother Roger

Σχόλιο ἀπό «Ακτίνες»
"Εἶναι, γιὰ ὅσους δὲν τὸ καταλαβαίνουν;".
Από πού το συμπεραίνετε αυτό; Είναι δυνατόν να μένουμε ακόμη σε τέτοιου είδους εντυπώσεις;
Δεν υπάρχει "δεν το καταλαβαίνουν". Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν; Δε γίνεται καμιά συζήτηση γι` αυτό πλέον. Όλοι ξέρουν πολύ καλά πού πάει η κατάσταση. Πήραν την "ευθύνη" στην πλάτη τους και πάνε, όπου τους πάει ο δρόμος. Άλλοι μπροστάρηδες,ως αρχηγοί, άλλοι ως υπαρχηγοί, άλλοι από φόβο, άλλοι από "υπακοή", άλλοι για συμφέροντα προσωπικά (φιλοδοξίες, οικονομικά, ανέσεις κλπ.), άλλοι από επιπολαιότητα (δε βαριέσαι) και πάει λέγοντας. Δείχνουν όμως πως τους στηρίζει και κάποια δύναμη ή δυνάμεις, διότι κινούνται με αυτοπεποίθηση και πλήρη αφοβία. Δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Είναι ή δεν είναι έτσι;
Το γιατί, όσον αφορά τους ίδιους, είναι απλό. Χάθηκε η πίστη στο Χριστό, που μας δίδαξαν οι θεοδίδακτοι Πατέρες. Δεν πιστεύουν στη μέθεξη της Χάριτος από τους Αγίους μας. Δεν πιστεύουν στη Θεία φώτισή τους από το Άκτιστο Φως. Τους εγκατέλειψαν άρδην και στράφηκαν στα ανθρώπινα και στα ανθρωπιστικά. Και άντε να τους πιάσεις και άντε να τους μιλήσεις!
"Η γνώσις φυσιοί". Μην τολμήσεις να τους θίξεις περί τούτων. Γίνονται θηρία ανήμερα. "Εσύ θα μου πεις; Που πήγα στο τάδε πανεπιστήμιο και άκουσα τον δείνα καθηγητή και διάβασα τόσα βιβλία; Εσείς δεν ξέρετε. Κάνετε υπακοή και μη μιλάτε".
Δεν είναι καθόλου αστεία τα πράγματα. Αγαπήσανε τους εκτός Εκκλησίας, τους ετερόδοξους και τους αλλόδοξους (και καλά κάνουνε), αλλά, αν τους μιλήσεις για πατερική παράδοση, αγριεύουν και κοιτάνε, σαν να βλέπουν μπροστά τους κάποιον επικίνδυνο εχθρό τους. Πολύ θράσος. Πολλή άνεση στις κινήσεις. Πολύς αέρας στα πανιά τους αλλά και στα μυαλά τους. Δε σκέφτονται τους βράχους που παραμονεύουν; Ο Θεός να τους φωτίσει για την ποθητή επιστροφή τους!!!