Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Εμμένει στην γραμμή των Αγίων Πατέρων η Μητρόπολη Πειραιώς ή συμμετέχει στον εμπαιγμό του αγίου Πνεύματος;

.
Η ακίδα και η δοκός!
(Ματθ. 7,4)

  Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ ἀναθεματίζων τοὺς Οἰκουμενιστές (2012):
   «Τὰ ἀναθέματα ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀποτελοῦν... πανηγυρικὲς διακηρύξεις, ὅτι οἱ συγκεκριμένοι [σ.σ.: οἱ γνωστοὶ αἱρετικοὶ καὶ οἱ Οἰκουμενιστές] δὲν ἀνήκουν στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ καλεῖται νὰ ἐπιτείνει τὴν προσοχή του εἰς αὐτὸ καὶ νὰ μὴν συμφύρεται μετὰ τῶν ἀναθεματιζομένων διὰ νὰ μὴν ἀπολέση τὴν ὑγιαίνουσα διδασκαλία ἄνευ τῆς ὁποίας δὲν ὑφίσταται σωτηρία»!


Μητρόπολη Πειραιώς:

Ποιοι είναι εκείνοι που «θεολογούν μέσα στο θολό μυαλό τους και μέσα στην πλάνη τους»;
    
   Μὲ αὐτὸ τὸν τίτλο στὸ νέο του ἄρθρο του, τὸ Ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τῆς μητροπόλεως Πειραιῶς, προσπαθεῖ νὰ ἐλέγξει –ὀρθόδοξα, ὅπως νομίζει– μητροπολίτη τῆς Β. Ἑλλάδος, ὁ ὁποῖος κακοδοξεῖ, ἐπικρίνοντας ἐκείνους ποὺ ἀντιτίθενται στὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης. Ἐπειδὴ ἡ ἀσυνέπεια καὶ ἡ διγλωσσία τοῦ Πειραιῶς καὶ τῆς ὁμάδος τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ του Γραφείου εἶναι πλέον γνωστὴ στοὺς πιστούς, εἴχαμε τὴν σκέψη νὰ μὴν ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ αὐτὸ ἄρθρο. Ὅμως μὲ μιὰ δεύτερη ἀνάγνωση θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἀναγκαῖος ὁ σχολιασμός του, ὅπως θὰ φανεῖ στὴ συνέχεια.

     Μιὰ πρώτη παρατήρηση εἶναι ὅτι ἡ Μητρόπολη Πειραιῶς, ὀρθῶς μιλᾶ γιὰ «μια ατμόσφαιρα οργής και αναβρασμού, που συνεχώς αυξάνει και κυριαρχεί μεταξύ του πιστού λαού του Θεού», μετὰ ὅσα ἔγιναν στὴν Κρήτη.
  Στὴν συνέχεια, ὅμως, ὁ λόγος της εἶναι ἀντιφατικὸς καὶ διφορούμενος. Ὁμιλεῖ ἀορίστως γιὰ κάποιους ποὺ κάνουν «σχίσματα καὶ ἀποτειχίσεις» καὶ γιὰ κάποιους ποὺ  «εμμένουν στην γραμμή των Αγίων Πατέρων»!  (Τὸ ἄρθρο τῆς Μητρ. Πειραιῶς ἀκολουθεῖ στὸ τέλος).  Τί ἐννοεῖ μ’ αὐτό; Οἱ ἀντιδράσεις ὅλων αὐτῶν εἶναι σύμφωνες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση; Καὶ ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν τὰ σχίσματα, καὶ ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν τὶς ἀποτειχίσεις, καὶ ἐκεῖνοι ποὺ δὲν προβαίνουν οὔτε σὲ σχίσματα, οὔτε σὲ ἀποτειχίσεις, ἀλλὰ ἁπλῶς ἀσκοῦν κριτικὴ στοὺς Οἰκουμενιστές (ὅπως ἡ Μητρόπολη Πειραιῶς), ὅλοι αὐτοί, παρὰ τὴν διαφορετικὴ ἀντιμετώπιση καὶ στάση ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς, «εμμένουν στην γραμμή των Αγίων Πατέρων»;  Αὐτὸ διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες; Ὁ καθένας νὰ κάνει τοῦ κεφαλιοῦ του καὶ νὰ ἐνεργεῖ κατὰ βούλησιν; Αὐτὸ τὸ παράδειγμα μᾶς ἔδωσαν;
     Τὸ πρῶτο, λοιπόν, ποὺ πρέπει νὰ διευκρινιστεῖ ἐδῶ, ἀφοῦ ὁ συγγράψας τὸ ἄρθρο π. Παῦλος (τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς) σκοπίμως συγχέει τὰ πράγματα, εἶναι: ταυτίζεται τὸ σχίσμα μὲ τὴν ἀποτείχιση; Δὲν γνωρίζει ὅτι ὅποιος κάνει σχίσμα εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ὅποιος διακόπτει τὴν μνημόνευση τῶν αἱρετικῶν (ἀποτείχιση), παραμένει στὴν Μία Ἐκκλησία πολεμώντας τὸ σχίσμα; Δὲν γνωρίζει ὅτι δογματικὸ σχίσμα πραγματοποιοῦν οἱ παναιρετικοὶ Οἰκουμενιστές (μετὰ τῶν ὁποίων ὁ ἴδιος, δυστυχῶς, κοινωνεῖ), ἐνῶ ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπ’ αὐτοὺς θεραπεύουν (καθ’ ὅσον δύνανται) τὸ σχίσιμο αὐτὸ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς;
   Αὐτὸς ὁ διαχωρισμὸς ποὺ κάνει ὁ π. Παῦλος, τί ὑποκρύπτει ἄραγε; Γνωρίζοντας τὶς μελέτες καὶ τὶς θέσεις τοῦ π. Παύλου Δημητρακόπουλου καὶ τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι δὲν ὑποκρύπτει ἄγνοια, ἀλλὰ σκοπιμότητα. Ἀλλὰ ἀκόμα κι ἂν ὑπέκρυπτε ἄγνοια, εἶναι ἀπαράδεκτο Ἀρχιμανδρίτης Ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Μητροπόλεως νὰ ἐκφράζεται διφορούμενα καὶ νὰ προκαλεῖ ἐσκεμμένα σύγχυση γιὰ ἕνα θέμα τὸ ὁποῖο, τάχα, θέλει νὰ διαφωτίσει!
    Στὸ ἐρώτημα, λοιπόν, «ποιός κάνει σχίσμα;» εἶναι φανερὸ ὅτι σχίσμα δὲν κάνουν ὅποιοι διακόπτουν τὸ μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν, ἀλλὰ ἐκεῖνοι ποὺ εἰσάγουν στὴν Ἐκκλησία αἱρέσεις! Καὶ ποιοί ἐνισχύουν τὸ δογματικὸ σχίσμα τῶν αἱρετιζόντων; Ἀσφαλῶς, ὄχι ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπ’ αὐτούς, ἀλλὰ ἐκεῖνοι ποὺ κοινωνοῦν μὲ τοὺς «κακόδοξους» –ὅπως ὁ π. Παῦλος τοὺς χαρακτηρίζει– Ἐπισκόπους, ποὺ ψήφισαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου!
   Εἶναι τόσο δύσκολο νὰ καταλάβει ὁ π. Παῦλος ὅτι, δὲν διαχωρίζεται ἀπὸ τὴν διαχρονικὴ Ἐκκλησία, ὅποιος ἀπομακρύνεται ἀπ’ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλ’ ἐκεῖνος ποὺ διατηρεῖ κοινωνία μαζί τους; Μᾶς τὸ λέει κι ὁ ἴδιος, χωρὶς νὰ καταλαβαίνει, τί ὑποστηρίζει! Γράφει: «Όσοι εμμένουν στην γραμμή των Αγίων Πατέρων και αγωνίζονται να παραμείνει η αγία Ορθόδοξη Πίστη ανόθευτη και απαραχάρακτη», ἐκεῖνοι «εμμένουν στην γραμμή των Αγίων Πατέρων», ἐκεῖνοι εἶναι Ὀρθόδοξοι.
   Ὅσοι ὅμως, ναὶ μὲν διαμαρτύρονται γιὰ τὴν αἵρεση, ἀλλὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετικούς, κάνουν «μιὰ τρύπα στὸ νερό», γιατὶ ἐπιτρέπουν στοὺς αἱρετικοὺς συνεχῶς νὰ ἐπεκτείνουν καὶ νὰ ἑδραιώνουν τὴν αἵρεση καί, ἄρα, τελικὰ δὲν ἐμμένουν στὴν γραμμὴ τῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι μᾶς διδάσκουν ὄχι μόνο τὸν ἔλεγχο τῶν αἱρετικῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπ’ αὐτούς:
    α) Γράφει ὁ Μ. Βασίλειος: «Οὐδ’ ἂν πρὸς ὥραν αὐτῶν ἐπεδεξάμεθα τὴν συνάφειαν, εἰ σκάζοντας (χωλαίνοντας) περὶ τὴν Πίστιν εὕρομεν». Δηλαδή, οὔτε μιὰ ὥρα δὲν μένουμε μαζί τους, ἂν χωλαίνουν -ἔστω κι ἂν ἁπλῶς χωλαίνουν- περὶ τὴν πίστιν.
    β) Καὶ ἀλλοῦ μᾶς λέει πάλι ὁ Μ. Βασίλειος; Πρέπει, ὄχι μόνο νὰ διακόπτουμε τὴν μνημόνευση τῶν αἱρετικῶν, ἀλλὰ καὶ ὅσων ὀρθοδόξων κοινωνοῦν μαζί τους! «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν». Τὰ ἴδια λέγει κι ὁ Μ. Ἀθανάσιος, ὁ ἱ. Χρυσόστομος, ὁ Μ. Φώτιος καὶ τόσοι ἄλλοι Ἅγιοι.
    Δὲν τὰ ξέρει αὐτὰ ὁ π. Παῦλος; Τὰ ξέρει ἀλλά, ἐπειδὴ δὲν τὰ ἐφαρμόζει, φτιάχνει δική του θεολογία, διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνη τῶν Πατέρων!
    Καὶ ἂν αὐτὰ ἰσχύουν γιὰ μεμονωμένους αἱρετικοὺς ἢ γιὰ ὁμάδες αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν, πόσο περισσότερο ἰσχύουν στὴν περίπτωση ποὺ οἱ αἱρετικοὶ ἔχουν καταλάβει τὴν Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καὶ περιέβαλαν μὲ κῦρος συνοδικὸ καὶ ἐπισημοποίησαν τὶς αἱρέσεις τους;
  Καλῶς ἀποδέχεται ὁ π. Παῦλος (καὶ γι’ αὐτὸ τὶς παρέθεσε μὲ ἔντονα γράμματα) τὶς παρακάτω θέσεις τοῦ μητροπ. Ναυπάκτου ὅτι «η νέα αυτή πρόταση της πλειοψηφίας της αντιπροσωπείας μας που κατέθεσε η Εκκλησία της Ελλάδος στη "Σύνοδο" της Κρήτης …είναι κακόδοξη και αντορθόδοξη (καὶ ὡς ἐκ τούτου) ἢ θα υπάρχει εκκλησία χωρίς αιρετικές διδασκαλίες, η οποία σώζει τους ανθρώπους, ἢ θα είναι αιρετική ομάδα, η οποία δεν μπορεί να αποκαλείται Εκκλησία»!!! Ἀφοῦ, λοιπόν, ἀποδέχεται καὶ προβάλλει αὐτὲς τὶς θέσεις, γιατί κοινωνεῖ μὲ αὐτὸ τὸ κακόδοξο δεσποτικὸ μόρφωμα, ποὺ «δεν μπορεί να αποκαλείται Εκκλησία»Ἀλήθεια, πῶς μπορεῖ ὁ π. Παῦλος Δημητρακόπουλος κι ὁ Μητροπολίτης του, νὰ κοινωνοῦν μὲ ὅσους ἀποδέχονται μιὰ ληστρικὴ ψευδο-σύνοδο ποὺ περιέχει στὶς ἀποφάσεις της κακοδοξίες και αιρετική εκκλησιολογία, ὅπως ὁ ἴδιος βεβαιώνει; 
   Καὶ ὡς ἐκ τούτου, τελικά, τί νόημα ἔχει ὁ ἐκ μέρους σας ἔλεγχος τῶν Οἰκουμενιστῶν, τὴν στιγμὴ ποὺ κι ἐσεῖς μὲ τὴ σειρά σας κάνετε τὸ ἴδιο, δηλαδή, «παρά τις κρυστάλλινες και πέρα για πέρα Ορθόδοξες θεολογικές θέσεις» ὅτι δὲν «μπορεί να αποκαλείται Εκκλησία ἐκείνη ἡ Ἱερὰ Σύνοδος Ἐπισκόπων ποὺ ἀποδέχεται αιρετικές διδασκαλίες» ἐσεῖς ἀποδέχεσθε ὡς Ὀρθόδοξους τοὺς Ἐπισκόπους αὐτοὺς καὶ κοινωνεῖτε μαζί τους;!!!

   Σᾶς θυμίζει κάτι, π. Παῦλε, ἡ ἀκίδα καὶ ἡ δοκός! Θὰ τὸ θυμηθεῖτε, ἂν ἀνοίξετε τὴν Κ. Διαθήκη στὸ Ματθ. 7,4.
     Θυμηθεῖτε, π. Παῦλε, ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καὶ οἱ μαθητές του -ὅπως ὁ ἱερὸς Ἰωσήφ ὁ Καλόθετος- δὲν ἀποδέχονταν ὡς τὴν Μία Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία τοῦ πατριάρχη Καλέκα (τὴν θέση τοῦ ὁποίου ἔχουν σήμερα ὁ κ. Βαρθολομαῖος καὶ ἡ φατρία του), ἀλλὰ ἀποκαλοῦσε  "νέα Ἐκκλησία"  τὴν κακόδοξη "ἐκκλησία" τοῦ Καλέκα, μετὰ τῆς ὁποίας δίδασκε, πὼς οἱ πιστοὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουν καμία κοινωνία!
   
   Ἐπὶ τοῦ προκειμένου: ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης, μὲ τὸ Διάγγελμά της “Πρὸς τὸν Λαό”, ὄχι μόνο δὲν ἀποδοκίμασε τὶς «αιρετικές διδασκαλίες» της Συνόδου, ἀλλὰ τὶς ἀποδέχτηκε!!! Αὐτὴ λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία, ποὺ ἀποδέχτηκε τὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου, «σώζει τους ανθρώπους, ἢ είναι αιρετική ομάδα, η οποία δεν μπορεί να αποκαλείται Εκκλησία»; Ὅσοι τὴν ἀποδέχεσθε (καὶ ὁ Μητροπολίτης σας, κι ἐσεῖς μαζί) δὲν ἀνήκετε πλέον –ὡς κοινωνοῦντες μὲ αὐτούς– «στην αιρετική ομάδα» ποὺ κι αὐτοὶ ἀνήκουν;
   Ἄν -στὴν ἀντίθετη περίπτωση- ἡ Ἐκκλησία αὐτὴ ποὺ προέκυψε μετὰ τὴν Κολυμπάριο Σύνοδο, παρὰ τὶς αἱρετικὲς ἀποφάσεις της, «σώζει», τότε γιατὶ διαμαρτύρεστε ἐναντίον τῶν ἀποφάσεών της, ἀφοῦ -κοινωνοῦντες μετὰ τῶν Ἐπισκόπων της- μᾶς διδάσκετε ἔμπρακτα ὅτι οἱ κακόδοξες ἀποφάσεις καὶ ἡ ἀλλοίωση τῆς Πίστεως δὲν ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὴν σωτηρία μας;
  Ἔτσι ἔκαναν οἱ Ἅγιοι; Ἁπλῶς διαμαρτύρονταν καὶ κοινωνοῦσαν ταυτόχρονα μὲ τοὺς αἱρετικούς; Ἢ καὶ ἀπομακρύνονταν ἀπὸ τὸν μολυσμὸ τῆς αἱρέσεως;

   Στὴν συνέχεια μᾶς μιλᾶτε μὲ «ὑποκριτικὴ» λύπη γιὰ κάποιον Μητροπολίτη ποὺ κακοδοξεῖ, ποὺ «επιτίθεται με πρωτοφανή μανία και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς σε όσους αντιτάσσονται  στις κακόδοξες αποφάσεις της “Συνόδου» της Κρήτης”», ἀλλὰ δὲν τὸν κατονομάζετε! Εὐγένειες …οἰκουμενιστικές! Αὐτὸς ὁ Μητροπολίτης, θίγει καὶ προσβάλλει τὴν ἁγιοπατερικὴ παράδοση κι ἐσεῖς φοβᾶσθε μὴν τὸν θίξετε, μήπως καὶ πληροφορήσετε τὸ λαὸ νὰ φυλαχθεῖ ἀπ’ αὐτόν;
   Καὶ θέτετε, π. Παῦλε, πρὸς τὸν μητροπ. Λαγκαδᾶ Ἰωάννη (γιατὶ αὐτὸς εἶναι ὁ μητροπολίτης τὸν ὁποῖον ἐλέγχετε χωρὶς νὰ κατονομάζετε)  πολλὰ ἀνούσια ρητορικὰ ἐρωτήματα, ἐλέγχοντάς τον, ἐπειδὴ στρέφεται ἐναντίον σας καὶ κατηγορεῖ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ὅτι ἔχουν θολὸ μυαλό. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματά σας εἶναι: «Άραγε Σεβασμιώτατε Ἰωάννη, “θεολογούν μέσα στο θολό μυαλό τους και μέσα στην πλάνη τους” οι Μητροπολίτες Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Κυθήρων κ. Σεραφείμ και Γλυφάδας κ. Παύλος, οι οποίοι απορρίπτουν τις αποφάσεις της “Συνόδου” ως απαράδεκτες και κακόδοξες;… “Θεολογούν”, τέλος “μέσα στο θολό μυαλό τους και μέσα στην πλάνη τους” επιφανείς κληρικοί και θεολόγοι, αλλά και ο πιστός λαός, (χιλιάδες τον αριθμό), οι οποίοι υπέγραψαν το ομολογιακό κείμενο “Ανοικτή επιστολή – Ομολογία της Συνάξεως Κληρικών και Μοναχών”, για να δηλώσουν έμπρακτα, ότι δεν αποδέχονται τις αποφάσεις της “Συνόδου” της Κρήτης;»!
  Ἐδῶ εἶναι ἀνάγκη νὰ μᾶς ἐξηγήσετε: Γιατί ἀποκρύπτετε, ἀλλοιώνετε καὶ παραποιεῖτε πονηρὰ καὶ τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, Πανοσιολογιώτατε κ. Παῦλε; Ἀποτελεῖ ἀπόδειξη, καὶ μάλιστα «ἔμπρακτη» ὀρθοπραξίας -ὅπως λέτε- ὁ ἔλεγχος καὶ μιὰ Δήλωση τῶν λεγομένων ἀντι-Οἰκουμενιστῶν «ότι δεν αποδέχονται τις αποφάσεις της “Συνόδου» της Κρήτης”»; Ἢ ἡ Δήλωση αὐτὴ ἀποτελεῖ ἕνα κρίκο ἀπραγίας, στὸν πολυχρόνιο ἀναποτελεσματικὸ χαρτοπόλεμό τους, ἐφ' ὅσον δὲν συνοδεύεται ἀπὸ τὴν Διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως κατὰ τὴν φρικτὴ ὥρα τῆς Θ. Λειτουργίας τοῦ ὀνόματός τους; Καὶ μακάρι νὰ ἦταν ἀναποτελεσματικὸς μόνο ὁ χαρτοπόλεμος αὐτός! Ἀλλὰ δὲν εἶναι. Πρόκειται γιὰ χαρτοπόλεμο προωθητικὸ τῶν σκοπῶν καὶ τῶν θέσεων τῶν Οἰκουμενιστῶν.
    Πολλοὶ πατέρες, ἀλλὰ κυρίως ὁ σοφός, καὶ ἡρωϊκὸς ἀγωνιστὴς τῆς Πίστεως Μέγας Ἀθανάσιος, ποὺ ἔχει περιγράψει τὶς προθέσεις τῶν αἱρετικῶν κάθε ἐποχῆς, εἶχε διαπιστώσει ὅτι οἱ αἱρετικοὶ Ἀρειανοί, κάνουν ὅ,τι κάνουν γιὰ νὰ κερδίσουν χρόνο, ὥστε νὰ ἐπεκτείνουν τὴν αἵρεση! «Καὶ γὰρ καὶ νῦν ἃ γράφουσιν, οὐκ ἀληθείας φροντίζοντες γράφουσι, ἀλλά… πρὸς ἀπάτην τῶν ἀνθρώπων, ἵνα… κερδάνωσι τὸν χρόνον τοῦ… ἐπεκτεῖναι τὴν αἵρεσιν, ὡς γάγγραιναν» (ἐδῶ). Γι’ αὐτὸ οἱ Ἅγιοι δὲν τοὺς ἔκαναν τὸ χατήρι νὰ περιμένουν «ἄχρι καιροῦ»! Διέκοπταν συντομότατα τὴν κοινωνία μαζί τους.
  Καὶ πολλοὶ μὲν Ἀρειανοὶ τότε, πίστευαν ὅτι εἶχαν δίκιο· θεωροῦσαν ὡς ἀληθινά, τὰ κακόδοξα –βέβαια– ἰδεολογήματά τους, καθὼς ἡ Ἐκκλησία γιὰ πρώτη φορὰ ἀντιμετώπιζε τέτοιου εἴδους περιπέτεια, καὶ δὲν εἶχε γίνει ἀποδεκτὸ τὸ Σύμβολο τῆς Νικαίας ἀπὸ ὅλους, ἀντίθετα οἱ αἱρετικοὶ τὸ ἀμφισβητοῦσαν καὶ τὸ πολεμοῦσαν. Σήμερα ὅμως, οἱ τωρινοὶ αἱρετικοί -οἱ Οἰκουμενιστές- δὲν δικαιολογοῦνται ἐπικαλούμενοι ἄγνοια ἢ ἀμφισβητοῦντες δογματικὲς ἀποφάσεις αἰώνων· γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια, ἀφοῦ οἱ

Καντιώτης Αυγουστίνος. Εν μέσω συκοφαντών και κακών Επισκόπων

ΕΝ  ΜΕΣΩ  ΣΚΟΡΠΙΩΝ  ΕΙΜΕΘΑ 

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου «ΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ  ΣΤΟΥΣ  ΕΣΧΑΤΟΥΣ  ΚΑΙΡΟΥΣ»,  εκδοση Β΄, 2008, σελ 57-58. 
EN MESO SKORPION IST
 Διάβασα προχθές στον Ιεζεκιήλ, ότι τον έστειλε ο Θεός «εν μέσω σκορπίων»  Τώρα η κοινωνία μας  έχει φοβερούς «σκορπιούς» που σε κεντούν, με συκοφαντίες και διαβολές. Πράγματα φοβερά και απαίσια προσπαθούν να θλίψουν την ψυχήν σου. «εν μέσω σκορπίων» είμεθα. Και αυτός που σήμερα φαίνεται ότι τάχατες σ’ ακούει, αν δεν κάνεις το θέλημα του που ζητά δεν το’ χει σε τίποτε αύριο να γίνει σκορπιός και να σε κεντά.
  Προχθές στη μητρόπολη σε ένα δικηγόρο δεν του έδινα διαζύγιο. Έφυγε, και τι υβρεολόγιο είπε στα σκαλιά της μητροπόλεως δεν περιγράφεται. Πατάμε σε «σκορπιούς» και «φίδια» μέσα σ’ αυτή την κοινωνία στην οποία ζούμε.Είναι επώδυνος ο βίος τον οποίον διάγει κανείς, γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή μεγάλη στον κόσμον αυτόν. Είναι μία προφητεία αρχαία μου την υπενθύμισε ένας Αγιορείτης μοναχός όταν έγινα επίσκοπος.    «Γίνεσαι επίσκοπος», μου είπε, «σε μία εποχή, που οι ποιμένες, οι επίσκοποι, οι εφημέριοι, οι παπάδες και όλοι αυτοί, θα γίνουν λύκοι και θα κατασπαράξουν το ποίμνιο, και τα πρόβατα θα γίνουν κι αυτά λύκοι και θα φάνε τους ποιμένας».        Σ’ αυτή την εποχή βρισκόμεθα. Και σε όλη την Ελλάδα παρατηρείται το εξής φαινόμενο. Έναν κακόν επίσκοπο, αδιάφορο τελείως που ούτε κηρύττει ούτε διδάσκει ούτε νουθετεί, δεν τον πειράζουν είναι φίλος των. Έχουν βάλει στο πρόγραμμα τους, σ’ όλη την Ελλάδα, να ρίξουν τους καλούς επισκόπους, τους δραστήριους, αυτούς που κάπως κινούνται, κάπως εργάζονται, όχι βέβαια στα ύψη των πατέρων της Εκκλησίας, αλλά κάπως παρουσιάζουν μία εργασία, είτε κατηχητικά σχολεία είτε κήρυγμα είτε τίποτε άλλο. Το σύνθημα τους είναι, να γκρεμίσουν την Εκκλησία. Και βάλλονται αυτοί τρομερά βάλλονται.       Μεταξύ των άλλων όπλων τα οποία μεταχειρίζονται είναι η συκοφαντία και η διαβολή, άνευ προηγουμένου. Το φοβερότερο είναι, ότι και μέσα από τους κύκλους των ιεραποστολών υπάρχουν συκοφάντες και διαβολείς. Εάν σήμερα διαλυθούν οι ιεραποστολές, δεν θα διαλυθούν από τους εξωτερικούς εχθρούς – να το θυμηθείτε αυτό, μετά δακρύων σας το λέω – θα διαλυθούν από πρόσωπα τα οποία έχεις δέκα χρόνια, είκοσι χρόνια, τριάντα χρόνια κοντά σου. Τα πήρες μικρά παιδιά, τα κατήχησες, τα δίδαξες, τα εγαλούχησες, εκοπίασες, εμόχθησες γι’ αυτά κ.λπ. και αυτά τώρα γίνονται «σκορπιοί». Διερχόμεθα μία κρίση μεγάλη. «Πατάξω τον ποιμένα και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης».    Και  το  άλλο,   Θα  έρθει  εποχή  που  οι  άνθρωποι  θα ποιμαίνουν τον εαυτό τους.
Ψιθυρισταί.  Εγώ θέλω να σηκωθώ να φύγω,  να  πάω  στο Άγιο Όρος, να βρω ένα δωματιάκι, να καθίσω εκεί πέρα, να παύσω να ενθυμούμαι. Έχω καμφθεί. Παρακαλώ το Θεό, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος, να μη γίνω «μισάνθρωπος».
   Βλέπεις ένα λεγόμενο πνευματικόν σου τέκνο να σε κατηγορά, να σε κατηγορά. Πνευματικό σου τέκνον, δήθεν. Πνευματικό σου τέκνο, το οποίο αγάπησες και υποστήριξες. Που είναι εκείνη η αγία εποχή των πατέρων της Εκκλησίας που οι πατέρες λέγανε τα σκληρότερα λόγια και τους υπήκουαν τα πνευματικά τους τέκνα; Τώρα πλέον οι πατέρες είναι τίποτα.
    Ψιθυρισταί, φοβερό κύμα ψιθυριστών. Ψι…ψι…ψι… Να κατηγορούν, να διαβάλλουν, να συκοφαντούν, κατά τρόπον που δεν μπορείς να καταλάβεις από πόθεν έρχονται τα πλήγματα και οι βολές. «Πριονίζουν το δένδρο επάνω στο οποίο κάθονται». Αλλά η μέρα εκείνη του Κυρίου θα αποκαλύψει πολλά πράγματα.  Αλλά γιατί να απορούμε, γιατί να εξανιστάμεθα; Εδώ ο Χριστός είχε δώδεκα μαθητές και βγήκε ένας προδότης, ένας Ιούδας. Πρέπει να περάσουμε και εμείς από την δοκιμασία αυτή, των θλίψεων και των περιπετειών…    Εάν σας διαβάσω τους πατέρας της Εκκλησίας, τα μεγαλύτερα φαρμάκια τα έπιναν από τα δήθεν πνευματικά τους τέκνα.

Έστω και σ' αυτό το θέμα, που θα μας κοστίσει κάτι το ελάχιστο -γονείς και εκπαιδευτικοί- θα αντισταθούμε;

  Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά σωματεία Θεσσαλονίκης


για τη θεματική εβδομάδα που θα πραγματοποιηθεί στα Γυμνάσια της χώρας.



Θεσσαλονίκη, 30 Ἰανουαρίου 2017

Περί τά τέλη τοῦ μηνός Δεκεμβρίου 2016 λάβαμε γνώση τῆς ὑπ΄ ἀριθ. Φ20.1/220482/Δ2 Ἐγκυκλίου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας μέ ἡμερομηνία 23/12/2016, πού ἀφορᾶ στήν ὑλοποίηση τῆς Θεματικῆς Ἑβδομάδας στά Γυμνάσια τῆς χώρας μέ τίτλο «Σῶμα καί Ταυτότητα».

 Ἡ ὑλοποίηση ἔχει χαρακτῆρα ὑποχρεωτικό, ἡ ἐγκύκλιος χαρακτηρίζεται μέ βαθμό προτεραιότητας «Ἐξαιρετικά Ἐπεῖγον» (γιατί ἆραγε;), ἡ δέ καταληκτική ἡμερομηνία ὑποβολῆς τοῦ Τελικοῦ Σχεδίου Ὑλοποίησης στούς Ὑπευθύνους Σχολικῶν Δραστηριοτήτων καί στόν Ἁρμόδιο Σχολικό Σύμβουλο Παιδαγωγικῆς Εὐθύνης εἶναι ἡ 10/2/2017.
Οἱ θεματικοί ἄξονες εἶναι 1) Διατροφή καί ποιότητα ζωῆς 2) Πρόληψη ἐθισμοῦ καί ἐξαρτήσεων καί 3) Ἔμφυλες Ταυτότητες. Ἐνῶ οἱ δύο πρῶτοι ἄξονες εἶναι ἐξαιρετικά ἐνδιαφέροντες καί μποροῦν νά προσφέρουν πάρα πολλά στούς μαθητές, καί μόνο ἀπό τόν τίτλο τοῦ γενικοῦ θέματος διακρίνεται ἀμέσως ποῦ τό Ὑπουργεῖο ἀποδίδει τή μέγιστη βαρύτητα αὐτῶν τῶν δράσεων γιά τήν ἐνημέρωση τῶν μαθητῶν, καθώς καί τῶν γονέων τους. Εἶναι σαφές ὅτι ἡ βαρύτητα πέφτει στόν τρίτο θεματικό ἄξονα «Ἔμφυλες Ταυτότητες». Ὁ ἄξονας αὐτός περιλαμβάνει μεταξύ ἄλλων καί τίς ὑποενότητες «Βιολογικό καί κοινωνικό φῦλο», «Ἀποδομώντας τά ἔμφυλα στερεότυπα» καί «Ὁμοφοβία καί τρανφοβία στήν κοινωνία καί στό σχολεῖο».
Στούς προτεινόμενους ἀπό τό ΙΕΠ φορεῖς, πού θά παράσχουν

Συνεργασία της Αποστολής με τη Νορβηγική Εκκλησιαστική Αρωγή


   ποτελεῖ ἕνα παραλογισμὸ ἡ συμφωνία Ὀρθοδόξων καὶ Ἑτεροδόξων σὲ πράγματα ἐγκόσμια, καθ’ ὅσον οὗτοι διαφωνοῦν σὲ θέματα Πίστεως, γιατὶ αὐτὸ ἀποδεικνύει ὅτι τὰ θέματα τῆς Πίστεως δὲν ἔχουν καμιὰ ζωτικὴ σπουδαιότητα στὴν ζωή τους! (π. Γ. Φλωρόφσκυ)


Σχόλιο Ιστολογίου Κατάνυξις:


Έχουμε ξεκάθαρα διατυπώσει την αντίθεσή μας σε πρακτικές της Νέας Εποχής. Μια τέτοια πρακτική είναι και οι "συνεργασίες" με τους αιρετικούς στο βαθμό που προβάλλονται όσα μας ενώνουν και ουσιαστικά παραβλέπονται οι δογματικές διαφορές. Η ιδέα ενός ανθρωπισμού, που παραβλέπει την απώλεια μιας και μόνης έστω ψυχής από την αίρεση, είναι μεθόδευση που την στηλιτεύουμε και την καταγγέλλουμε. Η "Αποστολή" με πνεύμα μιας κοινής Μ.Κ.Ο., ζητά συμμαχίες για να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο, ακόμη και με τον διάβολο! Τίποτα όρθιο! Τίποτα γνήσιο! Τίποτα Ορθόδοξο!
       Ντροπή σας κύριοι...

Η Νορβηγική Εκκλησία στο πλευρό της «Αποστολής»

Τις προοπτικές συνέχισης και διεύρυνσης της συνεργασίας τους, με δεδομένη μάλιστα και την συνεχιζόμενη πίεση, που υφίσταται η Ελλάδα και η Ελληνική