Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

Τελικά, με ασύστατες κατηγορίες, δικάζει τον π. Παναγιώτη ο Κυδωνίας, επειδή δεν ...μνημονεύει το ονοματάκι του!!!



Παρ' ὅτι μὲ μιὰ συντριπτικὴ Ἀπολογία ὁ παπα-Παναγιώτης κονιορτοποίησε τὶς ἀντικανονικὲς καὶ ἀσύστατες κατηγορίες τοῦ Μητροπολίτη Χανίων Δαμασκηνοῦ, αὐτὸς ἐμμένει στὴν παράνομη κλήση σὲ δίκη, δηλαδὴ κατα-δίκη ἀπὸ τοὺς δικούς του ὑφιστάμενους-ἱερεῖς δικαστές!
Πῶς, ὅμως, τολμᾶτε νὰ ξεχνᾶτε, κ. Δαμασκηνέ, ἐσεῖς "ὀρθόδοξος" ἐπίσκοπος, αὐτὸ ποὺ εἶχαν καταλάβει οἱ εἰδωλολάτρες πρόγονοί μας, ὅτι "ἔστι δίκης ὀφθαλμὸς ὃς τὰ πάνθ' ὁρᾶ";

Κήρυγμα για τη Σύνοδο της Κρήτης.

Πανιερώτατος Λογγίνος  Ζαρ[1] του Μπαντσένι:


Κήρυγμα για τη Σύνοδο της Κρήτης



    
   Ευχαριστώ τους χριστιανούς ορθόδοξους που στάθηκαν φρουροί της Ορθόδοξης Πίστης. Ήταν ένα αρκετά δύσκολο έτος, με δοκιμασίες.
   Έγινε στη Κρήτη μια διαβολική, αντίχριστη Σύνοδος που δεν είχε καμία βάση -δεν βασίστηκε στις επτά Συνόδους της Ορθόδοξης Εκκλησίας-, που υπέγραψε αδιάντροπα αιρετικά ντοκουμέντα, που πουλήθηκε στον σατανά και τώρα είναι, φυσικά, δύσκολο να αναγνωρίσουμε πια, εκείνους τους αρχιερείς, πατριάρχες και επισκόπους που δεν είχαν τον κοινό νου να ομολογήσουν την λυτρωτική Ορθόδοξη πίστη, αλλά  προσχώρησαν στις πλάνες, στις αιρέσεις, υπέγραψαν αιρετικά ντοκουμέντα και γίνανε με τη σειρά τους αιρετικοί, όπου δεν τους αναγνωρίζουμε πια ως Εκκλησία και ευχόμαστε ένα πράγμα μόνο, να τους γυρίσει ο Θεός στην μετάνοια, να αποστρέφονται την ληστρική ψευδό-σύνοδο της Κρήτης.
     Και θα ήθελα να πω σήμερα σε όλους σας, ίσως να το ακούσουν και αυτοί, οι μοναχοί του Αγίου Όρους, από την Σκήτη Προδρόμου, οι μοναχοί από την ρουμάνικη σκήτη κλείσανε τις πόρτες στους αιρετικούς και δεν τους άφησαν να μπούνε στο μοναστήρι τους· πήγε πρόσφατα ένας μητροπολίτης και του κλείσανε τις πόρτες στα

Η Εκκλησία δεν είναι προσωποπαγής, ούτε ανθρωποκεντρική, ούτε Επισκοποκεντρική, αλλά Χριστοκεντρική καί αληθοκεντρική.

Τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Γ'

ἔκφρασις τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος «οὐ γάρ Ἐπισκόπων, ἀλλά ψευδεπισκόπων καί ψευδο-διδασκάλων κατέγνωσαν» σημαίνει ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ἐκπίπτει  ἀπό τό ἀξίωμά του  μόνο καί μόνο ἐπειδή σφάλλει στά θέματα τῆς πίστεως καί δέν ὀρθοτομεῖ τόν λόγο τῆς ἀληθείας. Σημαίνει ἐπίσης ὅτι δέν τόν καταδικάζει ὁ ἀποτειχιζόμενος ἀπό αὐτόν, οὔτε πολύ περισσότερο τό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἀλλά ἡ ἴδια ἡ αἵρεσις τήν ὁποία κηρύττει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ’ Ἐκκλησίας». Εἶναι δηλαδή τό ἴδιο μέ τόν ἰατρό, ὁ ὁποῖος δέν καθιστᾶ κάποιον ἄρρωστο μέ τήν γνωμάτευσί του, ἀλλά ἡ ἴδια ἡ ἀσθένεια τήν ὁποία αὐτός φέρει· καί ἐπίσης μέ τόν κακοποιό τόν ὁποῖο δέν τόν καθιστᾶ ὡς τοιοῦτο ἡ ἀπόφασις τοῦ δικαστοῦ, ἀλλά οἱ ἴδιες οἱ πράξεις του. Ἄν λοιπόν ἐμεῖς ἀναμένωμε τήν ἀπόφασι τῶν ἁρμοδίων διά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό αὐτούς εἶναι βέβαιον ὅτι θά σφάλλωμε στά καίρια καί θά ὁδηγηθοῦμε σέ ναυάγιο. Καί βεβαίως, ἐφ’ ὅσον γνωρίζωμε τήν κατάστασι κάποιου, δέν περιμένομε τήν ἀπόφασι τῶν ἁρμοδίων, ἀλλά μέ φόβο καί τρόμο ἀπομακρυνόμεθα ἀπό αὐτούς.
Τό ὅτι τά θέματα τῆς πίστεως εἶναι πολύ σημαντικώτερα ἀπό τά ὑλικά καί σωματικά, μόλις εἶναι ἀνάγκη νά τό ἀναφέρωμε.  Καί αὐτό  φανερώνει ὅτι ὁ ἐφησυχασμός μας ἐδῶ ἔχει ἄλλα κίνητρα καί ἄλλο σκοπό. Ἡ δέ θεολογική του ἐπικάλυψις μᾶλλον ἀποσκοπεῖ στόν καθησυχασμό τῆς συνειδήσεως. Ἄν ἐμεῖς τόν ψευδεπίσκοπο τόν ἐκλαμβάνομε ὡς ποιμένα καί ἔχομε πλήρη ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μαζί του διά τῆς μνημονεύσεως καί συνοδοιπορίας, εἶναι φανερό ὅτι ὄχι μόνο εἴμεθα παραβάτες τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ Κανόνος, ἀλλά καί ὁλοκλήρου τῆς ὀρθοδόξου Παραδόσεως καί ἐπιπλέον γινόμεθα αἰτία νά διαιωνίζεται τό κακό εἰς τήν Ἐκκλησία καί μάλιστα ὄχι οἱοδήποτε κακό, ἀλλά ἡ αἵρεσις ἡ ὁποία προσβάλλει αὐτόν τόν θεσμό τῆς Ἐκκλησίας.
Εἶναι ἄλλο θέμα τό ὅτι κάποιοι ἅγιοι ἔκαναν κατά καιρούς κάποιες οἰκονομίες καί διετήρησαν διά κάποιο χρονικό διάστημα

Η ΣΤΑΣΗ του Αγίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ έναντι των αιρετικών, ΠΡΟΤΥΠΟ μίμησης για όλους σήμερα! π. Θεόδωρος Ζήσης

Μολυνόμαστε, ὅταν  ἐπικοινωνοῦμε
μὲ Οἰκουμενιστὲς  Ἐπισκόπους!
π. Θεόδωρος: Μνο ν μ μιανθομε π τν κοινωνα μας μ τν Παπισμ κα Οκουμενισμ, μ τος φιλοπαπικος κα οκουμενιστς ρθοδξους. Παπισμὸς καὶ Οκουμενισμὸς εναι αἱρέσεις πολ πι πικνδυνες, ἀπὸ τὸν Ἀρειανισμό γιατ ναιρον τ σνολο τν δογμτων τς πστεως.

Μχρι πτε πσκοποι, ερες, μοναχο κα λαϊκο θ πιτρπουμε τ λογα κτνη, τος αρετικος, ν λακτζουν κα ν μιανουν τ ερ κα τ για τς ρθοδοξίας;
σο πρακτομε κα βρσκουμε διφορες προφάσεις πνευματικοφανες, τ βδλυγμα τς ρημσεως θ σταται ν τπ γίῳ. 
 

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ



Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.


ταν κινδυνεύῃ πστις, ρθοδοξα, πρτη πνευματικ προτεραιτητα εναι περσπισ της, γνας συμπαρσταση πρς σους γωνζονται, μχρι θαντου κα αματος προθυμα. λα τ λλα πνευματικ καθκοντα πονται. σοι πρττουν κα συμβουλεουν τ ντθετα, πλς συγκαλπτουν μ προφσεις τν προθυμα κα δειλα τους, κα γνονται διδσκαλοι κα καθηγητς τς πραξας κα τς ποκρισας.
  
στση το γου ντωνου ναντι τν αρετικν, πρτυπο μμησης γι λους σήμερα.
Ατ πο πιθυμομε τρα ν κνουμε δ εναι ν παρουσισουμε πς ντιμετπισε γιος ντνιος τν αρεση το ρεου, ποα πειλοσε σωτερικ τν κκλησα, χουσα τν ποστριξη ατοκρατρων, γεμνων, πατριαρχν κα πισκπων, πως συμβανει κα σμερα μ τς παναιρσεις το Παπισμο κα το Οκουμενισμο, πο εναι πολ πι πικνδυνες, γιατ ναιρον τ σνολο τν δογμτων τς πστεως κα μεταβλουν τν

Αγιος Αντώνιος: Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων σε 170 κεφάλαια

Αγιος Αντώνιος


1. Οι άνθρωποι λέγονται λογικοί καταχρηστικά. Δεν είναι λογικοί εκείνοι που έμαθαν τους λόγους και τα βιβλία των αρχαίων σοφών, αλλά όσοι έχουν λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό. και έτσι αποφεύγουν τα κακά και ψυχοβλαβή, μελετούν όμως σοβαρά τα καλά και ψυχωφελή και τα πράττουν με μεγάλη ευχαριστία προς το Θεό. Μόνο αυτοί πρέπει αληθινά να λέγονται λογικοί άνθρωποι.

2. Ο αληθινά λογικός άνθρωπος μια μόνο φροντίδα έχει, να υπακούει και να είναι αρεστός στο Θεό, τον Κύριο των όλων, και σε τούτο και μόνο να ασκεί την ψυχή του, πως να γίνει αρεστός στο Θεό, ευχαριστώντας Τον για την μεγάλη και εξαιρετική πρόνοιά Του και την κυβέρνηση όλου του κόσμου, όποια κι αν είναι η θέση του στη ζωή. Γιατί είναι παράλογο, να ευχαριστούμε τους γιατρούς όταν μας δίνουν τα πικρά και αηδιαστικά φάρμακα για χάρη της υγείας του σώματός μας, να