Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Η αγια Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη πανηγύριζε την ημέρα της Μεσοπεντηκοστής

Μεσοπεντηκοστή:

Η σημασία της εορτής και ο εορτασμός της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως



Ναός της του Θεού Σοφίας

   Σε λίγους πιστούς είναι γνωστή η εορτή, αυτή. Εκτός από τους ιερείς και μερικούς άλλους χριστιανούς, που έχουν ένα στενότερο σύνδεσμο με την Εκκλησία μας, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή της. Λίγοι είναι εκείνοι που εκκλησιάζονται κατ’ αύτη και οι περισσότεροι δεν υποπτεύονται καν, ότι την Τετάρτη μετά

Ο εκφοβιστικός λόγος του Αρχιεπισκόπου θα αποτρέψει, άραγε, Συνοδικούς Επισκόπους να υπερασπιστούν την Αλήθεια;

Πρώτη συνεδρία της έκτακτης συγκλήσεως της Ιεραρχίας 


   
πικαλούμενος τὴν «πλειοψηφία», τὴν «ἑνότητα» καὶ τὸ «κοινὸ ποτήριο», ἀλλ' ὄχι καὶ τὴν Ἀλήθεια, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, ζήτησε ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας νὰ ὑπηρετήσουν τὸ «ιστορικό εκκλησιαστικό γεγονός» τῆς συγκαλουμένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου». Ἄφησε ὅμως ἔτσι  παραπονεμένη τὴν Ἀλήθεια, ποὺ εἶναι ὁ Κύριος, καὶ πού, ἄνευ τῆς ὁποίας, ἑνότητα δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει.
    Καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀφήσει καμιὰ ἀμφιβολία τῶν προθέσεών του (ὡς στυλοβάτου τῶν Οἰκουμενιστικῶν στόχων τῶν διοργανωτῶν τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου), μίλησε γιὰ «ἐγωϊστικὲς ἐπιδιώξεις» καὶ ἐπέσεισε τὸν φόβο τοῦ Σχίσματος, θέλοντας ἔτσι νὰ ἐκβιάσει/ἐκφοβίσει, ὅσους τολμήσουν νὰ ἀρθρώσουν ὀρθόδοξο λόγο κατὰ τῶν κακόδοξων ἀποφάσεων, ποὺ ὅπως σαφῶς διεφάνη ἀπὸ τὰ ψηφισθέντα Προσυνοδικὰ Κείμενα, θὰ ἐπιδιώξουν νὰ ἐπιβάλουν διὰ τῆς Συνόδου οἱ Οἰκουμενιστές.
    Αὔριο τὸ μεσημέρι θὰ δοῦμε, ἂν ὁ ἐκφοβιστικός του λόγος θὰ κάμψει τὴν ἀπόφαση –ὅσων ἔχουν ἤδη ἐκφράσει τὶς ἀντιρρήσεις τους– νὰ διαχωρήσουν τὴν θέση τους, ἢ θὰ ὑποχωρήσουν καὶ θὰ ἀρκεστοῦν ἁπλῶς στὴν κατάθεση μιᾶς ἁπλῆς καὶ ἀναποτελεσματικῆς διαμαρτυρίας.


Πρώτη συνεδρία της έκτακτης συγκλήσεως της Ιεραρχίας


image with the sign of the Greek Church
Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 24 Μαΐου 2016, στην πρώτη Συνεδρία της εκτάκτου Συγκλήσεώς της, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Προ της Συνεδρίας ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, ιερουργήσαντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπενησίου κ. Γεωργίου.

Περί την 9η πρωινή, στη μεγάλη Αίθουσα των Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου, ετελέσθη η Ακολουθία για την έναρξη των εργασιών της Ιεράς Συνόδου. Αναγνωσθέντος του Καταλόγου των σύμμετεχόντων Ιεραρχών, διεπιστώθη η απουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιεροθέου, Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου κ. Ιακώβου και Σύρου κ. Δωροθέου, οι οποίοι απουσίασαν αιτιολογημένα.

Ακολούθως, συνεκροτήθη η Επιτροπή Τύπου από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, κ. Ιερόθεο, Σύρου κ. Δωρόθεο και Πατρών κ. Χρυσόστομο.

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος ως Πρόεδρος του Σώματος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας προσεφώνησε τα Μέλη Αυτής ευχαριστώντας τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς για την προσέλευσή τους στην Συνεδρίαση. Κάνοντας αναφορά στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Εκκλησίας, η οποία θα συγκληθεί από 17 έως και 26 Ιουνίου ε.έ. στην Κρήτη, επισήμανε ότι «καλούμεθα να διακονήσουμε ένα μεγάλο ιστορικό εκκλησιαστικό γεγονός, που προϋποθέτει και απαιτεί τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, την ανιδιοτελή φωνή μας και την θυσιαστική μαρτυρία μας». Καλώντας τους Σεβασμιωτάτους να προσευχηθούν δυνατά ούτως ώστε το μήνυμά τους να ενώσει, να φωτίσει και να ενδυναμώσει τον πιστό λαό μας που προσδοκά σήμερα τα πορίσματα και τις αποφάσεις τους, είπε ότι για δύο ημέρες θα έχουν την δυνατότητα να συζητήσουν διεξοδικά όλες τις παραμέτρους της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Συνεχίζοντας ο Μακαριώτατος τόνισε περί του θέματος: «Θα σας παρακαλούσα να κινηθούμε μέσα στο πνεύμα της εν Χριστώ αγάπης και του σεβασμού προς κάθε διαφορετική άποψη, έχοντας κυρίαρχη θέση την γνώμην των πλειόνων. Έχουμε χρέος να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις, έστω και κατά πλειοψηφία, προς διευκόλυνση της πανορθοδόξου προπαρασκευαστικής γραμματείας αλλά και προς αποσαφήνισιν κάθε σκιάς, αμφιβολίας και απορίας».

Περαίνοντας ο Μακαριώτατος την προσφώνησή του ανέφερε: «Η Σύνοδος της Κρήτης είναι ένα ιστορικό και συνάμα καθοριστικό εκκλησιαστικό γεγονός. Η οικουμένη περιμένει από εμάς την μαρτυρία της ενότητάς μας. Το κοινόν ποτήριον, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας, θα είναι αυτό που πάντοτε θα μας ενώνει ή θα μας χωρίζει. Δεν υπάρχει χώρος για διαπραγματεύσεις σε δογματικά θέματα. Η Εκκλησία μας είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική και είναι επιτακτική η ανάγκη για την ιεραποστολική μαρτυρία Της, για την σύγχρονη τοποθέτησή Της στα προβλήματα της εποχής μας καθώς και για την συνέχιση του αγιαστικού έργου Της για την σωτηρία όλων ημών. Δεν υπάρχει χώρος για προσωπικές επιδιώξεις και εγωιστικές αντιεκκλησιαστικές διεκδικήσεις. Οι προκλήσεις των καιρών θέλουν εμάς ενωμένους. Σχίσματα και φατρίες είναι έργο του πονηρού που μας θέλει μακριά από το κοινό ποτήριο.

Ας αφήσουμε την χάρι του Θεού να καλύψει τα δικά μας κενά, τα οποία θα είναι πολλά. Ας είναι μεγάλη και δυνατή η προσευχή μας, η πίστη μας, η εμπιστοσύνη μας στον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος που πάνω από δύο χιλιετίες καθοδηγεί, παρά τις αμαρτίες μας, το έργο της Εκκλησίας του Χριστού. Οι εποχές που ζούμε προσφέρονται όσο ποτέ για εγωισμούς και φιλοδοξίες. Ας μην το επιτρέψουμε και ας γίνει κεντρική προσευχή μας ο Λόγος του Αρχαγγέλου, στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου!»

Ακολούθως, σύμφωνα με την Ημερησία Διάταξη, ανέγνωσε την εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός, με θέμα: «Ενημέρωσις επί των παρατηρήσεων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, αφορωσών εις τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου». Ο Σεβασμιώτατος έκανε αρχικά εκτενή αναφορά στην προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και στις ειδικώτερες ενέργειες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για την υλοποίηση των αναγκαίων αποφάσεών της προς προετοιμασίαν της συμμετοχής της Εκκλησίας της Ελλάδος στις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.
Κατόπιν αναφέρθηκε στα θέματα της σημερινής Ιεραρχίας, τα οποία είναι οι προς ψήφισιν προτάσεις της ΔΙΣ και ο τρόπος της ψηφοφορίας.
Μετά το διάλειμμα διεξήχθη εκτενής συζήτηση επί της Εισηγήσεως.
Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας θα συνεχίσει τις εργασίες Της αύριο, Τετάρτη 25 Μαΐου ε.έ.

Η Επιτροπή Τύπου
της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας

Κάτι από τον Χριστό, ή τον Χριστό!


Τελικά θέλουμε κάτι από τον Χριστό ή θέλουμε τον ίδιο τον Χριστό;


του Μητροπολίτη Anthony Bloom

Ο Θεός είναι διατεθειμένος να μείνη τελείως έξω από την ζωή μας, είναι έτοιμος να το σηκώση αυτό σαν ένα σταυρό, αλλά δεν είναι καθόλου διατεθειμένος να γίνη απλώς ένα μέρος της ζωής μας. Έτσι όταν σκεπτόμαστε την απουσία του Θεού, δεν αξίζει να ερωτήσουμε τον εαυτό μας: ποιος φταίει γι’ αυτό;

Πάντοτε αποδίδουμε την ενοχή στον Θεό, πάντοτε κατηγορούμε Εκείνον, είτε κατ’ ευθείαν, είτε μπροστά στους ανθρώπους, ότι είναι απών, ότι ποτέ δεν είναι παρών όταν Τον χρειαζόμαστε, ποτέ δεν ανταποκρίνεται οσάκις καταφεύγουμε σ’ Αυτόν.

Είναι στιγμές που είμαστε περισσότερο «ευσεβείς» και λέμε ευλαβικά: «ο Θεός δοκιμάζει την υπομονή μου, την πίστη μου, την ταπείνωσί μου». Βρίσκομε ένα σωρό τρόπους για να μεταβάλουμε την εναντίον μας κρίσι του Θεού σε έπαινό μας. Είμαστε τόσο υπομονετικοί ώστε μπορούμε να υποφέρουμε ακόμα και τον Θεό!

Όταν πάμε να προσευχηθούμε όλες τις φορές θέλουμε ΚΑΤΙ από Εκείνον και καθόλου ΕΚΕΙΝΟΝ. Μπορεί αυτό να λεχθεί σχέση; Συμπεριφερόμαστε με τον τρόπο αυτόν στους φίλους μας; Αποβλέπουμε κυρίως σ’ αυτό που η φιλία μπορεί να μας δώση ή αγαπάμε τον φίλο; Συμβαίνει το ίδιο στις σχέσεις μας με τον Θεό;

Ας σκεφθούμε τις προσευχές μας, τις δικές σας και τις δικές μου. Σκεφθήτε την θέρμη, το βάθος και την έντασι που έχει η προσευχή σας, όταν αφορά κάποιον που αγαπάτε, ή κάτι που έχει σημασία για την ζωή σας. Τότε η καρδιά σας είναι ανοιχτή, όλος ο εσωτερικός σας εαυτός είναι προσηλωμένος στην προσευχή. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Θεός έχει κάποια σημασία για σας; ΌΧΙ, καθόλου! Απλώς σημαίνει ότι το θέμα της προσευχής σάς απασχολεί.

Όταν κάνετε την γεμάτη πάθος, βαθειά και έντονη προσευχή, την σχετική με το αγαπώμενο πρόσωπο, ή την κατάστασι που σας στεναχωρεί και μετά στραφήτε στο επόμενο αίτημα, που δεν σας απασχολεί και πολύ και ξαφνικά παγώση η διάθεσί σας, τι άλλαξε; «Ψυχράθηκε» μήπως ο Θεός; Ή έχει «απομακρυνθεί»; Όχι ασφαλώς. Αυτό σημαίνει ότι όλη η έξαρσι, όλη η έντασι της προσευχής σας δεν γεννήθηκε από την παρουσία του Θεού, ούτε από την προς Αυτόν πίστι σας, την σφοδρή γι’ Αυτόν αγάπη, από την αίσθησι της παρουσίας Του. Αλλά γεννήθηκε, μόνο και μόνο, από την ανησυχία σας για κείνο το πρόσωπο ή για κείνη την υπόθεσι, και όχι για τον Θεό.

Γιατί λοιπόν μας εκπλήττει το γεγονός ότι αυτή η απουσία του Θεού μας πλήττει; Εμείς είμαστε εκείνοι που απουσιάζουμε, εμείς γινόμαστε ψυχροί, αφού δεν μας ενδιαφέρει πλέον ο Θεός. Γιατί; Διότι ο Θεός δεν έχει τόσο σημασία για εμάς.

Υπάρχουν επίσης και άλλες περιπτώσεις που ο Θεός είναι «απών». Εφόσον εμείς είμαστε πραγματικοί, δηλαδή είμαστε, αληθινά, ο εαυτός μας, ο Θεός μπορεί να είναι παρών και να κάνη κάτι για εμάς. Αλλά από την στιγμή που προσπαθούμε να γίνουμε ότι στην ουσία δεν είμαστε, τότε δεν μένει τίποτε να πούμε ή να έχουμε. Γινόμαστε μία φανταστική προσωπικότης, μία ανειλικρινής παρουσία, και την παρουσία αυτήν δεν μπορεί να την πλησιάσει ο Θεός.

Για να μπορέσουμε να προσευχηθούμε πρέπει να ζήσουμε στην κατάστασι η οποία καθορίζεται σαν Βασιλεία του Θεού. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι Αυτός είναι ο Θεός, ο Βασιλεύς, οφείλουμε να παραδοθούμε σ’ Αυτόν. Τουλάχιστον πρέπει να ενδιαφερόμαστε για το θέλημά Του, ακόμη και αν δεν είμαστε ικανοί να το εκπληρώσουμε. Αλλά αν δεν είμαστε ικανοί γι’ αυτό, αν φερόμαστε στον Θεό όπως ο πλούσιος νεανίας που δεν μπορούσε να ακολουθήση τον Χριστό γιατί ήταν πάρα πολύ πλούσιος, τότε πώς θα Τον συναντήσουμε;

Πολύ συχνά, ότι θα θέλαμε να είχαμε αποκτήσει δια της προσευχής, δια της βαθείας σχέσεως με τον Θεό, την οποίαν τόσο επιθυμούμε, είναι απλώς μια επιθυμία ευτυχίας και τίποτα παραπάνω. Δεν είμαστε προετοιμασμένοι να πουλήσουμε όλα όσα έχουμε για ναν αγοράσουμε τον πολύτιμο μαργαρίτη. Έτσι πώς είναι δυνατόν να κερδίσουμε αυτόν τον πολύτιμο μαργαρίτη; Είναι Αυτός η προσδοκία μας;


Τελικά θέλουμε κάτι από τον Χριστό ή θέλουμε τον ίδιο τον Χριστό;

«Μην μιλάτε για την πίστη σας»!!!

Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι προς χριστιανούς:

«Μην μιλάτε για την πίστη σας»
.
(εκτός αν σας ζητηθεί)



Ο Αρχιεπίσκοπος του Canterbury, δήλωσε ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει ενεργά να "προσηλυτίζουν" μη-Χριστιανούς.

Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να μιλάνε στους ανθρώπους για την πίστη τους, εκτός αν καλούνται να το πράξουν, επέμεινε ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι.

Ο Αρχιεπίσκοπος Justin Welby, δήλωσε στο ποίμνιό του, ότι δεν