Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Οι Ορθόδοξοι διαγράφουν τις αποφάσεις της Β΄ Βατικανής, οι Οικουμενιστές τις ακολουθούν!



Σύγκριση 2 ορθοδόξων προσκυνηματικών πορειών (πιστών):
μιας πραγματικά ορθόδοξης
και μιας οικουμενιστικής

Φωτογραφίες, βίντεο και 3 σχόλια

Το μέλλον είναι των Ορθοδόξων

Ένα ορθόδοξο ποίμνιο στη Πολωνία, μαζί με αρκετούς ιερείς ξεκίνησαν προσκυνηματική πεζοπορεία, μια παραλαγή της Σταυρικής Πορείας που συνηθίζεται στην Βεσσαραβία και στη Ρωσία,

Άλλη μια φορά οι Ορθόδοξοι ..."δικαιώνουν" την Β΄ Βατικανή Σύνοδο!


ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΥΡΙΛΛΟΥ
 ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ Γ΄ ΘΕΡΙΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ


Με τους μετέχοντας του Γ΄ Θερινού Θεολογικού Ινστιτούτου για τους Ρωμαιοκαθολικούς Ιερείς είχε συνάντηση στις 30 Αυγούστου 2017 ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών κ.κ. Κύριλλος στην «Κόκκινη» Αίθουσα του Ιερού Καθεδρικού Ναού Σωτήρος Χριστού.
Την ομάδα συνόδευε ο Ιερέας Υάκινθος Destivelle, στέλεχος του

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ Αρχιμ. Γεράσιμο Φραγκουλάκη, Αννόβερο Γερμανίας

IMG_5205.jpg

Εν σχέσει με τον τίτλο    "Ρε φίλε την πάτησες"
(παραθέτουμε στο τέλος της επιστολής το σχετικό άρθρο του π. Φραγκουλάκη)
 Δημήτριος  Β.  Εμμανουήλ
      
    Αρχιμανδρίτα Γεράσιμε, χαίρετε και μετανοείτε.
      Ανίερο καταντήσατε το Αννόβερο με τα άρθρα σας και τον τρόπο σας.
     Σας προτείνω να ακούσετε όπερα, να κάντε πατινάζ, να επισκεφθείτε μουσεία, και να “χαθείτε” μέσα στους απέραντους κήπους της πιο πράσινης πόλης της Γερμανίας, και ίσως κάπου εκεί να συναντήσετε τον πράσινο Πατριάρχη που ξέχασε τι χρώμα έχει το αίμα που πρέπει να δώσεις για να πάρεις πνεύμα και πάλι ότι το χρώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας «ως πορφύραν και βύσσον»!

Εἰς τὴν ζ' ᾨδὴν
Μαρτυρικὸν
Ἦχος δ'
      Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ Κόσμῳ Μαρτύρων σου, ὡς πορφύραν καὶ βύσσον τὰ αἵματα, ἡ Ἐκκλησία σου στολισαμένη, δι' αὐτῶν βοᾷ σοι Χριστὲ ὁ Θεός, τῷ λαῷ σου τοὺς οἰκτιρμούςσου κατάπεμψον, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα που παρακολουθούμε τα καμώματά σας το όνομά σας έγινε συνώνυμο της ντροπής, ο δε τρόπος σας, ο παπόφιλος, σκάνδαλο σαν αυτό που περιγράφει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός που είπε ότι θα έρθει ημέρα που οι ιερείς θα είναι αισχρότεροι όλων! Δυστυχώς δεν γνωρίζω Γερμανικά, αλλά ευτυχώς που υπάρχουν 10.000 ομογενείς μας που βρίσκονται εκεί και διαβάζουν ελληνικά και κατανοούν ακόμη Ορθόδοξα άσχετα αν προσπαθείτε σεις και οι όμοιοί σας να τους τυφλώσουν με την αγαπολογία και την οικουμενιστική ειρηνολογία που αμφότερα ομοιάζουν με πράσινο χορτάρι που τρώνε μόνο τα ζώα ή που καπνίζουν αυτοί που γνωρίζουν από πίπες ειρήνης.
Νομίζω όμως ότι οι αδελφοί μας στο Αννόβερο θα

Οι Οικουμενιστές Επίσκοποι αποκαλύπτουν την πνευματική "αφασία" τους με σπίλωση υπολήψεων!

              «Ἀπορία ψάλτου βήξ», παραπλάνηση τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ δεσποτικὰ ψεύδη!

Απάντηση του Μητρ. Ηλείας για την απομάκρυνση Μοναχής από Μονή

Ηλείας.jpg


     1. Ὁ μητροπολίτης Ἠλείας Γερμανὸς κάνει πὼς δὲν καταλαβαίνει ὅτι συμπορεύεται μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Εἶναι μέλος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἀνήκει στὸ παναιρετικὸ Π.Σ.Ε., ἔχει ἀποδεχθεῖ τὰ κακόδοξα κείμενα τῶν διαφόρων Συνελεύσεων τοῦ Π.Σ.Ε., θεωρεῖ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο Ὀρθόδοξο(!) καὶ ἔχει ἀποδεχθεῖ τὴν κακόδοξη Σύνοδο τῆς Κρήτης. Ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση μὲ Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων ἔχει ἀποφανθεῖ: «Ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται». Καὶ ὁ μητροπολίτης Γερμανός, παρὰ τὶς κάποιες ἀντιρρήσεις ποὺ μᾶς λέγει ὅτι ἔκανε, συμμετέχει καὶ κοινωνεῖ μὲ ὅλους τοὺς παραπάνω.
    2. Ὁ μητροπολίτης Γερμανός, ἀντὶ νὰ πάρει θέση γιὰ τὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου,  χρησιμοποιεῖ ἕνα ἄσχετο μὲ τὴν ὑπόθεση κείμενό του, προπέρσινο δημοσίευμα του, μὲ τὸ ὁποῖο σπιλώνει τὴν προσωπικότητα τῆς ἀνυπεράσπιστης μοναχῆς (τὴν κατηγορεῖ 10 φορὲς -ὡς ταπεινὸς αὐτὸς Δεσπότης καὶ Κριτὴς πάντων- γιὰ ἐγωπάθεια καὶ ἴδιον θέλημα, χωρὶς νὰ παραθέτει τὶς τυχὸν ὑπερασπιστικὲς τῶν θέσεών της ἐπιστολὲς τῆς μοναχῆς), ἀντὶ νὰ πάρει θέση γιὰ τὸ πρόβλημα τῆς κακόδοξης Κολυμπάριας Συνόδου καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, αἰτία τῆς ἀποτειχίσεώς της! Τὸ δημοσίευμα, ἐπίσης, τῆς Μητροπόλεως παραπληροφορεῖ καὶ ψεύδεται, καθὼς γράφει ὅτι ἡ ἔκδοση τοῦ βιβλίου του (ποὺ ἔγινε τὸ 2017) εἶναι ἡ ἀφορμὴ τῆς ἀποτειχίσεως τῆς μοναχῆς Μελάνης! Ἡ Γερόντισσα Μελάνη ἔχει ἀποτειχισθεῖ τουλάχιστον ἀπὸ τὸ 2016, μετὰ τὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, τὴν ὁποία …«ἔργοις» ἀποδέχτηκε ὁ κ. Γερμανός!
     3. Βλέπετε μεθοδεύσεις! Τρέμουν νὰ πάρουν δημόσια-ἐπίσημα θέση ὑπὲρ ἢ νὰ καταδικάσουν τὴν Κολυμπάριο Σύνοδο, γιατί φοβοῦνται τὸ Λαὸ ἀπὸ τὴν μία, καὶ τὸν Πατριάρχη ἀπὸ τὴν ἄλλη! Ἔτσι κοροϊδεύουν τὸ Λαό, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει συνειδητοποιήσει τὴν δύναμή του, τὰ δικαιώματά του καὶ τὴν δειλία τους· καλύπτονται δὲ λέγοντες ὅτι ἔτσι ἀποφάσισε ἡ Ἐκκλησία, ἀποκρύπτοντας ὅτι ἔτσι ἀποφάσισαν οἱ Οἰκουμενιστές! Ἂν οἱ Ποιμένες (σὰν τὸν κ. Γερμανό), καταδίκαζαν τοὺς Οἰκουμενιστές, ἡ Σύνοδος θὰ κατέρρεε σὰν χάρτινος πύργος! Ἔτσι τώρα, μὲ τὴ στάση τους γίνονται συνένοχοι τῶν Παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν.


Απάντηση του Μητρ. Ηλείας για την απομάκρυνση Μοναχής από Μονή

  Μετά την απόφασι του Σεβ. Μητροπολίτου Ηλείας κ.κ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ να απομακρύνη την Μοναχή Μελάνη από την παλαιά διαλελυμένη Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βουλιαγμένης Πηνείας, κάποιες Ηλεκτρονικές Ιστοσελίδες εδημοσίευσαν, χωρίς να γνωρίζουν τα βαθύτερα αίτια και την εν γένει συμπεριφορά της ως άνω Μοναχής, δυσμενή σχόλια στο γεγονός τούτο.

    Δια τούτο σήμερα αναρτώμε μια επιστολή του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ προς την Μοναχήν αυτήν, που την έστειλε σε ανύποπτο χρόνο, το 2015 δηλαδή, η οποία φανερώνει την αντιμοναχική και αντιχριστιανική συμπεριφορά της και η οποία έχει δημοσιευθή στο νέο δίτομο βιβλίο του Μητροπολίτου μας με τον τίτλον Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΜΟΥ κατά την πενταετίαν 2012 -2016, τόμος Γ 1, σελίδας 719- 722.
   Ακόμη νομίζομεν ότι, επειδή το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας εκυκλοφορήθη αμέσως μετά το Πάσχα, η δημοσίευσις της παραπάνω επιστολής είναι η αιτία της αντιμοναχικής συμπεριφοράς της Μοναχής Μελάνης και όχι ο δήθεν ασπασμός του Οικουμενισμού από τον Ποιμενάρχη μας. Γιατί ο Μητροπολίτης μας σε πολλά σημεία των υπό ψήφισιν κειμένων στην Σύνοδο της Κρήτης είχε προ αυτής εναντιωθή και κατά την Σύνοδον και μετά από αυτήν υπερασπίστηκε τις Ορθόδοξες θέσεις του. Αυτό άλλωστε δείχνουν τα κείμενά του στις 100 πρώτες σελίδες στο ως άνω βιβλίο του.
    Έτσι πιστεύουμε, ότι οι καλόπιστοι άνθρωποι και δημοσιογράφοι θα λάβουν γνώσιν τούτου και θα κρίνουν αντικειμενικά πλέον αν η απομάκρυνσις της Μοναχής Μελάνης ήτο ή ΟΧΙ δικαία. Μάλιστα αν χρειασθή θα συνεχίσουμε την δημοσίευσι και άλλων σχετικών κειμένων.

Παραθέτουμε την επιστολή:

Προς Την οσιωτάτην Μοναχήν Μελάνην
Ηγουμένην της Ι.Μονής Μεταμορφώσεως Βουλιαγμένης
(Πύργος, 13 Μαρτίου 2015)
Οσιωτάτη αγία Ηγουμένη ,
Έλαβα με λύπη την από 9-3-2015 επιστολή σου και κατά την επιθυμία σου εγγράφως σου απαντώ.
1. Εν πρώτοις θέλω να σου εξηγήσω γιατί λυπήθηκα από την επιστολή σου. Η λύπη μου επροξενήθη από το ότι χρόνια Μοναχή εσύ, ακόμη δεν απέκτησες την μοναχική αρετή της εγκοπής του θελήματός σου και δεν αφήρεσες την εγωπάθειά σου, αφού το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να γίνη το θέλημά σου, δηλαδή να προβώ εις την

Την εγχείρηση στην έκανε τα ξημερώματα ο γέροντας Παΐσιος!



Διήγηση Νικολάου Κουλούρη, Καθηγητού στο Τμήμα Νομικής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου:
    «Το έτος 2012, ο φοιτητής μου στο Τμήμα Νομικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου Στέλιος Κρεούζος, ο οποίος είναι δημοσιογράφος του ΡΙΚ, διαγνώσθηκε με υγρό στους πνεύμονες και στην καρδιά.
  Ταλαιπωρήθηκε επί ένάμισυ έτος νοσηλευόμενος για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε Νοσοκομείο. Τελικά, ο θεράπων ιατρός του συνέστησε να υποβληθή σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του υγρού, ώστε να σταματήση η ταλαιπωρία του. Η επέμβαση αυτή διακρίνεται από μη αμελητέο βαθμό επικινδυνότητας, όπως ανέφερε στον φοιτητή μου ο χειρουργός. Την παραμονή της προγραμματισμένης ημέρας για την επέμβαση, ο φοιτητής μου έκανε εισαγωγή στο Νοσοκομείο. Τον είχε καταλάβει εύλογη άγωνία για την έκβαση της επέμβασης. Το απόγευμα τον επισκέφθηκε μιά ξαδέλφη του και του έφερε ένα βιβλίο για τον Γέροντα και ήδη όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, λέγοντάς του ότι η ανάγνωσή του θα τον βοηθήση να ηρεμήση. Υπ’ όψη ότι ο φοιτητής μου μέχρι τότε είχε μόνο επιδερμική, τυπική σχέση μέ τον θεό και την Ορθόδοξη πίστη, όπως δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες. Ο φοιτητής μου άρχισε να διαβάζη το βιβλίο του Οσίου. Κάποια στιγμή, φθάνει στο σημείο, όπου σύμφωνα με τον βιογράφο του, ο Όσιος ζήτησε από τον Θεό «να του στείλη έναν καρκίνο για να τον δοκιμάση», γεγονός το οποίο εντυπώσιασε ιδιαιτέρως τον φοιτητή μου.
   Η επόμενη όμως ρήση του Οσίου ήταν αυτή πού τον συγκλόνισε: «Θεέ μου, η κάθε ημέρα της ζωής μου είναι στά χέρια Σου!». Ο φοιτητής μου τότε άρχισε να επαναλαμβάνη αδιαλείπτως τη ρήση αυτή του Οσίου, ενώ

Προς ΗΓΟΥΜΕΝΗ: "Μη σε νοιάζει τί θα κάνουν οι άλλοι. Θα πάρεις δύναμη από το Θεό, να υπερμαχήσεις"!




     Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης σὲ πρόσφατη ὁμιλία του ἔκανε κάποιες ἐπισημάνσεις καὶ κάποια εὐχή: Εὐχόμαστε να βρεθοῦν καὶ μοναχές, οἱ ὁποῖες νὰ ἀντιδράσουν κατὰ τὴς Παναιρέσεως! 
    Καὶ νὰ ποὺ τὰ λόγια του βρῆκαν τὴν πραγμάτωσή τους στὰ πρόσωπα τῶν μοναζουσῶν  τῆς Ἱ. Μ. Μεταμορφώσεως Ἠλείας, ποὺ φρόντισε ὁ μητροπολίτης Γερμανὸς νὰ τὶς ξεσπιτώσει. Οἱ διωγμένες μοναχὲς φιλοξενοῦνται κάπου στὴν Πελοπόννησο προσωρινὰ καὶ ψάχνουν γιὰ νέα κατοικία…

  


Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου:

     ν γυναῖκες μοναχὲς ἀντιδροῦσαν τότε γιὰ τὴν Εἰκονομαχία, καὶ τὶς ἐπαινεῖ ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, πῶς πρέπει νὰ ἀντιδράσουμε ἐμεῖς σήμερα γιὰ μία πολὺ χειρότερη αἵρεση. Διότι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι πολὺ χειρότερη αἵρεση κι ἀπὸ τὴν Εἰκονομαχία. Ἐκεῖ στὸ κάτω κάτω ἀμφισβητοῦσαν κάτι στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶχε βέβαια δογματικὴ σημασία. Τώρα ὁ Οἰκουμενισμὸς τὰ γκρεμίζει ὅλα· γκρεμίζει τὸ σωτηριολογικὸ δόγμα, γκρεμίζει τὸ ἐκκλησιολογικὸ δόγμα, τὰ γκρεμίζει ὅλα. Πολὺ μεγαλύτερη αἵρεση σήμερα ὁ Οἰκουμενισμός. Καὶ νὰ δεῖτε τώρα, τί ὑπέστησαν αὐτὲς οἱ μοναχὲς καὶ πῶς τὶς ἐκθειάζει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης.
    Γράφει σὲ μία Ἡγουμένη· ἂς εὐχηθοῦμε νὰ ἐμφανιστοῦν καὶ σήμερα Ἡγουμένισσες, εὐχόμαστε νὰ ἐμφανιστοῦν. Ἕνα ἀντρικὸ μοναστῆρι εἶναι στὴ Φλώρινα, ἔχει ξεσηκωθεῖ ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κι ἔχει διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ τοπικοῦ Ἐπισκόπου. Ἂς εὐχηθοῦμε λοιπὸν νὰ ἐμφανιστοῦν καὶ γυναικεῖα μοναστήρια. Θὰ ἐμφανιστοῦν καὶ γυναικεῖα μοναστήρια.
    Γράφει λοιπὸν ἐδῶ, σὲ μία Ἡγουμένη ὁ ἅγιος Θεόδωρος καὶ τῆς λέει ὅτι σὲ

Ο Δήμος σας νοιάζεται να βρει σπίτια για να στεγαστούν αδέσποτα σκυλιά και πετά στον δρόμο ένα ιερέα;


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΣΤΟΝ ΑΞΙΟ ΚΛΗΡΙΚΟ
π. ΦΩΤΙΟ ΤΖΟΥΡΑ
ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΥΤΟΥ



Nickolas Zotos

ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
ΑΜΗΝ.
  
Δράμα, 30 Αυγούστου 2017

 Προς:  κ.κ. Φώτιο Δομουχτσίδη,
             Δήμαρχο Σιντικής , Ν. Σερρών.
             Διεύθυνση: Ελ. Βενιζέλου 34,
             62 300 – Σιδηρόκαστρο.
             Τηλ.: 23233-50200, 50220.
             Fax: 23230-28050.
  
  

     Κύριε Δήμαρχε,

    Εξ αφορμής των δυσάρεστων γεγονότων των τελευταίων ημερών της βεβιασμένης και ξαφνικής εξώσεως του πατρός Φωτίου Τζούρα μετά των δύο –σημειωτέον ανήλικων– τέκνων αυτού (Συμεών και Αλεξάνδρας Τζούρα) των οποίων και έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου την ανατροφή τους (πνευματική, σωματική, υλική) αφού η πρεσβυτέρα παραιτήθη του αξιώματος, ως και αυτής ακόμη της μητρότητος, αναγκαζόμαστε, λοιπόν, να απευθυνθούμε σε εσάς, μιας και εσείς είστε ο πρώτος υπεύθυνος, στο έγκλημα που λαμβάνει χώρα στην περιοχή σας.
   Αναφερόμαστε –εν προκειμένω– στην εν λόγω, και άρον-άρον [από την οικία που διαμένει] έξωση στην οποία προβαίνει ο Δήμος σας απέναντι στον πατήρ Φώτιο Τζούρα (και των δύο παιδιών του)· έναν απλό, άδολο, άκακο  και συνάμα ταπεινό υπηρέτη του Υψίστου. Έναν καλό «Λευίτη» που γνωρίζοντας την ευθύνη και το βάρος που επωμίστηκε λαμβάνοντας την Ιερωσύνη έναντι του αγίου Τριαδικού και Τρισυποστάτου Θεού, θα λέγαμε  μετά πάσης βεβαιότητος πως «τιμά το ράσο του» και στέκεται, ως οφείλει, πιστός «μέχρι κεραίας» στους Όρκους του απέναντι στον Κύριο, τον Οποίο αξίως υπηρετεί!
     Έγκλημα είναι αυτό που πράττετε, απεχθής και απάνθρωπος ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο Δήμος σας αυτόν τον άξιο Ιερέα.
     Δεν πρόκειται να αναλύσουμε το γιατί ο πατέρας Φώτιος –ως όφειλε– ως Ορθόδοξος Ιερέας προχώρησε στην –άκρως επιβαλλόμενη– Θεάρεστη, λυτρωτική και σωτήρια πράξη της Διακοπής Μνημόνευσης του οικείου Μητροπολίτη του και Διακοπή Εκκλησιαστικής Κοινωνίας (Αποτείχιση). Δεν θα αναλύσουμε «εδώ και τώρα» μέσα από αυτή την Επιστολή Διαμαρτυρίας και Συμπαράστασης θεολογικά ζητήματα. Αυτά πρέπουν για αλλού και όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται ψάχνει και βρίσκει την Αλήθεια. Και δεν θα απευθύνουμε θεολογικά ζητήματα σε διοικητικές αρχές και

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Έτσι παραπλανούν το ποίμνιο οι Οικουμενιστές!!!


Dom zu Lübeck, Foto: WikiCommons Dietmar Rabich
Dom zu Lübeck
  Με μία οικουμενιστική συμπροσευχή θα εορτάσει η "Εργασιακή Ομάδα Χριστιανικών Εκκλησιών" (δηλ. αιρετικών και Ορθοδόξων) της Γερμανίας την "Ημέρα της Δημιουργίας" την 1η Σεπτεμβρίου 2017 στις 17:00 στο  Lübeck. Στην συμπροσευχή θα λάβουν μέρος και "Ορθόδοξοι" ενώ την κεντρική ομιλία θα βγάλει η καθηγήτρια Νικόλ Καραφύλλη του σεμιναρίου Φιλοσοφίας για ηθικά θέματα του τεχνικού πανεπιστημίου του  Braunschweig.
   Και ενώ στο γερμανικό κείμενο της ενορίας του Brühl ο γερμανόφωνος και πιθανώς πιο φιλικός στον οικουμενισμό πιστός πληροφορείται για την επικείμενη οικουμενιστική συμπροσευχή, στο ελληνικό κείμενο δεν αναφέρεται τίποτα περί αυτής της αντικανονικής εκδήλωσης.
Το γιατί είναι ηλίου φαεινότερον!!!

Γερμανικό κείμενο της ενορίας του Brühl
1. September = Tag der Schöpfung
Dieses Jahr findet die zentrale Kundgebung zum "Ökumenischen Tag der Schöpfung" am 1. September im Dom zu Lübeck statt. Die Feier beginnt um 17:00 Uhr unter dem Motto "So weit Himmel und Erde ist". Mehr Informationen zum "Ökumenischen Tag der Schöpfung" gibt es auf den Seiten des ACK.
     Το ελληνικό κείμενο της ίδιας ενορίας χωρίς τις παραπάνω πληροφορίες
   Η Εκκλησία υιοθέτησε αυτό το σύστημα μέτρησης του χρόνου και μετρούσε τα έτη με τίς Ινδικτιώνες. Έτσι το Εκκλησιαστικό έτος άρχιζε την 1η Σεπτεμβρίου με Πατριαρχική Θεία Λειτουργία και ιδιαίτερη Iερά Παράκληση, ώστε να ευλογήσει ο Θεός τον καινούριο χρόνο.
Απολυτίκιο
«Ο πάσης Δημιουργός της κτίσεως, ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, ευλόγησον τον στέφανον του ενιαυτού της χρηστότητός σου, Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους βασιλείς και την πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε».
  Αυτή είναι η "Αλήθεια" που πρεσβεύουν οι Οικουμενιστές.
Δ.Π.

Ένας «Μάρτυρας του Χριστού»: Αυγουστίνος Καντιώτης

Εγκωμιαστικοί λόγοι του Αγίου Παϊσίου για τον Πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη!

    Σας στέλνω προς δημοσίευση κείμενο που περιλαμβάνει ανέκδοτες ιδιόχειρες επιστολές του Αγίου Παϊσίου του αγιορείτη στις οποίες εγκωμιάζει τον π. Αυγουστίνο Καντιώτη!

    Νομίζω ότι είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον μεγάλο αγωνιστή της ορθοδοξίας, τον π. Αυγουστίνο.

Με εκτίμηση,
Βασίλης Κερμενιώτης 


PAISIOS-KANTIOTHS.jpg


Ο Πατήρ Αυγουστίνος Καντιώτης υπήρξε, αναμφίβολα, «σημείον αντιλεγόμενον». Αγαπήθηκε πολύ αλλά και μισήθηκε πολύ. Άλλοι τον θεωρούσαν εφάμιλλο των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας και άλλοι ―ακόμη και επίσκοποι― τρελό, ακραίο και φανατικό. Αυτό που μετράει όμως δεν είναι η γνώμη η δική μας αλλά η γνώμη του Θεού. Γι’ αυτόν τον άνθρωπο μίλησαν με θερμά λόγια σύγχρονοι πνευματοφόροι άγιοι: ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης και ο Γέροντας Παΐσιος ο αγιορείτης. Ο πρώτος εκ των δύο, ο προορατικός άγιος της Δράμας, τον θεωρούσε «Μάρτυρα του Χριστού».  Τα μεγαλύτερα εγκώμια, όμως, απέναντι στον Πατέρα Αυγουστίνο τα αναπέμπει ο μεγάλος σύγχρονος άγιος της Εκκλησίας μας: Ο Άγιος Παΐσιος ο αγιορείτης! Μέσα από ανέκδοτες, ιδιόχειρες επιστολές του που θα διαβάσουμε σήμερα:

●  Εκφράζει τον μεγάλο του σεβασμό προς τον Πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη και τον αποκαλεί «Νέο Χρυσόστομο» της Εκκλησίας!
●  Δηλώνει ότι στηρίζει πάνω σ’ αυτόν τις ελπίδες του για την ανόρθωση της Εκκλησίας από την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται!
●  Γράφει ότι επιτελεί «θεάρεστο έργο» και δηλώνει πρόθυμος να τον υπηρετήσει κι ο ίδιος!
●  Ζητάει τη βοήθειά του για να αντιμετωπίσει αιρετικούς!
●  Τον αποκαλεί «Πατέρα» με κεφαλαίο πι.
●  Μοιράζει και διαφημίζει τα βιβλία του!
Οι ιδιόχειρες επιστολές του Γέροντος Παϊσίου θα δουν σήμερα, για πρώτη φορά, το φως της δημοσιότητας.

Οι Οικουμενιστές, ποιές Εντολές ακολουθούν;

 


Ἁγία Γραφὴ σεβόμενη τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου μᾶς θέτει ἕνα μεγάλο δίλημμα: Ἢ ἀκολουθοῦμε τὴν Μία Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, δηλ. τὸν Χριστὸ καὶ τὶς ἐντολές Του, ἢ τὶς ἐντολές/ἀπαιτήσεις τοῦ κόσμου (τὴν ἐξουσία, τὸν πλοῦτο, τὴν δόξα, τὴν ἀπόλαυση, τὸν συμβιβασμό) καὶ τοῦ ἄρχοντά του Σατανᾶ. Καὶ τὰ δύο δὲν γίνεται: «εἰ οὖν ἐν τῷ ἀδίκῳ μαμωνᾷ πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε, τὸ ἀληθινὸν τίς ὑμῖν πιστεύσει; καὶ εἰ ἐν τῷ ἀλλοτρίῳ πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε, τὸ ὑμέτερον τίς ὑμῖν δώσει; Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» (Λουκ. 16, 11-13).
Ἡ ἀπόφαση  σὲ αὐτὸ τὸ δίλημμα ἐκφράζεται στὴν πράξη μὲ τὸ ἂν θὰ φυλάξουμε τὶς παρακαταθῆκες τοῦ Κυρίου, τοὐτέστιν ἂν θὰ μείνουμε πιστοὶ στὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, ἢ ἂν θὰ ὑπακούσουμε στὶς ἐντολὲς τῶν ἀνθρώπων, τοὐτέστιν ἂν θὰ γίνουμε πλανεμένοι, ἀνήθικοι, ἀσεβεῖς, αἱρετικοὶ ἢ καὶ ἄθεοι. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τὸ ὑπενθυμίζει ξεκάθαρα, συμβουλεύοντας τὸν Τιμόθεο: «Ὦ Τιμόθεε, τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην τῶν ἀληθειῶν τοῦ Εὐαγγελίου φύλαξε τὴν ἀκεραίαν καὶ ἀνόθευτον καὶ ἀπόφευγε τὰς ἀνιέρους ματαιολογίας καὶ ἀντιλογίας τῆς πλάνης, ἡ ὁποία φέρει τὸ πλαστὸν καὶ ψεύτικον ὄνομα τῆς γνώσεως. Αὐτὴν δὲ τὴν ψεύτικην γνῶσιν ἔχοντες μερικοὶ ὡς ἐπάγγελμά τους καὶ ἔργον τους ἐξέπεσαν ἀπὸ τὴν πίστιν καὶ ἐπλανήθησαν» (Α΄ Τιμ. 6, 20-21).
Οἱ ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, ἡ ἱερὰ Παρακαταθήκη, δὲν εἶναι κάποιο

Στέρηση μισθοδοσίας, επειδή πιστεύει και πράττει ...Ορθόδοξα!!!


ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΣΗΜΕΡΑ  ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΜΟΥ




      Την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με το παλαιό ημερολογίο αλλά και της κοιμήσεως του Γέροντα μου επισκόπου Αυγουστίνου διάλεξε η Μητρόπολις  να μου ανακοινώσει με το υπ’ αριθμ. 1045 έγγραφο της, που μου προσκόμισε ο δικαστικός επιμελητής, ότι παύει πλέον την μισθοδοσία μου. Κατ’ αρχήν σαν μέτρο δείχνει το πνεύμα του εκβιασμού και του εκφοβισμού από το οποίο εμφορείται το περιβάλλον της Μητροπόλεως. Δεύτερον αποδεικνύει ότι μέσα στην Μητρόπολη δεν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι. Τρίτον δεν συνειδητοποίησαν ότι έφ’ όσον για την Πίστη, μου στερούν κάποιες αποδοχές με τις οποίες κινούμουν και πλήρωνα δύο δάνεια, ένα της Μονής στο όνομά μου και ένα του αυτοκινήτου το οποίο χρειάζεται να εξοφλήσω τουλάχιστον για άλλα πέντε έτη με τιμούν με το με καθιστούν μέτοχο έστω και τέτοιων δυσκολιών για πρακτικά ζητήματα.
  
Κάθε φορά που ταπεινώνονται θεολογικά οι αρχιερατικοί επίτροποι ή ο πρωτοσύγκελος λόγω άγνοιας  καταφθάνει και ένα φιρμάνι από την Μητρόπολη. «Δεινόν γε ἡ ἄγνοια καὶ πολλῶν κακῶν ἀνθρώποις αἰτία, ὥσπερ ἀχλύν τινα καταχέουσα τῶν πραγμάτων καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀμαυροῦσα καὶ τὸν ἑκάστου βίον». Το θέμα είναι ότι τους πονάει ότι δεν έχουν θεολογικά επιχειρήματα και επειδή εξευτελίζονται λέγοντας ανοησίες όταν τολμούμε και ελέγχουμε αγιοπατερικά τα λεγόμενά τους το πληρώνουμε παντιοτρόπως πλην όμως ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν δεν είναι χριστοκεντρικός αλλά στυγνή διακτατορία και λοιπόν τί θα μας φιμώσουν; Εν όσω αγωνιζόμαστε για την Αλήθεια δεν θα πετύχετε τίποτα! Τί λέγει ο λόγος του Θεού;  «ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σοφ. Σειρ. 4,28).

Οι μεγαλύτερές μου θλίψεις είναι άλλες!
·         Είναι ότι τα παιδιά του π. Αυγουστίνου τόσα χρόνια κοντά του, που τα σπούδασε, τα άνδρωσε πνευματικά, κυριολεκτικά τα

"Αντρίκιες" και "ξεκάθαρες" οικουμενιστικές θέσεις: Πάνω από τα θεία, είναι τα ανθρώπινα!

Πατριάρχης Αλεξανδρείας:


Η ανάγκη και ο πόνος “αμβλύνουν” τις δογματικές διαφορές


Σχόλιο του Ιστολογίου Κατάνυξις: Αλίμονο αν από αυτό το πνεύμα εμφορείται ο Ορθόδοξος Πατριάρχης της Αφρικής: «... Στην Αφρική, συνέχισε, υπάρχει και συνεργασία με την Καθολική Εκκλησία, κάτι που δεν παρατηρείται αλλού. Είτε είναι προτεστάντες, είτε είναι Αγγλικανοί, είτε είναι Ρωμαιοκαθολικοί, είναι τόσες οι ανάγκες, και ο πόνος που αισθανόμαστε πως ο ένας θα πρέπει να  συνδράμει με τον άλλο και όχι στις δογματικές διαφορές...»  Άκρως προβληματική η σκέψη αυτή που εξισώνει το ψυχοσωτήριο έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής με εκείνο της Γιούνισεφ ή της παπικής Καριτας και των άλλων ανθρωπιστικών Μ.Κ.Ο. Τι θα ωφελήσει τον Αφρικάνο γηγενή η Ορθόδοξη Ιεραποστολή αν σωθεί από την πείνα και χάσει την ψυχή του από την αίρεση; Μήπως το πρόβλημα έχει βαθύτερες ρίζες;
«Κάθε μέρα που ξημερώνει δεν ξέρεις αν θα είναι η σειρά της δικής σου Εκκλησίας, δήλωσε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ Θεόδωρος Β αναφορικά με τα τρομοκρατικά χτυπήματα των τζιχαντιστών στην Αίγυπτο τα τελευταία χρόνια.
Μιλώντας στην «Πρώτη Εκπομπή» του Ράδιο πρώτο, ο Μακαριότατος

Όταν οι Επίσκοποι προσεύχονταν: Καλύτερα να πεθάνω, παρά να λειτουργήσω με τον κάθε ..."Βαρθολομαίο"!!!


 30 Αυγούστου: Αγίου Αλεξάνδρου


 


Ἡ ἱστορία τοῦ σήμερα ἑορταζομένου ἁγίου Ἀλεξάνδρου ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν τραγικότητα τοῦ σημερινοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τῆς πονηρᾶς συνοδείας του καὶ ὅσων κοινωνοῦν μαζί του, ὡς τάχα ὑποχρεωμένοι νὰ τὸ κάνουν, παραβλέποντας τὴν Ἱερή μας Παράδοση, ποὺ διδάσκει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ κάθε αἱρετικό!
 Ὁ πατρ. ἅγιος Ἀλέξανδρος, «ζήλῳ πυρπολούμενος τῷ θείῳ ὡς ἄλλος Ἠλίας νοητῶς, κατέσφαξε διὰ τῆς προσευχῆς ἀοράτως τὸν βλάσφημον  Ἄρειον» (γιὰ ὅποιον δὲν γνωρίζει τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ τὸ πληροφορηθεῖ ἀπὸ τὰ κείμενα ποὺ παραθέτουμε στὴ συνέχεια).
•  πατρ. Βαρθολομαῖος πυρπολούμενος ζήλῳ κακοδόξῳ ἐναγκαλίζεται, τιμᾶ καὶ “συλλειτουργεῖ” μὲ τοὺς συγχρόνους Ἀρείους καὶ προδρόμους τοῦ Ἀντιχρίστου Πάπες!
  πατρ. ἅγιος Ἀλέξανδρος, παρὰ τὴν πίεση πολιτικῶν προσώπων καὶ Ἐπισκόπων, καὶ παρὰ τὴν γραπτὴ ὁμολογία τοῦ Ἀρείου ὅτι πιστεύει Ὀρθόδοξα(!) ἀρνήθηκε τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ Ἀρείου στὸ ναό, παρακαλώντας τὸν Θεὸ νὰ τὸν πάρει ἀπ’ αὐτὴν τὴν ζωή, παρὰ νὰ συλλειτουργήσει μὲ τὸν αἱρετικό.  
•  κ. Βαρθολομαῖος, παρὰ τὶς διαμαρτυρίες τῶν Ὀρθοδόξων καὶ παρὰ τὶς γραπτὲς “ὁμολογίες” τῶν Παπῶν ὅτι θὰ συνεχίσουν νὰ πιστεύουν κακόδοξα, εἰσάγει στὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ τοὺς αἱρετικούς, ἐμπαίζοντας τὸν Θεό, καὶ μὴ φοβούμενος μήπως ὁ Θεὸς τοῦ ἐπιφυλάσσει τὴν τύχη τοῦ Ἀρείου!
•  κ. Βαρθολομαῖος, τέλος, καὶ ὅλοι ὅσοι κοινωνοῦν μαζί του, συγκρότησε καὶ διεξήγαγε "Πανορθόδοξη καὶ Ἁγία Σύνοδο" καὶ τὶς ἐπιβάλλει διὰ τῆς βίας ἐπισήμως (διώκοντας ταυτόχρονα τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀντιδροῦν). Οἱ ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς αὐτῆς Συνόδου, διαστρέφουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, ὅπως τὴν διέστρεφαν καὶ οἱ κακοδοξίες τοῦ Ἀρείου.
Παραθέτουμε μερικὰ ἀπὸ τὰ τροπάρια τοῦ Ὄρθρου, καὶ τὴν παρουσίαση τοῦ βίου τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου.
[Ἐντύπωση προκαλεῖ τὸ γεγονός, ὅτι οἱ Ποιμένες -γνῶστες αὐτοῦ τοῦ γεγονότος- ἀντὶ νὰ μιμηθοῦν τὸν ἅγιο Ἀλέξανδρο, κοινωνοῦν μὲ τὸν κ. Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς κοινωνοῦντας μὲ αὐτόν!].


Ἀπὸ τὰ τροπάρια τοῦ ὄρθρου
Ζήλ πυρπολούμενος τ θεί ς λλος λίας νοητς, κατέσφαξας τν βέβηλον κα βλάσφημον ζντα ρειον σπερ κκενος τε ποτέ, τος τς ασχύνης εργάσατο.
Θάμβος ν θεάσασθαι σ τν σοφόν, π θυσιαστήριον κείμενον κα οράτως κατασφάττοντα δεινς, τ πρς Θεν ντεύξει σου, ρειον λλόφρονα νδοξε.
Μανέντος διήλεγξας, σοφίσματα τ δόλια ρείου Συνόδ ν τ πρώτ, μ καθυπήξας τας το κρατοντος ρμας, προστάττοντος ατ συλλειτουργεν. θεν τ ντεύξει σου όρατος κατέσφαξας.
Ξένα, θεόφρων θαυμάσια, τ σ  θεί κράτει πέδειξας, κατ το δυσσεβος, θεν ν χώρω πέκτεινας, δυσωδεστάτ ατν τροπωσάμενος.
Τὸν δυσσεβῆ προσευχῇ τῇ παναλκεῖ σου, Ἄρειον κτείνας Ἀλέξανδρε θεόφρον, ἐν τοῖς βεβήλοις τόποις, ὑβρίσαντα ἠμύνω, βροχίσας ὡς Ἰούδαν.



Ο ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Αλέξανδρος, ο αιρετικός Άρειος και οι σύγχρονοι Οικουμενιστές

 

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης

 

Την Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011 στο κυριακάτικο κήρυγμά του στον ιερό ναό Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης αναφέρθηκε στον εορτάζοντα άγιο Παύλο τον Ομολογητή προχωρώντας σε συγκρίσεις με τη σημερινή εκκλησιαστική κατάσταση. Αναφερόμενος στο βίο του αγίου ο π. Θεόδωρος μίλησε για τον διδάσκαλο του αγίου Παύλου Αρχιεπίσκοπο Αλέξανδρο και τη στάση του απέναντι στον Άρειο, τονίζοντας μεταξύ άλλων:

«Όταν επίεσε ο Κωντσάντιος, ο Αρειανός αυτοκράτωρ τον Πατριάρχη Αλέξανδρο να δεχθεί σε συμπροσευχή τον Άρειο δηλ. να δεχθεί να πάει μέσα στο ναό την Κυριακή ο Άρειος και να λειτουργήσει μαζί με τον Πατριάρχη, ο αιρετικός μαζί με τον Ορθόδοξο, τι έκανε ο Πατριάρχης Αλέξανδρος; Αυτό που κάνουν σήμερα οι δικοί μας οι Πατριάρχες και συμπροσεύχονται και συνυπάρχουν μαζί με τους Παπικούς, μαζί με τους Προτεστάντες, μαζί με τους Μονοφυσίτας, ακόμη και μαζί με τους ετεροθρήσκους, μαζί με τους Βουδιστάς και τους Μουσουλμάνους, μαζί με το φύραμα όλων αυτών των πλανών των διαμονικών;... 

Αυτές τις ημέρες ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συμπροσευχήθηκε στην Ασίζη όχι μόνο μαζί με τον Πάπα και τους Προτεστάντες και τον Αγγλικανό «Αρχιεπίσκοπο», αλλά μαζί και με Βουδιστάς, με Μουσουλμάνους, με ειδωλολάτρας. Προσεύχονται, συμπροσεύχονται και συλλειτουργούν. Ξεχάσαμε ότι υποδέχτηκαν τον Πάπα στην Κωνσταντινούπολη θυμιάζοντάς τον και λέγοντας «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»; Και τον τιμήσαμε. Και τον τίμησαν και φοιτητές της Θεολογικής Σχολής δίνοντάς του τιμητικό μετάλλιο.

Έπρεπε να κάνει και ο Πατριάρχης Αλέξανδρος το ίδιο; Να δεχθεί τον Άρειο μέσα στο ναό και να συμπροσευχηθεί και να συλλειτουργήσει; Όχι. Τι έκαμε; Δεν μπορώ, λέει. Το απαγορεύουν οι Κανόνες. «Επίσκοπος ή πρεσβύτερος ή διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος καθαιρείσθω». Όποιος επίσκοπος ή παπάς ή διάκος προσευχηθεί με αιρετικούς, πολύ περισσότερο με αλλοθρήσκους, να καθαιρείται. Γι΄ αυτό και ο Πατριάρχης Αλέξανδρος είπε, δεν μπορώ το απαγορεύουν οι Κανόνες. Αλλά οι πολιτικοί έχουν δύναμη, όπως και σήμερα. Και εξαναγκάζουν και Αρχιεπισκόπους να ακολουθούν το δικό τους το δρόμο, και σήμερα στην Ελλάδα. Πολλές φορές και οι δικοί μας κάνουν αυτά που θέλει η κυβέρνησις.

Προσευχήθηκε λοιπόν ο Πατριάρχης Αλέξανδρος την προηγουμένη ημέρα και παρακάλεσε στο Θεό να μην επιτρέψει να συμπροσευχηθεί μαζί με τον Άρειο. Και ο Θεός τον γλίτωσε με θαύμα. Την άλλη μέρα πηγαίνοντας ο Άρειος στο ναό, κατά οικτρό τρόπο, μέσα σε δημόσιο αποχωρητήριο πέθανε. Και γλίτωσε ο Πατριάρχης Αλέξανδρος αυτή την παράβαση των Κανόνων, τη συμπροσευχή με τον αιρετικό Άρειο.

Φαντασθείτε σήμερα τους σημερινούς Πατριάρχας και Αρχιεπισκόπους. Όχι απλώς δεν σκέφτονται να μην συμπροσευχηθούν ή πώς να αποφύγουν τους αιρετικούς αλλά με χαρά πηγαίνουν μαζί τους και κάνουν συμπόσια και φιέστες».

Κλείνοντας δε το κήρυγμά του ο π. Θεόδωρος κάλεσε τους πιστούς να αποκτήσουν το ζήλο των αγίων Πατέρων που καταδίκασαν τις μεγάλες αιρέσεις του Αρειανισμού, του Μονοφυσιτισμού, του Παπισμού, του Πορτασταντισμού ώστε να καταδικάσουμε την παναίρεση του Οικουμενισμού. Διερωτήθηκε μάλιστα: «Που είναι οι Αρχιερείς σαν τον Αλέξανδρο που θα παρακαλέσουν το Θεό να μην επιτρέψει να προσευχόμαστε με αποστάτες από την Πίστη;»





Πηγή: «fdathanasiou»
Ἡ ἀρειανική αἵρεση καί ἡ ἀντιπαράθεσή του μέ τόν Ἄρειο

ἀρειανική αἵρεση, παρά τήν ἀπόφαση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί παρ' ὅλες τίς προσπάθειες γιά τή διάδοση τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς, δέν εἶχε ἐξαλειφθεῖ καί ἔμελε νά ταλαιπωρήσει τήν Ἐκκλησία γιά πολύ καιρό ἀκόμη. Ἡ ὁμάδα τῶν ἐπισκοπῶν, πού ὑπεστήριξαν τόν Ἄρειο στή Σύνοδο, παρ' ὅλο πού προσυπέγραψαν τίς ἀποφάσεις της, δέν ἡσύχασαν πότε. Ἡ ὁμάδα αὐτή εἶχε ἐν τῷ μεταξύ διευρυνθεῖ, ἡγέτης της ἦταν ὁ φιλόδοξος Εὐσέβιος Νικομηδείας, ὁ ὁποῖος εἶχε μεγάλη ἐπιρροή στόν αὐτοκράτορα. Ἀκόμη πολλοί κρατικοί λειτουργοί καθώς καί πρόσωπα ἀπό τό οἰκογενειακό περιβάλλον τοῦ αὐτοκράτορα εἶχαν προσχωρήσει στήν αἵρεση, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ Βασιλίνα, μητέρα τοῦ τελευταίου εἰδωλολάτρη αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου.

  Κατά τό τριακοστό ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (τό 335) καί κατόπιν πιέσεων ἀπό τόν κύκλο αὐτῶν πού ὑπεστήριζαν τόν αἱρεσιάρχη, κλήθηκε ὁ Ἄρειος ἀπό τόν αὐτοκράτορα στήν Κωνσταντινούπολη, γιά νά ἐρωτηθεῖ καί νά ὁμολογήσει «εἰ τήν πίστιν τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας ἔχοι», ἄν ἔχει τήν πίστη, δηλαδή ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὀρθή πίστη.
      Ὁ ἐρχομός τοῦ αἱρεσιάρχη στήν πρωτεύουσα ἀνα­ζωπύρωσε τή διαμάχη τῶν δύο μερίδων τοῦ λαοῦ, τῶν ὀρθοδόξων καί τῶν αἱρετικῶν, καί πάλι ἐπαναλήφθηκαν ταραχές στήν Πόλη. Ὁ Ἄρειος, χωρίς πότε νά ἔχει μετανοήσει ἤ νά ἔχει ἀλλά­ξει κάτι στίς αἱρετικές του δοξασίες, βασιζόμενος μόνον στή μεγάλη δύναμη πού εἶχαν οἱ ὑποστηρικτές του, ὡμολογησε μπροστά στόν βασιλιά ὅτι πιστεύει τήν κοινή πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἔδωσε μάλιστα γραπτή ὁμολογία τῆς πίστεώς του. Ἡ ὁμολογία αὐτή ἦταν διατυπωμένη μέ τέτοιο τρόπο, ὥστε, παίζοντας μέ τίς λέξεις, χρησιμοποιώντας χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί παραλείποντας ὅ,τι δέν τόν ἐξυπηρετοῦσε, τίς ἐνδεικτικές φράσεις δηλαδή τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, ὅπως τήν εἶχε διατυπώσει ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, καί αὐτές τῆς αἱρετικῆς του διδασκαλίας, νά κρύβεται ἡ κακοδοξία του, γιά τήν ὁποία εἶχε καταδικασθεῖ ἀπό τή Σύνοδο. Ἔτσι παρουσίασε ὅτι ἡ πίστη τοῦ ἦταν ἴδια μέ τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας «ὑποκρινόμενος καί αὐτός, ὡς ὁ διάβολος τά τῶν Γραφῶν ρήματα», ὅπως σχολιάζει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος.
   Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος δέχθηκε τήν ὁμολογία του καί τόν ἔστειλε στόν πατριάρχη Ἀλέξανδρο λέγοντας του ὅμως: «Εἰ ὀρθή σου ἡ πίστις ἐστί, καλῶς ὤμοσας, εἰ δέ ἀσεβής ἐστιν ἡ πίστις σου καί ὤμοσας, ὁ Θεός ἐκ τοῦ οὐρανοῦ κρῖναι τά κατά σέ», θέλοντας ἔτσι νά ἐκδηλώσει τήν ἐπιφυλακτικότητά του γιά τήν εἰλικρίνεια τοῦ Ἀρείου καί νά τόν καταστήσει ὑπεύθυνο τῶν πράξεών του.
    Μέ τό δόλιο αὐτό τρόπο καί διά τῶν συνηθισμένων σ' αὐτούς πιέσεων οἱ φιλικά προσκείμενοι στόν Ἄρειο ἐπίσκοποι καί κοσμικοί ἄρχοντες θέλησαν νά εἰσαγάγουν τόν Ἄρειο στήν ἐκκλησιαστική κοινωνία. Ἡ δολιότητα καί ὁ ἐκβιασμός ἔγκειται στό γεγονός ὅτι ἐφ' ὅσον ὁ Ἄρειος εἶχε κριθεῖ ἀπό Οἰκουμενική Σύνοδο καί εἶχε ἀποκοπεῖ ἀπό τήν κοινωνία τῆς μιᾶς καθολικῆς Ἐκκλησίας θά ἔπρεπε πάλι ἀπό Οἰκουμενική Σύνοδο νά κριθεῖ, ὥστε νά ἐλεγχθεῖ λεπτομερῶς ἡ πίστη του καί ἡ μετάνοιά του δέν ἦταν δυνατόν μία βασιλική ἀπόφαση ἡ μία ἁπλή ὁμολογία πίστεως τοῦ αἱρεσιάρχη ν' ἀνατρέψει ἀπόφαση τῆς Οἰκουμενικῆς Συνοδοῦ. 
   Ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος στίς μεθοδεύσεις αὐτές μέ παρρησία ἀντέτασσε ὅτι δέν εἶναι σωστό ἔτσι ἁπλά νά δεχθοῦμε σέ κοινωνία «τόν τῆς αἱρέσεως εὑρετήν». Ὁ Εὐσέβιος Νικομηδείας ὡς ἀπάντηση στήν ἄρνηση τοῦ πατριάρχη μεταξύ ἄλλων τόν ἀπειλοῦσε ὅτι θά προκαλοῦσε τήν καθαιρεσή του καί τήν ἐξορία του, ἄν δέν δεχόταν τόν Ἄρειο σέ κοινωνία, ὅποτε οὕτως ἤ ἄλλως ὁ διάδοχός του θά δεχόταν τόν Ἀρειο.
     Τόν ἅγιο Ἀλέξανδρο βέβαια δέν τόν ἀπασχολοῦσε τόσο ἡ ἀπειλή τῆς καθαιρέσεως, ὅσο ἡ ἀνάγκη νά τηρηθεῖ ἀπαρασάλευτη ἡ πίστη πού διακήρυξε ἡ Οἰκουμενική Σύνοδος τῆς Νικαίας. Βλέποντας λοιπόν ὅτι στή φάση αὐτή τοῦ ἀγώνα ἡ θεολογική συζήτηση καί ἡ ἀπροκάλυπτη ἔρευνα τῆς ἀλήθειας δέν εἶχαν καμία δύναμη, ἄφησε κατά μέρος τήν προσπάθεια νά πείσει τούς αἱρετικούς γιά τό λάθος τους καί κατέφυγε στόν παντεπόπτη Θεό. Μέ νηστεῖες καί προσευχές, νύκτα καί ἡμέ­ρα παρακαλοῦσε τόν Θεό. Σύχναζε μάλιστα στήν ἐκκλησία τήν ἀφιερωμένη στήν Ἁγία Εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία εὑρίσκεται πολύ κοντά στή Μεγάλη Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σοφίας (πού τότε χτιζόταν), ὅπου μόνος «ὑπό τήν ἱεράν τράπεζαν ἑαυτόν ἐπί στόμα ἐκτείνας ηὔχετο δακρύων»: ἄν μέν οἱ πεποιθήσεις καί τά σχεδία τοῦ Ἀρείου εὐοδωθοῦν, νά μήν εὑρεθεῖ στήν ἀνάγκη νά τόν συναντήσει κατά πρόσωπον, ἄν ὅμως ἡ πίστη τῆς ἐκκλησίας εἶναι ὀρθή, τότε ὁ Θεός ἄς ἀποδώσει τό δίκαιο καί ἄς μήν ἐπιτρέψει ἡ αἵρεση νά νομι­σθεῖ ὡς εὐσέβεια. Στήν ἀγωνία του ὁ ἅγιος εἶχε συμπαραστάτη τόν πρεσβύτερο Μακάριο, γνωστό τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, ὁ ὁποῖος καί τόν ἐνημέρωσε γιά τά συμβάντα στήν Κωνσταντινούπολη.

Ὁ θάνατος τοῦ Ἀρείου
     Ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ ἦρθε πράγματι ἄμεση. Τήν παραμονή τῆς ἡμέρας, κατά τήν ὁποία ὁ Ἄρειος ἐπρόκειτο νά γίνει δεκτός στήν ἐκκλησιαστικη κοινωνία καί ἐνῶ περιεφέρετο στήν ἀγορά τῆς Κωνσταντινουπόλεως συνοδευόμενος, ὡς συνήθως, ἀπό πλῆθος ὀπαδῶν του, πέρασε ἀπό τά δημόσια ἀποχωρητήρια γιά κάποια σωματική ἀνάγκη. Ἐκεῖ μέσα βρῆκε οἰκτρό θάνατο «τοῖς σκυβάλοις μέν τά ἔντερα, τοῖς ἐντέροις δέ τήν ψυχήν ὁ δείλαιος συναποβάλλει». Τό γεγονός αὐτό, ὅπως εἶναι φυσικό, προεκάλεσε ἰδιαίτερη αἴσθηση σέ ὅλους. Τό μέρος αὐτό γιά πολλά χρόνια δείχνονταν ἀπό τούς κατοίκους τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἀποφεύγονταν ἡ χρήση του, μέχρις ὅτου κάποιος ἀρειανόφρων ἀγόρασε τό χῶρο, γκρέμισε τά δημόσια ἀποχ
    Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος σχολιάζοντας τόν ἀπροσδόκητο θάνατο τοῦ Ἀρείου μᾶς θυμίζει ὅτι ὁ θάνατος εἶναι τό κοινό τέλος ὅλων μας καί δέν εἶναι συνετό νά εὐχόμαστε τό θάνατο κανενός, ἀκόμη κι ἄν εἶναι ἐχθρός, ἀφοῦ δέν γνωρίζουμε πότε, ἄν θά μᾶς βρεῖ τό βράδυ ζωντανούς ὁ θάνατος ὅπως τοῦ Ἀρείου ἔγινε κάτω ἀπό τέτοιες συνθῆκες πού προκαλεῖ τήν ἔκπληξη καί τόν θαυμασμό μας.
     Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ὅταν ἔμαθε γιά τό θάνατο τοῦ Ἀρείου, ἔμεινε ἐκπληκτος καί αὐτός γιά τό πῶς ἐλέγχθηκε ὁ αἱρεσιαρχής ὡς ἐπίορκος καί, ὅπως ἦταν ἑπόμενο, μετά τό γεγονός αὐτό ἐξασθένησε κατά πολύ ἡ ἐπιρροή τῶν ἀρειανῶν ἐπισκοπῶν καί κοσμικῶν ἀρχόντων στόν αὐτοκράτορα. Τήν ἑπομένη ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος καί ὁ ὀρθόδοξος λαός τῆς Κωνσταντινουπόλεως συνάχθηκαν στήν Ἁγία Εἰρήνη καί εὐχαρίστησαν τόν Θεό, ὄχι διότι χάρηκαν γιά τό θάνατο τοῦ αἱρεσιάρχη, ἀλλά διότι ὁ Θεός δέν ἐγκαταλείπει τό λαό του καί ἀποδίδει τό δίκαιο, παρά τά ἄδικα σχέδια καί τίς ἄδικες κρίσεις τῶν ἀνθρώπων. Στήν Κωνσταντινούπολη ἐπανῆλθε ἡ εἰρήνη. Οἱ αἱρετικοί ντροπιάστηαν καί περιορίστηκαν. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅσο ζοῦσε ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος, ἀπολάμβανε τήν εἰρήνη πού οἱ εὐχές καί οἱ ἀρετές τοῦ ἁγίου τῆς χαριζαν.

Ἡ μαρτυρία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου
     Τή θαυματουργική ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ, μετά τίς προσευχές τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου, θυμᾶται πενήντα χρόνια ἀργότερα καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, τό 381, ὅταν ἦταν καί αὐτός πατριάρχης τῆς Κωνσταντινουπόλεως σέ ἐποχή ταραγμένη πάλι ἀπό τήν αἵρεση τῶν πνευματομάχων καί προετοίμαζε τήν Ἐκκλησία γιά τή Β΄ Οἰκουμενική Σύνοδο. Ἀπευθύνεται στό λαό τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τούς λέγει ὅτι «ἔχουν παράδοση ὀρθοδοξίας ἀκολουθώντας ὡς μαθητές τόν πρῶτο ἐπίσκοπο τῆς Νέας Πόλεώς τους, τόν Ἀλέξανδρο (τόν πολύ τόν ξακουστό), μεγάλο ὑπέρμαχο καί κήρυκα τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ ὁποῖος μέ λόγους καί μέ ἔργα ἐξαφάνισε τήν ἀσέβεια ἀπό τήν Ἐκκλησία» καί τούς θυμίζει τή δύναμη τῆς προσευχῆς του, πού κατά τά ἀποστολικά πρότυπα «κατέλυσε τόν ἀρχηγό τῆς ἀσέβει­ας σέ χῶρο ἀντάξιο τοῦ βορβόρου πού ἔρρεε ἀπό τό στόμα του καί ἔτσι ἡ ὕβρις ἀντιστάθηκε στήν ὕβρι καί ὁ δίκαιος θάνατος (τοῦ Ἀρείου) στηλίτευσε τόν ἄδικο θάνατο πολλῶν ψυχῶν», πού παρασύρονταν ἀπό τίς αἱρετικές διδασκαλίες του.

Ἡ κοίμηση τοῦ Ἁγίου
     Ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος ἀπεβίωσε ἐν εἰρήνῃ τό 337 (ἕνα ἔτος μετά τόν Μέγα Κωνσταντῖνο) σέ ἡλικία 98 ἐτῶν, ἐνῶ εἶχε συμπληρώσει εἰκοσιτρία χρόνια στή διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Πρίν ἀπό τήν κοίμησή του εἶχε ὑποδείξει ὡς καταλληλότερους νά τόν δια­δεχθοῦν δύο ἀπό τούς συνεργάτες του, τόν Παῦλο, πρεσβύτερο τώρα, νέο μέν στήν ἡλικία ἀλλά σοφό καί ἐνάρετο στό βίο, καί τόν Μακεδόνιο, διάκονο, προβεβηκότα στήν ἡλικία. Δυστυχῶς ἡ ἐκλογή τοῦ διαδόχου του προεκάλεσε νέες ταραχές στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, διότι οἱ ὀρθόδοξοι μέν προτιμοῦσαν τόν Παῦλο, οἱ ἀρειανοί δέ τόν Μακεδόνιο.

   Ἡ εἰρήνη στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ἐξαρτᾶται καί ἀπό τήν ἁπλότητα τῆς πίστεως καί ἀπό τήν εἰρήνη στίς καρδιές τῶν ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος αὐτό προσέφερε στήν Ἐκκλησία καί γι' αὐτό τιμᾶται.