Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Κορναράκης προς αντι-Οικουμενιστές και μητροπολίτη Ναυπάκτου:

    Οι  «λύκοι» δεν εξορκίζονται με χαρτοπόλεμο, αλλά  με  διακοπή  μνημοσύνου,  που  εσείς  δεν θα  τον  κάνετε  ποτέ!

Ἀπὸ σχόλιο στὸ ἱστολόγιο «Ἀκτίνες»:

   Επιτρεψτε μου να προσθεσω μια προφητικη δηλωση του αειμνηστου ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ:
    «Οι βαρείς λύκοι, λοιπόν, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας!
     Γράφετε, σεβαστοί πατέρες, ότι οι οικουμενιστές πατριάρχες και λοιποί, αυτήν την παναίρεση του οικουμενισμού:

«την διδάσκουν "γυμνή τη κεφαλή", την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στήν πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως μέ τούς αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων και ποιμαντικές συνεργασίες»!
  
Με το κείμενο αυτό, περιγράφετε κατά λέξη τον ΙΕ΄ κανόνα της πρωτοδευτέρας, ο οποίος σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων.

Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ»!

Πηγή

   Σχόλιο:  Κι αὐτὰ ὁ ἀείμνηστος Ἰωάννης Κορναράκης (ἐκοιμήθη πρὶν 3 χρόνια, 12/7/2013) τὰ ἔγραψε πρὶν 7 περίπου χρόνια, ὅταν δὲν εἶχαν συμβεῖ ὑπὸ τῶν Οἰκουμενιστῶν στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τὰ τραγικὰ γεγονότα  τῶν τελευταίων ἐτῶν!

Ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης "κατάπιε" τόν Ναυπάκτου Ἱερόθεο;

Ἀρχίζει ἡ καταμέτρηση τῶν....«θυμάτων» της;


Ἡ ἀντι-Παλαμική Σύνοδος τῆς Κρήτης


 «ἐκδικήθηκε» τόν μέγα Ρωμανίδη,  «καταπίνοντας» τόν μαθητή του
 Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ἱερόθεο;

Ληστρική Σύνοδος Κρήτης. Στό κέντρο διακρίνεται ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος.
Οἱ Πατέρες μᾶς διδάσκουν ὅτι στά τῆς Πίστεως «οὐ μικρόν, τό παραμικρόν». Βάσει, λοιπόν, αὐτοῦ καί πάντοτε καλοπροαιρέτως ἔχουμε νά κάνουμε τρεῖς ἐπισημάνσεις στά λεχθέντα ὑπό τοῦ λίαν ἀγαπητοῦ καί ἐκλεκτοῦ ὡς ἀνθρώπου καί ὡς Θεολόγου (πλέον μᾶλλον μόνο θεωρητικῶς) Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου σέ πρόσφατη συνέντευξή του σέ τοπικό (τῆς ἐπαρχίας

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ τους διαστροφείς ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ οι ίδιοι την ιερή μας Παράδοση!



_______________________
(*) http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2016/07/blog-post_9.html

__________________________________________________________________

ΜΗΤΡΟΠ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ κ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ

 ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΛΗΝ ΕΝΟΣ!


gortunos_ieremias.jpg

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 10 Ἰουλίου 2016
       

   .............................................................................
  Στήν Σύνοδο ἔγινε λόγος περί τῶν ἑτεροδόξων, τῶν αἱρετικῶν, καί τήν σχέση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας μέ αὐτούς. Ποιοί εἶναι αὐτοί οἱ ἑτερόδοξοι; Εἶναι οἱ Παπικοί, οἱ Προτεστάντες καί ὅλες οἱ παραφυάδες τους, οἱ Μονοφυσῖτες κ.ἄ. Αὐτοί εἶναι αἱρετικοί. Καί ἀσφαλῶς οἱ αἱρετικοί εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία. Γι᾽ αὐτό τό θέμα σᾶς ἔχω μιλήσει πολλές φορές καί σᾶς ἀπέδειξα ὅτι οἱ αἱρετικοί, οἱ ἑτερόδοξοι γενικά δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία. Γι᾽ αὐτό δέν πρέπει νά λέμε τήν ἔκφραση «Καθολική Ἐκκλησία», «Προτεσταντική Ἐκκλησία», κλπ. Καί ἐμεῖς οἱ Ἱεράρχες τόν Μάϊο, στήν Σύνοδο πού κάναμε, ὀνομάσαμε τούς αἱρετικούς αὐτούς «Χριστιανικές Ὁμολογίες καί Κοινότητες», γιατί πιστεύουν γενικά στόν Χριστό. Δέν τίς εἶπαμε ὅμως «Ἐκκλησία». «Ἐκκλησία» εἶναι μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτήν τήν Ἐκκλησία ἐννοοῦμε ὅταν λέγουμε στό «Πιστεύω» μας «...εἰς ΜΙΑΝ, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν».
Τί εἶναι ὅμως αὐτό πού ἔγινε στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Κρήτης καί ὀνόμασαν τίς ἑτερόδοξες αὐτές αἱρετικές κοινότητες ὡς «Ἐκκλησίες»; Γιατί

Ουδεμία αναφορά στους κύριους αίτιους της συμφοράς -μεθ' ών κοινωνείτε και τιμάτε- Οικουμενιστές Αρχιεπισκόπους και Επισκόπους!

 Ένα μεταλλαγμένο θρησκευτικό μάθημα είναι τόσο επικίνδυνο, όσο και τα μεταλλαγμένα προϊόντα.



Μεταρρύθμιση ή απορρύθμιση

της εκπαίδευσης;

Του Βασιλείου Χ. Στεργιούλη, θεολόγου- Ελευθερία,02/07/2016

Είναι γεγονός ότι η χώρα μας δοκιμάζεται σκληρά. Διέρχεται την πιο μεγάλη κρίση της ιστορίας. Μπήκαμε σε δύσκολες και σκοτεινές ατραπούς. Σε επικίνδυνα μονοπάτια. ……..
Λόγω της οικονομικής κρίσης και των σφαλμάτων μας οι Έλληνες χάσαμε την εθνική μας κυριαρχία. Ξεπουλάμε λιμάνια, αεροδρόμια, την κρατική μας περιουσία. Και γίνεται λόγος πλέον για «εν ψυχρώ εκτέλεση της Ελλάδος». Τώρα δε οδηγούμαστε να χάσουμε και την εθνική μας ταυτότητα και ιδιοπροσωπία. Την πνευματική και πολιτιστική μας φυσιογνωμία. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Λαοί που έχασαν την ιστορία, την πίστη

Οι αντι-Οικουμενιστές πολεμούν μια Αίρεση ...χωρίς αιρετικούς!!!

  Λάβαμε ἕνα e-mail ἀπὸ τοποθέτηση τοῦ π. Πέτρου Χίρς περὶ τῶν ὀνομάτων τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν σὲ κάποια «Σύναξη», ποὺ κάποιος ἀδελφὸς ἀπομαγνητοφώνησε καὶ μᾶς τὴν ἔστειλε. Διαγράφουμε δύο ὀνόματα, ποὺ ὁ π. Πέτρος εἶχε τὸ θάρρος νὰ ἀποκαλύψει, ἀλλὰ δὲν γνωρίζουμε, ἂν θέλει καὶ νὰ τὰ γνωστοποιήσουμε δημόσια.   
   Δυστυχῶς τὸ ἀκροατήριο δεκάδων Ποιμένων δὲν τόλμησε νὰ ἀποδεχθεῖ τὴν λογικὴ τοῦ π. Πέτρου. Ἔτσι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς συνεχίζουν τὸν χαρτοπόλεμο, ἐμπίπτοντας μάλιστα στὴν αἵρεση τοῦ «ὀνοματοκρυπτισμοῦ», ὅπως χαρακτήρισε αὐτὴ τὴν τακτικὴ ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ποὺ πρῶτος τὴν διέρχεται καὶ πολεμᾶ ὀπισθοχωρώντας. Κι αὐτό, γιατί, ἂν κατονομάσουν δημόσια καὶ ἐπίσημα ὅτι ὁ τάδε καὶ ὁ τάδε Πατριάρχης καὶ Ἐπίσκοπος εἶναι αἱρετικός, πρέπει νὰ διακόψουν τὴν κοινωνία μαζί του!!!
    Ἐπειδή, ὅταν αὐτὰ τὰ διατυπώνει τὸ ἱστολόγιό μας δὲν λαμβάνονται ὑπ’ ὄψιν ἀπὸ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές, παραθέτουμε μὲ ἀκρίβεια, ὅσα -ἴδια- εἶπε ὁ π. Πέτρος.


π. Πέτρος Χίρς:
 
  «Χρόνια ἀπορῶ, πῶς ἔχουμε ἐνώπιόν μας μιὰ αἵρεση φοβερὴ καὶ δὲν ὑπάρχει αἱρεσιάρχης. Δὲν λέμε ὀνόματα καὶ δὲν λέμε ὅτι νά, αὐτός... Πάντοτε ὑπῆρχε αἱρεσιάρχης.  Ὁ …....... ............ (ἀποκαλύπτει τὸ ὄνομα) εἶναι ὁ σημερινὸς αἱρεσιάρχης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Γιατί δὲν τὸ λέμε; Γιατί κάνουμε οἰκονομίες πρὸς … …. …….…. ὅπως ὁ …….. …….. ; Ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ τὸ καταλάβω αὐτό. Αὐτὴ τὴν πολιτική...· δὲν ἔχουμε πολιτικὴ στὴν Ἐκκλησία. Εἶναι κοσμικὴ ἡ νοοτροπία ποὺ μπαίνει, καὶ κάνουμε διάφορες κινήσεις, νομίζουμε ὅτι μὲ τὶς ἀνθρώπινές μας κινήσεις, κάτι θὰ κάνουμε. Εἶναι λάθος»!


Περί των οδών της πρόνοιας

 (Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)



                                                      Στον γιατρό Τ.


   Αναγγέλλετε πως από πολύ καιρό ήδη προσέξατε την πρόνοια του Θεού στη ζωή σας. Τη βλέπετε όχι μόνο στις δύσκολες και μεγάλες αλλαγές, αλλά και στα εντελώς μικρά και κατά την όψη ασήμαντα γεγονότα και συμβάντα.

  Αναφέρετε για παράδειγμα –το οποίο εγώ δημοσιοποιώ με τη σύμφωνη γνώμη σας πως κάποιος ήθελε να σας υποβιβάσει σε πολύ μικρότερη υπηρεσία από εκείνη που εσείς σαν έμπειρος γιατρός είχατε, όμως εσείς κατευθύνατε την καρδιά σας με προσευχή στον Θεό, και το θέμα τελείωσε με το να σας προβιβάσουν σε πολύ καλύτερη θέση απ’ ό, τι περιμένατε.
    Αναφέρετε παρακάτω και δεύτερο παράδειγμα, που μπορεί να ωφελήσει τους αναγνώστες αυτών των Ιεραποστολικών επιστολών. Ετοιμαζόσασταν για ταξίδι με τον μικρό σας γιο. Κάποια γυναίκα από τη γειτονιά σάς επέβαλε, να πάτε στον μικρό της γιο ένα ζεστό χειμερινό παλτουδάκι. Χωρίς να έχετε τη θέληση, και με πολύ εξαναγκασμό, με δυσκολία δεχθήκατε αυτή την ταχυδρομική υπηρεσία.
   Όταν με το τραίνο απομακρυνθήκατε από την πόλη σας, σε μερικές ώρες ο καιρός απότομα άλλαξε και έπιασε κρύο. Και το αγοράκι σας άρχισε να τρέμει από το κρύο μέσα στη νύχτα. Θυμηθήκατε εκείνο το παλτουδάκι, το ξετυλίξατε και σκεπάσατε μ’ αυτό το παιδί σας. «Ω Θεέ στοργικέ, φωνάξατε τότε, πόσο μακριά βλέπουν τα μάτια Σου, και πόσο μεγάλο είναι το έλεός Σου προς εμάς τους ανάξιους!». Και με την αίσθηση ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο και με την εσωτερική ντροπή μπροστά σ’ εκείνη τη μητέρα φθάσατε καλά για όπου είχατε ξεκινήσει.
    Ο καθηγητής Μιχαήλ Πούπιν, γνωστός συμπατριώτης μας και επιστήμονας στην Αμερική, μας έλεγε πως βλέπει στη ζωή του παντού το δάκτυλο του Παντοδύναμου, από εκείνη τη μέρα που ξεκίνησε από το Μπανάτι για την Αμερική έως σήμερα. Έτσι και ο μεγάλος ποιητής ο δεσπότης Νιέγος συνεχώς αισθανόταν «υπό την επιρροή της μυστικής Πρόνοιας». Ενώ ο Ψαλμωδός απαριθμώντας όλες τις καλοσύνες του Κυρίου προς τον λαό του και τον εαυτό του φωνάζει: «Δεῦτε ἀκούσατε, καὶ διηγήσομαι, πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Θεόν, ὅσα ἐποίησε τῇ ψυχῇ μου» (Ψαλμ. 65, 16).
     Ειρήνη σε σας και στο σπίτι σας.

(«ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ Δεν φτάνει μόνο η πίστη… ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄», εκδόσεις «Εν Πλω»)

Σπάνια φωτογραφία των Αγ. Ιωάννη Μαξίμοβιτς και Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς



Seminary students with instructors, Archbishop St. John Maximivitch and St. Justin Popovich in center, 1933
Οι μαθητές του θεολογικού Σεμιναρίου του Μοναστηρίου (Σκόπια) το 1933, έχοντας ανάμεσά τους, δύο από τους καθηγητές τους. Τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς (αριστερά) και τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς (δεξιά)
  Στον βίο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς αναφέρεται πως ήταν συνάδελφος στο εκκλησιαστικό σεμινάριο του Μοναστηρίου με τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς. Ο Άγιος Ιουστίνος έλεγε πως ο Άγιος Ιωάννης ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, μία εξαίσια προσωπικότητα και τον μάλωνε επειδή την νύχτα δεν κοιμόνταν και προσευχόνταν και έπειτα το πρωί ερχόνταν στο μάθημα ξάγρυπνος και οι μαθητές γελούσαν μαζί του: ''Κοιτάχτε. Πόσο αποκοιμισμένος είναι ο π. Ιωάννης!'' Παρακάλεσε λοιπόν τον Άγιο Ιωάννη να κλείνει την νύχτα λίγο τα μάτια του για να μην εκθέσει την Σχολή.
   Όταν τραβήχθηκε αυτή η φωτογραφία ο Άγιος Ιωάννης ήταν 37 ετών, ενώ ο Άγιος Ιουστίνος 39 ετών. Η αγιοκατάταξη του Αγίου Ιωάννου έγινε το 1994 και του Αγίου Ιουστίνου το 2010.
   Τυχεροί οι μαθητές του καιρού εκείνου που είχαν τέτοιους αγίους δασκάλους

"Γλώσσα λανθάνουσα ταληθή λέγει"! --Πώς ανέχονται οι αντι-Οικουμενιστές του Πειραιά, να ανήκουν σε μιά Εκκλησία, που -όπως λέγουν- αναγνώρισε τις αιρέσεις ως Εκκλησίες;




ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 7η Ιουλίου 2016


       
   

Πληθώρα κειμένων δημοσιεύτηκαν πριν, κατά τη διάρκεια και το πέρας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Άλλα από αυτά είχαν το χαρακτήρα της κριτικής και άλλα της στήριξης των προσυνοδικών κειμένων της. Άλλα είχαν το χαρακτήρα της ακρίβειας, της επιστημονικότητας και της σοβαρότητας και άλλα το χαρακτήρα του τυφλού φανατισμού και των ύβρεων.

      Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει το δημοσίευμα του θεολόγου κ. Γεωργίου Βλαντή, με τίτλο: «Ο ΦΟΒΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ», που αναρτήθηκε στο ιστολόγιο «ΑΜΗΝ», στις 11 Ιουνίου ε. ε. , παραμονές συγκλήσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Με το άρθρο του αυτό ο συντάκτης θέλησε να «υπερασπίσει» την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, από τους «ανά την οικουμένη “ορθοδόξους” φονταμενταλιστές», από τις «λυσσαλέες (ενίοτε δελαπατρίδειες) ιαχές της μισαλλοδοξίας»!
     Κατ’ αρχήν να συστήσουμε στους αναγνώστες μας την «ταυτότητα» του κ. Γ. Βλαντή, διότι αυτό έχει μεγάλη σημασία για το «βαρυσήμαντο» άρθρο του. Διαβάζουμε στο υστερόγραφο του άρθρου του: «ο ορθόδοξος θεολόγος Γιώργος Βλαντής είναι Διευθυντής (geshaftsfuhner) του Συμβουλίου των Χριστιανικών Εκκλησιών της Βαυαρίας (ACK Bayern) και επιστημονικός συνεργάτης της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου». Ο εν λόγω θεολόγος τυγχάνει διευθυντικό στέλεχος των (πολλών) «Εκκλησιών» της Βαυαρίας. Όντας μέλος της «Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας», ταυτόχρονα τυγχάνει διευθυντής «Χριστιανικών Εκκλησιών», πέραν της Μίας Εκκλησίας, ήτοι της πανσπερμίας των αιρετικών κοινοτήτων της παραφθαρμένης χριστιανοσύνης της Δυτικής Ευρώπης! Παράλληλα ασκεί την επιστημονική του συνεργασία στην Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου, όπου έγινε και το γνωστό συνέδριο για την «μεταπατερική θεολογία». Αυτός ο ορθόδοξος θεολόγος των πολλών «Εκκλησιών» κλήθηκε (αυτοβούλως;) να υπερασπισθεί την Ορθοδοξία, την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, και την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, από την «απειλή» των «ορθοδόξων φονταμενταλιστών». Αυτών, που θέλουν να μείνουν πιστοί στο γράμμα και το πνεύμα της Ορθοδοξίας. Αυτών που βλέπουν με θλίψη και ανησυχία τα πανταχόθεν καταδικασμένα οικουμενιστικά «ανοίγματα» προς τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους! Αυτών οι οποίοι βιώνουν με αγωνία και πόνο ψυχής τις απόπειρες νοθεύσεως της ορθοδόξου πίστεως από τον σύγχρονο συγκρητιστικό τυφώνα και αντιστέκονται!
       Διαβάζοντας το κείμενο του κ. Γ. Βλαντή, αδυνατούμε να πιστέψουμε, πως χέρι ορθοδόξου θεολόγου, μπόρεσε να το συντάξει. Δίκην «Μεγάλου Ιεροεξεταστού», εξαπολύει μύδρους σε όσους «τόλμησαν» να εκφράσουν την ελεύθερη γνώμη τους. Να ασκήσουν το ορθόδοξο εκκλησιαστικό, αλλά και συνταγματικό τους δικαίωμα στην κριτική. Ένα ανελέητο υβρεολόγιο, το οποίο σπάνια συναντούμε στην εκκλησιαστική γραμματεία. Κάθε αντίθετη φωνή είναι απαγορευμένη, για εκείνον, και μόνο οι φωνές των ιθυνόντων του οικουμενισμού πρέπει να ακούγονται!
      Μάτια προσπαθήσουμε να βρούμε βάση για αντίκρουση θεολογικού λόγου στο κείμενό του, διότι η θεολογική πενία των επιχειρημάτων του σκιάζεται από τις απαράδεκτες ύβρεις, οι οποίες, πολλές από αυτές, ξεπερνούν και αυτά τα όρια της νομιμότητας!
         Σταχυολογήσαμε κάποιες από τις πολλές απαξιωτικές του φράσεις, για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας το πνευματικό του επίπεδο. Οι ύβρεις απευθύνονται εναντίον όλων των ορθοδόξων πιστών (Επισκόπων, κληρικών, μοναχών, καθηγητών πανεπιστημίων, θεολόγων και απλών πιστών), οι οποίοι άσκησαν την νόμιμη και επιβεβλημένη, σύμφωνα με την άποψή τους, κριτική στα προσυνοδικά κείμενα και «τόλμησαν» να προτείνουν τροποποιήσεις. Εναντίον όσων «τόλμησαν» να οργανώσουν, να παραβρεθούν και να μιλήσουν σε ημερίδες για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο! Εναντίον όσων ήθελαν να είναι η Αγία κα Μεγάλη Σύνοδος «επόμενη τοις Αγίοις Πατράσι», δηλαδή όντως Αγία και Μεγάλη!
        Ιδού λοιπόν κάποια από τα «στολίδια» εναντίον όλων αυτών από τον ορθόδοξο θεολόγο κ. Γ. Βλαντή: Τα κείμενα τους (όλων αυτών) είναι «φτηνής θεολογικής αισθητικής, η οποία συγχέει το φανφαρολογείν με το ομολογείν την πίστη». Διοργανώθηκαν «εκδηλώσεις με προφανή φατριακά χαρακτηριστικά με μάλιστα με την ενεργό σύμπραξη επισκόπων, που συνειδητά προσβάλλουν το συνοδικό ήθος». Όλοι αυτοί «Θεολογικά, ηθικά και αισθητικά ανήκουν εξ’ ορισμού στο περιθώριο, Ανίκανοι να ζήσουν την Εκκλησία ως δρόμο, οι απανταχού της γης “ορθόδοξοι” φονταμενταλιστές είναι καταδικασμένοι να τη βιώνουν στο πεζοδρόμιο». Είναι «επίμονοι διάκονοι του ζόφου». Δεν είναι καλά στα μυαλά τους, καθ’ ότι «τα πλέον κραυγαλέα σχετικά παραληρήματα χρήζουν όχι θεολογικής αντίκρουσης, αλλά ψυχιατρικής αντιμετώπισης». Τους διακρίνει η «ασχετοσύνη και σε έναν εκκλησιολογικό αναλφαβητισμό». Διακρίνονται από «εξάρσεις του θυμικού των παραφρόνων και των αναλφαβήτων» και από «παγανιστική εμμονή σε έναν κύκλο αυτάρεσκης, ναρκισσιστικής επανάληψης». Τους αποκαλεί ειρωνικά ως «ελίτ των “θεουμένων”», οι οποίοι «βιώνουν με ψυχαναγκαστικό τρόπο και ναρκισσιστικώς αυτοεπιβεβαιούμενοι μια απολυτοποιημένη κατασκευή του παρελθόντος». Απορρίπτουν «ό, τι “καινόν” θέλει το Πνεύμα να πει στις Εκκλησίες» (sic!!!). «Οι “ορθόδοξοι” φονταμενταλιστές εκφράζουν έναν χριστιανισμό της αέναης επανάληψης … κατασκευάζουν εχθρούς για να αντέξουν τον ψυχαναγκασμό της παγανιστικής τους επαναληπτικότητας, για να είναι στοιχειωδώς σε κάποια κίνηση». Αυτό είναι ένα από τα πολλά λεκτικά «στολίδια» του, εναντίον όσων δεν συμφωνούν μαζί του! Εναντίον όσων δεν θα ήθελαν να είναι, όπως αυτός, διευθυντές «Εκκλησιών»!
      Όμως μέσα στο παραλήρημά του ομολογεί και ο ίδιος πως «η προετοιμασία της Συνόδου ήταν προβληματική. Τα κείμενα προς συζήτηση έχουν προφανείς αδυναμίες και ελάχιστα θα ελκύσουν τους ανθρώπους του σήμερα. Έλειψαν το θάρρος και η τόλμη και προκρίθηκαν η γραφειοκρατία και οι εκκλησιοπολιτικές ισορροπίες»! Ρωτάμε τον κ. Βλαντή: οι «ορθόδοξοι φονταμενταλιστές» τι περισσότερο έκαναν από το να ασκούν την κριτική τους σε αυτή την «προβληματική», όπως τη αποκαλεί «προετοιμασία της Συνόδου»; Τι περισσότερο έκαναν από το να κριτικάρουν τα προσυνοδικά κείμενα, τα οποία και πάλι κατ’ αυτόν «έχουν προφανείς αδυναμίες και ελάχιστα θα ελκύσουν τους ανθρώπους του σήμερα»; Όταν ο ίδιος αποφαίνεται για την «προβληματική προετοιμασία της Συνόδου» και τις «προφανείς αδυναμίες των κειμένων», γιατί να μην ισχύουν και γι’ αυτόν τα «στολίδια» του, εναντίον των «ορθοδόξων φονταμενταλιστών»; Ποια είναι η δική του κριτική στις «προφανείς αδυναμίες» της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου; Γιατί αρκείται στην κριτική, όσων κάνουν κριτική στις «προφανείς αδυναμίες των κειμένων»; Γιατί στηλιτεύει με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο και ύφος, όσους κάνουν αυτό, που ο ίδιος δεν έκαμε;
       Ο κ. Γ. Βλαντής κάνει λόγο επίσης για «αρχιτέκτονες του σχεδίου τορπιλισμού της Συνόδου», χωρίς να διευκρινίζει αν μέσα σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι «ορθόδοξοι φονταμενταλιστές». Προφανώς ο κ. Γ. Βλαντής, δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος. Ποιός αρνήθηκε στ’ αλήθεια την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου; Κανένας! Ασκήθηκε καλόπιστη κριτική ως προς τον τρόπο της συγκλήσεως και την θεματολογία της και όχι για την σύγκλησή της. Ασκήθηκε κριτική κυρίως για το γεγονός της ευθείας αναγνωρίσεως των σχισμάτων και των αιρέσεων ως «εκκλησιών», αυτών, που διευθύνει ο κ. Γ. Βλαντής! Ασκήθηκε κριτική για την συνοδική κατοχύρωση του Οικουμενισμού, μέσω των ατέρμονων και απόλυτα αναποτελεσματικών θεολογικών διαλόγων και κύρια για την κατοχύρωση της συμμετοχής μας στο παναιρετικό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών»! Ασκήθηκε κριτική διότι δεν αναφέρεται πουθενά, τόσο στα προσυνοδικά, όσο και στα επίσημα κείμενα της Συνόδου οι λέξεις «αίρεση» και «αιρετικοί»! Ασκήθηκε κριτική διότι δεν καταδικάζονται οι υφιστάμενες αιρέσεις και δεν αξιολογούνται οι ατέρμονοι θεολογικοί διάλογοι πενήντα ετών! Τι έγινε τελικά, εξαφανίστηκαν οι αιρέσεις, ή η Εκκλησία δεν τις θεωρεί πλέον αιρέσεις; Φυσικά ισχύει το δεύτερο! Οι συνοδικά καταδικασμένες πλάνες του Παπισμού: φιλιόκβε, κτιστή χάρη, καθαρτήριο, άζυμα, πρωτείο, κλπ (Σύνοδοι 879-880, 1351, 1480, 1848, κλπ), του Προτεσταντισμού: αγιομαχία, άρνηση του αειπάρθενου της Θεοτόκου, εικονομαχία, κλπ. (Σύνοδοι: Γ΄ Οικουμενική, Ζ΄ Οικουμενική), του Μονοφυσιτισμού, του Μονοθελητισμού και Μονοενεργητισμού (Σύνοδοι: Δ΄ Οικουμενική,  Ε΄ Οικουμενική,  ΣΤ΄ Οικουμενική),  δεν λογίστηκαν ως αιρετικές πλάνες και κακοδοξίες στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, αλλά χαρακτηρίστηκαν, με τον ανώδυνο χαρακτηρισμό, ως «ετερόδοξες» και επιβραβεύτηκαν με την αναγνώριση της ονομασίας τους ως «εκκλησίες»
      Δεν μας λέει ο κ. Γ. Βλαντής, αν ως «αρχιτέκτονες του σχεδίου τορπιλισμού της Συνόδου», χαρακτηρίζει και τα