Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

"Πρόσελθε αναιδώς τω Δεσπότη..."!

ο

Πώς θα αντέξουμε την δοκιμασία που έρχεται!

Αγιορείτης γέροντας:


Πώς θα αντέξουμε την δοκιμασία που έρχεται


Το παρακάτω δημοσιεύονται με κάθε επιφύλαξη, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα επιβεβαίωσης.
Σπουδαίος αγιορείτης γέροντας από καιρό έχει συμβουλέψει τους προσκυνητές που επισκέπτονται το κελλί του πως για να αντέξουν την δοκιμασία που έρχεται θα πρέπει να δημιουργήσουν ομάδες!
Και είναι πολύ σοφή η συμβουλή του, αφού περνώντας σε έναν χειρωνακτικό τρόπο επιβίωσης όπως μας έχουν διαβεβαιώσει γι΄ αυτό πολλοί άγιοι γέροντες, ενταγμένος σε κάποια ομάδα μπορεί κανείς να επιβιώσει πιο εύκολα συμμετέχοντας στις εργασίες της και τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.
Άλλος μπορεί να έχει όπλο για κυνήγι και ασφάλεια, άλλος να γνωρίζει να καλλιεργεί την γη, άλλος να ψαρεύει, άλλος να βάζει τη χειρωνακτική εργασία με τη δύναμη και αντοχή του, άλλος να μαγειρεύει, άλλος να είναι μάστορας κ.α.
Το κυριότερο όμως είναι ότι μία ομάδα καταβάλλετε πιο δύσκολα ψυχολογικά και δεν υπόκειται στις ψυχικές μεταπτώσεις που μπορεί να έχει κάποιος προσωπικά.
Ο ένας δίνει κουράγιο στον άλλο και όλοι μαζί ανταποκρίνονται στις δυσκολίες.

"Η πνευματική κατάσταση του κόσμου χρόνο με το χρόνο αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει"!



Κι αν έρθει η μπόρα.. είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε;

Όλοι αντιλαμβανόμαστε, ότι τα πράγματα στον κόσμο δεν πάνε καθόλου καλά και απ’ ότι φαίνεται έρχονται ακόμα πιο δύσκολες ημέρες.
Οι Άγιοι και οι Πατέρες της Ορθοδοξίας εδώ και χρόνια χτυπούσαν τα καμπανάκια και μας προειδοποιούσαν γι’ αυτό που έβλεπαν να έρχεται. Ωστόσο η πνευματική κατάσταση του κόσμου χρόνο με το χρόνο αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει και έχουμε φτάσει στο σημερινό οριακό σημείο.

         Πρέπει να καταλάβουμε ότι για να μπορείς να αντιμετωπίσεις και να χειριστείς μια δύσκολη κατάσταση, που ολοένα και χειροτερεύει, πρέπει να έχεις μέσα στην καρδιά σου Χριστό και να αγωνίζεσαι καθημερινά για να έχεις πνευματική προκοπή. Τα όπλα του Χριστιανού είναι τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας, η Προσευχή και τα βιβλία των Αγίων μας. Οι Άγιοι και Πατέρες σε αυτά που προείδαν και προφήτευσαν, μιλούσαν διαρκώς για την μετάνοια που θα σώσει τον κόσμο από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που έβλεπαν να έρχονται.


   Ο Όσιος Παϊσιος έλεγε χαρακτηριστικά: «Κοιτάξτε να ανδρωθείτε. Σφιχτείτε λιγάκι. Βλέπω τι μας περιμένει, γι’ αυτό πονάω. Μην αφήνετε τον εαυτό σας χαλαρό». Κοιτάξτε να ανδρωθείτε πνευματικά, γιατί αν έρθει η μπόρα («η δαιμονική», όπως έλεγε ο Όσιος Παϊσιος), είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε; Γιατί μόνο όποιος είναι πνευματικά οχυρωμένος, θα μπορέσει να βοηθήσει τόσο τον εαυτό του, όσο και όσους είναι γύρω του.
«Πρέπει να γίνουμε παλικάρια και να μην είμαστε νερόβραστοι», έλεγε ο Όσιος Γέροντας. «Γιατί αν γίνει ένας πόλεμος, όπως έλεγε, άλλοι από φόβο θα πεθάνουν και άλλοι θα μείνουν στον δρόμο από μια μικρή ταλαιπωρία, γιατί συνήθισαν στην καλοπέραση».

Καμία υλική προετοιμασία δεν θα μας σώσει, αν δεν είμαστε οχυρωμένοι πνευματικά. Να μην ξεχνάμε ότι όλα είναι στην Πρόνοια του Θεού. Και αυτός που είναι κοντά στον Θεό, έχει οδηγό και πυξίδα του, την Παναγία και τους Αγίους, οι οποίοι μεσιτεύουν ακατάπαυστα, για την σωτηρία μας και για να έρθει το έλεος του Θεού προς εμάς και προς όλο τον κόσμο.
Σ.Κ.

Σχόλια
 siram said:

  1. Aκριβως.
    Και επειδη και γω βαδιζω τον κακοτραχαλο δρομο αναμεσα στα δυο αυτα σημεια, με αφετηρια τον «νεροβραστο» και προορισμο το πνευματικα οχυρωμενο «παλικαρι», να δωσω λιγες ενδεχομενως χρησιμες ιδεες για το πρωτο ( και αρκετα δυσκολο ) βημα αυτου του ταξιδιου :
    –> Κλειστε την τηλεοραση ΣΗΜΕΡΑ! Το πρωτο ημισυ του ημερησιου τηλεοπτικου προγραμματος μετατρεπει το μυαλο σε πουρε και το δευτερο ημισυ φοβιζει και μαυριζει την ψυχη.
    –> Αρχιστε την αναγνωση των βιβλιων με τις διδαχες του καταπληκτικου Αγιου Παισιου του Αγιορειτη, το δωρο του Θεου στον σκοτισμενο και πανταχοθεν βαλλομενο ανθρωπο του 20ου αιωνα. Αμα ξεκινησεις, δεν μπορεις να σταματησεις!
    –> Ξαναριξτε μια ματια σε βιβλια με την ιστορια της Ελλαδος μας για να θυμηθειτε οτι αυτη δεν γραφτηκε με «ναι σε ολα», αλλα με ΟΧΙ! Θυμηθειτε οτι το χωμα που πατατε ειναι μουλιασμενο στο αιμα και ΕΚΕΙΝΟΙ που το εχυσαν ειναι αντιπροσωπευτικο δειγμα Ελληνα, οχι ο σημερινος νεοελληνας, ο «δεβαριέσαι» και ο «ασεγιαύριο».
    –> Ενδιαφερθειτε για το τι γινεται εξω απο την εξωπορτα σας. Για τον γειτονα, τον φιλο που μενει «παραδιπλα» αλλα «καιρο εχω να τον δω», τον ψιλικατζη που επεσε η δουλεια του και εχει μονιμως μια θλιψη ζωγραφισμενη στο προσωπο του, τον κυριο που ειδα ενα βραδυ να ψαχνει στον καδο του Δημου με το κουστουμι και τη γραβατα…..
    Υπηρξα ( …ειμαι ακομα…; ) νεροβραστος και αυτα τα λιγα ηταν εκεινα που με βοηθησαν να ξυπνησω λιγακι. Τα καταθετω με την ευχη να βοηθησουν. Εστω και εναν. Ωφελος θα ειναι.
    ======================
    Υ.Γ. Α, και κανετε τον Σταυρο σας πριν απο το φαγητο…. Αργοτερα θα καταλαβετε γιατι….

Η συνάπτουσα Θεώ!




























Χωρίζεται Θεοῦ, ὁ μὴ συνάπτων ἑαυτὸν διὰ προσευχῆς τῷ Θεῶ. Οὐκοῦν τοῦτο χρὴ πρότερον ἡμᾶς διδαχθῆναι τῷ λόγῳ, ὅτι δεῖ πάντοτε προσεύχεσθαι, καὶ μὴ ἐκκακεῖν. Ἐκ γὰρ τοῦ προσεύχεσθαι περιγίνεται τὸ μετὰ τοῦ Θεοῦ εἶναι· ὁ δὲ μετὰ Θεοῦ ὤν, τοῦ ἀντικειμένου κεχώρισται.

"Αγρυπνείτε εν παντί καιρώ δεόμενοι, ίνα καταξιωθήτε εκφυγείν πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι"!

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

ΤΙΤΛ. Ζʹ. –Περὶ εὐχῆς· καὶ ὅσα δι' εὐχῆς κατορθοῦνται ὑμῖν.

Ἐξῆλθε Μωσῆς ἀπὸ Φαραὼ ἔξω τῆς πόλεως, καὶ ἐξεπέτασε τὰς χεῖρας αὐτοῦ πρὸς Κύριον, καὶ ἐπαύσαντο αἱ φωναὶ καὶ ἡ χάλαζα.
Ἀνεβόησε Σαμψὼν πρὸς Κύριον, καὶ εἶπε· Κύριε, μνήσθητι δή μου τὸ ἅπαξ τοῦτο, καὶ ἀνταποδώσω ἀνταπόδοσιν μίαν περὶ τῶν δύο ὀφθαλμῶν μου τοῖς ἀλλοφύλοις. Καὶ περιέλαβε Σαμψὼν τοὺς δύο στύλους τοὺς μέσους, ἐφ' οἷς ὁ οἶκος ἐπεστήρικτο, καὶ εἶπεν· Ἀποθανέτω ἡ ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. Καὶ ἔπεσεν ὁ οἶκος, καὶ ἐθανάτωσεν ὑπὲρ οὓς ἐθανάτωσεν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ.
Προσηύξατο Ἐζεκίας ὁ βασιλεὺς, καὶ ἀπέστειλεν ὁ Κύριος ἄγγελον, καὶ ἐξέτριψε πάντα δυνατόν, καὶ πολεμιστήν, καὶ ἄρχοντα, καὶ στρατηγὸν ἐν τῇ παρεμβολῇ βασιλέως Ἀσσούρ.
Ἐλάλησε Κύριος ἐπὶ Μανασσῆν, καὶ κατέλαβον τὸν Μανασσῆν, καὶ ἔδησαν αὐτὸν ἐν πέδαις, καὶ ἤγαγον εἰς Βαβυλῶνα. Καὶ προσηύξατο πρὸς αὐτόν, καὶ ἤκουσε τῆς βοῆς αὐτοῦ.
Σχόλ. Ἱστόρηται παρὰ Ἀφρικανῷ, ὅτι ἐν τῷ λέγειν ᾠδὴν τὸν Μανασσῆ, τὰ δεσμὰ διεῤῥάγη σιδηρᾶ ὄντα, καὶ ἔφυγεν.
Ἀνεβόησεν Ἠλιοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν, καὶ εἶπε· Κύριε ὁ Θεὸς Ἀβραάμ, καὶ Ἰσαάκ, καὶ Ἰακὼβ ἐπάκουσόν μου ἐν πυρί· καὶ ἔπεσε πῦρ παρὰ Κυρίου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ κατέφαγε τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ τὰς σχίζας, καὶ τοὺς λίθους, καὶ τὸν χοῦν, καὶ τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐξέλειξε τὸ πῦρ.
Ὤρθρισεν ὁ λειτουργὸς Ἑλισσαιέ, καὶ ἰδοὺ δύναμις κυκλοῦσα τὴν πόλιν, καὶ ἵπποι, καὶ ἅρματα. Καὶ εἶπε τὸ παιδάριον πρὸς αὐτόν· Τί ποιήσομεν; Καὶ εἶπεν Ἑλισσαιέ· Μὴ φοβοῦ, ὅτι τοῦ πλείους οἱ μεθ' ἡμῶν. Καὶ προσηύξατο Ἑλισσαιέ, καὶ εἶπε· Κύριε, διάνοιξον τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ παιδαρίου· καὶ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τὸ ὅρος πλῆρες ἵππων, καὶ ἅρμα πυρὸς κύκλῳ Ἑλισσαιέ· καὶ προσηύξατο Ἑλισσαιέ, καὶ εἶπε· Πάταξον τὸ ἔθνος τοῦτο ἀορασίᾳ.
Ἦν Ἡσαΐας ἐν τῇ αὐλῇ μέσῃ, καὶ ῥῆμα Κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτόν· Ἐπίστρεψον, καὶ ἐρεῖς πρὸς Ἐζεκίαν· Τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ, Ἤκουσα τῆς προσευχῆς σου, καὶ εἶδον τὰ δάκρυά σου, καὶ προσθήσω ἐπὶ τὰ ἔτη σου ἔτη ιϛʹ.
Ὄρθριζε πρὸς Κύριον παντοκράτορα δεόμενος. Εἰ καθαρὸς εἶ καὶ ἀληθινός, ἐπακούσεται τῆς δεησεώς σου.
Θύσον τῷ Θεῷ θυσίαν αἰνέσεως, καὶ ἀπόδος τῷ Ὑψίστῳ τὰς εὐχάς σου. Τὰς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. Προσεύξασθε πρός με, καὶ εἰσακούσομαι ὑμῶν, καὶ ἐκζητήσατέ με ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ὑμῶν, καὶ ἐπιφανοῦμαι ὑμῖν.
Κύριε παντοκράτορ ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ψυχὴ ἐν στεναγμοῖς, καὶ πνεῦμα ἀκηδιῶν ἐκέκραξε πρὸς σέ. Ἄκουσον, Κύριε, ἐλέησον, ὅτι Θεὸς ἐλεήμων εἶ, καὶ ἐλέησον.
Ἐν ψυχῇ συντετριμμένῃ, καὶ πνεύματι ταπεινώσεως προσδεχθείημεν, ὡς ἐν ὁλοκαυτώμασιν.
Μὴ ὀλιγοψυχήσῃς ἐν τῇ προσευχῇ σου· μὴ ἐμποδίσῃς τοῦ ἀποδοῦναι εὐχὴν ἐν καιρῷ.
Ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὥσπερ ὑποκριταὶ σκυθρωποί, ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύχεσθαι, ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμεῖόν σου. Προσευχόμενοι δέ, μὴ βαττολογήσητε, ὥσπερ οἱ ἐθνικοί· δοκοῦσι γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται. Μὴ οὖν ὁμοιώθητε αὐτοῖς. Οἶδε γὰρ ὁ Πατὴρ ὑμῶν,

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά: Περί ΠΙΣΤΕΩΣ και ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΩΣ των αιρετικών! (Δυνητικό ή υποχρέωτικό;)

Γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: Ὁ Χριστὸς εἶπε «μακάριοι οἱ πενθοῦντες, οἱ ἐλεήμονες» κ.λπ. Καὶ ἐρωτᾶ:
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ πιστέψουμε ὅτι ὅποιος δὲν ἐφαρμόζει αὐτὲς τὶς «δυνητικὲς» Ἐντολές, εἶναι δυνατὸν νὰ πιστεύει στὸ Θεό;  Ἡ ἀληθινὴ πίστη στὸ Θεὸ ἀποδεικνύεται με τὴν τήρηση τῶν Ἐντολῶν, τὴν συμφωνία μας μὲ τὴ διδασκαλία τῶν Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων καί, ἐπίσης, τὴν ἐπίσημη ἀποκήρυξη τῶν κακόδοξων «ὀπαδῶν τῆς δυσσεβείας» καὶ τὴν ἀποκήρυξη τῶν πονηρῶν διδασκαλιῶν τους» (καὶ σήμερα, τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν).

Συγκεκριμένα γράφει (κείμενο καὶ μετάφραση):


( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ὁμιλία Η΄, Περὶ Πίστεως,  Πατερικαὶ Ἐκδόσεις "Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς", Ἔργα 9, σελ. 216-219).

Πράγματι, εἶναι τραγικὲς οἱ δικαιολογίες τῶν Ποιμένων καὶ τῶν θεολογούντων ψευτοφιλοσόφων (καὶ βωμολοχούντων ἀκατασχέτως καὶ ἀμετανοήτως· πλὴν κριτῶν τῶν πάντων καὶ "φωτισμένων" ἀπὸ ποῖο πνεῦμα;), οἱ ὁποῖοι διδάσκουν ὅτι πρέπει νὰ τηροῦμε ὅλες τὶς Ἐντολές, ἐκτὸς ἀπ’ αὐτὲς ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, δηλαδὴ τὶς περὶ τὴν Ἀποτείχιση!
Εὐχαρίστως θὰ ἐπιχειρηματολογοῦσαν μὲ αὐτοπεποίθηση χιλίων καρδιναλίων, ὅτι ὁ μακαρισμός, π.χ. «μακάριοι οἱ πενθοῦντες», παρὰ τὴν φαινομενικὰ δυνητικὴ διατύπωσή του, ἔχει ὑποχρεωτικὸ χαρακτῆρα.
Ἀλλὰ περὶ τῆς ὑποχρέωσης τοῦ Χριστιανοῦ νὰ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς δὲν τοὺς πείθει, οὔτε ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης λέγων προστακτικά, «μὴ λέγητε αὐτοῖς χαίρειν»· οὔτε τὸ «αἱρετικὸν ἄνθρωπον παραιτοῦ» καὶ τὸ ἐπίσης προστακτικὸν «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν» τοῦ ἀποστόλου Παύλου (ποὺ μάλιστα ἔρχεται ὡς συνέχεια τῆς ἰδίας Ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη)· οὔτε τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων Πατέρων!

Ἀποδεικνύουν ἔτσι ὅτι εἶναι ἰδιαζόντως «τυφλοὶ τὰ τ' ὦτα τόν τε νοῦν τὰ τ' ὄμματα»! 

4 Δεκεμβρίου, Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Χαρακτηριστικὸ τοῦ Δαμασκηνοῦ Ἰωάννου εἶνε, ὅτι ὑπῆρξε ἀγωνιστὴς ἐναντίον τριῶν ἐχθρῶν. Πρῶτον ἐναντίον τοῦ ἰσλαμισμοῦ. Σήμερα, ποὺ τὸ Ἰσλὰμ πάει νὰ κατακτήσῃ τὴν Εὐρώπη, ἔχουμε ἕνα τέτοιο ἀγωνιστή; Στὸ Παρίσι κλείνουν ἐκκλησίες κι ἀνοίγουν τζαμιά. Φοβερὰ χρόνια ἔρχονται καὶ γιὰ τὴν πατρίδα μας Δεύτερον...
Agios Ιωαν. Ο ΔΑΜΑΣΚΘΑ ΠΟΥΜΕ λίγα λόγια γιὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸ Δαμασκηνό, τοῦ ὁποίου τὴν ἱερὰ μνήμη ἑορτάζουμε.

* * *

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶνε ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους πατέρας τῆς Ἐκκλησίας. Γεννήθηκε στὴ Δαμασκό, ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐπίθετο Δαμασκηνός. Ἔζησε καὶ ἔδρασε τὸν 8ο αἰῶνα μ.Χ., σὲ μία ἐποχὴ σκληρά, κατὰ τὴν ὁποία τὸ κῦμα τοῦ ἰσλαμισμοῦ, οἱ ὀρδὲς τοῦ Μωάμεθ, κατέκλυσαν τὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ τὴ Συρία καὶ οἱ Χριστιανοὶ ὑπέφεραν. Μέσα σὲ τέτοιο τραχὺ κλίμα ἔζησε. Καὶ ὅπως λέει ὁ βιογράφος του, μέσα ἀπὸ τ᾿ ἀγκάθια βγῆκε ἄνθος, τὸ ὡραῖο αὐτὸ κρίνο.
Συμβαίνει πολλὲς φορὲς αὐτό. Συνεπῶς, καὶ στὶς πιὸ ἀντίξοες καταστάσεις μπορεῖ νὰ ζήσῃ κανεὶς μὲ ἁγιότητα. Ἕνας Γάλλος