Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

Ο άνθρωπος που δεν δίστασε να συνηγορήσει υπέρ της δολοφονίας της Εκκλησίας (κακοδοξώντας περί διηρημένης Εκκλησίας), γιατί θα διστάσει να υπερασπιστεί τη δολοφονία ανθρώπων;


 Υπέρ της δωρεάς οργάνων τάχθηκε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος


timthumb.jpg

Έκανε αίσθηση η παρέμβαση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου του Ερευνητικού Ινστιτούτου για την μακροζωία και την πρόληψη των ασθενειών γήρατος.
Ο κ. Χρυσόστομος εμφανίστηκε κατά της καύση των νεκρών τονίζοντας ότι κανένας

Ο «αφορισμός» Σωτηρόπουλου, το Εκκλησιαστικώς «ορθόν» και ο π. Δανιήλ Αεράκης



«ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ»

«Ο γούν παρά των Αρειανών πόλεμος απόδειξιν έχει ορθότητος ουκ ολίγην...»
[Μ. Βασίλειος – Επιστολή (266) προς Πέτρον Αλεξανδρείας]

Τοῦ ΝΙΚΟΥ ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Σε πολλά άρθρα του περιοδικού «ΣΤΑΥΡΟΣ», στο παρελθόν, ο σεβαστός π. Δανιήλ Αεράκης είχε επικεντρωθεί σε σημαντικά γεγονότα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας στην προοπτική της Ορθόδοξης ομολογίας. Τα άρθρα αυτά τα χαρακτήριζε γραμματική ευκινησία, ορθόδοξη διεισδυτικότητα, ποιμαντική ανησυχία και επιστημονική υπευθυνότητα – ευστροφία.
Όλα αυτά υποστασιοποιούσαν τη διαλεκτική του, ως συνειδητό κληρικό, ως συνειδητό διαχειριστή της Ορθόδοξης αλήθειας, πλησίον ενός μεγάλου – σύγχρονου Πατέρα της Εκκλησίας, του π. Αυγουστίνου Καντιώτη (Φλωρίνης).
Τα άρθρα εκείνα φανέρωναν μια χτυπητή συνάφεια ανάμεσα στην Ορθόδοξη–αγωνιστική γραμμή του επισκόπου Αυγουστίνου και του φρονήματος του π. Δανιήλ Αεράκη. Αυτό συνέβαινε και με τον σημερινό επίσκοπο π. Ιερεμία Φούντα.
Σήμερα, δυστυχώς, ξεδιπλώθηκε ένα άλλο, μη ορθόδοξο φρόνημα του π. Δανιήλ. Καταφάσκει στην οικουμενιστική εκκλησιολογική στάση–ιδεολογία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.
Δεν θα υπογραμμίσω θέσεις του στο περιοδικό «ΣΤΑΥΡΟΣ», που εύστοχα υπογράμμισαν αγωνιστικά ορθόδοξα

«Ιερές» μπίζνες με εταιρεία - φούσκα!!!


  Μητρόπολη Δημητριάδος:


  «Ιερές» μπίζνες
με εταιρεία - φούσκα

ImageHandler.jpg


Προβληματικές επιχειρηματικές δραστηριότητες από τις Νηές της Μαγνησίας μέχρι τη... Θάσο

     Στὴν καταγγελία γιὰ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ» (ἐδῶ) κατὰ τοῦ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, προστίθεται τώρα ἄλλο ἕνα σκάνδαλο γιὰ «Προβληματικές επιχειρηματικές δραστηριότητες»!

Την παγκόσμια πρωτοτυπία να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα οικονομικό κραχ, κάτι σαν «κανόνι» όπως αυτά που σκάνε σε επιχειρήσεις την περίοδο της κρίσης, διεκδικεί η Μητρόπολη Δημητριάδος, εξαιτίας λανθασμένων κινήσεων υψηλού ρίσκου της ηγεσίας της που φαίνεται πως τη μετέτρεψαν από οργανισμό της Εκκλησίας περισσότερο σε εταιρεία!
Οι μπίζνες πολλών εκατομμυρίων ευρώ στις οποίες ενεπλάκησαν ο μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος και ο πρωτοσύγκελος κ. Δαμασκηνός Κιαμέτης υπό την ιδιότητά τους ως εχόντων το δικαίωμα υπογραφής για τη μητρόπολη και οι οποίες στο μεταξύ

Η χοάνη του Οικουμενισμού, με ακαδημαϊκό προσωπείο, συνεχίζει το έργο της, ενώ οι λεγόμενοι αντι-Οικουμενιστές έχουν εξαφανιστεί!

23ο Διεθνές Συνέδριο της Εταιρείας του δικαίου των Ανατολικών Εκκλησιών

   Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το 23ο Συνέδριο της Society for the Law of the Eastern Churches, διεθνούς επιστημονικής εταιρείας, οργανισμού κατ’ εξοχήν επιστημονικού, με έδρα την Βιέννη, η οποία ιδρύθηκε το 1969 με ιδρυτικό μέλος τον νυν Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, και απαρτίζεται από ειδικούς επιστήμονες, και ερευνητές του Κανονικού Δικαίου των κατ᾽ Ανατολάς Εκκλησιών.
Η Εταιρεία δημοσιεύει τα πρακτικά των Συνεδρίων της, τα οποία πραγματοποιεί κάθε δύο έτη, στο διεθνούς κύρους περιοδικό Kanon. Φέτος το Συνέδριο διοργανώθηκε σε συνεργασία με την Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία της Ουγγαρίας.
Ο Πρόεδρος της Εταιρείας Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αβύδου κ. Κύριλλος, Καθηγητής της Θεολογικής  Σχολής Αθηνών, συνεργάστηκε αποτελεσματικά με τον επικεφαλής της

Απ' εκείνα που ακούμε και δεν τα πιστεύουμε! Και μετά από λίγο τα ...ξεχνάμε!


Η Μνημόνευση του Πάπα Φραγκίσκου στο «Φανάρι»
(30-11-14)


«Πολυχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός, τον ἁγιώτατον και μακαριώτατον Πάπαν Ρώμης κύριον κύριον Φραγκίσκον. Κύριε φύλατε αὐτὸν εἰς πολλά ἔτη, εἰς πολλὰ ἔτη, εἰς πολλὰ ἔτη»

Προσέξτε:  Ἐνω ψάλλουν τὸ πολυχρόνιο τοῦ Πάπα ὁ Πατριάρχης κάνει νόημα νὰ εὐλογήση τὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο, στὸν ὀρθόδοξο ναό!!!





Πηγή

Με αυτούς ο Οικουμενισμός θα συνεχίσει την ...επιτυχή πορεία του!

Η ακτινογραφία της ΔΙΣ και ο γνωστός... Δωδώνης


Οι Μητροπολίτες που θα διοικούν για έναν χρόνο την Εκκλησία!
Τα υπέρ και τα κατά του καθενός



Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό και να μη σχολιάσω τα μέλη της ΔΙΣ που έκανε πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα. Μία χρονιά θα τους έχουμε να διοικούν την Εκκλησία μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο και, όσο να πεις, έναν ρόλο παραπάνω τον έχουν. Οι περισσότεροι, σχετικά νέοι σε εμπειρία και απαίδευτοι στις δυσκολίες και τις κρίσεις. Τους πιάνω έναν έναν και τους… ψυχογραφώ με περισσότερες «διευκρινίσεις».

Της παλαιάς Ελλάδος 

Ο Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, μετριοπαθής, αισιόδοξος και χαμηλών τόνων, πηγαίνει πάντα με την πλειοψηφία και δεν βάζει το χέρι στη φωτιά. Της ίδιας σχολής είναι και ο Κερκύρας κ. Νεκτάριος, που επιλέγει να κρατιέται μακριά από παρασκηνιακές διεργασίες. Προτιμά να πηγαίνει με το ρεύμα. Ο Σύρου είναι γνωστός, επικοινωνιακός και αεικίνητος. Τον Νέας Σμύρνης κ. Συμεών τον περιμένω ως τη συντηρητική φωνή της Εκκλησίας, που προτιμά λύσεις παραδοσιακές και εσωστρεφείς. Σοβαρό και μετρημένο, όπως πάντα, προβλέπω τον Θήρας κ. Επιφάνιο. Την ευκαιρία του να αποδείξει ότι είναι παρών, υγιής και ακμαίος ψάχνει ο Γλυφάδας κ. Παύλος. Προβλέπω, λοιπόν, ότι θα κάνει παρεμβάσεις με αντίκτυπο σε κάθε ευκαιρία.


Επίσημη συστηματική μύηση των νέων στον Οικουμενισμό! --Οι θεολόγοι θα το διδάξουν;

Σκέψεις και εντυπώσεις από τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά της Γ΄ Γυμνασίου



Έπεσε στα χέρια μου ο "φάκελος μαθήματος" των νέων, μεταλλαγμένων, εκτρωματικών και αγνώριστων Θρησκευτικών που προορίζεται για τους δυστυχείς και τραγικά ανυποψίαστους (στη συντριπτική τους πλειοψηφία) μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ τάξεως του Γυμνασίου και που φέρει τον τίτλο "Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ".
Θα ήθελα να καταθέσω κάποιες πρώτες σκέψεις στις οποίες οδηγείται κανείς από την επαφή με το εν λόγω συγγραφικό πόνημα και μερικές εντυπώσεις που μου δημιουργήθηκαν τόσο με αφορμή το γενικό τίτλο όσο και τις επι μέρους ενότητες του "φακέλου".

"Η θρησκεία", η πρώτη λέξη του γενικού τίτλου, εκλαμβάνεται, προφανώς,  γενικά και αόριστα… Όχι η Ορθοδοξία, η γνήσια και ανόθευτη έκφραση του χριστιανισμού, αλλά η θρησκεία νοούμενη, προφανώς, με τη γενική έννοια του όρου ως έκφραση και έκφανση του θρησκευτικού φαινομένου. Άλλωστε, πώς ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ο όρος Ορθοδοξία αντί του γενικού όρου "θρησκεία" εφόσον κάτι τέτοιο κάθε άλλο παρά επρόκειτο να εξυπηρετήσει τη στοχοθεσία των "ΚΑΙΡΙΤΩΝ" συντακτών του καθώς και των όπισθεν αυτών κρυπτομένων "προοδευτικών" κύκλων (εκκλησιαστικών, θεολογικών, πολιτικών, δημοσιογραφικών κ.ο.κ.) και θα οδηγείτο, αναποδράστως, σε καταφανή  αντίθεση προς αυτή ακυρώνοντάς την;
"Από το τοπικό στο οικουμενικό". Είναι η συνέχεια του γενικού τίτλου, ο "θεματικός άξονας" σύμφωνα με τους συντάκτες του. Μάλλον στο "οικουμενιστικό" θέλουν  να πουν και να γράψουν αλλά κάτι τέτοιο δεν το διατυπώνουν καθαρά για ευνόητους λόγους. Άλλωστε η διοικούσα έννοια, η κεντρική ιδέα που διατρέχει τα γραφόμενα, όπως δύναται άνετα να διαπιστώσει όποιος διεξέρχεται τις σελίδες του, είναι η καλλιέργεια του οικουμενιστικού ιδεώδους. Ιδανική θεραπαινίδα προς επίτευξη και υλοποίηση του προαναφερθέντος σκοπού και στόχου τυγχάνει η θρησκεία γενικά, ήγουν οι διάφορες θρησκείες από κοινού.
Η θεματολογία, φυσικώ τω λόγω και τω τρόπω, είναι άριστα συντονισμένη με την καλλιέργεια του οικουμενιστικού ιδεώδους, της "πολυπολιτισμικής κοινωνίας", της διαβόητης "πολιτικής ορθότητας".
Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς επίρρωσιν των ως άνω γραφέντων αποτελεί η 1η θεματική ενότητα που επιγράφεται ως εξής: "Η Χριστιανοσύνη στον σύγχρονο κόσμο". Όχι, φυσικά, η Ορθοδοξία αλλά η "Χριστιανοσύνη" γενικά. Στο ίδιο σακί η Ορθοδοξία και οι "χριστιανικές" αιρέσεις, ο φορέας της απόλυτης Αλήθειας και η μοναδική και ασφαλής διαχρονική οδός σωτηρίας του ανθρώπου  και ο παραφθαρμένος και παραμορφωμένος χριστιανισμός των παπικών, προτεσταντικών, αγγλικανικών και αντιχαλκηδονίων κοινοτήτων.
Και το πρωτο κεφάλαιο της συγκεκριμένης ενότητας τιτλοφορείται "Οι Χριστιανικές Εκκλησίες: Κοινή καταγωγή, διαφορετικές πορείες". Ε βέβαια, θα προβαίναμε σε αντιδιαστολή της Ορθοδοξίας από την αίρεση; Μα θα ερχόμασταν έτσι σε αντίθεση με την "Αγία και Μεγάλη Σύνοδο", τουτέστιν την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, αποσπάσματα από κείμενα της οποίας διατρέχουν το "φάκελο" από την αρχή μέχρι το τέλος του.
Το 4ο κεφάλαιο της ίδιας ενότητας επιγράφεται "το αίτημα της ενότητας" και υπομιμνήσκεται αρχικώς  το τυχόν αγρίας εκμεταλλεύσεως και διαστρεβλώσεως παρά των οικουμενιστών αίτημα της αρχιερατικής προσευχής του Κυρίου μας "ίνα πάντες έν ώσι" (κάποιοι καραμπινάτοι οικουμενιστές το εν λόγω αίτημα το "βάφτισαν" κάποτε "εντολή"sic...) για να ακολουθήσουν, εν συνεχεία, οι αναφορές στην επαίσχυντη "άρση των αναθεμάτων" του 1965 (υπενθυμίζω στους αναγνώστες τον ευτελισμό και την κατάλυση κάθε έννοιας συνοδικότητας από την πλευρά του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και του "μεγάλου" Αθηναγόρα που μόλις την… προτεραία ανακοίνωσαν στις λοιπές τοπικές Εκκλησίες ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΩΣ την εν λόγω άρση...), στην "κοινή διακήρυξη Ορθοδόξων και Καθολικών" του ιδίου έτους, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων και στους βλαπτικούς, επιζήμιους και προδοτικούς για την Ορθοδοξία "θεολογικούς διαλόγους".
Στη δεύτερη θεματική ενότητα γίνεται λόγος για τη θρησκεία στις "πολυπολιτισμικές κοινωνίες της Ευρώπης", τον αντισημιτισμό και την ισλαμοφοβία, το θρησκευτικό "φονταμενταλισμό", το σεβασμό του άλλου στις θρησκείες του κόσμου με ειδική αναφορά στο Ισλάμ για το οποίο αναγράφεται χαρακτηριστικά πως "το Κοράνιο προτρέπει σεβασμό προς τους λαούς της Βίβλου και το ανθρώπινο πρόσωπο"!!! (Όπως συμβαίνει κατά κόρον στη Συρία και αλλού κύριοι συντάκτες...). Και μη χειρότερα!
Ακολουθεί στη συνέχεια η αναφορά στις προσπάθειες των θρησκειών για διάλογο και συνύπαρξη, στις διαθρησκειακές συναντήσεις ("κουρελούδες του διαβόλου" κατά τον όσιο Παίσιο) και την οικουμενι(στι)κή κίνηση φυσικά!
Στην 3η ενότητα (σύγχρονες θρησκευτικές μορφές στην Ορθοδοξία και στον κόσμο) παραπλεύρως του αγίου Πορφυρίου τίθενται ο κορυφαίος οικουμενιστής καθηγητής Θεολογίας Ν.Νησιώτης, ο Ολιβιέ Κλεμάν και  ο "στιβαρός βραχίων" Περγάμου Ιωάννης!
Επίσης μνημονεύεται ο νεομάρτυρας Αλέξανδρος Σμόρελ και η αντιναζιστική οργάνωση "Λευκό ρόδο". Μάλλον την οργάνωση θα ήθελαν να προβάλλουν παρά τον άγιο Αλέξανδρο. (Για τους αντιχριστιανικούς διωγμούς στη Ρωσία και τις άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ έχουν ακούσει τίποτε οι κύριοι συντάκτες του "φακέλου"; Για τον πατριάρχη Τύχωνα των Ρώσων, τον Παύλο Φλωρένσκι και άλλους που δεν είχαν συμπήξει "αντιναζιστική οργάνωση" έχουν να γράψουν τίποτε ή πάσχουν από επιλεκτική αμνησία;
Παραπλεύρως με τους ως άνω, όσο και να φαίνεται απίστευτο, βλέπουμε τη "μητέρα Τερέζα", τον Ντίτριχ Μπονχέφερ με το μαρτυρικό αγώνα κατά του ναζισμού (για τον αντίχριστο κομμουνισμό τσιμουδιά και πάλι..., φαίνεται πως μονάχα ο όντως αντίχριστος ναζισμός είναι εχθρός του χριστιανισμού), τον Μάρτιν Λούθερ Κιγκ, τον Ντέσμον Τούτου και το Μαχάτμα Γκάντι!
Πλήρης σύγχυση δηλαδή που υπηρετεί, φυσικά, την "πολιτική ορθότητα" και την "ανοιχτή κονωνία". Και φυσικά από τον όσιο Πορφυριο επιλέγουμε εκείνες τις ρήσεις του που μας συμφέρουν και που υπηρετούν τους σχεδιασμούς μας (π.χ. για το φανατισμό, την αγάπη προς τον πλησίον, το σεβασμό της ελευθερίας του άλλου) και τίποτε για εκείνα που κάνουν τζιζ( όπως π.χ. το συγκρητιστικό οικουμενισμό)...
Στην 4η ενότητα με τίτλο "Πού είναι ο Θεός". Η οδύνη του σύγχρονου κόσμου και το αίτημα της σωτηρίας από το "κακό" γίνεται αναφορά στη βία και τον πόλεμο στο όνομα του Θεού, το ρατσισμό, την προσφυγιά, τις διακρίσεις, την καταστροφή του περιβάλλοντος (θέματα άριστα εκμεταλλεύσιμα από τους κύκλους της "θολκουλτούρας"), προτρέπονται οι μαθητές να γνωρίσουν τις "θεωρήσεις του κακού στις άλλες θρησκείες" (χωρίς να το έχουν γνωρίσει πρώτα καλά στη δική τους) και στο τέλος παρατίθεται απόσπασμα από την "κοινή  διακήρυξη Πάπα, Οικουμενικού Πατριάρχη και Αρχιεπισκόπου Αθηνών για την προσφυγική κρίση" (16/4/2016) στη Λέσβο. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν παρατίθενται αποσπάσματα από τη σοφία των πατέρων ενώ παρατίθενται κείμενα των Μπρεχτ, Ελύτη, Κάφκα, Στάινμπεκ, Παπαρνάκη, Π.Βασιλειάδη, Βιτσέντζου Κορνάρου, Ντοστογιέφσκι, Παπαδιαμάντη.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι συχνά καταφεύγουν οι συγγραφείς σε ρήσεις και δημοσιεύματα "προοδευτικών" προσωπικοτήτων όπως των κοιμηθέντων Χαλκηδόνος Μελίτωνος (παρατίθεται απόσπασμα από το ελεεινό και τρισάθλιο περί "καρναβάλου" κηρυγμά του το Μάρτιο του 1970 για το οποίο και μηνύθηκε τότε από εκλεκτούς επισκόπους) και Κρήτης Ειρηναίου Γαλανάκη, του εκλεκτού των ψευτοπροοδευτικών και θολοκουλτουριάρικων κύκλων και αγαπημένου των συστημικών ΜΜΕ αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου Γιαννουλάτου, του ιδρυτή της "θεολογικής σφηκοφωλιάς" του Βόλου, επίσης "εκλεκτού και ηγαπημένου" του συστήματος Δημητριάδος Ιγνατίου,του γνωστού και μη εξαιρετέου Χ. Σταμούλη, του αρνητή Α.Σαμαράκη και σε τραγούδια των Ν.Γκάτσου, Μ.Χατζηδάκι,Γ.Ρίτσου, Μ.Θεοδωράκη.
Η άποψη που σχημάτισα μελετώντας το "φάκελο" του μαθήματος είναι ότι η συγκεκριμένη συγγραφή εξυπηρετεί άριστα και αποδοτικά τη συγκρητιστικό οικουμενισμό, το πανθρησκειακό "ιδεώδες", την "πολιτική ορθότητα", τον αποχριστιανισμό και τον αφελληνισμό του μαρτυρικού μας έθνους. Οι συγγραφείς του είναι ένοχοι υψίστης και μεγίστης πνευματικής προδοσίας των ιδανικών του έθνους, υπηρέτες της δυσώνυμης  Νέας Τάξης πραγμάτων, ηθικοί αυτουργοί του ροκανίσματος των εθνικοθρησκευτικών μας ριζών.
Ως γονέας εκφράζω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου μου για το υλικό με το οποίο διαμορφώνονται οι χαρακτήρες και οι συνειδήσεις των παιδιών μας στο σημερινό Σχολείο από τους υποτιθέμενους θεματοφύλακες της εθνικοθρησκευτικής μας παρακαταθήκης. Τη μέγιστη ευθύνη, εν προκειμένω, υπέχει ο γνωστός και μη εξαιρετέος ολετήρας της πάλαι ποτέ Εθνικής μας παιδείας υπουργός και η "συμμαχία των προθύμων¨ του ΙΕΠ με επικεφαλής το Σ. Γιαγκάζογλου. Τρομερή και η ευθύνη της λεγόμενης διοικούσας Εκκλησίας για το συγκεκριμένο αίσχος όπως επισταμένως έχει καταδειχθεί.
Υ.Γ. Εννοείται ότι ο παρών σχολιασμός δεν αποτελεί συστηματική ανασκευή του οικτρού μορφώματος του προβληματικού "φακέλου". Άλλοις απόκειται κάτι τέτοιο. Αλλά όταν η αθλιότητα είναι τόσο καταφανής και ορατή και σε τυφλό δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς και άφωνοι.