Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Εξουνιτισμός! Η "νέα Ἐκκλησία" είναι εδώ!

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ομιλεί δια τας καινοτομίας του «Πάπα» της Ανατολής


Αποτέλεσμα εικόνας για ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Παραθέτομεν τμήμα της συνεντεύξεως, που παρεχώρησεν ο Σεβ. Αμερικής εις την εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας» της 22ας Οκτωβρίου 2016.

«Σ’ αυτά τα 25 χρόνια της Πατριαρχίας του θα ξεχωρίζατε μερικά από τα πλέον ουσιώδη επιτεύγματά του, τα οποία έκαναν τομή στην ιστορία της Εκκλησίας, ποία θα ήταν αυτά, ο Σεβασμιώτατος είπε, «αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα για το οποίο μπορούν να γραφούν περισσότερα από ένα βιβλίο. Εκτός άλλων, προσφάτως δημοσιεύθηκε μία πολύ μελετημένη βιογραφία του Παναγιωτάτου από τον Αρχιδιάκονο και Καθηγητή π. Ιωάννη Χρυσαυγή, στην οποία μπορεί κανείς να δει πολλά στοιχεία που απαντούν στο ερώτημά σας. Συνοπτικά και επιγραμματικά, θα μπορούσα να σημειώσω με βάση και την προσωπική μου γνώση και πεί­ρα, μεταξύ των πλέον ου­σι­ωδών επιτευγμάτων του Παναγιωτάτου τα ακόλουθα:
α) Την αναδιοργάνωση του σπουδαιοτάτου θεσμού της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Την έκανε σε τρεις

Οικουμενιστική Διαθρησκειακή παρέα που δίνει τις κατευθύνσεις για το μάθημα των Θρησκευτικών, που υλοποιούν οι ημέτεροι!

Τι συζήτησαν οι Ευρωπαίοι για τον διαθρησκευτικό διάλογο



Διαβουλεύσεις για τη θρησκευτική διάσταση του διαπολιτιστικού διαλόγου με τίτλο «Ο ρόλος της εκπαιδεύσεως στην αποτροπή της ριζοσπαστικοποίησης, η οποία οδηγεί στην , τον εξτρεμισμό και τη » πραγματοποιήθηκαν από 9 έως 10 Νοεμβρίου 2016 στο Στρασβούργο.
Παρόμοιες εκδηλώσεις οι οποίες ασχολούνται με διάφορα καίρια ζητήματα κοινωνικού βίου στις Ευρωπαϊκές χώρες, αποτελούν

«Εντολή Κυρίου να μη σιωπούμε κάθε φορά που κινδυνεύει η πίστις». Αλοίμονο σ' αυτούς πού σιωπούν με πρόφαση ότι τάχα δεν είναι αρμόδιοι!


Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτη

Ἐπιστολὴ ΠΑ'. Πανταλέοντι Λογοθέτη. (ΦΗ')  ΡG 99, 1321 Α.

(Ἀπὸ ἀνέκδοτο ἔργο τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ)

Ἑρμηνεία.
    Αὐτά λέγει ὁ Κύριος.  Ἄνοιξε τό στόμα σου διά νά ὁμιλήσης κι ἐγώ θά τό γεμίσω ἀπό τή χάρι μου. Ἐπειδή ἔκανες ὑπακοή στήν ἐντολή μου.  Διότι εἶναι ἐντολή τοῦ Κυρίου νά μή σιωποῦμε κάθε φορά πού κινδυνεύει ἡ πίστις. Ἐπειδή λέγει νά ὁμιλῆς καί νά μή σιωπαίνης.  Καί λέγει ἐπίσης ἡ Γραφή· ἐάν ὑποχωρήσης ἀπό φόβο, δέν ἀναπαύεται τό πνεῦμα μου σέ σένα.  Καί σέ ἄλλο σημεῖο λέγει· ἐάν σιωπήσετε ἐσεῖς θά φωνάξουν δυνατά οἱ πέτρες.
  Ὥστε ὅταν πρόκειται διά ζητήματα πίστεως δέν ἐπιτρέπεται κάποιος νά πῆ.  Ἐγώ ποιός εἶμαι διά νά ὁμιλήσω; Εἶμαι ἱερεύς; φυσικά ὄχι.  Μήπως εἶμαι ἀξιωματοῦχος; οὔτε κι αὐτό βέβαια.  Στρατιώτης; ἀπό ποῦ; Μήπως εἶμαι γεωργός; οὔτε καί αὐτό τό τελευταῖο.  Εἶμαι ἕνας πτωχός πού μέ δυσκολία βγάζω τήν καθημερινή τροφή μου. Ἄρα λοιπόν δέν ὑπάρχει λόγος νά φροντίσω ἐγώ δι' αὐτήν τήν ὑπόθεσι.
    Ἀλοίμονο σέ σένα πού σκέπτεσαι ἔτσι. Οἱ πέτρες θά φωνάξουν δυνατά καί σύ μένεις σιωπηλός καί ἀμέριμνος; Ἡ  ἀναίσθητος φύσις  ὑπάκουσε στόν Θεό καί σύ γίνεσαι φυγάς; Αὐτή ἡ φύσις, ἡ ὁποία δέν ἔχει ζωή, οὔτε θά κριθῆ ἀπό τόν Θεό, σάν νά φοβῆται τό πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ φωνάζει δυνατά, καί σύ ἄνθρωπε, ὁ ὁποῖος φέρεις εὐθύνη καί θά κριθῆς κατά τήν δευτέρα παρουσία καί δι' ἕνα ἀργό λόγο, ἔστω καί ἄν εἶσαι ζητιάνος λέγεις μέ παραλογισμό. Ποιά φροντίδα πρέπει νά ἔχω ἐγώ δι' αὐτό τό θέμα;
    Αὐτά  δέσποτά μου, λέγει ὁ Παῦλος, τά μετέφερα στόν ἑαυτό μου καί στόν Ἀπολλώ γιά χάρι σας, ὥστε ἀπό ἐμᾶς νά μάθετε νά μήν ἔχετε φρόνημα διαφορετικό ἀπό αὐτό πού ἔχει γραφῆ.  Ὥστε καί αὐτός ὁ πτωχός θά εἶναι ἀναπολόγητος κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως, ἐάν τώρα δέν ὁμιλεῖ διά τά θέματα τῆς πίστεως, καί μάλιστα θά κατακριθῆ καί μόνο δι' αὐτό.  Καί βέβαια δέν θά ξεφύγη ἀπό τήν κρίσι καθένας ἀπό τούς ἀνωτέρους στά ἀξιώματα, μέχρι καί αὐτοῦ τοῦ βασιλέως. Σ' αὐτόν βέβαια θά εἶναι πολύ αὐστηρότερη ἡ κρίσις.  Ἐπειδή ἔχει γραφῆ ὅτι οἱ ἄρχοντες θά ἐξετασθοῦν αὐστηρότερα.  Καί ἀλλοῦ πάλι. Κρίσις αὐστηρά θά γίνη στούς ἰσχυρούς.
    Νά ὁμιλῆς λοιπόν, κύριέ μου, νά ὁμιλῆς.  Δι' αὐτόν τόν λόγο καί ἐγώ ὁ ταλαίπωρος ἐπειδή φοβοῦμαι τήν κρίσι ὁμιλῶ. Ὡμίλησε δέ τόσο ὥστε νά σέ ἀκούση καί ὁ βασιλεύς, ἐπειδή ἀκριβῶς ἀνήκεις σ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀξιώματα.
       
ΚΕΙΜΕΝΟ:
     Τάδε λέγει Κύριος·  Ἄνοιξον τό στόμα σου, καί πληρώσω αὐτό· ἀνθ' ὧν ὑπήκουσας φωνῆς μου.  Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾷν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης πίστεως.  Λάλει γάρ, φησί, καί μή σιώπα.  Καί· Ἐάν ὑποστέλληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.  Καί·  Ἐάν  οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται.  Ὥστε

ΑΠΟΡΙΑ!


Η στρεψοδικία και η αντιστροφή της πραγματικότητος των Μητροπολιτών, εδώ του Φλωρίνης Θεόκλητου! Τιμωρεί με ...ανυπόστατες κατηγορίες!!!

   
 Ὡς γνωστόν, ὁ π. Παΐσιος Παπαδόπουλος διώκεται, ἐπειδὴ γιὰ λόγους Πίστεως, ἐφάρμοσε τὸ Κανονικὸ δικαίωμα-καθῆκον ποὺ τοῦ δίδουν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως μόλις στὴν προηγούμενη ἀνάρτηση (ἐδῶ) μᾶς διαβεβαιώνει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, κάνοντας εἰδικὴ ἀναφορὰ στὸν π. Παΐσιο.
    Οἱ Μητροπολίτες, ὅμως, ὅταν θέλουν νὰ ἐξοντώσουν ὅποιον διαμαρτύρεται γιὰ τὶς παραβάσεις τους σὲ θέματα Πίστεως, συντάσσουν ἕνα ἔγγραφο στὸ ὁποῖο -μὴ ἔχοντες στοιχεῖα γιὰ νὰ τιμωρήσουν τὸν καταδιωκόμενο ἀπ' αὐτούς- παρουσιάζουν ἄσχετους Ἱ. Κανόνες ἢ ἀνύπαρκτες κατηγορίες. Ἔχοντας βιώσει τὴν στρεψοδικία καὶ τὴν ἀντιστροφὴ τῆς πραγματικότητος (ἀπὸ τὸν Μητρ. Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο) ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ εἰς "Τύπον Χριστοῦ" Ἐπίσκοποι, κατανοῶ τὴν ἀμηχανία τοῦ Φλωρίνης Θεόκλητου, ὁ ὁποῖος γιὰ νὰ ἐξοντώσει τὸν π. Παΐσιο χρησιμοποιεῖ ἀνυπόστατη κατηγορία, ὅπως τοῦ ὑποδεικνύουν οἱ "καλοθελητὲς" κανονολόγοι. Γράφει στὸ παρακάτω ἔγγραφο, ὅτι τάχα τὸν παύει ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ἡγουμένου, διότι "δὲν συνεργάζεται μὲ τὸν Ἐπίσκοπό του καὶ δὲν τὸν παραδέχεται ὡς νόμιμο  Ἐπίσκοπο"!!!         Οὐδὲν ψευδέστερον! Στὴν πραγματικότητα συμβαίνει τὸ ἀντίθετο: ὁ Μητροπολίτης δὲν συνεργάζεται μὲ τὸν Ἡγούμενο, στὴν προσπάθειά του νὰ γλυτώσει τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὸν ἡγέτη του πατρ. Βαρθολομαῖο! Δὲν θὰ εἶχε πρόβλημα ὁ π. Παΐσιος μὲ τὴν Κανονικὴ παρουσία τοῦ Μητροπολίτη του, ἐὰν ἐνεργοῦσε Ὀρθόδοξα, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀντικανονικὴ συμμετοχή τοῦ Φλωρίνης στὴν αἵρεση, διὰ τῆς μνημονεύσεως τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχη καὶ τὴν ἀποδοχὴ τῶν αἱρετικῶν ἀποφάσεων τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου!
                                                                                               Π.Σ.

Ὁ Φλωρίνης συνοδεύοντας τὴν μὲ ...καρναβαλίστικο τρόπο ὑποδοχὴ τοῦ αἱρεσιάρχη κ. Βαρθολομαίου!

 Δημοσιεύουμε ἀνάρτηση τοῦ ἱστολογίου "Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ", στὴν ὁποία παρουσιάζεται τὸ ἔγγραφο ποὺ θυροκόλλησε ὁ Μητροπολίτης στὸ Μοναστήρι τοῦ διωκομένου π. Παϊσίου, καὶ στὸ ὁποῖο φαίνεται ἡ χρησιμοποίηση τῆς ἀνυπόστατης κατηγορίας! Αὐτοὶ εἶναι οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι τῆς "νέας Ἐκκλησίας" μὲ ἀρχηγὸ τὸν Βαρθολομαῖο!
                                                             

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ στον αρχιμανδρίτη της μητρόπολης Φλωρίνης π. Σεβαστιανό Τοπάλη.


Πριν παραθέσουμε τις δύο εξαιρετικές απαντήσεις,

δημοσιεύουμε το σχόλιο με το οποίο απαντήσαμε σε αναγνώστη μας, εδώ.


Κατανοούμε απόλυτα την πρωτοβουλία ενός ακόμη αρχιμανδρίτη της μητρόπολης Φλωρίνης. 


Προηγήθηκε ο π. Νικηφόρος Μανάδης (να σιγοντάρει την απόφαση του δεσπότη να στείλει σε συνοδικό δικαστήριο του π. Παϊσιο), 

    ακολούθησε ο π. Αυγουστίνος Αυξωνίδης, 

       έτρεξε καταϊδρωμένος και ο π. Σεβαστιανός Τοπάλης.


Να δούμε ποιος θα προλάβει να πιάσει δεσποτικό θρόνο.
ΥΓ. Όσα γράφει o π. Σεβαστιανός περιπαίζοντας τους πιστούς και τους ιερωμένους που σε πείσμα των δαιμόνων φυλάνε Θερμοπύλες, όσα τους κατηγορεί ότι κάνουν, ταιριάζουν απόλυτα με όσα έκανε και ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Έτσι τον έλεγαν και εκείνον: "Φανατικό", "υπερβολικό" κλπ.



   Τα χρόνια περνάνε, οι άνθρωποι σιχάθηκαν την υποκρισία και αναζητώντας καθάριο νερό, γέμισε το διαδίκτυο με κηρύγματα και βίντεο του π. Αυγουστίνου. 

 κ. Τοπάλη (ηγούμενε της μονής Αγ. Γρηγορίου Παλαμά!!! Ήδη βλέπουμε να σας ανταμείβουν, και μάλιστα προκαταβολικά για τις "υπηρεσίες σας". Πήραν το μοναστήρι από τον κτήτορα του π. Παϊσιο Παπαδόπουλο και το έδωσαν σε εσάς, θυροκολλώντας στην εξώπορτα ένα χαρτί, παρουσία ασφαλιτών! Ντροπή.)
Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός

Διακοπή του Μνημοσύνου


Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση



Ἡ Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου Ἐπισκόπων
-ΙΕ΄ Κανών Πρωτοδευτέρας Συνόδου

(Εἰσαγωγή)

   Ἀπομαγνητοφωνήσαμε τὴν ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου, γιατὶ πρόκειται γιὰ ἕνα σημαντικὸ κείμενο ποὺ ἀσφαλῶς θὰ προβληματίσει καὶ ἐκείνους ποὺ στέκονται μὲ δισταγμὸ στὸ πρόβλημα τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου τῶν Οἰκουμενιστῶν.
Τὸ βίντεο τῆς ὁμιλίας ἐδῶ.

    Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον σᾶς διένειμα αὐτὲς τὶς φωτοτυπίες ἀπὸ Κανόνες (ἀπὸ τὸ Πηδάλιον εἶναι), εἶναι διότι οἱ κανόνες αὐτοὶ ἔχουν σχέση μὲ τὸ θέμα τὸ ὁποῖο μᾶς ἀπασχολεῖ ὅλους τελευταῖα, μὲ τὸ θέμα τῆς διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων. Εἶναι ἕνα πολὺ σημαντικὸ θέμα καὶ πολὺ σοβαρὸ θέμα τὸ ὁποῖο μᾶς ἀπασχολεῖ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Καὶ ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο γίνεται λόγος γιὰ τὴν Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τῶν Ἐπισκόπων· τί σημαίνει; Σημαίνει ὅτι μέσα στὴν Θ. Λειτουργία πολλὲς φορὲς καὶ στὰ Εἰρηνικά, ἀλλὰ καὶ μέσα στὴν Θ. Λειτουργία μνημονεύουμε τὸ ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου, ἀλλὰ καὶ μέσα στὴν Θ. Λειτουργία “ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν Ἀνθίμου”, αὐτὸ λέγεται τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἐπισκόπου· μνημονεύουμε τὸν Ἐπίσκοπο κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἱ. ἀκολουθιῶν. Καὶ γιατί γίνεται ὁ λόγος γιὰ τὴν διακοπὴ αὐτὴ τοῦ μνημοσύνου, δηλαδὴ νὰ μὴ μνημονεύουμε τὸν Ἐπίσκοπο μέσα στὴν Θ. Λειτουργία; —Παρακαλῶ, τὰ πράγματα εἶναι σοβαρά, δὲν εἶναι ἀστεῖα. Δὲν σηκώνουν συζητήσεις καί… Εἶναι πολὺ σοβαρὰ τὰ πράγματα. Ἔχουν σχέση μὲ τὴν σωτηρία μας τὰ θέματα αὐτὰ καὶ μὲ τὴν αἵρεση—. Ὁ λόγος, λοιπόν, γιὰ τὸν ὁποῖον συζητοῦμε γιὰ τὴν διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τῶν Ἐπισκόπων εἶναι διότι ὑπάρχει ἕνας Κανόνας, ὁ ὁποῖος μὲ βάση τὴν ἐμπειρία τὴν προηγουμένη τῆς Ἐκκλησίας μας, λέει ὅτι ὅταν ὁ Πατριάρχης, ὁ Μητροπολίτης ἢ ὁ Ἐπίσκοπος κηρύσσει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» τὴν αἵρεση, κι ὁ Κανόνας αὐτὸς εἶναι ὁ 15ος, ἂν γυρίστε τὴν σελίδα στὴν φωτοτυπία, λέει τῆς Α΄ καὶ Β΄ λεγομένης Συνόδο, τῆς Πρωτοδευτέρας… -δὲν θὰ τὸν ἀναλύσουμε, κάνουμε εἰσαγωγὴ στὸ μάθημα σήμερα-, αὐτὴ λοιπόν, ἡ Α΄ καὶ Β΄ Σύνοδος δηλ. ἡ Πρωτοδευτέρα Σύνοδος, ποὺ δὲν ἔχει σχέση οὔτε μὲ τὴν Α΄ Οἰκουμενική, οὔτε μὲ τὴν Β΄ Οἰκουμενική· ὀνομάστηκε αὐτὴ Πρωτοδευτέρα, διότι συνῆλθε τὸ 861, ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μ. Φωτίου, συνῆλθε σὲ δύο περιόδους. Αὐτὴ ἡ Σύνοδος ἐξέδωσε 17 Κανόνες κι ἀνάμεσα στοὺς 17 Κανόνες εἶναι κι αὐτὸς ὁ περίφημος, ὁ διαβόητος -ἔχει γίνει διαβόητος αὐτὸς ὁ Κανόνας τὸν τελευταῖο καιρὸ μὲ πολλὴ βιβλιογραφία. Ὅλοι γράφουν γιὰ τὸν Κανόνα αὐτό, ὁ καθένας τὸν ἑρμηνεύει, ὅπως τὸν καταλαβαίνει καὶ νὰ δοῦμε ποιά ἑρμηνεία εἶναι σωστή. Ἔχουν γραφτεῖ βιβλία ὁλόκληρα γι’ αὐτὸν τὸν Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου καὶ τὸ κύριο θέμα στὸ ὁποῖο ἐρίζουν οἱ ἑρμηνευτὲς αὐτοῦ τοῦ Κανόνος (σᾶς τὸ λέω εἰσαγωγικὰ τώρα -θὰ τὸ δοῦμε- γιὰ νὰ σᾶς κινήσω τὸ ἐνδιαφέρον σας) εἶναι, ἂν αὐτὸ ποὺ λέει αὐτὸς ὁ Κανόνας, δηλ. ἡ Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τοῦ κηρύσσοντος αἵρεση Ἐπισκόπου (ὁ Κανόνας αὐτὸς λέει πώς, ἂν κάποιος Πατριάρχης, Μητροπολίτης ἢ Ἐπίσκοπος κηρύσσει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» -δηλ. παρρησία, φανερά, ξεδιάντροπα, ἀπὸ ἄμβωνος- κηρύσσει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» τὴν αἵρεση, αὐτοῦ τοῦ Πατριάρχου, Μητροπολίτου, Ἐπισκόπου μποροῦμε νὰ διακόψουμε τὸ Μνημόσυνο. Δέστε, λοιπόν, νὰ πάρετε μία ἰδέα, αὐτὸν τὸν Κανόνα, τὸν 15ο. Λέει:]
   Τὰ ὁρισθέντα ἐπὶ πρεσβυτέρων καὶ ἐπισκόπων καὶ μητροπολιτῶν, [αὐτὰ εἶναι στοὺς προηγουμένους Κανόνας] πολλῷ μᾶλλον καὶ ἐπὶ πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε, εἴ τις πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἢ μητροπολίτης τολμήσειεν ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὸν οἰκεῖον

Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου


Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Πατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου, Ἡγουμένου τοῦ Στουδίου.
Στίχοι
Πολλὰς ἀμοιβάς, Θεόδωρε Τρισμάκαρ,
Βίου μεταστάς, ὡς βιοὺς εὖ, προσδόκα. 

   Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 759 καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Φωτεινοῦ καὶ τῆς Θεοκτίστης. Στὴν ἀνατροφή του, ἐξάσκησε μεγάλη ἐπιρροὴ ὁ θεῖός του Πλάτων, μιὰ ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες μορφὲς τῆς ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης.
   Ὁ Θεόδωρος ἔγινε μοναχὸς πρῶτα στὴ Μονὴ τοῦ Σακκουδίωνος (κοντὰ στὴν Προῦσα), ποὺ ἀνήγειραν οἱ γονεῖς του στὸ κτῆμα τους μὲ τὴν ὀνομασία Βοσκήτιον. Ἀργότερα ἔγινε καὶ ἡγούμενος αὐτῆς, ἀφοῦ ἀποσύρθηκε ὁ θεῖός του Πλάτων λόγω γήρατος.
   Γιὰ τὴν ἀντίστασή του ὁ Θεόδωρος, στὸ γάμο τοῦ βασιλιὰ Κωνσταντίνου ΣΤ’ μὲ τὴ Θεοδότη, ἐξορίστηκε στὴ Θεσσαλονίκη. Ἐπανῆλθε στὴν Κωνσταντινούπολη μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Κωνσταντίνου καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴ Μονὴ Στουδίου σὰν ἡγούμενος. Ἀλλὰ καὶ πάλι γιὰ τὴν ἀντίστασή του στὴν χειροτονία τοῦ Νικηφόρου ἀπὸ λαϊκὸ σὲ Πατριάρχη, ἐξορίστηκε μαζὶ μὲ τὸν θεῖό του Πλάτωνα (809). Ἐπέστρεψε ἀπὸ τὴν ἐξορία τὸ 812 στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ νὰ ἐξοριστεῖ τρίτη φορὰ ἀπὸ τὸν Λέοντα τὸν Ε’, ἐπειδὴ μὲ πολὺ θάρρος ὑπερασπίστηκε τὶς ἱερὲς εἰκόνες καὶ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα.
    Πέθανε στὴν ἐξορία τὸ 826 σὲ ἡλικία 67 ἐτῶν, στὴ χερσόνησο τοῦ Ἀκρίτα τοῦ Ἁγίου Τρύφωνα. Τὸ δὲ σῶμά του, μετακομίστηκε

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ (Αυγουστίνου Καντιώτου)

Τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου
11 Νοεμβρίου

     "Τὰ μοναστήρια καὶ οἱ ἀδελφότητες -ἂς τ᾿ ἀκούσουν ὅλοι- δὲν εἶνε αὐτοσκοπός. Εἶνε μέσα. Τὸ ἐπαναλαμβάνω· οἱ ἀδελφότητες καὶ τὰ μοναστήρια δὲν εἶνε αὐτοσκοπός, ἀλλὰ εἶνε μέσα. Καὶ τὰ μέσα αὐτὰ ἔχουν ἀξία, ἐφ᾿ ὅσον ὑπάρχει σκοπός. Καὶ σκοπὸς εἶνε ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ.   Ἔρχονται στιγμές, ποὺ θὰ θυσιάσῃς ὄχι μόνο τὸν ἑαυτό σου, ἀλλὰ καὶ τὸ μοναστήρι σου· καλεῖσαι νὰ τὸ κάνῃς ὁλοκαύτωμα γιὰ τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ". 


 Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

  • ΑΚΡΟΑΤΑΙ κηρυγμάτων μας, τὰ ὁποῖα κυκλοφοροῦν ἀπὸ ἐτῶν εἰς μαγνητοταινίας, ἐκφράζουν τὴν ἐπιθυμίαν, ὅπως καὶ ἐξ αὐτῶν δημοσιεύωνται ἐδῶ καταγραφόμενα ὡρισμένα κηρύγματά μας. Κρίνομεν λοιπὸν καλόν, ὅπως εἰς τὰ φύλλα τῆς «Σπίθας» φιλοξενῶνται καὶ τοιαῦται ὁμιλίαι, ἀπομαγνητοφωνούμεναι καὶ διασκευαζόμεναι κατὰ τὸ δυνατόν, ἵνα ὁ προφορικὸς λόγος τῶν κηρυγμάτων καταστῇ γραπτὸς καὶ δημοσιεύσιμος διὰ τοῦ τύπου. Τὴν φροντίδα τῆς ἐργασίας αὐτῆς ἀνεθέσαμεν εἰς ἡμέτερα πνευματικὰ τέκνα. Διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ εἶνε δυνατὸν ἀρκεταὶ ὁμιλίαι μας νὰ καταγραφοῦν καὶ νὰ προσφερθοῦν πρὸς ἀνάγνωσιν καὶ μελέτην, τώρα μὲν ὡς ἄρθρα εἰς τὸ περιοδικόν, ἀργότερον δὲ ἐνδεχομένως καὶ εἰς βιβλία, ἵνα καὶ διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «ἐνοικῇ πλουσίως» (Κολ. 3,16) εἰς τὰς καρδίας. Ἐκ τῶν κηρυγμάτων αὐτῶν εἶνε καὶ τὸ παρὸν ὑπὸ τὸν τίτλον «Θεόδωρος Στουδίτης–διαζύγιον», τὸ ὁποῖον ἐξεφωνήθη πρὸ 20ετίας περίπου, ἤτοι τὸν Νοέμβριον τοῦ 1976.
ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

ΠΟΙΟΣ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ 

Θ. Στουδιτ.Ο ΑΓΙΟΣ Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ἀγαπητοί μου, ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, τοῦ ὁποίου ἡ μνήμη ἑορτάζεται τὴν 11η Νοεμβρίου, εἶνε μία πελωρία μορφή. Ἐὰν ὑπῆρχε στὴν Ἑλλάδα τηλεόρασι μὲ σκοπὸ νὰ παράγῃ ἔργα μεγάλα καὶ ὑψηλὰ καὶ προέβαλλε σὲ συνέχειες ὄχι ἔργα ἐπαίσχυντα καὶ φθοροποιά, ἀλλ᾿ ἔργα ἀνωτέρας πνοῆς, θὰ μποροῦσε νὰ συμπεριλάβῃ στὸ πρόγραμμά της καὶ τὴν παραγωγὴ μιᾶς ταινίας μὲ θέμα τὴ μεγάλη αὐτὴ μορφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἐὰν δὲ ἡ τηλεόρασις ἔδειχνε σὲ σειρὰ ἐκπομπῶν ἕνα ἔργο μὲ τὴ ζωὴ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ, νὰ εἶστε βέβαιοι πὼς δὲν θὰ ἔμενε μάτι ἀδάκρυτο, βλέποντας στὸ πρόσωπό του τὴ δόξα τῆς Ἐκκλησίας μας.
Στὴν ταραχώδη ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, στὰ δύσκολα τοῦτα χρόνια, κάτι σημαντικὸ ἔχει νὰ μᾶς πῇ ὁ βίος τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου. Τὰ χρόνια εἶνε παράλληλα· ὅ,τι συνέβη στὴν ἐποχὴ τοῦ Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, συμβαίνει καὶ σήμερα. Καὶ ὅπως ἐκεῖνος

11 Νοεμβρίου: Εορτή του Αγίου Μήνα



Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Ωστόσο, το ειδωλολατρικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά του η οποία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακούγοντας την φωνή του «ετάζοντος καρδίας καί νεφρούς» (Ψαλμοί 7,10) Θεού και έτσι ο, έφηβος ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.


Μεγαλώνοντας, επέλεξε να σταδιοδρομήσει στον Ρωμαϊκό στρατό, στο ιππικό τάγμα των Ρουταλικών, υπό την διοίκηση του Αργυρίσκου. Η έδρα της μονάδας του ήταν στο Κοτυάειον (σημερινή Κιουτάχεια) της Μικράς Ασίας.

Εκεί ο Μηνάς διακρίθηκε και για την φρόνησή του αλλά και για το ανδρείο του φρόνημα και γι’ αυτό έχαιρε εκτιμήσεως στο κύκλο των στρατιωτικών.
Δυστυχώς όμως, τρεις αιώνες μετά την έλευση του Χριστού και ο παλαιός κόσμος ακόμη δεν ήθελε να δεχθεί το λυτρωτικό μήνυμα της Αναστάσεως, παραμένοντας αυτάρεσκα, εγωιστικά και αυτοκαταστροφικά προσκολλημένος στη φθορά και το σκοτάδι. Οι αυτοκράτορες της Ρώμης άρχισαν και πάλι «πρός κέντρα λακτίζειν» (Πράξεις 26,14). Ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός διέταξαν διωγμό εναντίον των λογικών προβάτων του Χριστού, διωγμό ο οποίος κράτησε

Ο Άγιος Μηνάς και η μάχη του Ελ Αλαμέϊν (Βίντεο)

 «Το θαύμα με την εμφάνιση του». 


Αποτέλεσμα εικόνας για Άγιος Μηνάς
Κατά την περίοδο του 2ου παγκοσμίου πολέμου, η Ελλάδα διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο, μαχόμενη ηρωϊκά, αποκρούοντας και κατατροπώνοντας τους Ιταλούς, όμως στη συνέχεια υπέκυψε στις πολλαπλά υπέρτερες στρατιές των Γερμανών και κατακτήθηκε από αυτούς καθώς και από Ιταλούς, Αλβανούς και Βουλγάρους που βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν φοβερά μαρτύρια κατά των Ελλήνων…
Στην Αίγυπτο, που ήταν η πατρίδα του Ελληνικής καταγωγής Αγίου Μηνά, ανασυστάθηκε ο Ελληνικός στρατός και συνέχυσε τους αγώνες για την απελευθέρωση της χώρας μας. Όταν το 1942, ο αρχηγός των χιτλερικών στρατιών ο Ρόμμελ, καταλαμβάνοντας την Βόρειο Αφρική, έβαλε στόχο και την Αλεξάνδρεια, δόθηκε στο Ελ Αλαμέϊν η μάχη των Γερμανών με τις συμμαχικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων. Οι γερμανικές ορδές νικήθηκαν, τράπηκαν ντροπιασμένοι σε άτακτη φυγή και συνελήφθησαν άπαντες αιχμάλωτοι. Η εξέλιξη της μάχης αυτής έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του πολέμου.
Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι το γεγονός ότι το όνομα Ελ Αλαμέϊν προήλθε στα Αραβικά από το όνομα Άγιος Μηνάς, διότι εκεί υπήρχε ναός του Αγίου, ίσως και ο τάφος του, που αποτελούσαν μεγάλο προσκύνημα για τους πιστούς Χριστιανούς και σημειώθησαν πάμπολλα θαύματα! Ένα εξ αυτών συνέβη καθώς οι στρατιές του Ρόμμελ κατευθύνονταν προς την Αλεξάνδρεια, της οποίας η πτώση εθεωρείτο βεβαία.Πριν επιτεθούν το πρωί οι Γερμανοί, στρατοπέδευσαν τη νύχτα στο Ελ Αλαμέϊν και κατά τα μεσάνυχτα είδαν πολλοί να βγαίνει από τον ερειπωμένο ναό του ο Άγιος Μηνάς και να οδηγεί καμήλες, που όρμησαν στο στρατόπεδο των Γερμανών, πανικοβάλοντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Ως συνέπεια αυτού του εξαίσιου γεγονότος ήταν να αποδιοργανωθούν οι Γερμανοί, να χάσουν τη μάχη από τους συμμάχους και να επέλθει η μεταβολή του πολεμικού κλίματος.
Μάλιστα οι σύμμαχοι παρότι δεν ήταν Ορθόδοξοι, αλλά αλλόδοξοι, έδωσαν στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τον τόπο αυτό ώστε να ανακαινισθεί ο ναός και να κτισθεί Μοναστήρι, αναγνωρίζοντας την βοήθεια που είχαν με τον θαυμαστό αυτό τρόπο από τον Άγιο Μηνά.