Πάπας: Την Εκκλησία της Ελλάδος την έχω υποτάξει, αλλά εκείνους τους κουρελιάρηδες εκεί πάνω δεν μπορώ.

ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ.

Ομιλεί ο Γέροντας Κύριλλος Κατουνακιώτης, Ασκητής Αγίου Όρους.

   ...Συμπληρωματικά στον αδελφό μας π. Σάββα και για ένα νέο θέμα που προέκυψε για μας τους δύο αλλά και για άλλους μοναχούς που εξέρχονται από το Όρος και κατά καιρούς βρίσκονται κοντά σας, εδώ στον κόσμο. Όπως ακούσατε, είμαστε εμείς όχι ζηλωταί με την κακή έννοια, είτε στο Όρος μέσα, όσοι υπάρχουν, ούτε ζηλωταί με την έννοια που υπάρχουν εδώ στον κόσμο, ούτε Εσφιγμενίται είμαστε. Είμαστε αυτοί που αντιδρούμε τώρα στη ‘Σύνοδο’ αυτή που αναφέρθηκε. Μια κατατόπισις γίνεται για να καταλάβετε τι είμαστε εμείς οι πατέρες. Επειδή δεν γνωρίζετε τα του Αγίου Όρους, επόμενο είναι να μπερδεύεστε.

   Εμείς είμαστε από τους μνημονεύοντες τον Πατριάρχη, αλλά με τη γενομένη ‘Σύνοδο’ και τα αποτελέσματα αυτής δεν συμφωνούμε. Όχι εμείς· ακριβώς δεν συμφωνούν οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες. Αυτούς ακολουθούμε εμείς για να μην πλανηθούμε. Άρα μέχρι στιγμής ακολουθούμε εμείς την Αγία Γραφή, την Παλαιά και την Καινή, δεύτερον,την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας και τρίτον, τους Αγίους και Θεοφόρους Πατέρας.

   Πολλοί όμως Μητροπολίται κυρίως από όλον τον χώρο της Ελλαδικής Εκκλησίας δεν θέλουν εμάς να εξερχόμεθα από το Όρος και να ερχόμαστε εδώ, όχι να σας προσηλυτίσουμε -άλλος είναι ο προσηλυτισμός και άλλο η διαφώτησις. Εμείς αυτά που πιστεύουμε και είμαστε αντίθετοι [είναι] ως προς τον οικουμενισμό, ως προς τον παπισμό και κυρίως είμαστε ανθενωτικοί. Δεν θέλουμε την ένωση της Ορθοδοξίας με κάποια ή κάθε αίρεση. Νομίζω ότι είναι κατανοητό. Δεν θα μνημονεύσουμε αν θα αποφασίσουμε στη συνέχεια και διακόψουμε το μνημόσυνο του Πατριάρχου.

   Εμείς οι λίγοι; Ναι. Στηριζόμαστε. Μα θα πείτε τώρα εσείς: Οι υπόλοιποι Αγιορείται και οι Ηγούμενοι κυρίως, αυτοί είναι πλανεμένοι που είναι με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και θέλουν την ένωση; Αυτοί για πολλούς λόγους δεν θέλησαν, ούτε είναι του παρόντος να εξηγήσουμε γιατί δεν θέλησαν, να βοηθήσουν εμάς τους ασκητάς. Εμείς αυτή τη στιγμή, οι περισσότεροι, είμαστε ασκηταί, ερημίται του Αγίου Όρους, δεν έχουμε κοινοβιάτες μαζί μας. Οι κοινοβιάτες ανήκουν στον Ηγούμενό τους. Ο Ηγούμενος δε, αναφέρει και αναφέρεται γενικότερα στο Πατριαρχείο όπου ανήκουμε και ανήκει γενικότερα το Άγιον Όρος. Αυτοί σας είπα για πολλούς λόγους και διαφόρους δεν συμφώνησαν μαζί μας, για να

μας βοηθήσουν στην αντίθετη τώρα πλευρά που παίρνουμε εμείς εναντίον της ‘Συνόδου’.

Και καταλαβαίνετε ότι στο Όρος αυτή τη στιγμή υπάρχει μέγας χωρισμός συνειδήσεων, πατέρων, ηγουμένων. Δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί το τι γίνεται σήμερα στο Όρος γιατί όλοι είναι -ή οι περισσότεροι από εσάς έξω από τον χώρο που δεν γνωρίζετε ή και ακόμα και κληρικοί- είναι εναντίον των Αγιορειτών πατέρων.

Εις εξ’ αυτών των Αρχιερέων είναι και ο δικός σας εδώ, γιατί σήμερα αν ακούσατε και στα ραδιόφωνα αυτό που λέγει:

Μητροπολίτης Νεκτάριος,

«ανησυχώ για τους ανθρώπους που είναι τόσο εύπιστοι -εσάς εννοεί ότι είσαστε εύπιστοι που ακούτε εμάς τους πλανεμένους- στις ανοησίες του κάθε αγύρτη αλλά και θεομπαίχτη.»

Δηλαδή, για όνομα του Θεού αν εμείς οι δύο, εγώ και ο π. Σάββας και άλλοι πατέρες που θα τους μάθετε και τα ονόματα θα ‘ρθουν σε λίγο, αν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή … ανόητοι είμαστε, ανόητοι είμαστε γιατί είμαστε αμαρτωλοί και δεν ξέρουμε να ζήσουμε πνευματική ζωή. ΟΧΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ. ΟΧΙ ΑΓΥΡΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΑΙ.

Αφήσαμε τα σπίτια μας εμείς .. δεν έχουμε οικογένεια; .. να πάμε στον Άγιον Όρος να γίνουμε αγύρται; Ξέρετε τι πάει να πει η λέξις αγύρτης; περισσότερο δε, η λέξις θεομπαίχτης;

Πως βγαίνουν αυτά τα λόγια και πως γράφουν αυτά τα χέρια, για τους Αγιορείτες πατέρας;

Πόσα δάκρυα έχουν πέσει για σας εδώ από τους Αγιορείτες πατέρας; ¨Όταν πρωτοπήγα και έβρισκα τα γεροντάκια εκεί πέρα και ρωτούσα, γιατί κλαις Γέροντα; Τί μου λέγανε; Για τον κόσμο παιδί μου. Όχι για τον εαυτό του πρώτα, για τον κόσμο.

Τι κάνουμε εμείς εκεί πέρα; Για σας δεν κλαίμε; Για σας δεν προσευχόμαστε; Είμαστε αγύρται; Είμαστε θεομπαίχται;

‘ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΗΣ’. Ακούτε λέξη και έκφραση από Μητροπολιτικά χείλη. Θεομπαίχτης είναι αυτός ο οποίος είναι τελείως έξω από την πίστη προς τον Θεό. ‘Θεομπαίχτης’. Δεν μπορείς να εξηγήσεις τη λέξη και κυρίως εμείς που αφήσαμε τα σπίτια μας, αφήσαμε τα πάντα για να πάμε εκεί να κλάψουμε τις αμαρτίες μας, το προηγούμενο αμαρτωλό παρελθόν μας, να μετανοήσουμε, να διορθώσουμε τον εαυτό μας μήπως πιο εύκολα σωθούμε. Μήπως πιο εύκολα σωθούμε, όχι φεύγοντας και αποφεύγοντας εσάς, αποφεύγοντας την αμαρτία. Γι’ αυτό μένουν οι πατέρες στο Όρος …

… Εγώ προσωπικά εξέρχομαι [από το Άγιον Όρος] από το 1992. Είναι περίπου 25 χρόνια που βγαίνω έξω με ευλογία τριών πνευματικών από το Όρος γιατί δεν ήθελα ποτέ να βγω. Είκοσι χρόνια συναπτά είχα μέσα στο Άγιον Όρος και δεν ήθελα να βγω. Όμως μία περίπτωση και με την ευλογία τριών πνευματικών, βγήκα το 1992. Από τότε δεν σκανδάλισα με τη χάρη του Θεού τον πιστό λαό του Θεού. Ήμουνα προσεκτικός, σαν άνθρωπος αμάρτησα. Αλλά για να βοηθήσω και μέχρι τώρα υπάρχουν κι εδώ, ψυχές που με γνωρίζουν και με ακολουθούν. Είμαι λοιπόν αγύρτης; Διότι περισσότερο ο Σεβασμιώτατος προς εμένα στρέφει τα βέλη, γιατί τον πατέρα Σάββα δεν τον ξέρει.

Στο κελλί μου στα Κατουνάκια στον Ευαγγελισμό τον έφερε [τον νυν Αργολίδος] ο π. Ιωσήφ, υποτακτικός του Γέροντα Εφραίμ του Κατουνακιώτου και τώρα Γέροντας του κελλίου Άγιος Εφραιμ στα Κατουνάκια. Αυτός έφερε τότε τον νυν Επίσκοπό σας, τον έφερε όταν ήταν Ηγούμενος του Σαγματά. Τον έφερε στο κελλί μου, τους φιλοξένησα. Τότε ήμουνα φίλος τώρα δε εχθρός; Άλλαξα από τότε; Μέχρι τώρα εγώ έγινα κακός μοναχός; Έγινα απατεώνας, αγύρτης και θεομπαίχτης;

Δεν πρέπει έτσι. Βλέπετε ότι ο πονηρός καταφέρνει με τους ανθρώπους της Εκκλησίας να κάνει ζημιά στην Εκκλησία. Και λέει ο λαός, αν τέτοιους φίλους έχεις, τί τους θέλεις τους εχθρούς; …

Τί έπρεπε να κάνει; Δεν τον κρίνω. Την ευχή του να ‘χω. Ήρθε τότε εκεί και γνωριζόμαστε. Μάλιστα όταν ενεθρονίσθη, ή πριν ή μετά δεν θυμάμαι, μέσα στον Άγιο Πέτρο δεν έγινε η ενθρόνισις; Ήμουνα εκεί. Και γυρίζει και με κοιτάζει και μου λέει, είσαι ο πάτερ Κύριλλος από τα Κατουνάκια; Ναι. Κάτι όμως συνέβη και δεν πρόλαβα .. πήγα να τον συγχαρώ. Κατέβηκα από πάνω αφού είναι γνωστός μου και ήταν γνωστός μας χρόνια. Είσαι ο πάτερ Κύριλλος από τα Κατουνάκια; Ναι του λέω, και προσπαθώ να του βάλω μετάνοια και να του πω ότι έρχομαι εδώ, και τώρα ως Μητροπολίτης να μου δώσεις την ευλογία να έρχομαι. Δεν ξέρω αν το θυμάται. Όμως γνωρίζω ότι αναφέρεται σε μένα. Σας υπόσχομαι ότι θα πάω στο γραφείο του. Έπρεπε όμως πριν γραφτούν αυτά εναντίον ημών των πατέρων, να με καλέσει στο γραφείο. Ή και απόψε, αυτή τη στιγμή, εγώ με τον π. Σάββα είμαστε έτοιμοι να πάμε. …

… Το 1992 που βγήκα πήγα στον Μητροπολίτη Κηφισσίας, όχι αυτός που είναι τώρα ο Κύριλλος ήταν άλλος. Ακούτε τί μου είπε ο σοφός εκείνος. Λέει, παιδί μου εσύ είσαι Αγιορείτης; Ναι. Είσαι Ιερομόναχος; Όχι. Να σου πω να ξέρεις. Όταν είναι ο Αγιορείτης Ιερομόναχος, πρέπει να ‘ρθει να πάρει ευλογία από τη Μητρόπολη αν είναι έστω και Ακολουθία να κάνει, πόσο μάλλον για Θεία Λειτουργία. Εγώ, του λέω, που είμαι μοναχός; Εσύ μπορείς να πηγαίνεις στα σπίτια εκεί που σε καλούν. Για ομιλία, για συζήτηση, όπως καλή ώρα. Κακό είναι κι αυτό; Δηλαδή εμείς δεν είμαστε Έλληνες πολίτες; Εγώ δεν έχω γονείς; Δεν έχω αδέρφια; Τα αδέρφια μου σήμερα κινδυνεύουν να κολαστούνε.

Όταν ο Μητροπολίτης μου πει ότι στο σπίτι σου το πατρικό δεν μπορείς να πας Γέροντα επειδή είσαι Αγιορείτης και ανήκεις πνευματικά στο Πατριαρχείο, εγώ θα αφήσω τ’ αδέρφια μου να κολαστούν; Δεν θα φροντίσω να πάω πνευματικό; Που να πάω να κάνω ιεραποστολή, στο Κονγκό; στην Αφρική; Τη στιγμή που τα σαρκικά μου αδέρφια κολάζονται; Θα τακτοποιήσω πρώτα τα σαρκικά μου αδέρφια και μετά τα πνευματικά αδέρφια. …

… Το έργο του Θεού είναι να μιλάς με ειλικρίνεια για την Αλήθεια του Θεού. Αληθινός είναι ο Θεός. Η αλήθεια ανήκει στον Χριστό μας. Εγώ ειμί το φως του κόσμου. Εγώ, ειμί ο οδός, η ζωή, η αλήθεια. Δεν είναι ο άνθρωπος η αλήθεια. Η αλήθεια είναι ο Χριστός. Τι είναι ο άνθρωπος; Ειλικρίνεια. Είσαι ειλικρινής; Δεν πρόκειται κανείς να σε εμποδίσει στο δρόμο σου. Ειλικρινής. Άλλο αλήθεια, άλλο ειλικρίνεια. Δεν θα κρύψεις λογισμό. Όπως ο σύζυγος, αν κρύψει λογισμό από τη γυναίκα του ζευγάρι δεν είναι, είναι χωρισμένοι ας ζούνε μαζί. Τόση είναι η λεπτότητα της πνευματικής καταστάσεως του ζευγαριού, πόσο μάλλον της πνευματικής ζωής μέσα σε έναν χώρο εκκλησιαστικό.

Εδώ η Πατρίδα μας, η ευλογημένη από το Θεό, ο περιούσιος λαός του Θεού, έπρεπε να ήμασταν μεταξύ μας τόσο αγαπημένοι, που ποτέ να μην λέγαμε για τον άλλον, τίποτα. Με ποιον τρόπο; Άνθρωποι είμαστε, κοινωνία, να μην πούμε τίποτα; Δεν θα πεις. Πού δεν θα πεις; Δεν θα αναφερθείς σε προσωπικά του αμαρτήματα, απαγορεύεται. Αυτή τη στιγμή μπορώ εγώ να πω για τον Σεβασμιώτατο προσωπικά του αμαρτήματα; Όχι. Τι μπορούμε να πούμε; Δεν μπορούμε να πούμε ο ένας για τον άλλον προσωπικά αλλά όταν βλάπτεται η ψυχή και η Εκκλησία, όταν ζημιώνεται από το έργο του τάδε υψηλά ισταμένου η Εκκλησία.

Βεβαίως, δεν έχουμε αιρετικούς; Δεν είναι ο Νεστόριος; Δεν είναι ο Άρειος; Ένας έλεγε ότι είναι κτίσμα ο Χριστός, ο Άρειος, και ο Νεστόριος που ονόμαζε ‘Χριστοτόκον’ την Παναγία. Ο Άγιός μου, ο Άγιος Κύριλλος Αλεξάνδρειας πόσους αγώνες έδωσε με τον Νεστόριο και σήμερα επικράτησε και επικρατεί το Θεοτόκος; Εκείνος Την ονόμαζε ‘Χριστοτόκος’. Αυτός είναι ο αγώνας των Αγίων Πατέρων. Αυτούς θα καταργήσουμε; Διότι πριν εδώ ο πατέρας μας, μας είπε για την μεταπατερική θεολογία που βρίσκεται δυστυχώς εκεί στο Βόλο κοντά.

Πως θα αλλάξουμε τους Αγίους Πατέρες μας; Τώρα θα τους αλλάξουμε; Τώρα που τους χρειαζόμαστε; Διότι αν δεν στηριχθούμε σ’ αυτούς θα ολισθήσουμε επικίνδυνα.

... Εμείς δεν ερχόμαστε εδώ να δικαιωθούμε. Έχουμε ακούσει εμείς εκείνα που δεν έχετε εσείς δει στο όνειρό σας. Όταν μέσα στη συναγωγή των Εβραίων ετόλμησε εκείνος ο ανοήτος Ισραηλίτης να πει: Συ δαιμόνιον έχεις. Πού; Σε ποιόν το είπε; Στον Χριστό. Και αν με πεις εσύ δαιμονισμένο εγώ θα σου πω, Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα σου πω, πες το πάλι γιατί αυτό με ανεβάζει πνευματικά. Είδατε όμως τι του είπε ο Κύριός μας; Εγώ δαιμόνιον ούκ έχω. Αυτή τη στιγμή εμείς είμαστε δαιμονισμένοι; Υπάρχουν μοναχοί Αγιορείται που μας ονομάζουν έτσι επειδή είμαστε αντίθετοι [στην ψευδο-Σύνοδο]. Αυτοί είναι δαιμονισμένοι, πλανεμένοι [λένε] και συμπληρώνεται εδώ το ωραίο γλυκό ότι είμαστε και ανόητοι και αγύρται και θεομπαίχται.

Αυτό, η συνείδησή μου σας ομολογώ, πες τε το όπου θέλετε, έχετε ευλογία, σε όλη την Πελοπόννησο, είναι τέτοια η ύβρις που πρέπει να ‘ρθει ο πάτερ αυτός στο Άγιο Όρος να βάλει μετάνοια για τη λέξη που λέει εδώ, ‘θεομπαίχται’ οι ρασοφόροι Αγιορείται. … Τα ‘βαλες με την Παναγία; Τι κι αν είσαι Αρχιερεύς; Τη ρώτησες πρώτα; Έκανες προσευχή για να πεις για εμάς τους κουρελιάρηδες που είμαστε εκεί; Έτσι λέει και ο πάπας: Τι να κάνω, τι να κάνω. Την Εκκλησία της Ελλάδος την έχω υποτάξει, αλλά εκείνους τους κουρελιάρηδες εκεί πάνω, δεν μπορώ, δεν μπορώ, να τους υποτάξω…

***

Απομαγνητοφώνηση (αποσπάσματα από 19:12 έως 46:14) Φαίη/Αβέρωφ