Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

28η Οκτωβρίου, εορτή της Αγίας Σκέπης (Παναγίας).


Η Αγία Σκέπη. Ελληνορθόδοξη εικόνα 1.
Ο περίφημος Βυζαντινός ναός της Παναγίας Βλαχερνών της Κωνσταντινούπολης είχε ένα παρεκκλήσι, όπου φυλάσσονταν η Αγία Σορός της Θεοτόκου, δηλαδή το εξωτερικό ένδυμά της που ονομαζόταν μαφόριο (Ωμοφόριον), και η Τιμία Ζώνη της. Στο εν λόγω παρεκκλήσι γινόταν κάποτε, στα χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντος του Σοφού (886 - 911) ολονύκτια Αγρυπνία, στην οποία μετείχαν και οι άγιοι, Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός και ο μαθητής του Επιφάνιος. Κατά τη διάρκεια της Αγρυπνίας οι αναφερόμενοι άγιοι είδαν σε όραμα την Παναγία να εισέρχεται στο ναό και να προχωρεί μεγαλοπρεπής προς το Άγιο Βήμα, συνοδευόμενη από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον Ιωάννη τον Θεολόγο, άλλους Προφήτες και Αποστόλους και πολλούς αγγέλους. Όταν η Θεοτόκος έφθασε μπροστά στην Αγία Τράπεζα του ναού, γονάτισε και προσευχήθηκε επί αρκετή ώρα με δάκρυα στα μάτια της. Κατόπιν σηκώθηκε, έβγαλε απ’ τη σεπτή κεφαλή της το μαφόριο και το άπλωσε και σκέπασε μ’ αυτό όλους τους παρευρισκόμενους χριστιανούς. Τέλος αναχώρησε απ’ το ναό, παίρνοντας μαζί της το μαφόριο και αφήνοντας στη θέση του τη χάρη του Θεού να προστατεύει το λαό Του.
Ελληνορθόδοξη εικόνα 2.
Το περιγραφόμενο θαύμα της Αγίας Σκέπης προξένησε και προξενεί ισχυρότατη εντύπωση στους Χριστιανούς Ανατολής και Δύσης. Από τότε που τελέστηκε κι έως σήμερα έχουν συνταχθεί γι’ αυτό πολλές θεολογικές μελέτες κι αναλύσεις του, έχουν ανεγερθεί επ’ ονόματί του αρκετοί ιεροί ναοί, κι έχουν φιλοτεχνηθεί πάμπολλες θεόπνευστες εικόνες του. 



Επισήμανση: Η θαυματουργική εμφάνιση της Παναγίας – Αγίας Σκέπης εορτάζεται σε ολόκληρη την Οικουμένη την 1η Οκτωβρίου κάθε χρόνου. Στην Ελλάδα όμως, απ’ το έτος 1952 κι εξής, καθιερώθηκε να εορτάζεται την 28η Οκτωβρίου, για να θυμίζει στους ευσεβείς κατοίκους της τη σκέπη και προστασία των Ελλήνων στρατιωτών από τη Θεοτόκο, κατά το νικηφόρο έπος του 1940 (εικ. 3).
 

 

Κοντάκιον Αγίας Σκέπης. Ήχος πλ. δ΄.

Ώσπερ νεφέλη αγλαώς επισκιάζουσα,
της Εκκλησίας τα πληρώματα Πανάχραντε,
εν τη πόλει πάλαι ώφθης τη Βασιλίδι.
Αλλ’ ως σκέπη του λαού σου και υπέρμαχος,
περισκέπασον ημάς εκ πάσης θλίψεως,
τους κραυγάζοντας, Χαίρε Σκέπη ολόφωτε.


Θείες και γήινες παρηγοριές

 (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)

Αδιάκοπα η ψυχή πάσχει και υποφέρει και βασανίζεται και παλεύει. Από τη μια μεριά οι εξωτερικές πιέσεις και τα προβλήματα, που δεν την αφήνουν σε ησυχία. Το ένα κακό φεύγει, το άλλο έρχεται, το ένα πρόβλημα λύνεται, άλλο εμφανίζεται. Από την άλλη πάλι η ψυχή ταλαιπωρείται εσωτερικά από τα πάθη και τις συγκρούσεις τους, που της δημιουργούν τύψεις, αθυμία, πόνο, θυμό, ταραχή, ανησυχία. Πού λοιπόν θα μπόρεση ν’ ακουμπήση λυτρωτικά η ψυχή με όλα αυτά; Ποιός θα της δώση ειρήνη και ανάπαυσι; Ποιός έχει τη δυνατότητα να της εμπνεύση ηρωισμό και καρτερία για τα εξωτερικά προβλήματα, αλλά και να την λύτρωση από τις εσωτερικές συγκρούσεις των παθών και τις τύψεις; Ποιός;… Ξέρεις άλλον από τον Κύριό μας, τον Ιησού;
Γι’ αυτό λοιπόν νύχτα και μέρα αναζήτα με πόνο και πόθο τον Κύριο. Αναζήτησέ Τον μέχρι να Τον βρης και να Τον αποκτήσης. Πού θα τον αναζητήσης όμως; Ψάξε σ’ όλα τα σημεία της γης- ζήτησέ Τον στα πέρατα του κόσμου- ζήτησέ Τον στα πλούτη, στη δόξα, στο σωματικό κάλλος, στις απολαύσεις και τις ηδονές…  Πουθενά δεν θα Τον βρης. Γιατί Εκείνος σε κρατά ολόκληρο μέσα στα χέρια Του, κι εσύ δεν το γνωρίζεις. Βρίσκεται όλος μέσα σου, κι ούτε αυτό το νιώθεις. Η Βασιλεία του ουρανού μέσα σου είναι, μην την ψάχνης σ’ άλλους τόπους.

(Από το βιβλίο “Πνευματικό Αλφάβητο” του Αγίου Δημητρίου Ροστώφ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, 1996)

Ένωση; Με τί; Με το κράτος του Βατικανού;

Η αθεΐα ως απότοκος του Βατικανού                            ShowLetter.jpg
  Eντύπωση κάνει ότι ορθόδοξοι θεολόγοι, όταν γίνεται λόγος για τις διαφορές ορθοδοξίας και ρωμαιοκαθολικισμού, συνήθως αναφέρονται μόνο στο πρωτείο του Πάπα και το Φιλιόκβε. Και αυτό γιατί τα ζητήματα αυτά, χωρίς να παραγνωρίζεται η σημασία τους είναι η ορατή πλευρά του παγόβουνου. Μεγάλη πέτρα του σκανδάλου η οποία συνήθως δεν επισημαίνεται είναι ότι η ρωμαιοκαθολική εκκλησία έχει αυτοανακηρυχθεί εδώ και αιώνες (και) σε πολιτική εξουσία, παραθεωρώντας τη θεμελιώδη διάκριση τού Χριστού μεταξύ  Θεού και Καίσαρος.



   Και αν σήμερα είναι ένα απλώς συμβολικό κράτος-χάρις στην επέμβαση των ιταλών επαναστατών του 19ου αιώνα, έχει διατηρήσει ακέραια την κρατική της ιδεολογία. Είναι προφανές ότι χριστιανική Εκκλησία με μιά διάκριση καίσαρος, όχι μόνο εκκλησιαστικά είναι αδιανόητη και αντιφατική αλλά και παραμορφώνει την χριστιανική συνείδηση....Ας  μη πλανώμεθα. Η αθεϊα στη Δύση είναι απότοκος κυρίως των τραγικών αλλοιώσεων της  χριστιανικής πίστης.

Nικήτας Αλιπράντης
καθηγητής Νομικής Σχολής Παν.Θράκης 

«Συ, Κύριε, είσαι η ελπίδα μου»


«Συ, Κύριε, είσαι η ελπίδα μου»
(Ψαλμ. 90, 9)

Του Κων. Παπαδημητρακοπούλου

Είναι αλήθεια, αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, πως ζούμε σε δύσκολες εποχές, επιπλέον δε, κάποτε έρχονται σε όλους μας και οι δύσκολες στιγμές και οι απρόοπτες καταστάσεις. Τόσο απρόοπτες και δύσκολες, που πραγματικά τα χάνουμε, μας δημιουργείται η πεποίθηση πως δεν υπάρχει πουθενά φως και ο πειρασμός μας λέει πως δεν θα υπάρξει(!). Στ’ αλήθεια τι κάνουμε τότε;
Άλλοι απελπιζόμαστε και λέμε: Πάει, χάθηκα!
Άλλοι τρέχουμε να βρούμε γνωστούς και φίλους εκλιπαρώντας τους για βοήθεια!
Άλλοι δεν το βάζουμε κάτω, γιατί πιστεύουμε στις δυνάμεις και τα προσόντα μας, οπότε και περιμένουμε από κει τη λύτρωση!
Άλλοι υπολογίζουμε σε υλικά πράγματα (χρήματα, κτήματα, εισοδήματα κ.λπ.)!
Άλλοι «ποντάρουμε» στις «μεγάλες δυνάμεις», ακόμη και στις …μαγικές!
Άλλοι καταφεύγουμε στους ειδικούς, τους τόσους ειδικούς που έχουμε για όλα σήμερα!
Ωστόσο υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι δεν ελπίζουν σε τίποτε απ’ όλα αυτά, τα μάταια, τα ανίσχυρα και τα φθαρτά, αλλά που; Μονάχα στον Πανάγοθο, Φιλάνθρωπο και Παντοδύναμο Θεό. Ναι, σ’ Αυτόν μονάχα! Οπότε και σ’ Αυτόν καταφεύγουν. Σ’ Αυτόν αφήνουν τη ζωή τους, την υγεία τους, την οικογένειά τους, το μέλλον τους, τα πάντα. Γι’ αυτό και με απόλυτη εμπιστοσύνη τους ακούει κανείς να λένε: «Έχει ο Θεός»! Και «θα δώσει ο Θεός»! Και πορεύονται ατάραχοι, γαλήνιοι, ήσυχοι …
Και τι … περίεργο!
Εκεί που η λογική έλεγε ότι θα καταποντιστούν όπου να ‘ναι, τελικά τίποτε δεν έγινε!
Εκεί που όλοι έβλεπαν το αδιέξοδο, έπεσαν παταγωδώς έξω ως και οι ειδικοί ακόμη!
Εκεί που περίμενε κανείς όλα να συντριβούν, στο τέλος συντρίφτηκαν όλες οι κακές καταστάσεις και όσοι τις υποκινούσαν!
Πόσα περιστατικά δεν μας θυμίζει αυτό! Όπως αυτό με τον Μωυσή και τους Ισραηλίτες, στους οποίους άνοιξε η Ερυθρά θάλασσα κι έγινε δρόμος μπροστά τους, για να την διαβούν η τους μαθητές του Χριστού που υπέφεραν τότε απ’ τη θαλασσοταραχή μέσα στη νύχτα και κινδύνευαν να καταποντιστούν (Ματθ. 22, 33).
Στ’ αλήθεια πόσο μεγάλο και σημαντικό πράγμα είναι να ελπίζει κανείς στον Θεό! «Η ελπίδα στον Θεό όλα τα μεταβάλλει», θα πει ο ι. Χρυσόστομος, και πως «η ελπίδα είναι όντως η αιτία όλων των αγαθών». Ο δε Άγιος Γρηγόριος γράφει σ’ ένα ποίημά του: «Όλα ο χρόνος τα κυλά όμοια με τα ζάρια, την ομορφιά, τη φήμη, τον πλούτο, τη δύναμη, την άπιστη τύχη. Εγώ όμως κρατώντας τον Χριστό, ποτέ δε θα πάψω να ελπίζω».
Λοιπόν, στο μεγάλο αυτό θέμα, το τόσο σύγχρονο, λέμε να δούμε την απάντηση που δίνουν οι πνευματικοί άνθρωποι και μάλιστα οι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Γιατί αυτοί, δεν είναι μόνο ότι δοκιμάστηκαν όλοι τους και για τα καλά στη ζωή τους, όσο λίγοι, αλλά και γιατί όλα τα αντιμετώπισαν με το φως της Θεογνωσίας που απέκτησαν.
Αφορμή για όλα όσα θα πούμε σήμερα αδελφοί μου, είναι ένα

Από τον Όρθρον της εορτής του αγίου Νέστορος. ---"Ελέησον τους υπό της φοβεράς του Σεισμού απειλής τεθορυβουμένους"!


Κοντάκιον
θλήσας καλῶς, ἀθάνατον τὴν εὔκλειαν, κεκλήρωσαι νῦν, καὶ στρατιώτης ἄριστος, τοῦ Δεσπότου γέγονας, ταῖς εὐχαῖς Δημητρίου τοῦ Μάρτυρος, σὺν αὐτῷ οὖν Νέστορ σοφέ, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Ὁ Οἶκος
       Ῥώμῃ Θεοῦ ἀθλήσας, παμμάκαρ, νικηφόρος ἐδείχθης,ἐχθρὸν τοῖς ποσὶ καταπατήσας, δεδόξασαι, στεφανίτης σὺν ταῖς χορείαις τῶν σεπτῶν Ἀθλοφόρων Νέστορ ἐφάνης, καὶ Ἀαρὼν ὑπερήρθης Χριστοῦ Ἀθλητά, σὺν Ἄβελ αἷμα τὸ θεῖον σου προσενέγκας, καὶ θρόνῳ θείῳ τοῦ κτίσαντος παρεστώς, σὺν Ἀγγέλων τοῖς τάγμασι, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν. τὸν

Κοντάκιον τοῦ Σεισμοῦ
Τῇ νεύσει κλονεῖς, τῇ θείᾳ σου τὰ σύμπαντα, καὶ πάντων δονεῖς, καρδίας Παντοδύναμε, τῶν εἰς νοῦν τὸν φόβον σου, μὴ ἐχόντων δίκαιε Κύριε· τῆς οὖν δικαίας σοῦ ὀργῆς,  τὰ κύματα ἄνες, σὸν πλάσμα ἐλεῶν.

Ὁ Οἶκος
πηγὴ τῶν οἰκτιρμῶν, καὶ τῆς φιλανθρωπίας τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος, καὶ τῆς  μακροθυμίας καὶ χρηστότητος ἡ ἄπειρος ἄβυσσος, πολυεύσπλαχνε Κύριε, σοῦ δεόμεθα, καὶ σὲ ἱκετεύομεν· οἴκτειρον τοὺς συντετριμμένους ἡμᾶς καὶ  τεταπεινωμένους, ἐλέησον καὶ ὑπὸ τῆς φοβερᾶς τοῦ Σεισμοῦ ἀπειλῆς τεθορυβουμένους, καὶ τρόμῳ πολλῷ καὶ φόβῳ συνεχομένους ἐπίσκεψαι, καὶ λύτρωσαι ἐκ ταύτης, καὶ παντοίου ἀλλοῦ καὶ δεινοῦ κινδύνου καὶ κακώσεως, καὶ πάσης ἄλλης δικαίας σοῦ ὀργῆς τὰ κύματα ἄνες, σὸν πλάσμα ἐλεῶν.

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ
Μρτυς Χριστο Δημτριε, ς ποτ το Λυαου, τν φρν κα τν παρσιν, κα τ ππειον θρσος, καθελες χριτι θεᾳ, τν γενναον κρατνας, ν τ σταδῳ Νστορα, το Σταυρο τ δυνμει, οτω κἀμ, τας εχας σου κρτυνον θλοφρε΄ κατ δαιμνων πντοτε, κα παθν ψυχοφθρων.


Λυαίου τὴν ἀπόνοιαν, καὶ μανιώδη ἔπαρσιν, τῇ τοῦ Σταυροῦ δυναστείᾳ, καὶ ταῖς εὐχαῖς Δημητρίου, τοῦ πανενδόξου Μάρτυρος, καθεῖλες Νέστορ πρότερον, τὰ πάθη τροπωσάμενος, καὶ Μάρτυς ἄριστος ὤφθης, Χριστοῦ σοφὲ ἀθλοφόρε.

«Κάποτε ο Χριστός, ενώ δίδασκε στο ιερό...»! --Βίντεο: ο Μ. Θεοδωράκης στην νεολαία του Ι. Μεταξά)!


Πως γίνεται ο "φασίστας Μεταξάς" να κήρυξε τον "πόλεμο στον φασισμό";


Κάποτε ο Χριστός, ενώ δίδασκε στο ιερό, ήρθαν κοντά του οι αρχιερείς και τον ερώτησαν αγανακτισμένοι:
    «Με ποια εξουσία τα κάνεις όλα αυτά; Ποιος σου έδωσε αυτή την εξουσία;»

     Και ο Χριστός τους απάντησε: «Θα σας ρωτήσω και εγώ έναν λόγο, και αν μου απαντήσετε, θα σας πω και εγώ με ποια εξουσία τα κάνω αυτά. Το βάπτισμα του Ιωάννη (του Προδρόμου) από πού ήταν; Από τον Ουρανό ή από τους ανθρώπους;»

     Εκείνοι τότε άρχισαν να σκέπτονται μέσα τους, λέγοντας: «Αν πούμε: Από τον Ουρανό, θα μας πει: Γιατί, λοιπόν, δεν πιστέψατε σ' αυτόν; Αν, όμως, πούμε: Από τους ανθρώπους, φοβόμαστε το πλήθος, επειδή, όλοι έχουν τον Ιωάννη ως προφήτη».

    Και του απάντησαν: «Δεν ξέρουμε».

    Κι Εκείνος τους είπε: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά». (Ματθαίος 21:23-27)



Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά;

Γιατί κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, ακούγεται (από αριστερούς, χαζοδεξιούς και αντιλαλεί το τηλεόπληκτο πόπολο) το χιλιοειπωμένο «οι Έλληνες πολέμησαν εναντίον του φασισμού» ή «η Ελλάδα είπε ΟΧΙ στο φασισμό».



Ο υπουργός μισελληνικής προπαγάνδας και απεθνοποίησης της παιδείας, πέρσι μας διαφώτισε ότι, «…το έπος της 28ης Οκτωβρίου, ήταν ένας πόλεμος αντίστασης στο φασισμό και μέρος του ευρύτερου αντιφασιστικού αγώνα στην Ευρώπη».



Μάλιστα. Καταρχάς τίθεται το εύλογο ερώτημα:



Δηλαδή αν ο εχθρός είχε π.χ. δημοκρατικό πολίτευμα, θα τον αφήναμε να περάσει;



Εάν έκαναν την εισβολή οι μπολσεβίκοι θα κάναμε αντίσταση;  



Η Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1940, πολέμησε έναν εχθρό, έναν ξένον εισβολέα που της επιτέθηκε και απείλησε την εδαφική της ακεραιότητα, χωρίς να του ζητήσει πιστοποιητικό πολιτικών ή κοινωνικών φρονημάτων.


Κι εγώ νόμιζα ότι ευρίσκεται εις πόλεμον "με τον φασισμόν"
Και φυσικά το ΟΧΙ δεν το είπε ο λαός. Το είπε ο Μεταξάς**.



Μα μισό λεπτό, ο Μεταξάς δεν ήταν «φασίστας»;



Εάν ήταν φασίστας, πως έκανε αντίσταση κατά του φασισμού;



Διαβάζουμε στην wikipedia:



Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου μπορεί να χαρακτηριστεί ως δεξιό αυταρχικό και ως πατερναλιστικό. Παρά τις επιρροές του από τον φασισμό και τον ναζισμό, η 4η Αυγούστου δεν ταυτίζεται με τα καθεστώτα της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας. Εξάλλου, δεν υιοθετούσε τις φυλετικές-ρατσιστικές διακρίσεις του ναζισμού (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι επιτρεπόταν στους Έλληνες Εβραίους η συμμετοχή στην ΕΟΝ). Μια ακόμα σημαντική διαφορά ήταν ο αντι-ιμπεριαλιστικός λόγος του καθεστώτος και του Μεταξά.

Ο εθνικισμός ήταν ίσως το πιο κύριο χαρακτηριστικό του καθεστώτος, έχοντας επιρροές από τη δικτατορία του Σαλαζάρ στη Πορτογαλία και του στρατοκρατικού "Εστάντο Νόβο" στη Βραζιλία.

Ο Μεταξάς είχε στόχο έναν νέο "Τρίτο Ελληνικό Πολιτισμό". Οι οπαδοί του καθεστώτος θεωρούσαν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες οφείλουν να είναι οι συνεχιστές του Αρχαίου (Α΄) και του Βυζαντινού (Β΄) Πολιτισμού.



Οπότε, ή ο Μεταξάς δεν ήταν φασίστας και άρα έκανε αντίσταση κατά του φασισμού (οπότε του αξίζει κάθε τιμή από το «δημοκρατικό τόξο») ή ήταν φασίστας, αλλά προτίμησε να υπερβεί την ιδεολογία του και να κηρύξει τον πόλεμο στους ομοϊδεάτες του, για χάρη της πατρίδας*, οπότε πάλι του αξίζει τιμή.  



Το πιθανότερο βέβαια, εάν τεθούν τέτοιες ερωτήσεις στους ινστρούχτορες της προπαγάνδας να απαντήσουν κι εκείνοι: «Δεν ξέρουμε».



* κάτι που δεν θα έκανα οι εγχώριοι οπαδοί του μπολσεβικισμού, εάν έκανε επίθεση η «μαμά» Μόσχα ή οι δορυφόροι της.



** Βίδεον. Ωχ! ωχ! ωχ!

ΚΟ

Λεπτομέρειες!!! Γεμίσαμε «Εκκλησίες»! «Εκκλησίες», «εκκλησίες», «εκκλησίες»!!!



Μετὰ τὴν Κολυμπάριο Σύνοδο ποιός δίνει σημασία στὸ πῶς θεωρεῖ τὸ ἐπίσημο site τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸ προτεσταντικὸ μόρφωμα τοῦ CCME;


Συνάντηση Αρχιεπισκόπου με μέλη της Επιτροπής Εκκλησιών για τους Μετανάστες στην Ευρώπη (CCME) 25.10.2016

Με μέλη της Επιτροπής Εκκλησιών για τους Μετανάστες στην Ευρώπη (CCME) συναντήθηκε σήμερα ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Τα μέλη της CCME, με επικεφαλής την Πρόεδρο και την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και μέλη από Γαλλία, Νορβηγία, Ρουμανία, Ελβετία και Γερμανία συνεδρίασαν στην Αθήνα μετά από πρόσκληση της Εκκλησίας της Ελλάδος και συγκεκριμένα του Κέντρου Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων και Μεταναστών - Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων της Εκκλησίας της Ελλάδος…
Παρόντες στη συνάντηση ήταν ο Διευθυντής του Κέντρου Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων και Μεταναστών - Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων, Πανοσ. Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Συμεωνίδης, η προϊσταμένη του Κέντρου κυρία Ευθαλία Παππά, ο κ. Αντ. Παπαντωνίου, επίτιμος πρόεδρος της CCME και άλλοι συνεργάτες του Κέντρου.
Πηγή: http://www.ecclesia.gr/epikairotita/main_epikairotita_next.asp?id=1958


____________________________________________________

Επίσκεψη (15-17/9/2015) στην Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Ειδομένη, Αθήνα) εκκλησιαστικής αντιπροσωπείας από Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία μαζί με εκπροσώπους του CCME. Συμμετείχαν ο Αγγλικανός Επίσκοπος Ευρώπης, David Hamid, ο Επίσκοπος της Κοπτικής Εκκλησίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, Abna Angealos, ο Γενικός Γραμματέας της Επιτροπής Churches together in Britain and Ireland / Εκκλησίες Μαζί στη Βρετανία και Ιρλανδία, πάστορας Bob Fyffe, ο Torsten Moritz, από CCME, Βρυξέλλες, δημοσιογράφοι κλπ. Στην Αθήνα συναντήθηκαν και με τον Σεβασμιώτατο Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως ενώ το πρόγραμμα …είχε οργανώσει η προϊσταμένη του ERP, κ. Ευθαλία Παππά.



____________________________________________________

  
Οι Ευρωπαϊκές Εκκλησίες για την τρομοκρατία και το προσφυγικό


Από 25 μέχρι 27 Νοεμβρίου 2015 η Διοικούσα Επιτροπή του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών συνεδρίασε στην Ιερή Πόλη Ετσμιατζίν της Αρμενίας, φιλοξενούμενη από την Αρμενική Αποστολική Εκκλησία.
Η επίσκεψη στην Αρμενία έδωσε την ευκαιρία για μια σειρά από σημαντικές στιγμές, όπως η ακρόαση με την Α.Α. τον Πατριάρχη Καρεκίν Β’ στη Μητρική Έδρα της Ιεράς Πόλεως του Ετσμιατζίν και το προσκύνημα στο Μνημείο και το Μουσείο της Αρμενικής Γενοκτονίας στο Ερεβάν, όπου έγινε κατάθεση στεφάνου για την επέτειο των 100 χρόνων από την έναρξη της Γενοκτονίας…
Η Διοικούσα Επιτροπή ανταποκρίθηκε στη σύγχρονη προσφυγική κρίση με τη δημόσια δήλωση «Μια Ευρώπη ειρήνης και φιλοξενίας», που ακολουθεί:

Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Εκκλησιών
Την Εκκλησία της Ελλάδος εκπροσώπησε ο αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Σωτηριάδης, γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής Διορθοδόξων και Διεκκλησιαστικών Θεμάτων.
Διοικούσα Επιτροπή
Ιερά πόλις Etchmiadzin–Αρμενία, 25-27 Νοεμβρίου 2015

Δήλωση
Μια Ευρώπη ειρήνης και φιλοξενίας
…………………………………
Οι Εκκλησίες της Ευρώπης πρέπει να είναι φωνή ειρήνης και φιλοξενίας σε αυτούς τους δυσχείμερους καιρούς. Απορρίπτουμε οιανδήποτε απόπειρα να μετατραπεί η Ευρώπη σε φρούριο και καταδικάζουμε όλες τις πράξεις βίας, εχθρότητος, και αποκλεισμού εναντίον προσφύγων. Η Διοικούσα Επιτροπή έχει ωστόσο επίγνωση ότι η προσφυγική κρίση εγείρει τεράστιες προκλήσεις στα μέλη της όσον αφορά τις ευθύνες τους σχετικώς με την ενσωμάτωση.


Το Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Εκκλησιών καλείται να διακηρύξει και να βιώσει και εφαρμόσει το Ευαγγέλιο, υποστηρίζοντας ένα όραμα περί Ευρώπης ως ηπείρου διαβιούσης εν ειρήνη με τον εαυτό της και τους γείτονές της, εξασφαλίζοντας τη ζωή και την ευημερία όλης της ανθρωπότητος. Ως Εκκλησίες, κινούμενες προς στενότερη συντροφική σχέση και μεγαλύτερη ενότητα, καλούμεθα να βιώσουμε και να εφαρμόσουμε την βιβλική επιταγή να οικοδομούμε γέφυρες, να τρέφουμε τους πεινώντες και να υποδεχόμεθα τους ξένους. Αυτό ακριβώς το όραμα το οποίο εμπνέει εκατομμύρια Ευρωπαίων να εργασθούν για την ειρήνη και να προσφέρει χριστιανική φιλοξενία. Το όραμα αυτό προσελκύει επίσης πολλούς στα σύνορά μας επ’ ελπίδι καλυτέρας ζωής εντός των συνόρων αυτών. Κατ’ αυτές τις ημέρες σκότους, οι λέξεις του Χριστού φωτίζουν το δρόμο μας: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε».
Μητέρα Εκκλησία Ιεράς πόλεως Etchmiadzin, 27 Νοεμβρίου 2015
[Μετάφρασις εκ του αγγλικού:
Δρ Νικόλαος Κ. Πετρόπουλος, M.St., D.Phil. {Oxon.}

Πηγή

Κι ἕνας σχολιασμὸς ἀπὸ eleysis-ellinwn.gr

Έτσι προωθείται η ισλαμοποίηση στην Ελλάδα…




Ποιοι επισκέφτηκαν την Αρχιεπισκοπή

26-10-2016-19-15-5810d69e6a764  Με μέλη της Επιτροπής Εκκλησιών για τους Μετανάστες στην Ευρώπη (CCME) συναντήθηκε χθες ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

   Τα μέλη της CCME δήλωσαν την συμπαραστάσή τους στην Ελλάδα, υπογραμμίζοντας ότι τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει να υπάρξουν βιώσιμες λύσεις για τους «πρόσφυγες» που έχουν φτάσει στη χώρα μας.
Άραγε έχει γνώση η εκκλησία για τον πρόσφατο ξυλοδαρμό κοπέλας στην Ηλεία από μουσουλμάνους και το σχέδιο ισλαμοποίησης της χώρας;