Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

Επίσκοποι, ιερείς και λαός κοινωνούντες και ευλογούμενοι από Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους που συμπροσεύχονται μετά "ιερέων" που "θύουν τοις δαιμονίοις", με ποιόν "κοινωνούν";

   Θυμάσθε το βίντεο εις την Ασίζη με τον ειδωλολατρικό ύμνο προς την θεότητα ''Ολοκούν'' των Παγανιστών Γιορούμπα;
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ: https://www.youtube.com/watch?v=AtqEsr3RGUc


   
Αυτοί λοιπόν συμμετείχαν εις την Ασίζη και μάλιστα συμπροσευχήθηκαν μαζί με «ορθοδόξους» παπικούς, μουσουλμάνους κ.λπ.

Μ΄ αυτούς λοιπόν ΣΥΜ-ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΑΝ οι «ορθόδοξοι» εις την Ασίζη ακούγοντας τους ''ύμνους'' προς τις θεότητες-δαίμονές τους!!!

(Δείτε την συμπροσευχή στο Βίντεο και κυρίως απο το 2.15 και μετά!).


  Πως τώρα οι «ορθόδοξοι» συμπροσευχήθηκαν με ανθρώπους που πιστεύουν σε αφρικανικές θεότητες-δαίμονες (Βουντού), και μάλιστα πιστεύουν και σε ζόμπι!!! Ναι καλά διαβάσατε ζόμπι!
Ας δούμε μερικές πληροφορίες δια τα ''πιστεύω'' αυτών!
  Το Βοντούν (Βουντού) είναι ένα περίπλοκο δόγμα που ακολουθείται από περίπου 60 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. 
Τον πυρήνα της λατρείας αποτελούν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις

Σύλλογος Ὀρθοδόξων Κρητῶν. Γράμμα συμπαραστάσεως διά Γέροντα Σάββα

Σύναξις Ὀρθοδόξων Κρητῶν
πρὸς τὴν Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας
.

  Δυστυχῶς, "συντάσσεστε μὲ τὰ φρονήματα τοῦ παναιρετικοῦ (ὅπως ἀποδεικνύεται) Πατριάρχου Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη καὶ δέχεσθε ὡς Ὀρθόδοξη τὴν ληστρικὴ καὶ αἱρετικὴ ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης"!

                                                                        Χανιὰ τῇ 31-7-2016

Κυριακὴ  ΣΤ’  Ματθαίου

 Εὐδοκίμου δικαίου, Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας


 Πρὸς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας

Κοινοποίησις:
Ἱερὰ Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους
Πολιτικὴ Διοίκηση Ἁγίου Ὄρους
Ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν

   ς Ὀρθόδοξοι Κρῆτες, ἐπληροφορήθημεν καὶ παρακο-λουθοῦμεν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὰ τεκταινόμενα ἀναφορικά μὲ τὸν Γέροντα Σάββα Λαυριώτη. Μὲ μεγάλη λύπη διαπιστώνουμε ὅτι ἡ ἱστορικὴ καὶ ἀρχαιότερη Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας, ὄχι μόνον δὲν πρωτοστατεῖ στὸν ἀγῶνα κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δίνοντας τὸ παράδειγμα στοὺς ὑπόλοιπους Ἁγιορεῖτες, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐλάχιστους σωστὰ φρονοῦντες καὶ πράττοντες στὰ θέματα Πίστεως, ὅπως τὸν Γέροντα Σάββα, τοὺς ἐκδιώκει. Ἀντὶ νὰ τὸν ἐπαινέσετε καὶ νὰ μιμηθῆτε τὸ παράδειγμά

Ο καθένας σιγοντάρει τον Οικουμενισμό και προδίδει με τον τρόπο του!

 Παναγιώτης Σκαλτσής:

«Επωμιζόμαστε το βάρος της διδαχής της παράδοσης του Ισλάμ»


Συνέντευξιν εις την κ. Τζένην Κατσαρή-Βαφειάδη παρεχώρησεν ο Πρόεδρος του Τμ. Κοινωνικής Θεολογίας κ. Παναγιώτης Σκαλτσής, εις την οποίαν υπήρξεν υπέρμαχος της νέας κατευθύνσεως Ισλαμικών Σπουδών. Συμφώνως προς την ιστοσελίδα paratiritis-news της 21ης Ιουλίου 2016:

«ΠτΘ: Βλέπουμε ότι το Τμήμα Θεολογίας Θεσσαλονίκης βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και γίνεται επίκεντρο αντιθέσεων και «επιθέσεων» που εστιάζονται στη λειτουργία της «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών»… Εσείς πως αυτό το εξηγείται;
Π.Σ: Είμαστε ακαδημαϊκό ίδρυμα και έχουμε ευθύνη να μελετούμε όλες τις πτυχές και όλες τις εκφάνσεις του θρησκευτικού «φαινομένου». Βεβαίως, η Θεολογική μας Σχολή, έχει μία παράδοση μελέτης των πηγών και των κειμένων της ορθοδόξου παραδόσεως, αλλά δεν αποκλείει κανένα άλλο δόγμα, οποιασδήποτε άλλης ομολογίας, και σαφώς οι ετερόδοξοι αν το επιθυμούν μπορούν να σπουδάσουν και τα κείμενα της Ορθοδοξίας, ώστε να δουν και τον δικό μας πλούτο. Έχουμε, όμως, την ακαδημαϊκή ευχέρεια και την πρωτοτυπία να «ανοιχτούμε» παραπάνω, για να εξυπηρετήσουμε και ανάγκες που έχει η πολιτεία, όσον αφορά στην εκπαίδευση Ελλήνων πολιτών που έχουν το μουσουλμανικό θρήσκευμα και έχουν το δικαίωμα, αντί να πηγαίνουν σε άλλες χώρες, να σπουδάσουν στη χώρα τους το πλαίσιο της θρησκείας τους. Αναλάβαμε λοιπόν αυτήν την ευθύνη, κατόπιν προτροπής και παρακλήσεως της ίδιας της πολιτείας και, συγκεκριμένα, του Υπουργείου Παιδείας…».
Σχόλιον Ο.Τ.: Εις τι διαφέρει τότε μία θρησκειολογική σχολή από μίαν Ορθόδοξον; Είναι αυταπάτη ότι δεν θα πηγαίνουν εις άλλας χώρας, διότι όσοι γίνονται ιεροδιδάσκαλοι είναι πιστοί και δεν θα καταδεχθούν να μάθουν την θρησκείαν τους από χριστιανούς. Αυτοί απλώς θα εισέλθουν εις την κατεύθυνσιν προκειμένου να λάβουν και επίσημον κρατικόν δίπλωμα, ώστε να κατοχυρωθούν περισσότερον ως δημόσιοι υπάλληλοι. Αλήθεια, εφ’ όσον η κατεύθυνσις αυτή σκοπόν έχει να πληρώση τα κενά ιεροδιδασκάλων εις την Θράκην, δεν θα έπρεπε να παύση την λειτουργίαν της μετά τους πρώτους αποφοίτους; Αν κατ’ έτος αποφοιτούν 30, εις 10 έτη θα έχουν αποφοιτήσει 300 ιεροδιδασκάλους. Χρειάζονται τόσοι; Πόσα είναι τα μουσουλμανικά ιδρύματα εις την Ελλάδα; Μήπως θα διεκδικήσουν και θέσεις θεολόγων εις την μέσην εκπαίδευσιν εφ’ όσον θα έχουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα; Μήπως τους ενθαρρύνομεν να ανοίξουν όλα τα τζαμιά της Θράκης;
«ΠτΘ: Τι θα εμπεριέχει η εισαγωγική κατεύθυνση μουσουλμανικών σπουδών, ποιό είναι το πρόγραμμα σπουδών και τι μαθήματα περιλαμβάνει;
Π.Σ: Είναι ένα ευρύτερο πρόγραμμα, με πολύ ενδιαφέροντα μαθήματα όχι μόνο καθαρά

"Για ποια οικία του Πατρός μιλάει εδώ ο Χριστός;"

«Εν τη οικία του πατρός μου μοναί πολλαί εισίν»

 (Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

«Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε» (Ιω. 14:1).

     Δεν ταράζεται η καρδιά μας; Ταράζεται, όταν βλέπουμε αυτά που γίνονται γύρω μας, ταράζεται, όταν πέφτουμε σε πειρασμούς· όταν ο Κύριος μάς στέλνει δοκιμασίες, όταν έχουμε θλίψεις και όταν μας κυριεύει η κατάθλιψη, η καρδιά μας ταράζεται.
Αλλά ο Κύριος μάς λέει· «Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε». Μόνο αυτό χρειάζεται· η πίστη στον Θεό, στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αυτή η πίστη αποδιώχνει κάθε θλίψη και κάθε ταραχή και είναι για

Προφητικός λόγος του π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου



 * Βρισκόμαστε στὰ ἔσχατα.
* Ἡ ἐσχάτη αἵρεση (κατὰ τοὺς Πατέρες) δὲν θὰ καταδικασθεῖ ἀπὸ ἐκκλησιαστικὴ Σύνοδο.
* Ἡ Ἕνωση ὅλων, ποὺ προωθεῖται ἀπὸ τὴν παγκοσμιοποίηση καὶ τὴν Ν. Ἐποχή, ταιριάζει ἀπόλυτα καὶ εὐνοεῖ τὰ σχέδια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς Παγκόσμιου Ἡγέτη.
* Οἱ Ἐπίσκοποι εἶναι φορεῖς τῆς αἱρέσεως, γι΄ αὐτὸ καὶ συνυπάρχουν ἁρμονικά –ὡς μία τῶν ἐξουσιῶν– μὲ τὶς ἄλλες ἐξουσίες.
* Ἡ ἐπίσημη ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία δὲν θὰ ἀγωνισθεῖ κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γι’ αὐτὸ ἡ εὐθύνη τοῦ ἀγώνα ἐπαφίεται στὸν καθένα πιστό.
* Ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος εἶχε πεί ὅτι, ὅταν ἀναγνωρίσουν οἱ ὀρθόδοξοι ὡς Ἐκκλησία μὲ μυστήρια ὅ,τι δὲν εἶναι Ἐκκλησία (ὅπως σήμερα οἱ παπικοὶ καὶ οἱ Προτεστάντες, ὁ Πάπας καὶ οἱ τελετές τους ἀναγνωρίζονται ὡς Ἐκκλησία, κληρικοὶ καὶ μυστήρια ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές) τότε ἡ Ἕνωση θὰ εἶναι γεγονὸς τετελεσμένο.


  Αὐτὸ ποὺ σὲ ἄλλες ἐποχές (ποὺ ἦταν ζωντανὴ ἡ πίστη τῶν ὀρθοδόξων) ἦταν φυσικό, [τὸ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, νὰ μὴ ἔχουμε καμιὰ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς (ὄχι κοινωνική, ἐπαγγελματική)], αὐτὸ ποὺ κάποτε ἦταν φυσιολογικὸ καὶ τὸ εἶχε καταλάβει καὶ ὁ τελευταῖος ὀρθόδοξος Χριστιανός, σήμερα ἔχει γίνει ἀκατανόητο, ὑπερβολικό, ἀκραῖο, φανατικὸ κ.λπ.
Αὐτὸ συμβαίνει γιατὶ ἔχει ἐξασθενήσει ἡ πίστις μας, τὰ ὀρθόδοξα κριτήρια ποὺ εἴχανε κάποτε οἱ Χριστιανοί. Ὁ τελευταῖος χωρικὸς εἶχε τὸ ὀρθόδοξο κριτήριο καὶ ἤξερε ποῦ θὰ πρέπει νὰ πάει νὰ κοινωνήσει, ἀπὸ ποιόν πρέπει νὰ ἀπομακρυνθεῖ, ποῦ θὰ πρέπει νὰ ἀκουμπήσει τὴν ψυχή του καὶ ποῦ νὰ ἐμπιστευθεῖ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Αὐτὰ ὅλα τὰ γνώριζαν τότε οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ σήμερα δὲν τὰ γνωρίζουμε καὶ γι’ αὐτὸ μᾶς φαίνονται ὑπερβολικά.
Πρέπει ὅμως νὰ ποῦμε ὅτι βρισκόμαστε στὰ ἔσχατα χρόνια, ἤδη αὐτὸ τὸ ἔχουμε κατανοήσει ὅλοι, ὅτι βρισκόμαστε στὰ ἔσχατα χρόνια. Καὶ τὸ κατανοοῦμε καὶ ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ πλευρὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ πλευρά.
Δηλαδή, στὰ ἔσχατα χρόνια θὰ συγκλίνουνε τὰ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα μὲ τὰ πολιτικὰ γεγονότα. Ἡ δὲ αἵρεσις τῶν ἐσχάτων καιρῶν, μᾶς ἔχουν πεῖ οἱ Πατέρες, ὅτι δὲν θὰ καταδικασθεῖ, ἀλλὰ θὰ ἐπικρατήσει καὶ θὰ εἶναι τέτοια αὐτὴ ἡ αἵρεσις, ποὺ θὰ ταιριάζει μὲ τὴν πάγκοσμιοποίηση, μὲ τὴν Ν. Ἐποχὴ καὶ μὲ τὸν Ἀντίχριστο.
Πῶς θὰ μᾶς κυβερνήσει ὁ Ἀντίχριστος ἅμα δὲν ἑνωθοῦμε ὅλοι. Ὄχι μόνο πολιτικά, ἀλλὰ καὶ ἐκκλησιαστικά. Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο σήμερα δὲν μιλάει κανεὶς γιὰ τὴν αἵρεση τῆς ἐποχῆς μας.
Οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ φορεῖς τῆς αἱρέσεως· οἱ φορεῖς τῆς μολύνσεως, τοῦ καρκίνου αὐτοῦ, εἶναι οἱ Ἐπίσκοποι οἱ φορεῖς· καὶ διαλέγουνε τώρα ποιούς Ἐπισκόπους θὰ κάνουνε, ὥστε αὐτοὶ νὰ μὴ μιλᾶνε γιὰ τὴν αἵρεση τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλὰ νὰ τὰ πηγαίνουν καλὰ μὲ τὶς ἐξουσίες, μὲ τοὺς πολιτικούς, μὲ τοὺς Μασώνους, μὲ τοὺς Εὐρωπαίους, μὲ τοὺς Ἑβραίους, μὲ ὅλους νὰ τὰ πηγαίνουν καλά. Μόνο ἂν βρεθεῖ κάποιος αὐστηρὸς ὀρθόδοξος, μὲ αὐτὸν δὲν τὰ πηγαίνουν καλά. Μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους τὰ πηγαίνουν καλὰ οἱ Ἐπίσκοποι. Αὐτοὶ λοιπόν εἶναι οἱ φορεῖς τῆς αἱρέσεως.
Ἡ αἵρεσις λοιπὸν τῶν ἐσχάτων καιρῶν δὲν θὰ καταδικασθεῖ, ἀλλὰ θὰ ταιριάζει ἀπόλυτα μὲ τὴν παγκοσμιοποίηση, θὰ συμβαδίσουνε τὰ ἐκκλησιαστικὰ μὲ τὰ πολιτικὰ πράγματα σὲ σημεῖο ποὺ ὁ ἕνας νὰ καλύπτει τὸν ἄλλο. Ἡ μία ἐξουσία νὰ καλύπτει τὴν ἄλλη καὶ ἡ μία ἐξουσία νὰ στηρίζει τὴν ἄλλη.
Ἔτσι λοιπόν, βλέπουμε σήμερα τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες μας νὰ στηρίζονται ἀπὸ τοὺς πολιτικούς, καὶ οἱ πολιτικοὶ πάλι νὰ στηρίζονται ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστικούς.
Σ’ αὐτὰ τὰ ἔσχατα λοιπὸν χρόνια ποὺ εἴμαστε, ποὺ βρισκόμαστε, ὁ καθένας θὰ σωθεῖ μὲ ἕνα προσωπικὸ ἀγώνα· δὲν θὰ περιμένει δηλαδὴ νὰ κάνει ἀγώνα ἡ Ἐκκλησία, ὅπως κάποτε ἔκαναν οἱ Πατέρες, κι ἔκαναν Συνόδους καὶ καταδικάζανε τὶς αἱρέσεις. Σήμερα θὰ κάνουμε Συνόδους γιὰ νὰ ἐπιβραβεύσουμε τὶς αἱρέσεις.

Μοῦ ἔλεγε κάποτε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, καὶ τὸ ἔχω ἀναφέρει ἀρκετὲς φορές, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶναι σημαντικὸ αὐτὸ θὰ τὸ ἀναφέρω πάλι, γιατὶ αὐτὸ ποὺ εἶπε, ἔχει γίνει σήμερα. Μοῦ εἶχε πεῖ τὸ ἑξῆς, κάποια φορὰ ποὺ κάπου συζητούσαμε ἐκεῖ στὴν Ἀθήνα· ὅτι, ἂν κάποτε μοῦ λέει, πάτερ, ἂν κάποτε φτάσουμε νὰ ἀναγνωρίσουμε σὰν Ἐκκλησία, ἕνα μυστήριο ποὺ γίνεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, νὰ τὸ ἀναγνωρίσουμε ὡς ἔγκυρο, χωρὶς ὅμως νὰ μετανοήσει αὐτὸς ποὺ τὸ ἔχει πάρει τὸ μυστήριο αὐτό, ἀλλὰ θὰ βρίσκεται ἐκεῖ, στὴν πλάνη ποὺ βρίσκεται, αὐτὸ θὰ εἶναι, λέει, σὰν νὰ ἀρνούμεθα τὴν ὑπόσταση τοῦ ἑαυτοῦ μας, σὰν νὰ ἀρνούμεθα τὴν Ὀρθοδοξία μας.
Ἔτσι εἶχε πεῖ τότε ὁ π. Ἐπιφάνιος. Καὶ αὐτὸ ἔχει γίνει. Ἔχουμε ἀναγνωρίσει τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν. Δὲν τὰ ἔχουμε