Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

"Ηγάπησαν την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του Θεού", γι' αυτό και προσφέρουν Παιδεία του κόσμου κι όχι του Χριστού!

 Πρόεδρος Τμήμ. Θεολογίας Α.Π.Θ., Π. Σκαλτσής

για το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών:

Προσφέρουμε παιδεία, όχι αρνητισμό και εχθρότητα



6f5fd9dabf1d9aaa5020ca99679d8bdf_L.jpg
                                                                                               
  Συνέντευξη: Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη
                                                                
Παναγιώτης Σκαλτσής «Οι φόβοι που εκφράστηκαν για την ίδρυση της Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών είναι όχι μόνο υπερβολικοί, αλλά και λανθασμένοι».                        
«Προσφέρουμε παιδεία, όχι αρνητισμό και εχθρότητα» τόνισε μέσα από τον «ΠτΘ» ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Καθηγητής Παναγιώτης Σκαλτσής, εν είδει απάντησης στις

Αποποινικοποιεί και τη βλασφημία η κυβέρνηση



ΠΡΟΣ ΤΕΡΨΙΝ ΤΗΣ
Εχοντας ως μοτό τη δήθεν ελευθερία της έκφρασης, το ανοίγει το θέμα της της .
Αλλο ένα βήμα να σμπαραλιαστεί η ελληνική κοινωνία και ό,τι έχει απομείνει.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση του το υπουργείο, «η αποποινικοποίηση του εγκλήματος της βλασφημίας έχει τεθεί υπό την κρίση της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα» και προσθέτει πως «τη θέση αυτή θα εκφράσει προσεχώς και κατά την εξέταση της χώρας μας από την Επιτροπή των ΗΕ για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (3-4 Αυγούστου στη Γενεύη)».
Επιπλέον, το υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων διευκρινίζει ότι «κατά το Ποινικό Δίκαιο η ποινή προϋποθέτει την τέλεση πράξης. Ο προσδιορισμός της τελευταίας χωρεί με στάθμιση των εμπειρικών – αποδείξιμων αποτελεσμάτων της. Ωστόσο, στην περίπτωση της βλασφημίας λείπει οποιαδήποτε αποδείξιμη ενώπιον δικαστηρίου βλαπτική συνέπεια της πράξης. Επομένως, η έννοια του εγκλήματος δεν διακρίνεται».

Νέος διωγμός του π. Σάββα Λαυριώτη: Το πρώην Άγιον Όρος της Ομολογίας, διώκει τους Ομολογητάς!



Έν Αγίω Όρει 8/21 Ιουλίου 2016,

Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου,
Θεοφίλου Μυροβλήτου Αγιορείτου.



Έκκληση προς το Ορθόδοξο  Χριστεπώνυμο πλήρωμα.


Παρακαλούμε όπως εντείνεται τις προσευχές σας υπέρ του γέροντος Σάββα Λαυριώτου προϊσταμένου διότι σήμερα Πέμπτη από 20.00 μ.μ. καλείται είς δίκην από τον καθηγούμενο αρχιμανδρίτη Πρόδρομο και τούς προϊσταμένους τής συνάξεως της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους καθ΄ ότι ορθώνει το Ορθόδοξο φρόνημα του κατά της Παναιρέσεως του οικουμενισμού και των αιρετικών αποφάσεων της λεγόμενης «Αγίας και μεγάλης συνόδου» Κρήτης.
Ό διωγμός εντείνεται κατά των Αγιορειτών Πατέρων αρχομένου από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου ( σερβικό )
Πρός το παρόν 8 Αγιορείτες Πατέρες έχουν εκδιωχθεί.
Αγιορείτες  Πατέρες.
______________________

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ - Τ.Θ.76 - ΚΑΡΥΑΙ - ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - A.O.888@ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ-ΠΑΤΕΡΩΝ.GR <a.o.888@αγιορειτων-πατερων.gr> 

Σ' αυτόν ελπίζουν οι αντι-Οικουμενιστές για να ανατρέψει την Πανορθόδοξη Σύνοδο του Κολυμπαρίου! (Βίντεο)

 Καὶ περὶ τῆς ἐκπληρώσεως τῆς προφητείας
τοῦ ἁγίου Λαυρεντίου τοῦ Τσέρνικωφ


Βίντεο ἀπὸ τὸν Κωνσταντίνο

Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας Γαβριήλ:

«Η Εκκλησία αποκτά πλέον
ρόλο μέσα στον κόσμο»

Άρθρον του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ με τον τίτλον «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ως σημείο αναφοράς για το μέλλον» εδημοσιεύθη εις την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 3ης Ιουλίου 2016. Εκτός από το εγκώμιον εις τον Πατριάρχην προκαλεί η δήλωσις του Σεβασμιωτάτου ότι η Εκκλησία υπερβαίνει πλέον τον συντηρητισμόν και αποκτά πλέον ενεργόν ρόλον εις τον κόσμον! Δηλαδή, έως τώρα εκάθευδεν ο Κύριος; Η εμμονή του δια τους διαλόγους με τους αιρετικούς είναι εμφανής. Σεβασμιώτατε, πότε η Εκκλησία έκανεν ατέρμονα διάλογον με τους αιρετικούς; Τους εζήτει απολογίαν και κατόπιν τους κατεδίκαζε. Παραθέτομεν ακολούθως τμήμα του άρθρου:

«…είναι άξια αναφοράς σε όλη αυτή την πορεία προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο η καθοριστική συμβολή του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,

Τραγελαφικό! Αποφαίνεσθε ότι είναι αιρετική η Πανορθόδοξη Σύνοδος,


Στρογγυλὴ Τράπεζα στὴν Μολδαβία

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ  «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
  

Σὲ συζήτηση στρογγυλῆς τραπέζης ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κισινάου, πρωτεύουσα τῆς Μολδαβίας, στὶς 29 Ἰουνίου (12 Ἰουλίου μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο) τοῦ 2016, ἡμέρα ἑορτῆς τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, (σ’ αὐτὴν συμμετεῖχαν ἐκτός ἀπὸ τοὺς Μολδαβούς, ὁ π. Θ. Ζήσης, ὁ κ. Δ. Τσελεγγίδης, ὁ π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου καὶ ὁ μοναχὸς π. Σεραφείμ), μὲ ἀντικείμενο τὴν πρόσφατη Σύνοδο στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, προέκυψαν οἱ ἑξῆς βασικὲς θέσεις (Μία πρώτη κριτική τους ἐδῶ): 
 ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ  «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ*
1. Ἡ συνελθοῦσα στὴν Κρήτη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ἀπὸ 16 ἕως 27 Ἰουνίου τοῦ ἔτους 2016 διέψευσε καὶ τὸ ὄνομά της καὶ τὶς προσδοκίες [σ.σ.: ποιοί καὶ ποιὲς προσδοκίες εἶχαν ἀπὸ μιὰ Σύνοδο ποὺ ἐκ τῶν προτέρων εἶχε αἱρετικὲς προδιαγραφές;] τοῦ ὑγιοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.
2. Διέψευσε τὸ ὄνομά της, διότι ἀποδείχθηκε, κρινόμενη θεολογικά, ὅτι δὲν εἶναι οὔτε σύνοδος οὔτε ἁγία οὔτε μεγάλη. Δὲν εἶναι ὀρθόδοξη σύνοδος, διότι δὲν ἀνταποκρίθηκε στὰ κριτήρια καὶ στὰ μέτρα τῶν ἀληθινῶν συνόδων, τῶν γνωστῶν ἀπὸ τὴν ἱστορία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας· διακόπτει τὴν παράδοση τῶν ὀρθοδόξων συνόδων, δὲν ἀποτελεῖ συνέχειά τους, ἀποτελεῖ συνοδικὸ πραξικόπημα καὶ συνοδικὴ καινοτομία. Οἰκοδόμησε ἕνα «νέο εἶδος συνόδου», ὅπως καυχήθηκε ἕνας ἀπὸ τοὺς Προκαθημένους, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος. Εἶναι σύνοδος τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. [σ.σ.: Γιὰ προσέξτε τί λέτε, πατερες· γιατὶ καὶ ὁ τρόπος καὶ λόγος τοῦ χαρτοπολεμεῖν, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀσύδοτος καὶ ἀνεξέλεγκτος. Ἀποτιμήσατε τὴν Σύνοδο καὶ ἀποφαίνεσθε ὅτι:   «Δὲν εἶναι ὀρθόδοξη σύνοδος… ἀποτελεῖ συνοδικὸ πραξικόπημα Εἶναι σύνοδος τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»! Συμφωνοῦμε μαζί σας. Ἂν καὶ δὲν εἶστε Σύνοδος, ὅμως, ἀκολουθώντας τὴν ὀρθόδοξη Παράδοση, ποὺ μᾶς δίδει τὸ δικαίωμα καὶ τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀρνούμαστε νὰ ἀποδεχτοῦμε αἱρετικὲς ἀποφάσεις, καταλήξατε σ’ αὐτὰ τὰ συμπεράσματα. Ὅμως τὸ ἐρώτημα εἶναι: Αὐτὴ τὴ Σύνοδο τὴν πραγματοποίησαν Ἐπίσκοποι. Ἂν ἡ Σύνοδος ἀποτελεῖ πραξικόπημα κατὰ τῆς Ἀλήθειας τῆς Ἐκκλησίας, ἂν δὲν εἶναι Ὀρθόδοξη ἀλλὰ Οἰκουμενιστική-αἱρετική, τότε, οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ τὴν συνεκάλεσαν, τί εἶναι; Εἶναι Ὀρθόδοξοι; Ἀλλὰ βλέπετε, ἐκεῖ σ[[ας ὁδηγεῖ ἡ στρουθοκαμηλικὴ τακτική σας. Ὅπως ἀρνεῖσθε νὰ κατονομάσετε (ὅπως πολλάκις οἱ πιστοὶ σᾶς παρακάλεσαν) τοὺς αἱρετικούς, γιὰ νὰ τοὺς γνωρίσουν καὶ νὰ τοὺς ἀποφεύγουν καὶ μιλᾶτε ἀόριστα γιὰ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ χωρὶς αἱρετικούς (γιατί, ἂν τοὺς κατονομάζατε θὰ ἔπρεπε νὰ διακόψετε τὸ μνημόσυνό τους), ἔτσι καὶ τώρα, συνεχίζετε τὴν ἴδια τακτική: Μιλᾶτε γιὰ αἱρετικὴ Σύνοδο, ἀλλὰ γιὰ Ὀρθόδοξους συνέδρους-Ἐπισκόπους!].

(Καὶ συνεχίζετε).
3. Δὲν εἶναι ἁγία τυπικῶς, κανονικῶς καὶ οὐσιαστικῶς, διότι ἔλαβε ἀποφάσεις ἀντίθετες πρὸς τὶς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων, δὲν εἶναι «ἑπομένη τοῖς ἁγίοις Πατράσι». Μολονότι ἡ σχέση τῆς Μιᾶς, τῆς Ὀρθοδόξου, Ἐκκλησίας μὲ τούς ἑτεροδόξους ἀναδείχθηκε ὡς κεντρικὸ θέμα τῆς Συνόδου, ἡ ὁποία ἐν προκειμένῳ ἀνάλωσε πολὺ χρόνο καὶ κόπο καὶ ὑπέστη μεγάλη ἔνταση, ὡστόσο γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας Σύνοδος μέ τόσο μεγάλες φιλοδοξίες δὲν κατονόμασε καὶ δὲν καταδίκασε αἱρετικούς. Πουθενὰ μέσα στὰ κείμενα τῆς Συνόδου αὐτῆς δὲν ὑπάρχει ἡ λέξη «αἵρεση». Ἀντίθετα, ὀνομάζει τὶς αἱρέσεις τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ «ἐκκλησίες»· ἀξιολογεῖ θετικὰ τὰ κείμενα τῶν Θεολογικῶν Διαλόγων, μερικὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ ἐκκλησιολογικὲς αἱρέσεις, ὅπως τὰ κείμενα τοῦ Balamand (1993), τοῦ Porto Alegre (2006), τῆς Ραβέννας (2007) καὶ τοῦ Πουσάν (2013)· ἐπαινεῖ τὸ παναιρετικὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» (WCC) καὶ συνιστᾶ νὰ συνεχισθεῖ ὁ ἐξευτελισμὸς τῆς ἐκεῖ συμμετοχῆς μας καὶ τῆς ἐξίσωσής μας πρὸς τὶς δῆθεν ἐκκλησίες τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Νομιμοποιώντας, λοιπόν, τὴν μὲ κακὸ τρόπο διενεργούμενη συμμετοχή μας στούς Διαλόγους καὶ ἀποκρύπτοντας τὴν μειοδοσία ἐκ μέρους τῶν ὀρθοδόξων