Τρίτη 2 Μαΐου 2017

"Ο Σιωνισμός θα φέρει τον Αντίχριστο"!

  π.  Αθανάσιος  Μυτιληναίος

– Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, ο Σιωνισμός, ο Αντίχριστος και ο πειρασμός των Χριστιανών.



Ομιλία μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου (1927 – 2006)

  Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών αν τα διαβάσετε, αξίζει, εκ πρώτης όψεως μοιάζουν σαν μυθώδη, εκ πρώτης όψεως. Θα έλεγε κανείς: άντε από κει τώρα, τι είναι αυτά; Βλέπουμε όμως αγαπητοί μου ότι πραγματώνονται αυτά. Τα Πρωτόκολλα λοιπόν των Σοφών της Σιών, -βιβλιαράκι που πουλιέται έξω, να το βρείτε να το διαβάσετε- δεν είναι παρά ένας μακρύς κατάλογος προσπαθείας διαφθοράς των εθνών. Να καταστρέψουν και να διαφθείρουν τα έθνη.


Όταν η τηλεόραση βάζει αυτά που βάζει, όταν υπάρχουνε εκείνα που υπάρχουν στην ψυχαγωγία, στην πολιτική, στην οικονομία, παντού, στην εκπαίδευση. Διαβάστε και θα εκπλαγείτε. Θα πείτε: μα γιατί να καταστρέψουν;

Να χτυπήσουν τα έθνη σα χταπόδι επάνω στο βράχο να μαλακώσει. Να παραλύσουν τα έθνη.
Και τότε, θα έρθει ο Αντίχριστος και θα πει: εγώ τώρα θα σας σώσω, εγώ θα σας σώσω. Αφού πια τα έθνη δεν θα μπορούν να αντιδράσουν σε τίποτε. Αντιθέτως, θα ζητούν έναν κυβερνήτη που

Η νέα "Εκκλησία" επιτίθεται στον ...εαυτό της! Οικουμενιστές και "αντι-Οικουμενιστές", διωκόμενοι και διώκοντες εναντίον ενός εχθρού του οποίου αποτελούν τον «ξενιστή»!

 Ημερίδα για την Παιδεία με θέμα

 «Ελληνορθόδοξη παιδεία

ή άθεα γράμματα;»

Θεσσαλονίκη 7-5-2017

Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Μητροπ. Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου!


Πάπας και "Ορθόδοξοι" Πατριάρχες πιστεύουν τα ίδια! --Αν δεν τα πίστευαν, θα τα διέψευδαν. -- Αλλ' ό,τι και να πουν, Ζήσης, Μανώλης και Τελεβάντος, θα συνεχίσουν να κοινωνούν μαζί τους!

Νέες βόμβες Πάπα Φραγκίσκου:

Είμαι πολύ «φανατικός» στο να βρούμε κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα!

– Οι Ρώσοι Ορθόδοξοι αναγνωρίζουν το βάπτισμα μας    – Όσο οι θεολόγοι θα μελετούν εμείς θα προσευχόμαστε μαζί


Του Μάνου Χατζηγιάννη

Ουαι υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί!!! Και όπου υποκριταί τα διάφορα εξαπτέρυγα του Φαναρίου, τυχάρπαστοι Αρχιμανδρίτες και πληρωμένοι κοντυλοφόροι, που έσπευσαν να “πανηγυρίσουν” πως δήθεν διαψευστήκαμε όλοι εμείς που ανησυχούσαμε πως ο φετινός κοινός ημερολογιακά εορτασμός του Πάσχα θα σημάνει την κορύφωση της επιδίωξης για μόνιμη κοινή ημερομηνία εορτασμού.

Τώρα όλοι αυτοί οι ρασοφόροι και μη τρωγλοδύτες μπορούν να επιστρέψουν στις τρύπες τους γιατί ο Πάπας το ανακοίνωσε: Είμαι πολύ “φανατικός” στο να βρεθεί κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα, είπε και οι κολαούζοι του Φαναρίου ας μείνουν με την όρεξη πως θα συμβαίνουν τόσο σοβαρά θέματα σε θεολογικό επίπεδο και θα τα κρύβουν πονηρά και επίμονα από τον πιστό λαό. Τους πονάει που το διαδίκτυο έχει φωνή, γιατί έχουν μάθει να

"Την πλάνην άπασαν απεδίωξας, προκινδυνεύων της πίστεως"


Γιὰ τοὺς δεκάδες Ἐπισκόπους
καὶ τοὺς χιλιάδες Ποιμένες!





     Σεβαστοὶ πατέρες,

Μας καλείτε να ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ τους ΑΓΙΟΥΣ!

    σεῖς, ἀπὸ τὰ παρακάτω –ποὺ ἀναφέρονται στὰ τροπάρια τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου–  τί πράξατε ἀπέναντι στὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

     Κι ἂν δὲν πράξατε τίποτα, εἶστε ποιμένες ἢ ψευδοποιμένες;

Ἀπὸ τὸν Ἑσπερινὸ καὶ τὸν Ὄρθρο τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου

στραπαῖς τοῦ κηρύγματος, τοὺς ἐν σκότει ἐφώτισας, καὶ τὴν πλάνην ἅπασαν ἀπεδίωξας, προκινδυνεύων τῆς πίστεως, στερρὲ Ἀθανάσιε, ὡς ποιμὴν ἀληθινός, ὡς ἑδραίωμα ἄσειστον, παναοίδιμε, τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας· διὰ τοῦτο, συνελθόντες σε τιμῶμεν, μελῳδικῶς ἀγαλλόμενοι.

Τοὺς ἐν πελάγει πλάνης, χειμαζομένους Πάτερ, ὡς πυρσὸς μετάρσιος ἐνθέων διδαγμάτων, ἰθύνεις ἑκάστοτε τῇ γαλήνῃ τῶν λόγων σου, πρὸς λιμένα τῆς χάριτος.

ρετὴν πᾶσαν ἤσκησας, ἐπιμόνως θεόπνευστε, καὶ χρισθεὶς τῷ  Πνεύματι χρῖσμα ἅγιον, ἱερουργὸς ἱερώτατος, σαφῶς ἐχρημάτισας, καὶ ποιμὴν ἀληθινός, καὶ τῆς πίστεως πρόμαχος· ὅθεν ἅπασα, Ἐκκλησία δοξάζει σου τὴν μνήμην, ἱερῶς ἐπιτελοῦσα, καὶ τὸν Σωτῆρα δοξάζουσα.

Χριστοῦ τὸν Ἱεράρχην, ὑμνήσωμεν ἅπαντες Ἀθανάσιον, ὅτι Ἀρείου τὰ διδάγματα πάντα κατήργησε, καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος τὸ κράτος, εἰς πάντα τὸν κόσμον τρανῶς καταγγέλλει, ἕνα Θεὸν ἐν τρισὶ προσώποις ἀμέριστον, ᾧ καὶ πρεσβεύει ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἐν πίστει τελούντων τὴν μνήμην αὐτοῦ.

Χαίροις τῶν ἀρετῶν ὁ κανών, ὁ ὑπὲρ πίστεως ἀθλήσας στερρότατα, καὶ λύσας τὴν τοῦ Ἀρείου, κακοδοξίαν νευραῖς, τῶν σεπτῶν σου λόγων Ἀθανάσιε, τρανῶς ἐκδιδάσκων, μιᾶς Θεότητος δύναμιν, ὁριζομένην, ἐν τρισὶν ὑποστάσεσι, παρ' ἧς ἅπαντα, νοητὰ καὶ φαινόμενα, μόνην δι' ἀγαθότητα, παρήχθη πρὸς γένεσιν, καὶ σαφηνίζων τῆς θείας, δημιουργίας τὰ δύσληπτα, Χριστὸν καταπέμψαι, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δυσώπει τὸ μέγα ἔλεος.


Χαίροις Πατριαρχῶν ἡ κρηπίς, σάλπιγξ ἡ εὔηχος, ὁ νοῦς ὁ περίβλεπτος, ἡ γλῶσσα ἡ ὀξυτάτη, ὁ διαυγὴς ὀφθαλμός, τῶν ὀρθῶν δογμάτων ἡ σαφήνεια, ποιμὴν ἀληθέστατος, ὁ λαμπτὴρ ὁ φανότατος, πέλεκυς κόπτων, ὕλην πᾶσαν αἱρέσεων, καταφλέγων τε, τῷ  πυρὶ τῷ  τοῦ Πνεύματος, στῦλος ὁ ἀπερίτρεπτος, ὁ πύργος ὁ ἄσειστος, ὁ τῆς Τριάδος κηρύξας, τὴν ὑπερούσιον δύναμιν, τρανῶς, ἣν δυσώπει, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος.

Ὁ φόβος ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ ὅπλα τῶν Οἰκουμενιστῶν

  
Τοῦδαμάντιου Τσακίρογλου

  σημερινὴ «ἀνεπτυγμένη», μεταμοντέρνα ἐποχή μας παρουσιάζει τὸ ἑξῆς παράλογο: Ἐνῶ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος «ἀναπτύσεται» μὲ ἰλλιγιώδεις ρυθμούς καὶ θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του ἀπελευθερωμένο ἀπὸ τέλματα τοῦ παρελθόντος καὶ τὸ λεγόμενο «κατεστημένο», ἀναπτύσεται παράλληλα καὶ ἀπελευθερώνεται ἡ φοβία του, ὡς πάθηση καὶ ὁ φόβος του ὡς αἴσθημα συνοδευόμενος ἀπὸ τὶς ψυχικὲς καταστάσεις ποὺ τὸν ἀναδεικνύουν: Ἡ δειλία, ἡ ἀγωνία, ἡ κατάθλιψη, ἡ ἀνασφάλεια, τὸ ἄγχος, ἔτσι ὥστε νὰ μιλάμε γιὰ τὴν χρυσὴ ἐποχή τῆς φοβίας καὶ τῶν ψυχολόγων.
 Αὐτὸς ὁ φόβος ἐπεκτείνεται ἀκόμα καὶ στὴν Ἐκκλησία,
ποὺ κανονικὰ θεωρεῖται ὁ χῶρος τῆς πραγματικῆς καὶ φυσικῆς ἐλευθερίας, ἕνας χῶρος χωρὶς φόβο, μιᾶς  καὶ ὁ Χριστὸς δὲν μᾶς ἔφερε πνεῦμα δειλίας, ποὺ προκαλεῖ φόβο, ἀλλὰ πνεῦμα υἱοθεσίας (Ρωμ. η´ 14-15) καὶ πραγματικῆς ἐλευθερίας, ἀφοῦ αὐτὸς ποὺ πιστεύει ἀληθινὰ στὸ Χριστὸ ἐλευθερώνεται καὶ ὁδηγεῖται στὴν ἐν Χριστῷ ἀγάπη ποὺ «ἔξω βάλλει τὸν φόβο» (Α´ Ἰω. δ´ 18),
μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συμβάλει σημαντικὰ στὴν ἐπικράτηση καὶ ἑδραίωση τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὁ φόβος εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ὅπλα τῶν Οἰκουμενιστῶν.
Ὁ φόβος παρουσιάζεται ὡς κυρίαρχο στοιχεῖο –ἢ μᾶλλον ἕνα ἀπὸ τὰ κυρίαρχα στοιχεῖα, δίπλα στὴν συγκατάβαση, τὴν προδοσία, τὸ συμφέρον, τὴν διαστροφή, τὴν ἀπιστία– ποὺ μουδιάζει τὰ πνευματικὰ ἀντανακλαστικὰ ἐνάντια στὴν διαστρέβλωση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐμποδίζει καὶ χειραγωγεῖ τὴν ἀντίδραση ἐνάντια στὴν ἐγκαθίδρυση καὶ στερέωση τῆς αἱρέσεως στὸν χώρο τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ κλείνει στόματα καὶ δένει χέρια ἀνθρώπων, ποὺ παρόλα αὐτὰ ὀνομάζουν καὶ θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους ἐλεύθερους θέτοντας τους ἐρωτήματα ὅπως, τί θὰ πεῖ ὁ κόσμος, θὰ μὲ ποῦν γραφικό, ζηλωτή, δὲν θὰ μοῦ μιλάει κανείς· καὶ τὸ σημαντικότερο, θὰ μείνω ἐκτὸς μοναστηριοῦ, ἐκτὸς Ἐκκλησίας, θὰ διακυβεύσω τὴν σωτηρία μου κλπ.
Γιὰ νὰ καταλάβουμε τὰ αἴτια αὐτοῦ τοῦ παραδόξου, ἀλλά –ὅπως θὰ δοῦμε στὴν συνέχεια– εὐνοήτου φαινομένου, πρέπει στὴν ἀρχὴ νὰ κατανοήσουμε τὸν φόβο.

Με ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και ΚΥΝΗΓΙ της επικαιρότητος, γίνεται ομολογία ΠΙΣΤΕΩΣ;

Μητρ. Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος:

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΚΥΡΙΟΝ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ

Σχόλιο:  Τὰ ἱστολόγια ποὺ θυμοῦνται ἀπίθανες λεπτομέρειες -ὅταν θέλουν- ξεχνοῦν χοντρὰ περιστατικά -ὅταν θέλουν- ἐξυπηρετώντας τὴν "τηλεθέαση" ἢ ἄλλα συμφέροντα! Ἔτσι καὶ πάλι ἀνέδειξαν σὲ «ὁμολογητὴ» τὸν Μητροπολίτη ποὺ μὲ πεῖσμα προσπαθοῦσε νὰ πείσει δημοσιογράφο καὶ τοὺς πιστοὺς τῆς ἐπαρχίας του ὅτι ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση, ἀλλὰ Ἐκκλησία μὲ Μυστήρια καὶ βάπτισμα, ὅτι τὸ filioque  δὲν ἀποτελεῖ αἵρεση, ἀλλὰ πρόκειται γιὰ ἕνα θέμα θεολογούμενο ποὺ κάποτε ἡ Ἐκκλησία θὰ τὸ ...λύσει!
Γιὰ τὸν μητροπολίτη ποὺ μὲ ἐπιμονὴ καὶ αὐτοπεποίθηση δήλωνε: «οὐδέποτε θὰ σᾶς διδάξω ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση»! Γιὰ τὸν Μητροπολίτη ποὺ στὰ 70 του χρόνια δὲν εἶχε μάθει ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση, οὔτε ἄκουγε ἐκείνους ποὺ τοῦ τὸ ἀπεδείκνυαν, ἀλλὰ μὲ ἀπίθανη ἰσχυρογνωμοσύνη δημοσίευε Μητροπολιτικὰ «Δελτία Τύπου» ποὺ ἔλεγαν: Ποιός ἔχει δίκιο, κάποιος θεολόγος ποὺ λέει ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση, ἢ ὁ Μητροπολίτης μας ποὺ λέει ὅτι δὲν εἶναι! Καὶ ὅταν ἐτόλμησαν οἱ πιστοὶ νὰ ἀντιταχθοῦν σὲ παραχωρήσεις πρὸς Παπικοὺς ἐκ μέρους τοῦ κ. Ἀμβρόσιου, προέβη σὲ διώξεις, κλήση σὲ ἀπολογία καὶ ἀφορισμό!
Αὐτὸς ὁ μητροπολίτης, λοιπόν, ἐπιτίθεται  σήμερον ἐναντίον τοῦ Παναιρετικοῦ Πατριάρχη (καλῶς), καὶ κατηγορεῖ τὶς ἐκπτώσεις Πίστεως στὴν Κολυμπάριο Σύνοδο (καλῶς), ἀλλὰ ὅπως φαίνεται μὲ ὑστεροβουλία (κακῶς) θέλοντας νὰ φιλοτεχνήσει γιὰ τὸν ἑαυτό του πορτρέτο Ὀρθόδοξου, ἀφοῦ δὲν μετανόησε καὶ δὲν ἀποκήρυξε ὅσα ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ πιστῶν ἔλεγε καὶ ἔπραξε. Καὶ γράφει τὸ νέο πόνημά του ἐλέγχοντας τὸν πατριάρχη, γιὰ πράγματα μάλιστα, στὰ ὁποῖα καὶ ὁ ἴδιος «ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι ἐστί»! Ἐπὶ πλέον δέ, ἔχει κοινωνία καὶ μνημονεύει διὰ τῆς Συνόδου τὸν αἱρετίζοντα Πατριάρχη, ποὺ μὲ λόγια ἐλέγχει!

Παραθέτουμε τὴ νέα του Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Πατριάρχη καὶ τὸ βίντεο στὸ ὁποῖο διδάσκει ἴδιες αἱρετικὲς θέσεις μὲ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο!

Αποτέλεσμα εικόνας για Καλαβρύτων Αμβρόσιος ΑΚΤΙΝΕΣ


ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΚΥΡΙΟΝ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ

 ΕΙΣ   ΦΑΝΑΡΙΟΝ
Αίγιον, 25 Απριλίου 2017


ΘΕΜΑ: ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ  ΚΑΙ  ΟΙ  «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ»!

      
         Παναγιώτατε,

   Ο υποσημειούμενος, ένας πανάθλιος Επίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, συγχρόνως δε ανάξιος και τρισάθλιος εν Χριστώ Αδελφός Σας, τολμά να υψώσει τη φωνή του και να απευθυνθεί στην Παναγιότητά Σας, προκειμένου να θέσει υπ’ όψιν Της αποδεικτικά στοιχεία, κατά τα οποία η περί «Εκκλησιών» απόφαση της εν Κρήτη Μεγάλης (;) Συνόδου  έχει αποδοκιμασθή ήδη πανηγυρικώς από τον Δομήτορα της Εκκλησίας μας, τον Αναστημένο Σωτήρα μας Ιησούν Χριστόν!


Πόθεν αντλώ το θάρρος; Γιατί τόσο θράσος; ίσως θα διερωτηθείτε. Βαθυσεβάστως, λοιπόν, αλλά και μετά παρρησίας, Σας απαντώ. Το θάρρος μου αντλώ:

      Από την αγάπη μου προς τη Μητέρα Εκκλησία, δηλ. από την αγάπη μου προς την Αγία Ορθοδοξία μας!

Υπηρετώ την Εκκλησία από την παιδική μου ηλικία ως «παπαδάκι» του ιερού Βήματος. Έμεινα αγωνιστής του καλού κάτω από τη σκέπη Της από την πρώιμη νειότη μου, επέλεξα ως φοιτητής τη Θεολογική Σχολή, παρά το γεγονός ότι ήμουνα μαθητής του άριστα στα Μαθηματικά. Προσέφερα τον εαυτό μου ολοκαύτωμα στον βωμό της Αγάπης του Νυμφίου Χριστού, αφού κατά το έτος 1961 δέχθηκα την κουρά μου ως Μοναχός (στην ηλικία των 23 ετών). Αγωνίσθηκα και αγωνίζομαι σθεναρώς για το κλέος της Μητρός Εκκλησίας, μη πτοούμενος από την ισχύ των Προσώπων ή των Προσωπικοτήτων, καθημερινώς δε αναλίσκομαι για τη δόξα του Χριστού μας.
Εβίωσα τη Μοναχική ζωή ως μαρτύριο και ακόμη σήμερα, στην ηλικία των 79 ετών, ζω την απόλυτη μοναξιά! Και τώρα στο Επισκοπείο μας, εδώ στο Αίγιο (στην οδό Μελετοπούλων, αριθμ. 44), ζω μόνος, μονότατος, χωρίς κάποια ανθρώπινη βοήθεια και παρηγοριά, «ίνα μη εγκοπήν τινά δώμεν τω Ευαγγελίω του Χριστού» (Α΄ Κορ. θ΄,12). Ταύτα γράφων, Παναγιώτατε, «γέγονα άφρων καυχώμενος! Υμείς με ηναγκάσατε!» (Β΄Κορ. ιβ΄, 11). Έδωσα τον εαυτό μου ολοκαύτωμα στον βωμό της θείας αγάπης. «Όλα για τη δόξα του Χριστού» ήταν το σύνθημά μου ήδη από αυτή την πρώιμη νεότητά μου.
Αντλώ, λοιπόν, το θάρρος μου από την αγάπη μου προς την Μητέρα Εκκλησία! Επί πλέον δε και από τα κατωτέρω αναφερόμενα στοιχεία: 
     
    Από τη γνωριμία μας -και την εν συνεχεία αναπτυχθείσα φιλία μας- σε ανύποπτο χρόνο. Θα Σας υπενθυμίσω:
    Ήταν γύρω στα έτη 1961-1962, όταν για πρώτη φορά συναντηθήκαμε στη Ρώμη της Ιταλίας, όπου Σεις, ως Διάκονος τότε, πραγματοποιούσατε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών με αντικείμενο το Κανονικό Δίκαιο, ενώ εμείς ήμασταν ταξιδιώτες (ήτοι ο σεβαστός Γέροντάς μας Αρχιμ. Καλλίνικος Καρούσος -ο μετά ταύτα Μητροπολίτης Πειραιώς-, ο Διάκονος  Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης -ο μετά ταύτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών- και ο Διάκονος Αμβρόσιος Λενής -δηλ. η ελαχιστότης μου). Εμείς, λοιπόν, ταξιδιώτες στη Ρώμη, Υμείς δε, φιλοτίμως προσφερθείς, γίνατε ο ξεναγός μας στην ιστορική εκείνη πόλη. Έκτοτε άρχισε μεταξύ μας μια αγνή φιλία! Μια φιλία, η οποία όμως χρόνο με τον χρόνο χαλάρωνε, καθώς Υμείς ανεβαίνατε τα σκαλιά της εκκλησιαστικής Ιεραρχίας και αναπνέατε τον «αέρα» του Φαναρίου! Δεν ημπορώ να λησμονήσω ότι, όταν τα καλοκαίρια συναντιόμασταν στη Γενεύη, στο Πατριαρχικό Κέντρο του Chambèsy, Υμείς, χωρίς καμιά απολύτως αιτία, με χαιρετούσατε «μακρόθεν» με μια αυξανόμενη υπεροπτική διάθεση!