Η ανατριχίλα της διαστροφής ή η δαιμονικότητα του Αντίχριστου εν Συνόδῳ!

   Ἡ δολιότητα καὶ ἡ ἀπάτη τῶν Οἰκουμενιστῶν συμπυκνωμένη στὸ χαμογελαστό (δημοσιοσχετίστικο) πρόσωπο τοῦ «γλυκούλη» Μητροπολίτη Δημητριάδος Ἰγνάτιου, ποὺ τὴν προηγούμενη ἑβδομάδα ἔδωσε συνέντευξη στὸν δημοσιογράφο Σωτήρη Πολύζο.

  Οἱ ἀθεόφοβοι καὶ θεομπαῖχτες Οἰκουμενιστές (χαρακτηρισμοὶ ποὺ συνάγονται ἐκ τῶν λόγων καὶ ἔργων τους) ἰσχυρίζονται ὅτι τὰ Προσυνοδικὰ κείμενα …δεσμεύουν τὴν Σύνοδο καὶ ὅσους τὰ ὑπέγραψαν!!!

  Μὰ τὰ Προσυνοδικὰ κείμενα (ὅπως τὸ λέει καὶ ἡ λέξη) δὲν ἦταν Συνοδικά, δὲν συντάχτηκαν ἀπὸ Σύνοδο Ἀρχιερέων, ἀλλὰ σμιλεύτηκαν-συντάχτηκαν ἀπὸ γραφειοκράτες τῆς “δεκάρας” (ὡς πρὸς τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα), ἀπὸ οἰκουμενιστὲς τεχνοκράτες, ἀπὸ Μητροπολίτες δίχως Ποίμνιο (τύπου Ζηζιούλα) ποὺ ἐξέφραζαν μόνο τὴν αἰσχρὴ καὶ “ἰδιόρρυθμα” κακόδοξη σκέψη τους.

   Ἰσχυρίστηκαν, μὲ θράσος χιλίων πιθήκων ὅτι ἦταν ὑποχρεωμένοι -παρόντες καὶ ἀπόντες Ἐπίσκοποι- νὰ ἀποδεχτοῦν «σώνει καὶ καλὰ» τὰ Προσυνοδικὰ κείμενα ποὺ ὑπέγραψαν ἀκριβῶς μόνο ὡς Προσυνοδικά, καὶ ἄρα ὄχι ὡς συνοδικά. Τὸ τελικὸ ξεκαθάρισμα θὰ γινόταν στὴ Σύνοδο.

  Αὐτὴ ἡ ἀποδοχή, ὅμως, ἰσοῦται μὲ ἀποκήρυξη-ἐκδίωξη τοῦ Ἁγ. Πνεύματος ἀπὸ τὴν πολυδιαφημισμένη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» (ὅπως ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι ἡ ἐν Κολυμπαρίῳ Σύνοδος), ἐφ’ ὅσον τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση δρᾶ κατ’ ἐξοχὴν ἐν Συνόδῳ («ἔδοξε τῷ ἁγίῳ Πνεύματι καὶ ἡμῖν», Πράξ. 5, 28), καὶ ὡς ἐκ τούτου θὰ μποροῦσε νὰ διδάξει ἄλλα πράγματα στὴ Σύνοδο, ἀπ’ ἐκεῖνα ποὺ οἱ προσυνεδριακοὶ σύνεδροι συνέταξαν. Ὅμως αὐτοὶ οὐσιαστικὰ ἰσχυρίζονται ὅτι ἦταν ὑποχρεωμένο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ ἀποδεχτεῖ τὰ φληναφήματα κάποιου Χρυσοστόμου Σαββάτου, τὶς κακοδοξοξίες ἑνὸς Ἰωάννη Ζηζιούλα, τὶς ἀερολογίες ἑνὸς Κ. Ζορμπᾶ καὶ δὲν ξέρω ποιῶν ἄλλων φαιδρῶν ὡς πρὸς ὀρθόδοξο ἦθος προσώπων!

   Ἂν ἀκόμα καὶ μέσα στὴ Σύνοδο, μπορεῖ καὶ πρέπει κάποιος νὰ ἀλλάξει γνώμη, ἂν πεισθεῖ ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἐπισκόπους, κι ἂν λάβει πληροφορία πρὸς τοῦτο ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα (ποὺ ἐπιφαίνεται καὶ φωτίζει κυρίως μέσα στὴν Σύνοδο τοὺς Ἐπισκόπους), πόσο μᾶλλον μπορεῖ ν' ἀλλάξει γνώμη γιὰ ἐκφράσεις ποὺ σὲ Προσυνοδικὰ κείμενα διετύπωσε;

  Νάτη, λοιπόν, ἡ ἀθεοφοβία τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ ἐδῶ ἰδιαίτερα
τοῦ μητροπολίτη Δημητριάδος, ποὺ δὲν καταλαβαίνει ὅτι μ' αὐτὰ ποὺ διετύπωσε στὴν συνέντευξη στὸν ὁμόγνωμό σου δημοσιογράφο, εἶναι σὰν νὰ ἀπαγορεύει στὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ "ψιθυρίσει" κάτι διαφορετικὸ ἀπ’ τὶς δικές του καὶ τῶν ἄλλων Οἰκουμενιστῶν προσυνοδικὲς «θεολογικὲς» ἀλογίες, τὶς ὁποῖες συνέγραψαν στὶς ἀπνευμάτιστες Προσυνοδικές τους διασκέψεις καὶ παροσίασαν ὡς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!

   Παρακολουθεῖστε ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴ συνέντευξη ποὺ παραχώρησε ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ, κ. Ἰγνάτιος στὴν ἐκπομπὴ "Κεντρικὴ Ἑλλάδα Καλησπέρα" στὸν δημοσιογράφο Σωτήρη Πολύζο, στὶς 28 Ἰουνίου 2016, ὅπως καὶ τὰ ἐλάχιστα συνημμένα σχόλια, ἐν σχέσει μὲ τὸ πλῆθος τῆς παραπληροφόρησης, τῆς διαστροφῆς καὶ τῶν κακοδοξιῶν ποὺ προπαγανδίζει ὁ μητροπολίτης Δημητριάδος.

   Δημητρ. Ἰγνάτιος: Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι γεγονός, καὶ ὅσοι εἴχαμε τὴν εὐλογία νὰ πάρουμε μέρος σ’ αὐτή, ἔχουμε μιὰ αἴσθηση μιᾶς ἁγιοπνευματικῆς ὄντως λειτουργίας της, ὅπως τὴν θέλει ἡ Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. [σ.σ.: Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐνέκρινε κακοδοξίες, κ. Ἰγνάτιε, σὰν αὐτὲς ποὺ παρακάτω ὑποστηρίζεις; Ἡ σύνοδος λειτούργησε «ὅπως τὴν θέλει ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση» ἢ ἀκριβῶς στοὺς ἀντίποδές της; Ἀλλὰ αὐτὰ ἔχουν ἤδη ἀπὸ πολλοὺς καταγραφεῖ]. 

    Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ποτὲ δὲν ἔμεινε χωρὶς Συνόδους. Μετὰ ἀπὸ τὸ λεγόμενο σχίσμα, αὐτὸ ποὺ χώρισε στὰ δύο οὐσιαστικὰ τὴν χριστιανοσύνη, παρέμεινε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, εἶχε Συνόδους, ὅμως δὲν εἶχε αὐτὴ τὴ Σύνοδο, ποὺ θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ τὴν ὀνομάσει Μία, Μοναδική «Ἁγία καὶ Μεγάλη». [σ.σ.: Ὄχι μόνο δὲν εἶναι μεγάλη αὐτὴ ἡ Σύνοδος, ἀλλὰ ἀντίθετα εἶναι μικρή, ἢ καλύτερα καταστροφικὴ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Διότι ὅλες σχεδὸν οἱ θεωρούμενες ὡς μικρές, μικρότερες ἢ καὶ ἀσήμαντες σύνοδοι (κι ὄχι μόνο οἱ Οἰκουμενικές) συζήτησησαν καὶ ἀπεφάσισαν γιὰ δογματικὰ θέματα, ποὺ ἐσεῖς τὰ ἀποκλείσατε ἐτσιθελικά, παρὰ τὶς ἔντονες διαμαρτυρίες καὶ ἐνστάσεις τοῦ ποιμνίου]. Ἀποφασίστηκε νὰ πραγματοποιηθεῖ αὐτὴ ἡ Σύνοδος, βεβαίως μὲ τὰ θέματα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς ποὺ συνέτειναν λίγο-πολὺ στὴν ἑνότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ. Εἶναι θέματα ποὺ ἔπρεπε νὰ ὁλοκληρωθοῦν καὶ νὰ τελειώσουμε μ’ αὐτά, ἐπιτρέψτε μου τὴν φράση, νὰ τὰ κλείσουμε κατὰ κάποιον τρόπο, γιατὶ μᾶς περιμένουν ἴσως καινούργια προβλήματα, νέα θέματα. Σίγουρα –αὐτὴ τὴ φορά- ἔχουμε τὴν ἐμπειρία, μποροῦμε πιὸ σωστὰ νὰ διαχειριστοῦμε τὴν πορεία πρὸς μία ἑπόμενη Ἁγία καὶ μεγάλη Σύνοδο. [σ.σ.: Θέλατε νὰ «τελειώσετε», νὰ τὰ «κλείσετε», γιὰ νὰ ἀνοιχτεῖτε καὶ νὰ «διαχειριστεῖτε» τὰ «καινούργια προβλήματα» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Πανθρησκείας, ὅπως σᾶς δίδαξε τὸ Βατικανό. Εἶστε ἀπόλυτα κατανοητὰ τὰ μηνύματα ποὺ ὑποκρύπτουν οἱ λέξεις προσεκτικὰ ἐπιλεγμένες λέξεις σας!].

    Οἱ ἀντιπρόσωποι τῶν Ἐκκλησιῶν ποὺ ἀπουσίασαν ἔχουν προσυπογράψει οἱ ἀντιπρόσωποί τους ὅλα τὰ κείμενα. Τὰ κείμενα καὶ ἡ προετοιμασία τους ἦταν ἀπὸ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες.

    Δημοσ.:  (Δὲν ἀκούγεται εὐκρινῶς:) Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας εἶπε, περιμένω τὰ κείμενα γιὰ νὰ δῶ ἂν θὰ τὰ υἱοθετήσω.

  Δημητρ. Ἰγνάτιος: Περιμένει τὴν τελικὴ μορφὴ τῶν κειμένων, ἡ προσυπογραφὴ ὑπάρχει, τὰ κείμενα δὲν ἄλλαξαν ριζικά, οὔτε ἀνατράπηκαν… Ἐμεῖς δὲν τὰ ἀλλάξαμε, ἁπλῶς τὰ ἐπικαιροποιήσαμε… καὶ εἴπαμε, τώρα πρέπει νὰ ὑπογραφοῦν αὐτὰ τὰ κείμενα, γιὰ νὰ τελειώσει αὐτὴ ἡ ἱστορία γιὰ νὰ δικαιώσουμε καὶ τοὺς κόπους τῶν προκατόχων μας [σ.σ.: δηλ. τοὺς «κόπους» τῶν Οἰκουμενιστῶν ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ ἀπὸ Πατριάρχες Μελέτιο Μεταξάκη, Ἀθηναγόρα καὶ μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα, ἕως …Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο) καὶ νὰ πορευτοῦμε πρὸς τὸ μέλλον ἑνωμένοι. Κι αὐτὸ θὰ συμβεῖ. Ὅσες δυσκολίες κι ἂν ἔχει τὸ ἐγχείρημα.

Γιὰ τοὺς μικτοὺς γάμους

    Δημητρ. Ἰγνάτιος: Ἐπικυρώθηκε πλέον συνοδικὰ ὅτι, κατ’ οἰκονομία βέβαια, ὄχι ὡς κανόνας, θὰ εὐλογοῦμε τοὺς λεγόμενους μικτοὺς γάμους, δηλ. τοὺς γάμους μεταξὺ χριστιανῶν. Ἕνα γεγονὸς ποὺ ἡ Ἐκκλησία τὸ πραγματοποιεῖ ἐδῶ καὶ χρόνια. [σ.σ.: Ἀποφεύγει νὰ πεῖ Ὀρθοδόξου καὶ αἱρετικοῦ. Λέει: «μεταξὺ χριστιανῶν»! Τονίζει τὸ «κατ’ οἰκονομίαν», ὡσὰν νὰ ἀγνοεῖ ὅτι ἡ “οἰκονομία” πλέον, ἔγινε νόμος, “ἀκρίβεια” καὶ στὴν Ἑλλάδα! Ὅτι ἢδη εἶναι «γεγονὸς» ποὺ δὲν θὰ ἀλλάξει, ὅπως φαίνεται ἀμέσως παρακάτω, ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς Δημητρίου ποὺ παραθέτει, καὶ τὰ ὁποῖα ἀποδέχτηκε ἡ Σύνοδος]. Καὶ εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς, ἕνας περίφημος θεολόγος καὶ Ἱεράρχης ποὺ ἔχει ὄντως δικαιώσει τὴν πορεία του στὴν Ἀμερική. «Ἐὰν μοῦ στερήσεται τὴν δυνατότητα νὰ εὐλογῶ αὐτοὺς τοὺς γάμους, οὐσιαστικὰ μὲ καλεῖται νὰ παραδώσω τὸ 80 μὲ 85% τοῦ ποιμνίου μου στοὺς ἄλλους, στοὺς Καθολικοὺς ἢ στοὺς Προτεστάντες. Δὲν μπορῶ, λέει, ἐγὼ νὰ ἀρνηθῶ νὰ εὐλογήσω τὸ γάμο, ὅταν ἔχω 85 και 95% μικτοὺς γάμους σήμερα στὴν Ἀμερική.

    Δημοσ.: Ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, γίνονται πιὰ μικτοὶ γάμοι.

  Δημητρ. Ἰγνάτιος: Ἀκριβῶς καὶ στὸν τόπο μας. Ἔτσι λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία ἔρχεται νὰ οἰκονομήσει τὰ πράγματα [σ.σ.: = Νὰ παγιώσει]. Ξέρουμε τὸν Κανόνα. Φυσικὰ θὰ θέλαμε ὅλοι οἱ γάμοι νὰ εἶναι μεταξὺ Ὀρθοδόξων. Ὅταν ὅμως προκύπτει ἕνα γεγονός, ποῦ δίνουμε σημασία; Στὸ νὰ εὐλογήσουμε τὴν οἰκογένεια. Νὰ κρατήσουμε τὴν ἑνότητα. [σ.σ.: Νάτο λοιπὸν τὸ παραμύθι: Μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ εὐλογία τῆς οἰκογένειας!!! Ποιά εὐλογία, ὅμως, ἔρχεται, ὅταν παραβαίνεται ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ; Ὅταν ἐμπαίζεται ὁ Θεός; Εὐλογία εἶναι αὐτὸ ἢ κάτι ἄλλο;]. Καὶ μάλιστα ὑπάρχει πολὺ ἔντονη ἐπιστροφὴ πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, διότι τελικὰ ἡ Ὀρθοδοξία κερδίζει. Ἔχουμε πολλὰ παραδείγματα ποὺ τὸ μέλος ποὺ ἔρχεται ἀπὸ ἄλλη Ὁμολογία, τελικά, πολλὲς φορὲς βαπτίζεται καὶ ὀρθόδοξο. [Τὸ πόσο ὀρθόδοξο γίνεται, δὲν γνωρίζουμε. Τὸ πρόβλημα, ὅμως, εἶναι γιὰ ἐκεῖνα τὰ μέλη ποὺ δὲν γίνονται ὀρθόδοξα. Τὸ πρόβλημα εἶναι (γίνονται δὲν γίνονται ὀρθοδοξα) ὅτι ἐδῶ ἔχουμε καταπάτηση τοῦ θείου Νόμου· ἐν ψυχρῷ!  Ἄ, ναί! Καὶ κατ’ οἰκονομίαν!].

    Ὁ δικός μας Ἀρχιεπίσκοπος (Ἱερώνυμος) ἔχει μιὰ στιβαρὴ παρουσία, κράτησε τὴν ἑνότητα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ὅλοι μαζὶ πρὶν πᾶμε στὴν Σύνοδο, κράτησε τὴν ἑνότητα τῆς ἀντιπροσωπείας… [σ.σ.: Ὥστε ἔτσι, λοιπόν; Κράτησε τὴν ἑνότητα! Ποια ἑνότητα; Τὴν οἰκουμενιστικὴ ἑνότητα!].

  Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων, ὁ Ἀναστάσιος (ἔλεγε) μὴν πέφτετε στὴν παγίδα τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ. Μάλιστα τὸν ὀνόμασε αἵρεση. «Ἡ μητέρα τῶν αἱρέσεων εἶναι ὁ ἐγωκεντρισμός». [σ.σ.: Ἡ ὑπεράσπιση τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως, εἶναι ἐγωκεντρισμός, κατὰ τὸν κ. Ἀναστάσιο. Αὐτή του ἡ θέση κι ἂν δὲν εἶναι αἵρεση καὶ βλασφημία κατὰ τῆς Παραδόσεώς μας!]. Πολὺ σημαντικός λόγος. Γιατὶ δὲν μπορεῖς νὰ περιορίζεσαι μόνο στὸ περιβάλλον σου καὶ νὰ μὴ βλέπεις ὅτι ὁ ἄλλος εἶναι ἱεραπόστολος στὴν Ἀφρική, ὁ ἄλλος  “κάνει”  Ὀρθοδοξία στὴν Ἀσία, ὁ ἄλλος ζεῖ στὴν Ἀμερική. Ὅλα αὐτὰ εἶναι Ὀρθοδοξία»! [Πῶς τὸ εἶπε: «“Κάνει” Ὀρθοδοξία». Ὅπως λοιπόν κάνουμε ἂλλα πράγματα, τώρα θὰ «κάνουμε» κι Ὀρθοδοξία!].

Μὲ ποιά πονηρία καὶ ἐκβιασμὸ προέκυψε ἡ παραμονὴ τοῦ χαρακτηρισμοῦ τῶν αἱρετικῶν ὡς «Ἐκλησιῶν»!

  Δημητρ. Ἰγνάτιος: Ἐμεῖς θέσαμε ἕνα θέμα σ’ ἕνα σημεῖο ποὺ εἴχαμε ἀντίρρηση ὅτι, πῶς θὰ ποῦμε τοὺς ἄλλους; Ἐκκλησίες ἁπλῶς; Ἐμεῖς εἴχαμε ἀφαιρέσει τὸν ὅρο. Ἐκεῖ φάνηκαν τὰ πράγματα νὰ ὁδηγοῦν σ’ ἕνα ἀδιέξοδο. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἶπε: Δὲν μπορεῖτε νὰ κάνετε ὅμηρο τὴν Σύνοδο. Πάρτε πίσω τὸ λόγο αὐτό, μὴν τὸν ἀφήνετε στὰ Πρακτικά, σᾶς παρακαλῶ πολύ. Καὶ ὄντως βρέθηκε ἡ καλύτερη δυνατὴ λύση καὶ ἡ Σύνοδος προχώρησε.

  Δημοσ.: Ὑπῆρξε σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἡ ἀντιπαράθεση; Γιατὶ ὑπῆρχε ἀντίρρηση γιὰ τὸ ἂν πρέπει νὰ χαρακτηρίζονται ἀλλόδοξες ἑνότητες ὡς ἐκκλησιαστικότητα.

  Δημητρ. Ἰγνάτιος: Ἐμεῖς στὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἴχαμε πάρει τὴν πιὸ αὐστηρὴ πλευρά. Νὰ ἀφαιρεθεῖ ἐντελῶς ὁ ὅρος. Ξέραμε ὅτι ἦταν δύσκολο νὰ ἐπιβληθεῖ. Κανεὶς δὲν θέλει νὰ ἐπιβάλλει μόνο τὴν δική του γνώμη. Ἐκεῖ, λοιπόν, συνέβαιναν τὰ ἑξῆς καὶ θὰ τὸ ἐξηγήσω. Ἐὰν ἐμεῖς ἐμμέναμε στὴ δική μας πρόταση, βάσει τοῦ Κανονισμοῦ, τὸ κείμενο θὰ ἐπανήρχετο στὴν ἀρχική του μορφή. Ἡ ἀρχικὴ μορφὴ εἶναι ποὺ δὲν τὴν ἤθελαν κι ἄλλες Ἐκκλησίες; [σ.σ.: μὰ αὐτές δὲν τὴν ψήφισαν; Το πρόβλημα ἦταν ποιός τὴν ἤθελε καὶ ποιός ὄχι, ἢ ἂν εἶχε κακόδοξες καὶ δόλιες προοπτικές. Ἂν στοιχοῦσε στὴν Πατερικὴ Παράδοση;]. Ἤθελαν νὰ βάλλουν τουλάχιστον τὸν ὅρο ἑτερόδοξες Ἐκκλησίες γιὰ φανεῖ ἡ διαφορά –ἡ διαφορὰ ὑπάρχει ἔτσι κι ἀλλιῶς, ἀλλὰ θέλαμε νὰ φαίνεται καὶ σ’ ἕνα συνοδικὸ κείμενο. Ἐάν, λοιπόν, ἐμεῖς ἐμμέναμε θὰ παρέμενε τὸ κείμενο τὸ ἀρχικό· αὐτὸ δὲν τόθελαν οὔτε οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες· (προσέξτε πῶς ἀποκαλύπτει τὸν πονηρὸ ἀρβανίτικο ἐκβιασμὸ ποὺ ξεδίπλωσε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος γιὰ νὰ πείσει γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῶν Φαναριώτικων-Βατικάνειων μαγειρεμάτων!!) βρέθηκε λοιπὸν ἡ λύση [σ.σ.: ἔμπνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;] νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν ἱστορικότητα τῆς ὀνομασίας τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ μάλιστα νὰ μπεῖ κι ὁ ὅρος ἑτερόδοξες, ὥστε νὰ εἶναι πιὸ διακριτὰ τὰ ὅριά μας. Ὁ καθένας αὐτοπροσδιορίζεται [σ.σ.: Κι ἐμεῖς, ὡς μέλη τοῦ Π.Σ.Ε., εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ δεχτοῦμε τὸν ὁποιοδήποτε ἀντι-Εὐαγγελικὸ αὐτοπροσδιορισμό του!]. Πετύχαμε τὸ μέγιστο καλὸ (αὐτὸ ποὺ γιὰ τοὺς Ὀρθόδοξους κατεδείχθη ὡς τὸ μέγιστο κακὸ τῆς Συνόδου, ὁ κ. Ἰγνάτιος τὸ θεωρεῖ ὡς τὸ μέγιστο καλό), κρατήσαμε τὴν ἑνότητα τῆς Συνόδου, προχωρήσαμε. Ἦταν ἕνα σημεῖο ποὺ ἤθελε διαχείριση· νομίζω ὅτι ἡ ἀντιπροσωπεία μας τὸ διαχειρίστηκε μὲ βάση τὰ ὅσα εἴχαμε πεῖ καὶ στὴ Σύνοδό μας τῆς Ἱεραρχίας. Αὐτὸ σημαίνει σύνοδος. Κανεὶς δὲν θέλει νὰ ἐπιβάλει μόνο τὴν γνώμη του.  

  [σ.σ.: Θαυμάστε ὁρολογία καὶ προβληματική! «Αὐστηρὴ πλευρά», «ἐπιβληθεῖ»! Πουθενὰ ἁγιοπατερικὴ συνοδικὴ συνείδηση. Οἱ Πατέρες ὅμως μετέφεραν τόμους βιβλίων στὶς Συνόδους καὶ ἐρευνοῦσαν μέχρι ἐξαντλήσεως, τί εἶχαν δογματήσει οἱ προηγούμενες Σύνοδοι γιὰ τὸ θέμα, τί εἶχαν πεῖ οἱ πρὸ αὐτῶν Ἅγιοι. Καὶ φυσικὰ δὲν ἤθελαν νὰ ἐπιβάλλουν τὴ δική τους «μαλακὴ» ἢ «αὐστηρὴ πλευρά», ἀλλ’ ἐπιζητοῦσαν νὰ ἐφαρμόσουν ἐν ταπεινώσει τὶς θεῖες Ἐντολές. Τοῦτοι ’δῶ ὅμως, ἀρνοῦνται τάχα τὴν "ἐπιβολή" ποὺ τὴν εἶχαν προγραμματίσει μῆνες καὶ χρόνια. Ἁπλὰ πονηριὰἢ διαμονικότητα;]. 

Σημάτης Παναγιώτης

Το Βίντεο (Πηγή)