Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Μια επιστολή -ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ- που μένει αναπάντητη από τις ...10 Ιουνίου του 2010!




Φιλορθοδοξος Ενωσις Κοσμας Φλαμιατος
Εδρα: Βασ. Ηρακλειου 30, 546 24 Θεσσαλονικη, Τηλ. 697-2176314
E-Mail: kflamiatos@yahoo.gr Ενημερωτικο Δελτιο 20


Πηγή: "Τελεβάντος"

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟ



Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε.
Δι’ εὐχῶν σας, ἐπιθυμοῦμε νὰ θέσουμε ὑπόψιν σας ὡς Ἱεράρχου καὶ Ποιμενάρχου τοὺς κατωτέρω προβληματισμούς μας. Σᾶς ἀπευθύνουμε δὲ τὴν ἐπιστολή μας αὐτὴ δημοσίως καὶ δημοσίως ἀναμένουμε τὴν ἀπάντησή σας, διότι ἡ συζήτηση γιὰ τὰ θέματα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας ἐκτιμοῦμε –καθὼς μάλιστα τὰ πράγματα ἔχουν φτάσει σὲ ὁριακὸ σημεῖο– ὅτι πρέπει νὰ διεξάγεται δημοσίως.
Σήμερα βιώνουμε τὸ ἑξῆς περίεργο φαινόμενο στὴν Ἐκκλησία μας: ἐνῶ ἡ Ἱ. Σύνοδος, οἱ Μητροπόλεις, οἱ πνευματικοὶ Πατέρες ἐνημερώνουν τοὺς πιστοὺς γιὰ πολλὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα μέσω τῶν Μ.Μ.Ε, ὅμως, μερικὰ κρίσιμα καὶ θεμελιακὰ ζητήματα Πίστεως, τὰ ὁποῖα στὴν ἐποχὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων θὰ ἀποτελοῦσαν τὸ πρῶτο καὶ κύριο θέμα συζητήσεως, οἱ σύγχρονοι Πατέρες τὰ θεωροῦν «ταμπού», τηροῦν σιωπὴ καὶ τὰ ἀποφεύγουν, παρόλο ποὺ παρακαλοῦνται καὶ προκαλοῦνται νὰ πάρουν θέση οὐσιαστική. Ἕνα τέτοιο ζήτημα, εἶναι τὸ θέμα τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως χαρακτηρίζεται ἀπὸ πολλοὺς ἐγκρίτους θεολόγους καὶ πνευματικοὺς Πατέρες. Εἶναι γνωστὸ δέ, ὅτι ὁ νεοανακηρυχθεὶς Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς χαρακτήρισε τὸν Οἰκουμενισμό, ὄχι ἁπλῶς αἵρεση, ἀλλὰ παναίρεση.
Βέβαια, θεωρητικά, πολλοὶ Ἐπίσκοποι μιλοῦν γιὰ Οἰκουμενισμό, γιὰ οἰκουμενιστὲς καὶ ἀντι-οἰκουμενιστές. Ἀλλὰ μέχρι ἐκεῖ. Καὶ ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ θεσμικοὶ φορεῖς τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας ἀποφεύγουν νὰ βάλουν «τὸν δάχτυλον ἐπὶ τὸν τύπον τῶν ἥλων» καὶ νὰ ἐξετάσουν Συνοδικὰ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διάφορες ὁμάδες πιστῶν διατυπώνουν τὴν ἀγωνία τους σύμφωνα μὲ τὶς προϋποθέσεις τους, ἐπιτυγχάνοντας ἢ ἀποτυγχάνοντας νὰ ἐκφράσουν τὶς πατερικὲς θέσεις στὸ θέμα. Ὡς ἐκ τούτου, ὑπάρχουν ἀνησυχητικὰ σημάδια ὅτι βαδίζουμε σὲ μία ἀντιπαράθεση καὶ ἀναμέτρηση τοῦ τύπου «εἰκονολάτρες» καὶ «εἰκονομάχοι», «ἡσυχαστὲς» καὶ «ἀντι-ἡσυχαστές», «κολλυβάδες»/νέο-ἡσυχαστὲς καὶ ἀντι-κολλυβάδες.
Ἔχοντας διαπιστώσει τὰ ἀνωτέρω, ἀποφασίσαμε νὰ σᾶς ἀπευθύνουμε τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ μὲ ἀφορμὴ μία ὁμιλία σας, ποὺ

Βόμβα από το Άγιο Όρος: Αγιορείτες Πατέρες ...διακόπτουν το μνημόσυνο του Πατριάρχη!

 

Πηγή: "ΑΚΤΙΝΕΣ"

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 20/6/2016 (3/7/2016 ν.ἡμερ.)

Κυριακή τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων

ὁμολογητῶν, ὁσίων, ἱεραρχῶν καί μαρτύρων


Ἀνοικτή  Ἐπιστολή

 Ἁγιορειτῶν Πατέρων

Πρός:
Τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους,
Τούς εἴκοσι καθηγουμένους μετά τῶν συνοδιῶν αὐτῶν
Καί πρός ἐνημέρωσι τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος
                                                         τῆς Ἐκκλησίας.
«…ὡς φιλοπάτορες υἱοί, τήν πατρικήν κληρονομίαν φυλάξωμεν ἀπαρεγχείρητον· μή καταργήσωμεν τόν τόπον ὡς ἡ ἄκαρπος συκῆ· ἀλλά τῶν Ἡγουμένων ἡμῶν ἀναθεωροῦντες, τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, μιμησώμεθα τήν ΠΙΣΤΙΝ καί τούς ἀγῶνας· ἵνα καί σύν αὐτοῖς τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν».

(Τροπάριο Λιτῆς ἐκ τῆς ἀσματικῆς ἀκολουθίας τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἡμῶν τῶν ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω διαλαμψάντων.)    

Σεβαστοί Πατέρες,
Μελετήσαντες μετά πάσης προσοχῆς τά κοινοποιηθέντα τελικά κείμενα τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, καθώς καί τίς ἀπαντήσεις ἐγκρίτων θεολόγων καί μητροπολιτῶν, προαγόμεθα ὅπως ἐκθέσωμεν τά ἀκόλουθα.
Τό συμπέρασμα πού ἀβίαστα ἐξάγεται ἐκ τῆς μελέτης των εἶναι ὅτι τελικῶς ἡ σύνοδος αὐτή ἀποδεικνύεται ἀντορθόδοξη, ληστρική καί αἱρετική, διότι:
1. Ἀκολούθησε καινοφανεῖς μεθοδεύσεις στήν θεματολογία καί τίς πρακτικές της.
2. Ἀπέκλεισε τούς Ἐπισκόπους καί κατέλυσε τήν Ὀρθόδοξη συνοδικότητα καί ἐν γένει χρησιμοποιήθηκαν ἀντορθόδοξοι μέθοδοι στόν τρόπο λειτουργίας της.
3. Δέν ὑπῆρχε ἐπαρκής ἐνημέρωση τοῦ ὀρθοδόξου πληρώματος· ἀντίθετα ὑπῆρχε ἀπόκρυψη τῶν ἀποφασιζομένων κατά τήν προσυνοδική διαδικασία.
4. Καθιερώνει τήν μεταπατερική θεολογία.
5. Νομιμοποιεῖ ἐπίσημα καί συνοδικά τήν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
6. Ἐπετεύχθη τελικά ὁ στόχος τῆς ἐκκλησιαστικοποιήσεως τῶν αἱρέσεων, δηλαδή ἔγινε δεκτό ὅτι ὁ Παπισμός καθώς καί λοιποί αἱρετικοί εἶναι Ἐκκλησίες καί ὄχι αἱρέσεις.
7. Ὑποβιβάζει τόν χριστιανισμό στό ἐπίπεδο τοῦ κοινωνισμοῦ («κοινωνικό εὐαγγέλιο»).
8. Δέν ἐκφράζει τήν ἁγιοπνευματική ἐμπειρία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.
9. Δέν ἀκολουθεῖ τήν ἁγιοπατερική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, μιᾶς καί δέν ἔγινε ἐξ’ ἀρχῆς ἀναγνώριση ὅλων τῶν προηγουμένων συνόδων, καί κυρίως ἀναγνώριση ὡς Οἰκουμενικῶν συνόδων τῆς 8ης καί τῆς 9ης.
10. Καταλύει ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
11. Ἀναγνωρίζει τό Προτεσταντικό λεγόμενο Παγκόσμιο Συμβούλιο ᾽Εκκλησιῶν.
12. Παραγκωνίσθηκε καί ἀγνοήθηκε ὁ ρόλος τοῦ Μοναχισμοῦ, καί ἰδιαίτερα ἡ στάση τῶν Ἁγιορειτῶν ἔναντι τοῦ Παπισμοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Σύμφωνα μέ τό τελικό κείμενο, “Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον” τῆς λεγομένης “Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου’’, στή παράγραφο 6 ἀναφέρεται ὅτι: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀποδέχεται τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τῶν μή εὑρισκομένων ἐν κοινωνίᾳ μετ’αὐτῆς ἄλλων ἑτεροδόξων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν».
Ἀποδεχομένη ἔτσι ἡ Σύνοδος ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι Ἐκκλησία, συναποδέχεται καί τίς ἀποφάσεις τῶν θεολογικῶν διαλόγων μετά τῶν παπικῶν, οἱ ὁποῖοι τώρα λαμβάνουν καί συνοδικήν ἰσχύν. Σέ αὐτούς, ὅμως, ὅπως γνωρίζετε, γίνεται ἀναγνώρισις ἐκκλησιαστικοῦ χαρακτήρα, ἀποστολικῆς πίστεως, αὐθεντικῶν μυστηρίων καί ἀποστολικῆς διαδοχῆς στήν Παπική Αἵρεση (βλ. κείμενα Μονάχου 1982, Μπάρι 1987, Νέο Βάλαμο 1988, Μπαλαμάντ 1993). Ἐξ αὐτῆς λοιπόν καί μόνον τῆς ἀποφάσεως, ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ Σύνοδος αὐτή ἔχει ἐκπέσει τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί ὁμολογίας.
Ἐπ᾽ αὐτῶν θά ἀκολουθήσει ἄμεσα ἀναλυτική μελέτη πρός πλήρη κατοχύρωση τῶν λεγομένων μας.
Σεβαστοί Πατέρες, ὡς Ἱερά Κοινότης ἐνῶ ἀρχικά διαφοροποιήθηκατε μέ κείμενό σας πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ὡς πρός ἐπί μέρους σημεῖα τῶν προσυνοδικῶν κειμένων, μετά ταῦτα, διά τῆς συμμετοχῆς σας μέσω τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα στήν λεγομένη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, οὐσιαστικά ἀποδεχθήκατε τίς τελικές ἀποφάσεις της, ὅπως αὐτές ἐκφράστηκαν μέσω τῶν τελικῶν κειμένων. Δηλαδή, μέχρι στιγμῆς ἐπισήμως ἀποδέχεσθε τό ʺὀρθόδοξονʺ τῆς Συνόδου, τό τελεσίδικο τῶν ἀποφάσεων, καί συνακόλουθα τήν ἐπίσημη συνοδική κατοχύρωση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Παρακαλοῦμε λοιπόν καί ἀναμένουμε, καθώς θεωροῦμε ὡς ἐπιβεβλημένο πνευματικό σας καθῆκον, νά συγκαλέσετε ἄμεσα Ἔκτακτον Διπλήν Σύναξιν καί νά καταδικάσετε, βάσει τῶν ἀνωτέρω ἐκτεθέντων ἐνστάσεων, τήν ἐν λόγῳ σύνοδο ὡς αἱρετική, ἀντικανονική καί ληστρική.
Τέλος σᾶς δηλώνουμε, ὡς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ὅτι μέ τήν χάρι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας, τήν βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί ὅλων τῶν Ὁσίων Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ὁσιομαρτύρων, καί Ὁμολογητῶν, «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι», κατόπιν ὅλων τούτων, ἐάν, ὅ μή γένοιτο, ἐσεῖς δέν καταδικάσετε τήν ἐν λόγῳ ψευδοσύνοδο καί δέν διακόψετε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, τότε, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι, βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς διαχρονικῆς παραδόσεως τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου, νά πράξουμε ἐμεῖς αὐτό τό, αὐτονόητο, καθῆκον ἄμεσα. Σύμφωνα μέ τόν ΙΕʹ Κανόνα τῆς Αʹ καί Βʹ Οἰκουμενικοῦ κύρους Συνόδου, ὀφείλουμε νά σταματήσουμε τήν μνημόνευσι τοῦ Πατριάρχου, ὅπως ἔπραξαν καί οἱ πρό ἡμῶν Ὅσιοι Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἐπί τοῦ αἱρετικοῦ πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου, οἱ ὁποῖοι τελικῶς καί ἐμαρτύρησαν καί τούς ἑορτάζουμε· διότι καθώς μᾶς ἐπισημαίνει ὁ ΙΕʹ Κανόνας οἱ διακόπτοντες τό μνημόσυνον, «Οὐ γάρ Ἐπισκόπων, ἀλλά ψευδεπισκόπων καί ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν». Ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν τό ἴδιο: «Παραγγελίαν ἔχομεν ἐξ αὐτοῦ τοῦ Ἀποστόλου, ἐάν τις δογματίζῃ ἤ προστάσσῃ ποιεῖν ἡμᾶς, παρ᾿ ὅ παρελάβομεν, παρ᾿ ὅ οἱ Κανόνες τῶν κατά καιρούς Συνόδων, καθολικῶν τε καί τοπικῶν ὁρίζουσιν, ἀπαράδεκτον αὐτόν ἔχειν καί μηδέ λογίζεσθαι αὐτόν ἐν κλήρῳ ἁγίων». (Ἅγ. Θεόδωρος Στουδίτης, P.G. 99, 988A), καί «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι, πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαί, φεύγειν τούς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καί τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι». ( Ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, P.G. 160, 105C).
Ἐπίσης καί κατά τόν ΛΓʹ Κανόνα τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου, «οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι». καί ὁ «κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔστω», (Βʹ Κανών τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ, τόν ὁποῖον χρησιμοποιοῦν καί οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες στήν Ἐπιστολήν τους πρός τήν Σύνοδον Κων/πόλεως τό 1275). Παραθέσαμε ἐδῶ μόνον ἐλάχιστα χωρία ἀπό τήν πλούσια διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐξάλλου ὁ Οἰκουμενικός πατριάρχης τυγχάνει καί ὁ κύριος ἐμπνευστής καί ὑποκινητής αὐτῆς τῆς Συνοδικῆς ἀποφάσεως, καί, ὡς ἐκ τούτου, γιά ἐμᾶς τούς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, καί ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς κληρικούς καί λαϊκούς, καθίσταται ἐν ἔργοις καί λόγοις ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ, ὅπως ὁ Ἄρειος, ὁ Νεστόριος, ὁ Βέκκος κ.ἄ., ὅπως τό ἔχουν ἀποδείξει πολλοί ἐπίσκοποι καί θεολόγοι, μέχρι σήμερα, καί ὄχι μόνον διά τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλά και διά τῆς Πανθρησκείας τήν ὁποίαν κηρύττει διά τῶν συμπροσευχῶν. Διδάσκει ἀλλότρια δόγματα, ἀντορθόδοξα καί ἀντιπατερικά˙ διά τοῦτο κατά τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου οἱ πιστοί «ἀλλοτρίῳ (ποιμένι) οὐ μή ἀκολουθήσωσιν, ἀλλά φεύξονται ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τήν φωνήν» (Ἰωαν. Ιʹ,1-5).
Ὀφείλουμε, ἐπίσης νά σᾶς ἐνημερώσουμε ὅτι θά εἶναι ἀναπολόγητοι ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ὅσοι θα ὑποκύψουν καί θά ἀποδεχθοῦν τίς ἀποφάσεις αὐτῆς τῆς ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ψευδοσυνόδου, καί θά ἐξακολουθήσουν ἐν γνώσει νά μνημονεύουν τόν Πατριάρχη· ὃλοι αὐτοί ἄς γνωρίζουν ὅτι θά διαιρέσουν τήν ἁγιορειτική μοναστική πολιτεία. Λυπούμεθα, πολύ γιά τήν ἀντορθόδοξη αὐτή πορεία, ὅπως σᾶς τό εἴχαμε ἐπισημάνει καί στήν Ἀνοικτή Ἐπιστολή μας ὡς Ἁγιορεῖτες Πατέρες (13 Μαΐου 2016). Θά ἀναμένουμε ἐντός εὐλόγου χρονικοῦ διαστήματος, ὅπως ἑκάστη Ἱ. Μονή, Ἱ. Σκήτη καί κάθε Ἁγιορείτης Μοναχός, λάβει θέση ξεκάθαρα καί συνειδητά ἐπί τοῦ θέματος.
Ἅγιοι Πατέρες, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί κηρύσσονται ἐν διωγμῷ. Ἤδη ἡ αἱρετική ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης χαρακτηρίζει ὅλους ἐμᾶς τούς ἀντιδρῶντες Ὀρθοδόξους χριστιανούς, Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Μοναχούς καί λαϊκούς, ὡς «αἱρετικούς», «ζηλωτές» καί εἰρωνικά ὡς «ὑπερορθοδόξους». Θά ἐπιτρέψουμε, αὐτή ἡ παραπληροφόρηση καί ἀλλοίωση νά τήν περάσουν στήν λαϊκή συνείδηση; Μέ πολλή ταπείνωσι, φόβο Θεοῦ καί ἀγάπη γιά τήν ἁγία μας Ἐκκλησία, σᾶς παρακαλοῦμε, ὥστε ὅλοι μαζύ ἑνωμένοι νά συντελέσουμε, ὥστε νά συγκληθεῖ τελικῶς ἡ ὄντως Ὀρθόδοξος Ἁγία καί Μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος, ἡ ὁποία θά ἀποκηρύξει τήν ἐν λόγῳ ψευδοσύνοδο.
Σεβαστή Ἱερά Κοινότης καί Ἅγιοι Καθηγούμενοι, ἑκατό χρόνια ἄκρας οἰκονομίας καί ἀνοχῆς ἀπέναντι σέ οἰκουμενιστές - λατινόφρονες καί φιλενωτικούς Πατριάρχες καί ἐπισκόπους προκάλεσαν μεγάλη φθορά τῆς πίστεως καί ἔθρεψαν αἱρετικές ἀποκλίσεις. Ἡ ζημία καί ἡ ἀλλοίωσι πού ἔχει προκαλέσει αὐτή ἡ ψευδεπίγραφη “οἰκονομία’’ στό Ὀρθόδοξο φρόνημα κλήρου καί λαοῦ εἶναι τεραστίων διαστάσεων. Σᾶς παρακαλοῦμε καί πάλιν: Ἀγωνιστεῖτε νά διαφυλάξετε τήν Ἱερά Παρακαταθήκη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί Πίστεως.
 Ἀμήν.
Ἀναμένοντες τίς συνεπεῖς πρός τήν Ἁγιορειτική Παράδοσι ἀποφάσεις σας διατελοῦμεν,
Γέρων Γαβριήλ, Ἱ.Κ. Ἁγίου Χριστοδούλου, Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου.
Γέρων Σάββας Λαυριώτης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας.
Γέρων Ἰλαρίων, Ἱ.Καθ. Ἁγίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ.
Μοναχός Δοσίθεος, Ἱ.Καθ.Ἁγίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ.
Γέρων Χαρίτων Ἱερομ. Ἱ.Κ.Ἀναλήψεως, Ἱ.Μ.Βατοπαιδίου.
Γέρων Κύριλλος, Ἱ.Ἠσ. Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Χερουβείμ, Ἱ.Κ.Ἀρχαγγέλων-Κουκουζέλη- ,Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας.
Γέρων Ἰωάννης, Ἱ.Κ.Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, Βίγλα, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Γεώργιος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Βαρλαάμ καί Ἱωάσαφ, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Βλάσιος, Ξεροκάλυβο Βίγλας, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Παΐσιος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Δαμασκηνός Πόπα, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Δαμασκηνός Ράους,Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Ἰωήλ,Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Σάββας,Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱεροδ. Ματθαῖος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἐφραίμ, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Νικόδημος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Γεράσιμος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ταράσιος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Μάρκος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἀρσένιος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ραφαήλ, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἰωάννης,Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Σεραφείμ, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Παῦλος, Ἱ.Κ.Κοιμήσεως Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Νεκτάριος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Δημητρίου,Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Συμεών, Ἱ.Κ.Νέου Θεολόγου Συμεών, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἡσαΐας,Ἱ.Κ.Νέου Θεολόγου Συμεών Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Εὐστάθιος, Ἱ.Κ. Ἁγίου Εὐσταθίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Πολύκαρπος Ἱερομ. Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀθανασίου,Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Ἰωακείμ, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Χριστόδουλος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Παντελεήμων, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀντωνίου, Κερασιά, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Γέρων Μάξιμος Ἱερομ., Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀντωνίου, Κερασιά, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Ρωμανός, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀντωνίου, Κερασιά, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Γέρων Ἀθανάσιος, Βουλευτήρια, Ἱ.Σκ. Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Θωμᾶς, Ἱ.Κ.ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Μοναχός Θεολόγος, Ἱ.Κ.Ἁγ. Ἀποστόλου Θωμᾶ, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Μοναχός Φώτιος,Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Γέρων Φίλιππος Ἱερομ.Ἱ.Κ.Μεγ. Ἀθανασίου, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Παντελεήμων Ἱερομ. Ἱ.Ἠσ. Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Γεράσιμος, Ἱ. Ἠσ. Ἁγίου Γερασίμου,Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Ἀθανάσιος, Ἱ.Ἠσ. Ἁγίου Σάββα, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Συμεών, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἠλίας, Ἱ. Σκ. Ἁγίου Βασιλείου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας,
Ἱερομ. Εἰρηναῖος, Καψάλα
Μοναχός Παΐσιος, Καρυές
Ἱεροδ. Κοσμᾶς, Ἱ.Κ. Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱ.Σκ. Κουτλουμουσίου
Γέρων Νικόδημος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Νεκταρίου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Σταυρονικήτα
Γέρων Μελέτιος, Ἱ.Κ.Γενέσιον Θεοτόκου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος
Ἱερομ. Μακάριος, Ἱ.Κ.Γενέσιον Θεοτόκου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος
Μοναχός Μακάριος, Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου
Γέρων Κυπριανός Ἱερομ., Ἱ.Κ.Ἁγίου Γεωργίου, Ἱ.Μ.Φιλοθέου.
Γέρων Ευστράτιος ιερομόναχος Ιερά  Μονή  Μεγίστης Λαύρας .
Γέρων Σπυρίδων μ. Ι.Κ.Αγίου Νικολάου ΙΕΡΆ  ΜΟΝΉ  Κουτλουμουσίου
Γέρων  Παΐσιος μ. Ι.Κ.Αγίου Χαραλάμπους ΙΕΡΆ  μονή Βατοπαιδίου .
Γέρων Παχώμιος ιερομόναχος Ι.Κ.Άγιοι ΠΆΝΤΕΣ  Καψάλα ΜΟΝΉ  Παντοκράτορος .
Γέρων Χρυσόστομος ιερομόναχος Ι.Κ.Άγιος Σπυρίδων μόνη Κουτλουμουσίου

     Ἡ συλλογή τῶν ὑπογραφῶν συνεχίζεται καί θά κοινοποιηθοῦν στόν Ἐκκλησιαστικό Τύπο, καί στό διαδύκτιο. 

Οι «αντι-Οικουμενιστές» σιωπούν, οι ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ διώκονται!

Οἱ οἰκουμενιστές-λατινόφρονες τῆς Ἱ. Μ. Χιλανδαρίου ἐδίωξαν τούς ὁμολογητές πατέρες λόγῳ τοῦ... Πάπα



  Ἡ τελική πράξη τοῦ δράματος στήν ἱστορική, σερβική, Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου ὁλοκληρώθηκε σήμερα πού τό Ἅγιον Ὄρος ἑορτάζει τούς ἐπί Τουρκοκρατίας ἀθλήσαντας Νεομάρτυρας, οἱ ὁποίοι διά τῆς ἄχρις αἵματος ὁμολογίας τους, ἐμεγάλυναν τήν Ὀρθόδοξο πίστι καταισχύνοντας τούς ὁπαδούς τοῦ ἀντιχρίστου Μωάμεθ.
     Ἡ ἀχαλίνωτη μανία τῶν παπο-οἰκουμενιστῶν, μή ἀνεχόμενη τήν πεπαρρησιασμένη ὁμολογιακή στάση τῶν: Λουκᾶ μοναχοῦ,  Δαμιανοῦ μοναχοῦ,  Ὀνουφρίου μοναχοῦ  και Δανιήλ δ. μοναχοῦ, προέβην στην ἐκδίωξή τους ἀπό τή Μονή τῆς μετανοίας τους.
   Χάριν ἱστορικῆς ἀληθείας ὀφείλουμε νά σημειώσουμε ὅτι δύο εἶναι τά κυρίως πρόσωπα πού πρωτοστάτησαν καί ὁδήγησαν στόν διωγμό: ὁ ἡγούμενος Μεθόδιος  καί ἐπιπλέον ἕνας προϊστάμενος, ΠΡΩΗΝ ΠΑΠΙΚΟΣ, συνεργούντων δυστυχῶς διά τῆς σιωπῆς τους τῶν ἑτέρων προϊσταμένων. Αὐτός ὁ πρώην παπικός ἔκανε, ἐντός τῆς συνάξεως, οἰκουμενιστικό "κήρυγμα" ὑπέρ τοῦ πάπα, ἀποδεικνύων διά λόγων καί ἔργων ὅτι στό φρόνημα παραμένει ἐξίσου ἢ καί περισσότερο παπικός ἀπό πρίν!
  Ὀφείλουμε νά ἐπισημάνουμε ὅτι οἱ ἰθύνοντες τῆς Ἱ. Μ. Χιλανδαρίου ΕΓΚΑΙΡΩΣ εἶχαν εἰδοποιηθεῖ ὅτι παραβαίνουν βασικές διατάξεις τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καθότι τίθεται ζήτημα πίστεως καί θά ὄφειλαν νά τό παραπέμψουν στό ἁρμόδιο ὄργανο τῆς Ἱερᾶς Κοινότητας. Αὐτοί ὅμως προτίμησαν τόν ρόλο τοῦ διώκτη...
  Θεωρήσαμε πρέπον ὥστε τό εὐλαβές πλήρωμα τῶν Ὀρθοδόξων νά ἐνημερωθεῖ ἐπί τῶν ἐξελίξεων καί παρακαλοῦμε νά συνδράμει δι᾽ ἀποστολῆς email στίς κάτωθι ἠλεκτρονικές διευθύνσεις, ὥστε να ὑπάρξει εὐαισθητοποίηση ἐπί τῶν ἀδίκων, παρανόμων καί ἀντιμοναχικῶν ἐνεργειῶν τῆς ἡγεσίας τῆς Ἱ. Μ. Χιλανδαρίου.
  Ἡ ἰσοπέδωση τῶν ὀρθοδόξων ἀντιστάσεων ἀπό τήν οἰκουμενιστική φάλαγγα τῶν ἀποστατῶν δέν πρόκειται νά περάσει!

Ἁγιορεῖτες Πατέρες

Ιερά Μονή  Χιλανδαρίου
PORTARNICA@ HILANDAR.ORG
Τηλ. Μονής
2377023797  Κέντρο
2377023108   Γραμματεία
2377023129    Επίτροποι  
2377023281   Αντιπροσωπείο
2377023494   φάξ - Τηλεομοιότυπο
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
> diplo@presidency.gr
> ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

Η αγία Ευφημία και η διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας για την στάση των πιστών απέναντι των αιρετιζόντων επισκόπων!

   ορτὴ σήμερα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, καὶ τοῦ ἐξαίσου θαύματος ποὺ ἐπετέλεσε καὶ διὰ τοῦ ὁποίου ἀπεδείχθη περιτράνως ἡ αἵρεση καὶ ἡ ὀρθότητα τῆς καταδίκης της ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
     Τὸ Ἀπολυτίκιο τῆς Ἁγίας Εύφημίας  «Λίαν εὔφρανας τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ κατήσχυνας τοὺς κακοδόξους» χρησιμοποιήθηκε τὰ τελευταῖα χρόνια (ποὺ ἡ ἐσχάτη παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐνέσκηψε καὶ προελαύνει ὡς λαίλαπα) ἀπὸ πολλοὺς στὰ λόγια ἀντι-Οἰκουμενιστές, ἀλλὰ στὰ ἔργα ἀνακόλουθους.
   Παραθέτουμε ἀποσπάσματα  ἀπὸ δύο ἄρθρα «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν» ἱερέων (ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρα τὰ κείμενά τους τῶν ἐτῶν 2009 καὶ 2012), στὰ ὁποῖα σκιαγραφεῖται ἡ διαχρονικὴ στάση τῶν Ἁγίων ἀπέναντι τῆς Παναιρέσεως. 
   Δυστυχῶς, αὐτοὶ ποὺ μᾶς τὴν διδάσκουν, δὲν τὴν ἐφαρμόζουν, ἰδιαίτερα σήμερα, ποὺ τὰ πράγματα ἔχουν χειροτερέψει. Ἡ μετάνοια εἶναι αὐτὴ ποὺ μᾶς χρειάζεται γιὰ τὴν ἀλλαγὴ στάσεως. Τί ἄλλο περιμένουμε;


π. Θεόδωρος Ζήσης: «Ἔγγαμος ἱερεὺς τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος, ἀποφασισμένος νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ συμφωνοῦντος μὲ ὅλα αὐτὰ ἐπισκόπου του, ὅταν διακριτικὰ τοῦ ὑπενθύμισα τὶς πιθανὲς διώξεις καὶ ποινὲς μοῦ εἶπε: “Προτιμῶ νὰ καλλιεργῶ τὰ χωράφια μου, ὡς ἁπλὸς ἀγρότης, καὶ νὰ κρατήσω τὴν πίστη μου, παρὰ νὰ συνεργήσω στὴν κατεδάφισή της καὶ νὰ πάω στὴν κόλαση μαζὶ μὲ τὸν πατριάρχη καὶ τοὺς ἐπισκόπους”.
Αυτά που είπε όμως εκφράζουν την διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας για την στάση όλων των πιστών και των λαϊκών απέναντι των επισκόπων και των πρεσβυτέρων σε περίπτωση που δεν ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας, αλλά ενισχύουν την αίρεση και την πλάνη… Είναι βέβαιο πως η Αγία Ευφημία, της οποίας το σκήνωμα ευρίσκεται στον πα­τριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου, και η οποία «λίαν ηύφρανε τους Ορθοδόξους και κατήσχυνε τους κακοδόξους» Μονο­φυσίτες, δεν ευφραίνεται, αλλά λυπάται με όλα αυτά και συστέλλει την Χάρη της… Προτιμούμε να διωκόμεθα και να συκοφαντούμεθα, παρά να μένουμε σιωπηλοί και αφωνότεροι ιχθύος μπροστά στην εμφανή κακοποίηση της Ορθοδό­ξου Πίστεως, οι μνημονευόμενοι στη Θεία Λει­τουργία επίσκοποι, ως εγγυητές της εν τη πίστει ενότητος δεν ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας, δεν ευρίσκονται σε κοινωνία με τους προ αυτών Αγίους, αλλά ουσιαστικά είναι ακοινώνητοι, ως κοινωνούντες με τους ακοινωνήτους…
Είναι αδιανόητο να επιδιώκουμε την ενότητα με τους αιρετικούς και να αποσχι­ζόμαστε από τους αδελφούς μας Ορθο­δόξους» (π. Θεόδωρος Ζήσης).

π.  Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος: Είναι τελείως απαράδεκτο να συμμετέχει η Ορθόδοξος Εκκλησία σ’ αυτή τη καρικατούρα διαλόγου του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (ΠΣΕ), που ουσιαστικά είναι Παγκόσμιο Συμβούλιο των Αιρέσεων, του Εωσφόρου και του ΠΣΕύδους, παρά των «Εκκλησιών», «Παγκόσμιο Συνονθύλευμα των Αιρέσεων», που εδρεύει στη Γενεύη, την στιγμή που το Π.Σ.Ε., αναγνωρίζει τους Μονοφυσίτες ως Ορθοδόξους, τους αποκαλεί «Αρχαίες Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες», και οι οποίοι παρακάθονται στο τραπέζι του διαλόγου μαζί με τους Ορθοδόξους ως «Ορθόδοξοι». Αλήθεια, πώς οι Ορθόδοξοι δέχονται μια τέτοια υποτίμηση και πώς τα ανέχονται όλ’ αυτά; Αυτό είναι τουλάχιστον εμπαιγμός (σ.σ.: Ἐσεῖς, πάτερ, πῶς τὰ ἀνέχεσθε;).
 Αδυνατούμε να δεχθούμε τέτοιες απόψεις, οποιοσδήποτε και αν τις έχει εκφράσει. Ακόμη και αν Άγγελος εξ ουρανού μας διδάξει αντίθετα από αυτά, που διδαχθήκαμε στην αγία μας Εκκλησία, ας είναι ανάθεμα.   (π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος).
(σ.σ.: Κι ὅμως αὐτὸν τὸν ἐμπαιγμόπάτερ, ποὺ ἔγινε ἐντονότερος καὶ ἀβάσταχτος πλέον, μετὰ τὰ γενόμενα στὸ Κολυμπάρι, τὰ δέχεσθε, ἀφοῦ ἀνήκετε στὴν Ἐκκλησία ποὺ τὰ ὑπέγραψε καὶ μετὰ τῶν Ἐπισκόπων τῆς ὁποίας κοινωνεῖτε καὶ τοὺς ὁποίους μνημονεύετε).

ΤΑ ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ:

1ον: του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

Μακράν της οδού των Αγίων Πατέρων
η συνάντησις Βαρθολομαίου και πάπα Ρώμης Βενεδίκτου

1. Λύπη και πίκρα των Ορθοδόξων
 Γεμάτο πίκρα και στενοχώρια παρακολούθησε το θεοσεβές πλήρωμα της Εκκλησίας, του Χριστού όσα συνέβησαν κατά την συνάντηση του πατριάρχου Βαρθολομαίου με τον πάπα Βενέδικτο στην Κωνσταντινούπολη. Ανάμεσα στα πολλά τηλεφωνήματα που εδέ­χθη ο γράφων, εκφραστικά αυτής της πικρίας, από πολλές επαρχίες και μητροπόλεις και από το Άγιον Όρος, ιδιαίτερη εντύπωση του προκάλεσαν δύο: Ευλαβέστατος πνευματικός της Θεσσαλονίκης με πλήθος πνευματικών τέκνων είπε ότι δεν μπορεί να ησυχάσει, λυπάται μέχρι θανάτου, διότι εβίασαν, ατίμασαν την μάννα μας, την Ορθοδοξία. Έγγαμος ιερεύς, πολύτεκνος, της Ιεράς Μητροπόλε­ως Δημητριάδος, αποφασισμένος να διακόψει το μνημόσυνο του συμφωνούντος με όλα αυτά επισκόπου του, όταν διακριτικά του υπενθύμισα τις πιθανές διώξεις και ποινές μου είπε: «Προτιμώ να καλλιεργώ τα χωράφια μου, ως απλός αγρότης, και να κρατήσω την πίστη μου, παρά να συνεργήσω στην κατεδάφισή της και να πάω στην κόλαση μαζί με τον πατριάρχη και τους επισκόπους».
Δεν ξέρω αν ο απλοϊκός αυτός και ολιγογράμματος ιερεύς είχε διαβάσει συγγράμματα Αγίων Πατέρων· αυτά που είπε όμως εκφράζουν την διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας για την στάση όλων των πιστών και των λαϊκών απέναντι των επισκόπων και των πρεσβυτέρων σε περίπτωση που δεν ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας, αλλά ενι­σχύουν την αίρεση και την πλάνη. Το πλήθος των σχετικών πατερικών μαρτυριών υπάρχει τώρα στο βιβλίο μας «Κακή Υπακοή και Αγία Ανυπακοή». Υπενθυμίζουμε απλώς εδώ ενδεικτικά την γνώμη του μεγάλου αγωνιστού της Ορθοδοξίας εναντίον της αιρέσεως του

Eορτή του θαύματος της Αγίας Ευφημίας

     
           Κατά την ήμερα αυτή, γίνεται ανάμνηση του θαύματος που έγινε από την αγία Ευφημία, όταν, κατά την εποχή του Μαρκιανού και της Πουλχερίας, συντάχθηκαν δύο τόμοι που περιείχαν τον όρο της Συνόδου, που έγινε στη Χαλκηδόνα (451 μ.Χ.) και ήταν ένας των ορθοδόξων και ένας των Μονοφυσιτών.

      Για να πάψει λοιπόν η έριδα μεταξύ των δύο πλευρών, αποφασίστηκε να τεθούν και οι δύο τόμοι μέσα στη λάρνακα της αγίας Ευφημίας, για να φανεί ποιόν από τους δύο θα δεχτεί η Αγία. Μετά την αποσφράγιση της λάρνακας, βρέθηκε ο μεν των αιρετικών τόμος στα πόδια της Αγίας πεταμένος, ο δε των ορθοδόξων στο στήθος της.
   Να σημειώσουμε ότι η κυρίως μνήμη του μαρτυρίου της αγίας Ευφημίας τελείται στις 16 Σεπτεμβρίου.

Απολυτίκιον
Ήχος γ΄. Θείας πίστεως.

   Λίαν εύφρανας, τους Ορθοδόξους, και κατήσχυνας, τους κακοδόξους, Ευφημία Χριστού καλλιπάρθενε. Της γαρ Τετάρτης Συνόδου εκύρωσας, α οι Πατέρες καλώς εδογμάτισαν. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσαοθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον
Ήχος β΄. 
   Αγώνας εν αθλήσει, αγώνας εν τη πίστει κατεβάλου θερμώς υπέρ Χριστού του νυμφίου σου, αλλά και νυν, ως τας αιρέσεις, και των εχθρών το φρύαγμα, εν τοις ποσί των βασιλέων ημών υποταγήναι πρέσβευε διά της Θεοτόκου, η υπό εξακοσίων τριάκοντα θεοφόρων Πατέρων τον Όρον λαβούσα, και φυλάττουσα πανεύφημε.

«ΕΤΡΕΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΜΟΥ ΛΥΓΙΖΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», ΟΜΟΛΟΓΕΙ Ο ΙΜΑΜΗΣ

u5qtx_1468131073_9874


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Κρύος ιδρώτας, το κορμί του έτρεμε, τα γόνατα του λύγιζαν και παρά λίγο να σωριαστεί κάτω, ομολόγησε ο ιμάμης που τόλμησε να ψάλει το Κοράνι ογδόντα πέντε χρόνια μετά μέσα στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης για την μουσουλμανική εορτή του Μπαιράμ.
Την καταπληκτική αυτή ομολογία που δείχνει πως ο ίδιος ο ναός «αισθάνθηκε» την μεγάλη αυτή μουσουλμανική πρόκληση μέσα στο ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης και της Ορθοδοξίας, έκανε ο ίδιος ο ιμάμης, καθηγητής θεολογίας στο πανεπιστήμιο της Άγκυρας, ο Fatih Koca, στα φιλοκυβερνητικά τουρκικά ΜΜΕ.

Όπως ομολόγησε ο Fatih Koca, από την αρχή που είχε επιλεγεί να διαβάσει το ezan μέσα στην Αγία Σοφία μετά από τόσες δεκαετίες που ο ναός λειτουργούσε σαν μουσείο και κάνεις δεν τολμούσε να το επαναφέρει σαν μουσουλμανικό τζαμί, αισθάνθηκε παρά την μεγάλη του πείρα σε άλλα τζαμιά σαν μουεζίνης, (και για αυτό είχε επιλεγεί), μεγάλη ταραχή που θα βρίσκονταν αντιμέτωπος με τον ιερό αυτό χώρο.
Κατά την διάρκεια που απήγγειλε το Ezan, τα γόνατα του άρχισαν να τρέμουν ενώ ο απέραντος εσωτερικός χώρος του επέβαλλε μεγάλο δέος και προς στιγμή αισθάνθηκε ότι θα σωριάζονταν κάτω από το βάρος του χώρου.
Τελικά αφού κατάφερε να ψάλει το μουσουλμανικό τυπικό, κατέβηκε από την εξέδρα εξουθενωμένος και δέχτηκε τα συγχαρητήρια των πιστών που βρίσκονταν εκεί κατά παράβαση των ίδιων των τουρκικών νόμων που έχουν καθορίσει με σαφήνεια ότι ο χώρο αυτός είναι μουσείο και δεν επιτρέπεται να γίνονται θρησκευτικές τελετές.
Ήταν μια μεγάλη θρησκευτική παράσταση που μεταδόθηκε σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, ανέφερε μετά το πέρας.
Μια μεγάλη μουσουλμανική βεβήλωση του ιερού αυτού χώρου.


ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr